Love yourself

Tijd. Tijd in het kwadraat. Tijd plus tijd is meer tijd.
Meer tijd vermenigvuldigd met meer tijd is teveel tijd. In dit alcoholland heb
ik tijd zat. Dan heb ik het uiteraard niet over de weekendavonden, wanneer de
tijd wel degelijk als een hogesnelheidstrein voorbij vliegt, sneller nog dan de
versnelling van ene Yannick Carrasco ( ja, ik heb tijd om veel voetbal te
kijken tegenwoordig). Ik ben tot de conclusie gekomen dat elke
uitwisselingsstudent wel eenzaam is. Niet elk uur van de dag is een �Indiana
Jones avontuur� en ik spendeer dan ook vele uren alleen op mijn kamer. Ik heb
dan eens rustig kunnen nadenken en eigenlijk is zowel het probleem als de
solutie eenvoudig te vinden. Eenzaam zijn is iets wat je alleen doet, met niemand
anders, alleen� jezelf, toch? Dus stel nu dat je met die ene persoon, namelijk
jezelf, niet goed opschiet? Elke dag ruzie, meningsverschillen, andere
interesses� Dan wordt eenzaam zijn wel erg vervelend? Maar wat als ( het nieuwe
seizoen is uit) die ene persoon, nog steeds jezelf, je beste vriend wordt? Wat
als je die ene persoon alles toevertrouwt en steeds eerlijk bent, de gebreken
accepteert en de talenten in alle bescheidenheid bewondert? Wat als je rust
vindt bij jezelf? Zelfs al voel je dat hij of zij aan het veranderen is? Bij
het leren leven met jezelf hoort acceptatie en liefde. Ik ben in bepaalde mate
meer van mezelf gaan houden, zonder ego�stische weerklank, zodat ik nooit meer
alleen ben, maar altijd mezelf heb.

 

Sweet lovin�

Geen zwaar geval deze paragraaf, geen diepste gevoelens,
geen uiterst moeilijk uit te leggen emoties; dit gaat over eten. Servi� is nu
niet het land van de verfijnde keuken, culinair kan je het zeker niet noemen.
Over Burek en Pecenja heeft u al wel genoeg gehoord, daar gaat het deze keer
niet over ( anders had ik het titeltje wel �Same Old Love� genoemd). Neen, ik
wil het hebben over de toetjes. Steevast na elke maaltijd (ook het ontbijt ja
en nee ik krijg dat niet binnen) staat er wel iets van zoetigheid klaar. Zelf
houd ik het bij proeven, maar de overige leden van dit apenland vallen gulzig
aan ( zelfs als ze eigenlijk geen honger hadden bij de maaltijd, lees �de
hypocrisie der Servi�rs�). Verscheidenheid is wel een term die hier van
toepassing is, van Berlijnse bollen zonder pudding en pannenkoeken met nutella,
banaan en Snickers ( dit is wel echt een toppertje, zeker eens proberen) tot
pasta met bruine suiker en bollen van zoete aardappelpuree, gevuld met pruimen,
alles komt aan bod. Voorts stel ik me er al niet meer teveel vragen bij als ik
weer ��n of ander gifgroen gekleurd taartje krijg voorgeschoteld, maar van de
chocolade blijf ik af. Het enige cacaoproduct dat ik hier eet, zijn �Jaffa
cakes�. Net nog een reuzedoos van 120 centimeter lang cadeau gekregen van m�n
gastgezin in Arandjelovac ( dat zijn vier dozen van telkens twee rijen van 20
koekjes). Als ik dat maar op krijg tegen mijn terugvlucht�

 

Een blog schrijven is soms confronterend. Het doet je even
stilstaan in deze rollercoaster van emoties. Je moet nadenken over welke zaken
je wilt delen met het thuisfront en welke zaken je liever voor jezelf houdt.
Soms is het dan ook maar ��n grote kluwen van gedachtegangen, voortgevloeid uit
de emoties van ��n specifiek moment. Meestal probeer ik goed na te denken over
wat ik neerpen, maar soms is het ook gewoon onzin van de zuiverste soort. De
belangrijkste factor die hierbij meespeelt is inspiratie. Niet alles wat ik
hier meemaak zal jullie interesseren en ik doe ook zeker niet elke dag iets noemenswaardig
genoeg om te vermelden. Ik heb mezelf wat extra tijd gegeven om deze nieuwe
post te schrijven ( u krijgt hem nog later aan, wegens de internetverbinding
die donderdag pas terug is), om m�n gedachten te rangschikken en beter te
bepalen wat het algemene thema zou zijn. Ik was er namelijk zelf niet tevreden
over de vorige keren, te ongestructureerd en te impulsief geschreven. M�n
gevoel zei me dat jullie daar wel wat beters verdienden, dus ben ik ( tussen
het uit het hoofd leren van de lyrics van Eminem en de presidentsverkiezingen
voorspellen � ik gok op Donald- door) door mijn virtuele lijst van ervaringen
gaan scrollen. Er zijn nog wel een groot aantal zaken die ik zal meedelen
tijdens de twee volgende posts, maar die zullen voornamelijk gaan over mijn
vertrek. U zult dus moeten hopen dat u ooit eens de kans krijgt het boek vol
herinneringen in mijn hoofd te mogen lezen. Al denk ik dat dit nog wel een
tijdje kan duren, zelfs voor mij lijkt het met momenten in een andere taal
geschreven te zijn�

11-11-2016, 21:40 Geschreven door Anton  
Reageren (3)