We zijn allemaal acteurs van deze wereld. Hebben we niet allemaal een masker op als we ons in het openbaar bevinden?
Hoe vaak zeggen we dat alles goed gaat als iemand ons dat vraagt, terwijl je je misschien helemaal niet goed voelt?
We leren ons te gedragen naar de normen en waarden die van ons verwacht worden. Dat klinkt zeer vermoeiend..
en toch gebeurt het waarschijnlijk automatisch. Misschien is het beter om daar niet al te veel bij stil te staan.
Vergeet niet om af en toe eens lekker jezelf te zijn, denk ik vaak. En dat is dan eigenlijk de hele dag in pyama lopen en niksen en waarschijnlijk ook eten!
Ik bedoel maar: we zouden allemaal eens die maskers moeten opzij zetten.. Maar misschien ziet de wereld er dan nog belabberder uit dan ze al is.