Vandaag de dag van middeleeuwse bruggen en van de stad van de stierenlopen: Pamplona.
`s Morgens neem ik een alternatieve route naar Zabaldika waar het oude kerkje open is. Meestal zijn de romaanse kerkjes hier enkel open op zondag. Ik word verwelkomd door een vriendelijk nonnetje dat net schoongemaakt heeft, ik moet mijn pelgrimsvoeten afvegen aan de dweil! Ze verlicht voor mij een mooi 13-eeuws retabel, de moeite waard!
Aan de volgende eeuwenoude brug ligt een klooster met refugio. Dat klooster ontving de pelgrims en deed een heel dorp leven: molenaars, bakkers, houtzagers, steenhouwers, stratenleggers. De Camino was al heel vroeg erg belangrijk voor de economie van de streek.
Pamplona heeft ook zo`n middeleeuwse brug en heeft nog heel goed bewaarde stadsmuren en vestingen. Nodig na Karel de Grote! Samen met Jane, een extraverte Engelse, en Giuliano ( een Italiaan waar ik Spaans tegen spreek, hij antwoordt in het Italiaans, maar de communicatie verloopt niet zo vlot), bezoeken we de kathedraal met een heel mooi grafmonument in albast, een voorbeeld van Vlaams-Bourgondisch beeldhouwwerk.

( Herinner je je Dijon, Roland?) Hemingway heeft Pamplona wereldberoemd gemaakt met zijn boek Fiesta. Het is een gezellige boel in de Calle Estafeta waar tijdens de Sanferminfeesten de stierenloop wordt gehouden.
We stappen door tot Cizur Menor. In de 1ste herberg is er geen plaats ( Waar hebben we dat nog gehoord?), maar er is nog een tweede. Ik ga nog even terug naar de 1ste met een kerkje van de tempeliers, later overgegaan in handen van de johannieters. Ik val bijna in slaap terwijl er toeristische uitleg gegeven wordt. Een jonge Duitser legt 8 matrassen + hoofdkussen en deken klaar voor wie geen plaats meer gevonden had in de twee refuges. Slapen in een kerk, hmmm...Avondmaal met 3 Canadese vrouwen. Marie-Isabelle, Pauline en Rinette. Aan het tafeltje naast ons lachen Jane die Italiaans kent, en Giuliano zich een kriek als ze zich inbeelden hoe veel ze verdikt zullen zijn van het goede eten hier: gekookte groenten, lamskoteletjes met frieten en ijs. Ik vergeet te betalen voor mijn menu del peregrino, merk het pas om 10.15u, ga terug en krijg een whisky cadeau. De Spanjaarden hebben verstand van leven!