Met 28 juni vandaag treden we in de laatste voetsporen van weer een afgelopen schooljaar... Al de kids lopen met kriebelende buikjes rond.Ze willen wel nog naar school,want nu doen ze toch alleen maar leuke dingen(gezelschapspelen,spelletjes buiten,muziek en dansen),maar toch merk je ook wel dat die laatste dagen er teveel aan zijn,en nu zeker met het prachtige weer!! De resultaten zijn gekend,en hopelijk voor iedereen bevredigend. Voor mijn kids,schatten,gefeliciteerd met jullie resultaten,we zijn enorm trots op elk van jullie!!!!!!!!!! Verder wens ik voor iedereen een zalig begin van de zomervakantie toe!!!! Het belangrijkste sleutelwoord: "genieten"!!!!! Lieve knufs Angelwings
Ter herinnering aan een groot artiest!
Vandaag is het 1 jaar geleden dat jij deze wereld verliet. Het was een dag vol wereldwijd verdriet. Door velen bemind en aanbeden, maar niet altijd even goed begrepen. Je zal verderleven bij vele generaties, door je dans en muziek Maar vooral in het hart van je kinderen, de grootste schat die je achterliet.
Even stilletjes
Hoi mijn lieve blogvrienden, Sorry dat jullie mij nog niet hoorden,maar op dit moment even aan het werken in het huisje,tja,dat zalige zonnetje geeft altijd een energieboost he,dus moeten we daar van profiteren... Dus langs deze kant even beetje stilletjes,maar ik kom gauw nog eens bij jullie allemaal terug eens langs hoor..beloofd!!! Ondertussen bedankt aan iedereen die zo'n lieve berichtjes,groetjes en teksten achterlaat. Ik zie jullie gauw weer terug,en voor ondertussen,geniet van het zonnetje he,bak ze niet te bruin Een hele lieve,zonnige vriendschapsknuffel van mij Angelwings x
Zomer
Eindelijk,...de langverwachte officieele eerste zomerdag is er (is het niet om half 2 ofzo?? ) En zo te horen zal het deze week toch al een goede start gaan zijn,hopelijk houden we het ook zo!!! Dus met een BIG SMILE ga ik deze dag door,...tja,ik ben een echt "zomerkindje" voor iets he. Met een tas koffie in de hand,en tokkelend op de pc,schijnt het zonnetje hier nu al volop op het scherm van de pc.Zalig gewoon! De kleine en grote kinderen gaan op dit moment hun laatste week school in,de grote nog héél even met examens,en de kleintjes die doen alleen maar leuke dingen nog.Met kriebelende buikjes welliswaar,want het is aftellen geblazen... Terwijl ik dit nu schrijf mijmer ik even weg naar vroegere zomers,hoe zenuwachtig we ons voelden voor dat allerlaatste rapport..oeioei en dan het grote feest begon...2maanden enkel maar genieten,van zomers die nog echte zomers waren...toen je nog elke dag buiten met de vrienden uit de wijk of de straat onbezorgd op straat kon ravotten,tot het donker werd...Iets wat de dag van vandaag niet zo evident meer is...Jammer!!! Toen werd er ook nog met buren samen gezeten,allemaal lekker samen buiten keuvelen over grote mensen dingen,met een drankje,en iedereen kende iedereen,ook dit zie je niet zo vaak meer in het straatbeeld verschijnen...Nu is het vooral ieder in zn eigen tuintje. Nu ja,het is zo... Wat ik gewoon wou zeggen,ik hoop dat iedereen een leuke zomer mag/kan beleven...Maak zelf je mooie zomerherinneringen,...ga je een geweldige reis maken,of blijf je gewoon thuis maak er dan elke dag een feestdag van,want herinnering maak je zelf,en hoeft niet duur te zijn,gewoonweg genieten van de kleine dingen,het zonnetje op je bol.Maak ze met familie,kinderen,vrienden,buren op jouw manier,thuis of ergens anders! Dus aan iedereen een hele fijne zomer gewenst!!! Een zonnige groet van Angelwings
Onschuld
Categorie:gedichten
Pijn
Categorie:gedichten
Een song
Deze song wilde ik even met jullie delen..."Concrete angel" van Martina mc bride...een prachtige zangeres.
Het blogje is nu weer een beetje op punt,met een nieuwe look....dus ik hoop dat jullie het een beetje mooi vinden Verder wens ik iedereen een zalig,deugddoend weekend toe (spijtig van het zonnetje dat haar niet al te fel laat zien) Maar misschien hebben jullie wel leuke weekendplannen,of juist een luilekkerweekend,hoe dan ook,...geniet ervan! warme knuffel angelwings x
Sorry mensen ben even wat aan het werken aan het uitzicht van het blogje..mn excuses voor het ongemak
Het was stilletjes
Lieve vrienden, sorry dat het de laatste dagen stilletjes hier was,of dat ik niet bij jullie ben langs geweest...maar angelwings was gevloerd.... Het griepbeestje had mij in zijn macht... Maar vandaag is de koorts verdwenen,en buiten de hoestbuien,en het gesnotter en gesnif gaat het al een stuk beter. Dusss..zeker niet te dicht bij het schermpke komen,want wie weet als ik moet niezen...hihihihi Een warme groet....angelwings
Een fijne week
Dag lieve blogvrienden,
Ik wens iedereen een hele fijne week toe
liefs en knuffs Angelwings x
Een lieve groet
Categorie:Mooie plaatjes
De maan
In het licht van de maan,
jouw hand in de mijne.
In elkaar verstrengeld,aftastend.
Een onzichtbare kracht dat ons samensmelt.
Verwarrende gedachten en twijfel pijnigen mijn hersenen.
Een rilling zoekt zich een weg over mijn rug.
Duizenden sterren,enkel voor ons zichtbaar...
Ze besprenkelen ons met een krachtig,magisch poeder.
Hoi lieve mensen, Vandaag heb ik op mijn blogje een pagina aangemaakt waar je een kaarsje kan gaan branden voor iemand die je dierbaar is. Of het nu voor jezelf,voor een overledene, iemand die ziek is,of iemand die gewoon wat sterkte en kracht nodig heeft,maakt allemaal niet uit...iedereen is welkom.(klik in de rechterkolom op het kaarsje)
lieve groet,angelwings
Categorie:Tekst
Een verhaal met waarde!
Een vader stuurde zijn twee zonen de wereld in om ervaring op te doen, om het leven van de mensen op het platte land, in de dorpen en steden te leren kennen. En hij zei tegen hen: Laat tekens achter op jullie weg. De twee broers gingen op pad. Al na enkele stappen begon de oudste broer tekens te maken. Hij maakte knopen in grashalmen, brak twijgen van struiken en bomen, stak takjes in de aarde, legde stenen op de rand van zijn pad. De hele weg die hij liep was vol met tekens. Hij was zo bezig met tekens maken dat hij er nauwelijks aan toe kwam om met mensen in gesprek te raken. De jongste broer echter gedroeg zich heel anders. Hij maakte geen tekens langs de weg. Maar in het eerste dorp ging hij naar de herberg, at en dronk met de mensen en vertelde uit zijn leven. In het volgende dorp raakte hij bevriend met een jongen die hem mee nam naar zijn familie. Weer in een ander dorp voegde hij zich bij de mensen, luisterde naar hun ervaringen en verhalen, en vertelde wat in zijn hart op kwam. In een stadje waar hij langs kwam kreeg hij vanwege zijn open en vriendelijke aard spontaan van de mensen eten en drinken aangeboden, vroeg geïnteresseerd naar hun levenservaringen, luisterde en vertelde. Intussen was de oudste broer druk bezig met zijn knopen, twijgen en takjes. Toen ze beide weer thuis waren vertelden ze hun vader van hun belevenissen. Nadat deze aandachtig geluisterd had ging hij met hen dezelfde weg die zij gegaan waren. Overal werd de jongste broer met zijn vader heel hartelijk ontvangen. Maar niemand kende de oudste broer. "Ik begrijp niet waarom niemand mij kent", zei deze, "allen zijn zo vriendelijk tegen mijn broer, die niets gedaan heeft dan alleen maar kijken en praten; hij heeft geen grashalmen geknoopt, geen twijgen gebroken, geen enkel teken aangebracht zoals u, vader, het bevolen hebt, maar iedereen kent hem en is blij met hem. Toen zei de vader: "Er bestaan nog andere tekens dan grastwijgen en takken, mijn zoon. Het zijn de tekens die een mens in de harten van andere mensen achterlaat wanneer hij hen ontmoet, naar hen luistert, met hen spreekt en hen zijn vriendschap schenkt. Dat zijn de tekens die je jongere broer op zijn weg heeft achtergelaten. Daarom wordt hij door de mensen herkend en vriendelijk ontvangen. De tekens die je in de harten van mensen achterlaat blijven als gras, twijgen en takken allang zijn verdord en verdwenen in de maalstroom van de tijd.
Categorie:Tekst
het ziekenhuisvenster
Dit verhaal kreeg ik in mijn mailbox,ik vond het echt prachtig,daarom wou ik het ook delen...
Twee mannen, beiden serieus ziek, lagen samen in dezelfde kamer in een ziekenhuis. Een van de mannen mocht elke namiddag een uurtje rechtop zitten in zn bed om de fluimen in zijn longen te draineren. Zijn bed lag pal naast het enigste venster in de kamer. De andere man naast hem, moest noodgedwongen hele dagen plat op zn rug blijven liggen. De mannen spraken eindeloze uren met elkaar. Ze spraken dan over hun vrouw en families, hun thuis, hun werk, hun dienst die ze beiden vervuld hadden bij het leger,waar ze in betere tijden op vakantie waren geweest, enz...Elke namiddag als de man naast het venster rechtop mocht zitten, begon hij aan zn kamergenoot alle dingen te beschrijven die hij door het venster zag. De man in het andere bed begon naar dit dagelijks uurtje toe te leven,daar waar zijn leefwereld een stukje vergroot werd met de geurige en kleurige beschrijving die de andere man gaf van alles wat hij zag. Het venster keek uit op een wondermooie park met een vijver. Eenden en zwanen dobberden op het water net als de modelbootjes van de kinderen die in het park speelden. Verliefde koppeltjes liepen arm in arm door het park tussen de bloemen van allerhande kleuren en op de achtergrond was er de skyline van de grote stad. Als de man bij het venster alles wat hij zag in geuren en kleuren vertelde,sloot de bedlegerige man naast hem zn ogen en begon alles wat hij hoorde voor zn geest te halen. Op een warme zonnige dag beschreef de man aan t venster hoe hij een fanfare zag langskomen en een hele stoet mensen er achter aan.Alhoewel de bedlegerige man de muziek niet kon horen ,kon hij de fanfare zien in zn gedachten. Dagen en weken gingen voorbij.Op een morgen, toen de verpleegster kwam om hen beiden een bad te geven vond ze het levensloze lichaam van de man bij het venster, hij was vredig in zn slaap gestorven. Ze was zeer aangeslagen en haalde er een andere verpleegster bij die het lichaam kwam weghalen. Na dat hij de dood had aanvaard van zn kamergenoot, vroeg de bedlegerige man of hij niet het bed aan het venster kon krijgen.De verpleegster stemde toe en nadat hij van plaats was verwisseld en alles in orde was liet de verpleegster de man alleen. Langzaam, met zeer veel pijn, duwde de man zich recht in zn bed, gebruik makende van zijn ellebogen om een blik te werpen op de buiten-wereld door het venster. Alles wat hij door het venster zag was een witte muur. De man belde de verpleegster om te vragen wat zn overleden kamergenoot kon bezield hebben om dingen te vertellen die er niet waren ? De verpleegster antwoorde dat de overleden man zelfs de witte muur niet kon hebben gezien, daar hij reeds jaren blind was.Ze zei, "Misschien wou hij jou alleen maar wat moed geven."
MORAAL VAN HET VERHAAL:
Het is een onwaarschijnlijke vreugde die je voelt om iemand anders gelukkig te maken, ondanks je eigen, misschien moeilijke situatie. Gedeelde smart is halve smart, maar gedeeld geluk, is dubbel !!!.Als je je rijk wilt voelen, tel dan de dingen die je hebt die met geen geld te betalen zijn. "Today is a gift, thats why it is called the present." De herkomst van deze brief is onbekend,maar hij zou geluk brengen aan iedereen die hem doorstuurt. Daarom, stuur hem verder. Aan vrienden en kennissen aan wie je veel geluk toewenst. Have a Happy Life
een wens
Categorie:Mooie plaatjes
Een hoopje...
Haar hoofd gebogen,zo gaat ze over straat, niemand mag de trekken zien in haar fijne gelaat. Doffe ogen,bloeddoorlopen van stille tranen, het enige dat zij rond zich hoort zijn leuke verhalen. Lachende mensen,plezier in het leven, och...voelde zij zich zo maar,...al was het maar héél even... Het enige dat zij kent is pijn en verdriet, en "hij" zegt steeds opnieuw dat zij dit verdiend! Niemand omkijkend naar dit hoopje mens, nochtans, dit is al van in haar jonge jaren een stille wens! De gure wind raast door haar jurkje, een dun lapje stof vuil en grauw. Ze kreeg hem ooit van haar moeder...hij was toen hemelsblauw. Plots loopt een warme traan over haar kille wang... Het is nu tijd om terug te gaan... en dit maakt haar zo bang... Hoe lang houdt ze het nog uit,...dit leven... Haar handen gebalt tot vuisten...om ze tegen te houden van het beven! Elke dag opnieuw maakt ze diezelfde weg... wachtend op dat ene gebaar... Iemand die haar in de armen sluit,...die haar wegneemt van het gevaar! Iemand die haar meeneemt naar een leven vol liefde en geluk... Maar...die droom gaat elke dag meer en meer stuk!
Hoi lieve mensen, Het vertederd me telkens weer als ik de berichtjes op mijn gastenboek bekijk,of de reacties bij sommige plaatjes,welke lieve dingen er toch vaak worden neergepent... En niet alleen dat,ook de vaak weerkerende namen van sommige mensen,die toch dagelijks of regelmatig een berichtje achterlaten of gewoonweg eens even komen lezen. Daarom wil ik gewoon even DANK JE zeggen,dank voor je tijd om te lezen,dank voor de lieve woorden,dank ook voor de prachtige dingen die jullie hier achterlaten,het doet het zonnetje niet enkel buiten volop stralen,wat een zalige warmte weergeeft,maar het verwarmt ook mijn hart...Het laat een mens ook weer stilstaan bij de "kleine dingen" in het leven,en het geeft een glimlach op mn gezicht...iets wat veel te weinig gebeurt de dag van vandaag:iemand laten glimlachen door een vriendelijk,oprecht gemeend woord,door een klein gebaar. Daarom is het ook maar "iets kleins" vind ik om even te zeggen,en te menen,dankjewel! liefs Angelwings
Vandaag is het 1 jaar geleden
Lieve vrienden,
Hoi lieve mensen,
Hoi lieve mensen,
