Vogelkind

Op zondag 19 februari  ben ik in Lommel in het cultureel centrum De Adelberg naar Vogelkind gaan kijken van het dansgezelschap de stilte. De voorstelling heeft 50 minuten geduurd.  Ze was geschikt voor kinderen vanaf  4 jaar.

Stel je voor dat je op een dag wakker wordt en dat alle vogels verdwenen zijn. De lucht is leeg, stil is het bos en de wereld oogt grijs. Het gefladder van vogels geeft kleur aan ons leven. Vogels zijn de kinderen van onze planeet. Dartelende kinderen op de aarde, kwetterende vogels in de lucht. Zij brengen beweging, muziek en speelsheid als zij voorbij vliegen. Er zijn 3 dansers die heel de voorstelling dansen. Je kan hier geen spanning in vinden en er zijn geen conflicten.

De opening gebeurde door een danseres die van  achter een grote witte cocon kwam. Er werd soms met geluidjes gewerkt. Twee skateboarden, 4 stelten, een vogel handpop, en de witte cocon waren de attributen die ze gebruikten. Ze hebben heel het podium gebruikt.

Af en toe werd het licht gedimd. Er werd gedanst op achtergrond muziek. Eén personage heeft één keer van kledij verandert.

Ik dacht dat er ook kinderen zouden meedansen omdat er een meisje op de poster stond, maar dit was niet het geval.

Het was de eerste keer dat ik een dansvoorstelling heb gezien. Maar voor mij mag er wel meer gepraat worden zodat ik een verhaal kan volgen. De kinderen vonden het wel leuk want zij moesten veel lachen, zeker als iemand zich liet vallen.

09-06-2012 om 16:00 geschreven door Annelies  

Jip & Janneke

Op zondag 4 december ben ik in Lommel in het cultureel centrum De Adelberg na de Mjoezikul  Jip & Janneke gaan kijken. De voorstelling duurde 70 minuten  en was geschikt voor kinderen vanaf 4 jaar.

Jip en Janneke zijn 2 grote handpoppen die door de voorstelling heen ook van kleren veranderen. Ook de ouders van Jip en Janneke spelen mee. Je ziet ook  nog een groetenboer, postbode, boer,  ijsman en de 2 huisdieren Zippie en Takki verschijnen.

 De opening begint door 2 mannen die als vrouw verkleed zijn, dit zijn ook de 2 moeders. Ze heten iedereen welkom en dan begint de show.  De situaties die zich voor doen zijn uit het dagelijkse leven zoals de buren die elkaar voor het eerst ontmoeten,  bij elkaar op bezoek gaan en Jip die bij Janneke gaat slapen.  De spanning voel je stijgen door de muziek op de achtergrond.

 Het verhaal is chronologisch, zo volgen de vier seizoenen elkaar op.

 Er zat ook een beetje wiskunde in het verhaal ,  zo zegt de groenteboer dat 2  pond 1 kilogram is en vraagt hij of ze contant betalen of dat hij het moet opschrijven.

 Het decor  is zeer mooi opgebouwd. Er hangen doeken op draden zodat men ze heen en weer kunnen schuiven. Er worden stoelen, tafels, een zwembadje, groetenkar, ijskar  op het podium gezet als de lichten gedimd worden.  Heel het podium word in beslag genomen. In de verlichting word met heel veel kleuren gewerkt. Het verhaal is gesproken in het Nederlands van onze Noorderburen.

De voorstelling was volledig uitverkocht. Het publiek deed zeer goed mee, iedereen ging op in het verhaal. We hebben veel gelachen vooral om het woordgebruik.  Het einde vond ik ook heel mooi: s’nachts komen er kabouters op bezoek en  Jip en Janneke mogen een wens doen. Ze  wensen dat ze de hoofdrolspelers zijn in een musical en daar eindigt het dan mee.

09-06-2012 om 15:58 geschreven door Annelies  

Spuit Elf

Op zondag 5 februari  ben ik in Lommel in het cultureel centrum De Adelberg naar de voorstelling Spuit Elf gaan kijken. De voorstelling heeft 60 minuten geduurd.  Ze was geschikt voor kinderen vanaf 4 jaar.
 

Spuit Elf is een kleine olifant die, net als de grote olifanten, bij de brandweer wil. Want de brandweerolifanten rijden in een mooie brandweerwagen en ze hebben een sirene! En je mag branden blussen als je brandweerolifant bent; lekker water spuiten en met ladders in de weer zijn. En poezen redden uit bomen. Maar Spuit Elf is nog zo klein en vaak komt hij te laat.

De spanning werd opgebouwd door achtergrondmuziek en doordat er geroepen werd. Het conflict dat telkens terug komt is dat Spuit Elf altijd te laat is op de plaats van de brand en daardoor word hij uitgelachen. Er komen 12 personages voor in de hele voorstelling.

De opening was een heleboel brandweerolifanten die liggen te slapen en gewekt worden door de sirene. Er worden ladders op het podium geschoven of borden waarop geprojecteerd word. Er werden voorwerpen gebruikt zoals een fiets, een brandweerauto, boom, kat, ladders en deuren. Heel de ruimte werd gebruikt. Er werden heel veel voorwerpen gebruikt.

De handpoppen veranderde niet van kledij en de mensen die de handpoppen hanteerde hadden zwarte kledij aan. Er werd achtergrondmuziek gebruikt en maar er werd ook live gezongen.

Ik had al wel al boeken gezien en gelezen van Spuit Elf. Ik vond het een zeer leuke voorstelling.
 Er werd ook heel mooi gezongen.

09-06-2012 om 15:57 geschreven door Annelies