(de muziek v/d blog kan uitgezet worden, rechterkant)
Zelf al zo vaak getuige geweest van emoties en ontreddering bij dieren in dit soort situaties. Wie durft er nog aan te twijfelen of dieren wel gevoelig zijn...
(dit artikel verscheen in Het Nieuwsblad van 24 maart 2010)
L A N A K E N De vrachtwagen van aardappelboer Jean-Louis Machiels doet tegenwoordig dienst als campagne voor de rechten van dieren. Met pakkende foto's en slogans wil hij mensen doen nadenken.
De slogans op zijn vrachtwagen laten weinig aan de verbeelding over. Zo is er de slogan: 'Dit was mijn wieg. Dit is 25 jaar lang mijn thuis. Dit wordt mijn doodskist' , met een foto van een galbeer in Azië. Daarmee wil hij de berengal-industrie stoppen in Azië.
'Het is slechts een van de vele initiatieven waarmee we bezig zijn' zegt Jean-Louis. 'Het is vooral de bedoeling om mensen bewust te maken van het dierenleed. Met de slogans wil ik ze met de neus op de feiten drukken dat het stukje vlees op hun bord, een lange en pijnlijke weg heeft afgelegd.'
' Kip vol antibiotica '
'De consumenten staan te weinig stil bij het lijden van een dier vooraleer het stuk vlees op het bord komt. In de kippenindustrie worden de dieren 36 tot 37 dagen met meer dan 50.000 op elkaar gepropt. Ze leven er dikwijls in hun eigen uitwerpselen en zitten vol met antibiotica. Dat resultaat krijgen de mensen dan voorgeschoteld bij het eten.'
Jean-Louis en zijn vrouw Anita Gilissen zijn al jaren lid van verschillende dierenorganisaties. 'We zijn actief lid van meer dan twintig organisaties en steunen veel initiatieven door middel van inzamelingen. We zijn ook al jaren verstokte vegetariërs'.
'Voor mij begon het toen ik ontdekte wat er gebeurde in een slachthuis' zegt Anita. 'Ik ben namelijk opgegroeid in een slachthuis en de toestanden die ik daar heb gezien, deden mij zwaar nadenken'.
Net dat is hetgeen Jean-Louis wil bereiken: mensen doen nadenken. 'Jaarlijks worden er zestig miljoen (*) dieren gedood om op te eten maar daar hoor je weinig of niets van. De vleesindustrie is ook verantwoordelijk voor 18 procent van de CO2 op deze wereld'.
' Leefbare wereld'
De actie van de aardappelboer levert soms wel verrassende reacties op bij zijn klanten maar hij heeft nog nooit een klant verloren door de slogans. 'Mensen reageren soms wel verrast maar meestal zijn ze positief. Ik probeer de mensen wel te overtuigen maar ik accepteer hun keuze'.
De acties van het koppel kosten geld maar daar hebben ze geen problemen mee. 'We financieren alles zelf. Eigenlijk werken we alleen maar voor de dieren. het gaat niet om ons maar om de dieren. We willen een leefbare wereld achter laten voor de huidige generatie jongeren, want dat is uiteindelijk toch de bedoeling.
Ralph Gregoor Nieuwsblad.be
--- nota : ( * ) rechtzetting van het aangegeven aantal dieren dat jaarlijks gedood wordt ter consumptie : het gaat om : 60 miljard dieren !
Deze opmerkelijke dame DAINA SILINS, stierf drie dagen geleden in alle eenzaamheid. Zij was tachtig jaar oud en ze liet haar ganse bezittingen na aan dierenwelzijnswerk. Naast haar tandartspraktijk in Sydney, deelde zij al die jaren haar lief en leed met zwerfdieren, honden en poezen. De dieren waren altijd welkom, zij gaf ze alle nodige zorgen, gaf ze te eten, maar liet hen de volledige vrijheid. Haar bijzondere manier van omgaan met de dieren, hen nooit als haar bezit te beschouwen, getuigde van haar onvoorwaardelijke liefde voor dieren. Daina, Letse van geboorte, was nooit getrouwd en had geen familie. Zij stond bekend als de vrouw met de felrode mantel en de grote hoed. In haar testament liet ze haar ganse fortuin van ongeveer 2 miljoen euro na aan dierenwelzijnsorganisaties. Haar nalatenschap bestond uit haar huis en eigendommen in Fiji en Bensville.
L A N A K E N 
