Op zaterdag 1 oktober om 19.00 uur had in het cultureel centrum De Adelberg te Lommel de voorstelling plaats van Vos en Haas. Het toneelgezelschap Tieret bracht deze voorstelling. Ze is bedoeld voor kinderen vanaf 5 jaar. De hoofdthemas van het toneelstuk zijn vriendschap en je mag niet stelen.
Het verhaal gaat over 2 spitsbroeders Neef en Jak, die op het feest van Vos en Haas goud willen stelen. Ze stelen Iek een kuiken waarvan gezegd wordt dat het een hart van goud heeft. In het begin van het verhaal zitten alle personages gezellig te feesten. Daarna slaan Neef en Jak op de vlucht met het kuikentje Iek. Vos, haas en Tok, de moederkip van Iek, zetten de achtervolging in. Iek vindt Neef en Jak sympathiek en wil ook spitsbroeder worden. Uiteindelijk bevrijden Vos en Haas Iek uit de handen van Neef en Jak.
Heel het verhaal wordt gespeeld door vijf spelers. Ze worden herkend door middel van handpoppen. Er zijn ook twee nevenpersonages (Tok en een uil); zij worden door dezelfde spelers vertolkt. De belichting is sterk gericht op de handpoppen zodat de spelers zelf veel minder opvallen. Dit wordt nog versterkt door hun kledij. Ze dragen alleen een donkergroen hemd en donkergroene lange broek. Het decor is minimaal: een zetel tijdens het feest, niets tijdens de vlucht en op het einde een grote taart. Het geheel wordt muzikaal ondersteund door een orkestje; een drummer om de spanning op te bouwen en een keybord tijdens de rustige momenten; ook de belichting wordt hierbij optimaal benut. De achtervolging wordt in scène gezet door de twee groepen afwisselend op het toneel te laten verschijnen en verdwijnen.
De voorstelling duurde een uur. De kinderen bleven geboeid kijken. Het sluit aan bij de leefwereld van de kinderen. Zo vond ik het goed dat er een citaat uit Roodkapje gebruikt werd; Iek zegt tegen Jak: Je hebt toch zon grote ogen. Jak zegt:Dat komt door mijn masker. Wat de kinderen erg aansprak is het taalgebruik van Iek. Hij zegt de verkeerde dingen omdat hij nog zo klein is. Soms worden toch woorden of uitdrukkingen gebruikt die de kinderen niet begrijpen; bv: walking dinner of een kat in een zak. Het verhaal is ook in boekvorm beschikbaar.
Op zondag 2 oktober 2011 om 16.30 uur had in het cultureel centrum De Adelberg te Lommel de voorstelling plaats van Volta. Cirkanto, een driekoppig, toneelgezelschap, bracht dit toneelstuk. Het duurde 50 minuten. Het thema was op reis gaan.
Madam gaat op reis naar een plaats waar zon, zee en strand is. Daar ontmoet ze een Cubaan waarmee ze bevriend geraakt. Heel het toneelspel is gebouwd rond deze reis en hun belevenissen, maar er is geen echte verhaallijn. Ze jongleren met sinaasappels, ze dansen, ze plagen elkaar. Er wordt weinig gezegd; de nadruk ligt meer op de mimiek. Er zijn 3 acteurs; Madam en de Cubaan. De derde persoon zorgt voor de geluidseffecten. Hij beschikte over een reeks toestellen om geluiden en muziek te produceren (belletjes, kazoofluitje, gitaar, ) hij speelde ook een kleine bijrol met behulp van een handpop.
Het decor was opgebouwd met behulp van een kubus waarvan de vier opstaande panelen vier omgevingen voorstelden. De ene kant was een groot zwart doek, gebruikt bij de inleiding en bij een dans. Op de tweede kant was een palmboom en een zee geschilderd: de reisbestemming. De derde kant stelde haar kamer thuis voor. De vierde kant was het loket op de vlieghaven. De kubus werd tijdens het spel verdraaid door de acteurs. De belichting bleef beperkt tot enkele spots die een continue belichting gaven. De kledij van de acteurs accentueerde hun rol: Madam heeft een groen kleedje aan. De man met het exotische tintje droeg een rood hemd en een zwarte korte broek met bretellen. De derde man die vooral muziek speelt, draagt een blauw hemd met zwarte broek en bretellen.
Technisch zat het goed in elkaar. Het systeem van decorwisseling is goed gevonden. Ze konden de vier panelen snel omdraaien omdat het op wieltjes stond. De geluidseffecten waren goed verzorgd. Het waren leuke,grappige geluiden. Maar er zit geen echt verhaal in de voorstelling. Bij momenten vonden kinderen het boeiend (bv. jongleren), maar dikwijls waren ze ook afgeleid.
