|
We zijn weer een week verder in de motivatiefase. Het was geen gemakkelijke week, heel bewogen. Ik denk dat ik elke emotie dat iemand kan voelen, gevoeld heb. Tijdens de groepsgesprekken hadden we het voornamelijk over de mogelijke oorzaken waardoor er een verslaving kan ontstaan zijn. Welke factoren er kunnen meegespeeld hebben waardoor we vatbaarder zijn. Het ging er ook over dat de opvoeding een belangrijke rol speelt. Mijn gedachten gingen terug naar mijn kindertijd en puberteit, beseffende dat het daar allemaal is fout gelopen. Het maakte mij kwaad maar ook verdrietig. Ik had enorm veel last van craving, ben zelfs even naar buitden gegaan in de hoop dat het wat zou afnemen. Twee bekers water drinken en mezelf gerust stellend, omdat ik weet dat al wat er gebeurd is niet bewust is gedaan, hielp mij om me opnieuw te concentreren op de therapie. We hebben het ook gehad over de voor- en nadelen van alcohol. We kregen een oefening mee om voor onszelf een balans op te maken, even stilstaan en er nog is extra bewust van worden wat alcohol eigenlijk allemaal teweeg brengt. Voor mezelf kwam ik uiteindelijk tot de conclusie dat alcohol mijn 'vrijheid' overnam. Mijn vrijheid in denken en handelen. Alcohol had de macht over mijn leven. Door daar bewust van te zijn, weet ik dat ik diegene ben die de controle over mijn verslaving voor het grootste deel zelf in de hand heb, en dat alleen ik diegene ben die mijn band met mijn verslaving kan verbreken.
Ik zit al heel de week met kleine ergernissen die zich opstapelen. Ik weet dat ik assertiever moet zijn waardoor die ergernissen er niet hoeven te zijn, maar ik heb het er heel moeilijk mee. Ik help graag mensen, ik geef graag zonder dat ik daar hoef voor terug te krijgen. Het enige wat ik enorm waardeer, is dat mensen correct zijn tegen mij. Ik heb enorm veel respect voor anderen, maar krijg het zeker niet altijd terug. Mijn vertrouwen wordt vaak geschonden, doordat ik het vanzelfsprekend vind dat van vertrouwen geen misbruik zou gemaakt mogen worden. Ik vind eerlijkheid 1 van de mooiste dingen die niet tastbaar zijn. Maar ondanks dat ik een 'mooi'mens probeer te zijn, merk ik dat er veel van mij geprofiteerd werd, er werd misbruik gemaakt van mijn goedheid. En hoewel ik diegene ben die het zover heeft laten komen maar nog maar is enorm gekwetst werd, mijn vertrouwen weer maar is geschonden, verloor ik even de controle over mezelf. Ik was boos, verdrietig, teleurgesteld, ik wist het even niet meer. Ik kalmeerde vrij snel doordat een begeleidster mij opnieuw tot mezelf kon brengen. Aangezien ik vooral een emotionele drinker ben, was dit voor mij meer dan 1 reden om op dat moment te drinken. Het kon me even allemaal niet meer schelen, ik wou weg, wou hier niet meer zijn, ik trok mezelf in twijfel... Eigenlijk had ik op dat moment bij manier van spreken een blikje bier in mijn handen, het was nu aan mij of ik het zou opendoen of het opnieuw wegzetten ( ik had uiteraard niet echt een blik vast). En ik heb een verstandelijke keuze gemaakt in plaats van een emotionele. Mijn hart voelde letterlijk als gebroken, ik heb nog heel wat tranen gelaten, maar uiteindelijk was ik van mijn gevoel van ergernis af en ik denk dat iedereen nu wel weet dat vertrouwen en respect heel veel voor mij betekenen.
Gelukkig heb ik leuke vooruitzichten in het weekend en het heeft mij goed gedaan om even afstand te nemen van hier. En hoewel deze uitgang net iets gevaarlijker was qua herval door al wat er geweest is, slaag ik erin om nuchter te blijven. En hoe leuk mijn weekend ook was, ik heb iedereen gezien die ik wou zien, ( de mama, de papa, de broers en zussen, mijn twee kleine ventjes, mijn vriendin, mijn beste vriendin en de hondjes) keerde ik met een goed gevoel terug naar hier.
|
