|
Week 1
Woensdag 17 augustus 2011
Karibu,
We zijn veilig en wel aangekomen in Tanzania! Hieronder volgt een korte samenvatting van onze eerste dagen.
Zaterdag stegen we rond 16u op in Zaventem richting Egypte waar we s avonds enkele uurtjes doorbrachten om dan rond middernacht verder te vliegen naar Dar es Salaam. Om eerlijk te zijn ben ik blij dat we geen stage lopen in Dar es Salaam. De stad stroomt over van het volk, overal heerst een drukte van jewelste, grote gebouwen, veel autos en mensen,
Wanneer je na zon lange (maar zeer vlotte!) vliegreis toekomt in zon overweldigende stad is het toch even aanpassen.
Alles liep gesmeerd, al onze bagage was meegekomen (wat een opluchting!), ons visum goedgekeurd en 3 broeders (van liefde) stonden ons op te wachten met een naambordje en brachten ons vervolgens naar hun woonplaats. Hier zouden we onze eerste twee nachten doorbrengen. We hadden alles wat we nodig hadden maar veel luxe was er niet: een franse wc, een koude douche inclusief publiek van gekkos (soort salamanders) & kakkerlakken. We waren toch blij dat we daar geen 2 maanden moesten verblijven. Eén broeder werd aangesteld om ons een rondleiding doorheen de stad te geven. We bezochten een marktje, gingen naar een strand (lees: wit zand en palmbomen) en deden onze eerste boodschappen/klusjes.
Dinsdagochtend vertrok de bus naar Kigoma. Hier zagen we het meest tegenop! Tot onze grote verbazing vertrok de bus stipt op tijd. Het was snikheet op de bus en dieven lagen op de loer dus van slapen was weinig sprake. De wegen vielen wel veel beter mee dan verwacht. Twee derden van onze ongeveer 1500km lange tocht bestond uit asfaltwegen. Het derde deel bestond uit een hobbelige aardeweg maar ook dit kon erger. We reden van 6u s morgens tot 22u s avonds. Vervolgens bleven we een nachtje op dezelfde plaats staan want dan brak het gevaarlijke deel van de tocht aan. We zouden namelijk in de buurt van vluchtelingenkampen rijden en in het donker was de kans op overvallen veel te groot. We bleven dus een nachtje stil staan (ook toen mochten we niet slapen wegens een dief die reeds geprobeerd hadden in onze zak te zitten) om dan om 6u (weer verbazingwekkend stipt op tijd) terug te vertrekken. We werden vergezeld door gewapende mannen die ons zouden bewaken in het gevaarlijke gedeelte. Gelukkig wisten we op voorhand dat dit zou gebeuren want het is toch maar een eng gevoel om mannen met grote geweren om je heen te hebben! We hebben wel niks van problemen of gevaren gemerkt. Tenslotte brak nog een gedeelte in de bergen aan waarbij ons hart toch af en toe even stil stond en we wel wat commentaar hadden op de rijstijl van onze chauffeur maar al bij al mochten we zeker niet klagen over de busrit. We zijn heelhuids ter plaatste geraakt, dat is het voornaamste!
Woensdag kwamen we dan in de late namiddag aan in Kigoma waar er alweer een broeder op ons stond te wachten. Alles verloopt hier tot onze verbazing zeer vlot. Momenteel zijn we goed geïnstalleerd in ons huisje. We zitten hier nu met ons vier (Femke, Maaike, Gielle en ik) en met 2 andere studenten van onze faculteit: Charlotte en Marieke die hier reeds een week zijn. Het huisje bestaat uit een gezellig living en eettafel, keuken, 2 badkamers en 3 slaapkamers. Overmorgen komt er nog een studente uit Leuven toe. Het enige nadeel is dat er geen water uit de kraan komt. We moeten ons dus gaan wassen in het meer dat hier ongeveer een kwartiertje stappen van ligt. Dat meer is wel twee keer zo groot als België dus het lijkt meer een zee voor onsJ We komen er nu net vandaag en het is er echt prachtig. Zand, palmbomen en helder water, heerlijk! Voor het afwassen, doorspoelen van wc en de was worden er tonnen gevuld. Het is toch eventjes aanpassen
mijn dagelijkse douche zal ik toch wel missen maar het idyllische meer maakt veel goed!
We hebben een kok die 2 keer per dag warm eten voor ons maakt. Ik had liever zelf gekookt maar dat is niet echt mogelijk blijkbaar. Wel gaan we proberen om toch maar 1 keer warm te eten want anders wegen we 10 kilo meer tegen dat we terug naar België komen! Daarnaast hebben we ook een nachtwaker die de hele nacht buiten rondloopt om ons huis te bewaken. Dus op inbrekers is er weinig kans, denk ik. Momenteel passen onze darmen zich aan aan het eten en drinken van hier. De wc-bezoeken worden steeds talrijker. Laat ons hopen dat we er snel aan wennen!
Hier nog enkele wistjedatjes:
Wist je dat Egyptair zijn eigen tijd heeft want geen enkel vooropgesteld uur klopte!
Wist je dat we gelukkig toch altijd op tijd op het juiste vliegtuig geraakt zijn?
Wist je dat een half uur naar de mis gaan in het Swahili geen goed idee is?
Wist je dat de Masaai melk met bloed drinken?
Wist je dat ze ons vroegen dit ook eens te proberen maar wij vriendelijk gepast hebben?
Wist je dat tweelingen hier soms een kerving krijgen in hun wang om hen te herkennen?
Wist je dat Maaike en Femke geluk hebben dat wij toch het verschil zien tussen hen?
Wist je dat de meeste Tanzanianen niet doorhebben dat Femke en Maaike een tweeling zijn?
Wist je dat ze mij en Gielle dan wel als zussen aanschouwden?
Wist je dat ze hier net als in Zambia muzungu roepen als ze een blanke zien?
Wist je dat de toiletbezoeken steeds talrijker worden en de buikkrampen reeds van de partij zijn?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ps: mijn Belgisch nummer werkt hier nog dus jullie mogen me altijd smsen op mijn gewone nummer, dit kost jullie ook geen geld. Wie wil bellen wel op mijn Tanzaniaans nummer: +255785316643
|
