|
De volgende ochtend word ik wakker voor mijn wekker. Ik maak me klaar en ben enthousiast, maar vooral benieuwd naar wat de therapieen mij vandaag gaan bieden. We starten met een groepsgesprek in aanwezigheid van een psychologe. Alle aandacht is op mij gericht omdat ik een nieuw gezicht ben. Ik stel me kort voor en waarom ik hier ben, wat ik verwacht en mijn eventuele doelen. Zonder twijfel is alcohol mijn hoofdprobleem, dus ik kies dan ook voor de nultolerantie. De verslaving is er niet zomaar ineens gekomen, dus ik ben er mij van bewust dat er veel bijkomende punten zijn waar ik wil aan werken. Wanneer ben ik beginnen drinken, wat was de oorzaak, zijn er onderliggende factoren, hoe kan ik op een constructieve manier omgaan met drang, wat heeft alcohol met mij gedaan, hoe vind ik mezelf terug, zonder de lat te hoog te leggen... Ik ben er mij ook van bewust dat iets dat je opgebouwd hebt in 16 jaar, een gewoonte is geworden, je niet zomaar van de ene op de andere dag kan veranderen, maar ik probeer vooral af en toe is hardop te zeggen waarom ik niet meer wil drinken. Dat kunnen negatieve ervaringen zijn, maar even goed positieve dingen. Ik wil geen chaos meer, ik wil niet meer wakker worden met een black out, niet meer wetende wat ik de avond voordien heb gedaan of gezegd, ik wil mijn verantwoordelijkheden weer opnemen, maar ik wil ook dat mijn relatie stand houdt, dat ik mijn omgeving niet meer teleurstel, ik wil opnieuw gaan reizen, leren tatoeeren, gewoon opnieuw 'leven'...
In de namiddag is er normaal sport, maar dit gaat niet door. Aangezien verveling 1 van mijn grootste valkuilen is, probeer ik iets te zoeken wat ik graag doe, dus ik begeef mij opnieuw naar het ergo lokaal. Daar schilder ik op zijde, en ik vind het geweldig.
s'Avonds is er een bijeenkomst van de zelfhulpgroep AA (anonieme alcoholisten). We moeten éénmalig verplicht deelnemen. Als ik aan AA denk, denk ik onmiddelijk aan een link met godsdienst en hoewel ik katholiek ben opgevoed, geloof ik niet dat 'God' mij hierbij kan helpen anders zou hij mij niet in deze situatie gebracht hebben denk ik vaak. Tot mijn grote verbazing boeit de sessie mij. Een doodgewone man, een ex alcoholieker doet zijn verhaal en er worden vragen gesteld waar hij zo goed als mogelijk op probeert te antwoorden. Zijn verhaal geeft mij hoop... Achteraf heb ik veel drang naar alcohol, maar controleerbaar. Ik bel nog wat met mijn vriendin en de mama en sluit mijn dag met een positief gevoel af.
|
