Vandaag was het met een trage opstart. De grote tocht van gisteren heeft precies toch zijn sporen nagelaten. Er zijn geen spannende verhalen vandaag, maar we zijn wel op zoek gegaan naar de universiteit. Die ligt vlak bij de zee, dus frisjes is het er wel. Gisteren hebben wij een groot deel van Helsinki al gezien, dus vandaag was er niet zoveel te zien. We konden museums bezoeken, maar dat heb ik uitgesteld tot wanneer ik mijn studenten kaart krijg, dan krijg ik meer vermindering. Dus michi je zult moeten wachten op de design foto's.
Het was vandaag een drukke dag op het thuisfront heb ik gehoord. Ik hoop dat iedereen gewonnen heeft vandaag, anders heb ik voor niets gesupporterd van hieruit.
Veel succes met de stage en hopenlijk komen ze op een goed moment kijken.
Morgen ga ik zien voor mijn kot en kan ik mijn eerste indrukken achterlaten bij jullie. Maar 1 ding kan ik jullie al vertellen, honger lijden zal ik nooit doen in deze stad. Mijn ogen zijn goed ontwikkeld op het vinden van de Mc Donalds. Die bijna in iedere straat aanwezig is. Dus je kunt er bijna niet naast zien.
Het was een actieve dag. Bijna heel Helsinki bezocht of toch een groot deel ervan. Vanmorgen om 11 uur vertrokken en om 20 na 7 terug aangekomen aan de jeugdherberg. Kaartlezen is niet één van mijn sterkste kanten, dus hebben wij 3/4de van de dag zonder kaart rondgelopen. Zo hebben wij een ander deel van Helsinki gezien dat wij normaal gezien niet gezien zouden hebben. Vandaag heb ik zelfs de zee gezien, wel niet pootjegebaad. Het was er toch iets te koud voor. Voor de rest, zullen ze hier zeker niet naar de hel gaan hier. Kerken man, ik heb er vandaag zeker 10 gezien. Overal kom je ze tegen. Ook de winkels heb ik gevonden en ik moet zeggen de mode is bijna hetzelfde als bij ons. Hier hebben ze ook een zara, H&M, vera moda, esprit, .... Je zou toch denken dat ze hier andere kleren zouden dragen, maar toch niet. Voor de rest is het was het een rustige dag, als ik dit tempo volhou zal ik zeker met een goede conditie thuis komen. Mss ook wel met een overbelasting aan mijn enkels. Ik heb vandaag iets supper leuks gevonden, de laatste aftelkalender van een sneeuwman tot aan Kerstmis voor maar 5 euro in de solden. Ik zal er binnenkort een foto er vanop zetten. Nu ga ik nog wat lezen en dan zullen mijn ogen wel vlug dichtvallen.
Ik ben eindelijk in Helsinki geraakt. De 2de vlucht verliep al veel rustiger, voornamelijk omdat ik het hele uur bijna geslapen heb. Dan bij de aankomst, ik zeg het u ik trek het aan. Maar echt, een meisje, met een kleed waar je haar onderbroek zag, als ze wandelde. En terug was mijn fototoestel zoek. Ik zeg het u, ik moet mijn kledingstijl precies aanpassen als ik iedereen in de Scandinavische landen zie. Maar dat ga ik nu nog net niet doen. Dan de bus op en de laatste moeilijke zoektocht naar onze jeugdherberg. Eindelijk aangekomen en geïnstaleerd, zijn wij lekker gaan eten in een Italien vlak bij. Op het eerste zicht heb ik nog niet veel van de stad gezien, maar wat ik gezien heb gelijkt het heel veel op een stad in België. Wat ik wel kan zijn en waar zeker een foto van getrokken gaat worden is het reuzenrad, versierd met lichtjes.
Nu ga ik nog even rusten en vooral goed slapen, want de afgelopen nacht is daar weinig van in huis gekomen. Zodat wij morgen de stad onveilig kunnen gaan maken.
De eerste indruk is niet van Helsinki, maar van Riga. De tussenstop waarin ik dit bericht typ. Het eerste zicht dat wij hier kregen was van een meisje met een korte broek, pantys en topje. Het was bijna korter dan onze korfbalrokken. Het volk hier is toch wel zeer warm bloedig. Als ik mijn camera bij de hand had, dan had ik een foto getrokken. Sorry jongens, jullie hebben wat gemist.
Ik kon niet meer wachten om mijn boekje te lezen. Nogmaals dank je wel hiervoor. Het zal echt een opkikkertje worden als ik mij down voel. Ik leg het zeker in de buurt
Claudia ik zal zeker naar uw raad luisteren en DOLFIJN niet vergeten J.
De tussenstop duurt wel langer dan ik voorzien had. Dus dacht ik schrijf al een stuk voor mijn blog.
Je moet maar eens bedenken hoe ik ben in de klas. De klasgenoten kunnen hiervan meespreken. Stilzitten is niet mijn beste vak. Dus zet mij nu in een vliegtuig, waar ik nergens naartoe kan of bewegen. Het was dus erg voor mijn mama om naast mij te zitten. Maar zij heeft er niet veel last van gehad, want ze heeft de helft van de vlucht geslapen.
Eigenlijk ben ik precies geen vlieg persoon. Tenzij ze mij veel valium zouden geven en ik heel de weg slaap. Maar toch de reis op zich was wel leuk, het uitzicht was magnifiek en zeker het gevoel van in een roller coaster te zitten was super fijn.
Zo goed ik denk dat ze ons afroepen, dus op naar de laatste stuk vliegen en ik ben eindelijk in Helsinki. Nog even stilzitten en ik heb een hele stad om in rond te lopen en onveilig te maken.
