De gure wind raast door mijn lichaam... een raar gevoel doorkruist mijn ziel. staand voor jou rustplaats,doorboren jou ogen de mijne en laat ik jou voor het eerst je kleinkinderen "zien" wankelend op een golf van emoties om uiteindelijk overspoeld te worden in herinnering. weggeveegde jaren,door anderen hun deel. Ik wil nu eventjes alleen bij je zijn, maar er is er eentje die volhoud. En dan die woorden van haar...ze laten mijn hart bloeden. "dag opa,tot een volgende keer"een kusje plaatst ze op je foto. ik blijf achter in een leegte,en weet niet wat ik ermee moet. Nog meer verwarring door hetgene wat volgt van haar.... verdriet blijft mijn deel,maar er is méér sinds dat moment, Ze heeft je ooit gezien,hand in hand wandelend door de kerk. Maar ze werd geboren toen jij net "weg" was. wat moet ik hier nu mee? duistere,onverklaarbare woorden..gevoelens. Tastend in het donker,rillend terugdenken aan dat uur. zal zij mij ooit het antwoord geven?
Ik hoop dat iedereen een beetje kunnen genieten heeft van een zonovergoten pinksterweekend???!!! Hier was het allezins wel zo...met een lentefeest op zaterdag,heel gezellig,en leuke daguitstappen op zon-en maandag,volop genietend van zalige warmte en zonnestraaltjes die de dag kleuren,de kinderen zien genieten en ravotten,zich lekker vuil maken...daar is maar één woord voor...ZAAAALIG genieten. dus voor iedereen nog een mooie zonnegroet liefs angelwings x
ons bo-ke
en hier is ons boke...een amerikaanse cocker die we een paar maanden terug uit het asiel hebben gehaald..het sukkeltje was helemaal onderkomen binnengebracht daar,(haar helemaal geklit,haar "thuis" was lange tijd een stal) door een enorme ontsteking aan haar oogje,hebben ze dat in het asiel niet meer kunnen redden,en is ze dat dus kwijt...maar het is zo'n schattig,lief beest,waar we enorm veel liefde van krijgen. Overal gaat ze mee naartoe,want ze kan ook niet echt alleen zijn door haar ervaringen. hier is ze dan:
Categorie:Tekst
terug opnieuw
Vandaag,op onverklaarbare wijze was mijn blogje niet meer toegankelijk...aaaaaaaahhhhhhhh paniek!!! alles was eindelijk een beetje op punt,en dan plots..zoeff,niets meer...hoe het komt weet ik niet,maar ben dus helemaal opnieuw moeten beginnen...misschien is er iemand die het weet hoe dit kan???alles stond nochtans goed...maar soit,even boos kijken en een diepe zucht later,met volle moed er terug tegenaan. ik hoop dat nu een beetje langer blijft staan...en voor de zekerheid alle codes maar even gekopieerd.
Categorie:Tekst
even toevoegen
Hoi bloggertjes, Ik wou even duidelijk maken,dat de meeste gedichten die je op mijn blogje kan lezen,vooral uit mijn verleden zijn (vooral de "zware ) Het is zeker niet de bedoeling om er hier een "zwaarwichtig" blog van te maken,er komen zeker nog leuke dingen te staan....maar mijn gedichten behoren nu eenmaal tot mijn rugzak...iedereen draagt wel zijn of haar bagage mee...net als ik,en dus maken deel uit van wie ik vroeger was,en wie ik nu ben,en daarom belangrijk voor me dat ik ze hier,op mijn eilandje,kan achterlaten... liefs angelwings
Categorie:Tekst
littekens
Littekens,
Littekens zichtbaar voor anderen
...schaamte...
Tranen drogend in de wind
...verborgen...
Ogen dof en starend naar een niets
...herinnering...
Een gesloten mond,woorden gesmoord
...opgelegde stilte...
Een hart,onzichtbaar getekend voor altijd
...bloedend...
Duisternis is mijn cocon
...eenzaam...
Gebroken vleugels,hangend op tere schouders
...rust...
Een binnensluipend licht dat me omhuld met warmte
...dromen... Angelwings
Categorie:gedichten
nacht
Categorie:gedichten
mijn vader
vader
enkel een beeld van zoveel jaren terug dat is alles wat overblijft, een beeld dat ook zelfs niet "mooi" te noemen is drank,geweld,pijn,tranen... toen begreep ik ze niet,ik zag enkel je rood doorlopen strenge ogen, maar te klein was ik om achter "jouw masker" heen te kijken. de enige mooie herinnering is te weten dat ik jouw prinsesje was... maar dat was op dat moment niet genoeg meer. want de angst was in mijn hartje binnengeslopen hoeveel nachten lag ik in mijn bedje te huilen met het hoofdkussen hard op mijn oortjes gedrukt? ik heb je gehaat om wie je was,en nadien nog meer vervloekt toen we weg waren en het misbruk begon,want door van jou weg te gaan kon "hij" zijn ding bij me doen. jaren gingen voorbij,zonder je te zien,te horen ...waar was je??was ik dan je prinsesje niet meer??? je deed geen enkele moeite,maar vluchtte nog meer weg in je dagelijkse portie drank,dat was waar je voor leefde,en ik...ik bleef achter in een leven van nog meer pijn en verdriet...waar was mij leven dan? leegte en pijn dat was ik. ik heb je nooit meer teruggezien...verdomme wat heb ik je gehaat,wat heb ik je beschuldigd van zoveel dingen,..het waarom is nooit mijn pad gekruist... Nu ik achterblijf met enkel nog meer verdriet,woede en haat,het waarom steeds meer beseffend,en een stuk van jouw masker weggevallen,is het te laat,want je bent niet meer in dit leven. ik heb je vergeven,dat wel,aan je graf heb ik mijn verdriet van zoveel jaren losgelaten,mijn hand op jouw foto leggend wou ik je voelen,want ik heb je zo gemist,maar het bleef koud..in mijn hand,in mijn hart... maar misschien komt ooit de dag dat ik je weerzie in een andere wereld, en dan weet ik dat het enige dat ik doe is je omhelzen,en enkel maar in je veilige grote armen weg zal kruipen. dat kleine meisje wezend van toen...en de dingen tegen je fluister die ik toen niet kon en mocht doen,zeggen... ik heb je graag gezien papa,maar nu,nu ben ik een weesje..een klein bang wezentje,weggesmeten door het eigenbelang van een "moeder"... Ben jij van hierboven een beetje trots op me?zie je me zoals ik werkelijk ben???zonder jaloezie op je kind,?wil je me dat dan even duidelijk maken,... wil jij me zeggen dat je me graag ziet ...
)
