Vandaag zijn we samen met Tomoko naar Shibuya geweest. Shibuya is hét shoppingwalhalla van Tokyo. Het is daar over de koppen lopen en de winkels zijn er elke dag open van 10u tot 20u.
De onderstaande foto's geven een beetje de sfeer van Shibuya weer.
We hebben ook van Maemori een sleutel van het appartement gekregen. Nu zijn we dus niet meer afhankelijk van de rest als we naar buiten willen.
Andy is de held van de dag want hij heeft het internet aan de praat gekregen op zijn laptop. Nu kan ik dus ons reisverslag typen op een normaal toetsenbord, jeej!
We vertrokken donderdag rond 7u 's ochtends bij mij thuis. Aangekomen op de luchthaven hoefden we niet lang te wachten om in te checken. We zijn nog iets gaan drinken en moesten dan afscheid nemen. Aan de douane was het even aanschuiven en dan konden we al naar onze plaatsen in het vliegtuig.
De vlucht naar Heatrow, Londen was echt belachelijk kort; opstijgen, snack en drankje gekregen en dan was het al bijna tijd om te landen. Op Heatrow moesten we eerst nogmaals de douane passeren en dan hadden we ongeveer 2u om iets te eten en terug in te checken voor onze volgende vlucht.
Op de vlucht van Londen naar Narita zaten we gelukkig aan een nooduitgangén was de stoel naast ons leeg waardoor we dus redelijk veel plaats hadden. Deze vlucht duurde 11u20min. Na het opstijgen kregen we iets te drinken en een warme lunch. Nadien hebben Andy en ik elk ongeveer 6u 'geslapen' (echt slapen lukte natuurlijk niet zo goed, dus was het eerder een aaneenschakeling van korte dutjes). We hebben ook elk een film gekeken en dan was het tijd voor een ontbijtje. Nadien moesten we papieren invullen die we nodig zouden hebben bij de Japanse dounane en dan begonnen we al te dalen. Bij het dalen was er redelijk wat turbulentie, gelukkig heeft men zwakke maag het goed volgehouden ;-)
Na de landing om 9u10 plaatselijke tijd eerst aanschuiven aan de douane, onze bagage ophalen en nog eens door de douane met onze bagage. Dan was het eindelijk zover, onze eerste stappen op japanse bodem!
Aangezien de japanners waar we logeren allemaal aan het werk waren moesten we zelf voor vervoer zorgen. We namen een bus naar het dichtstbijzijnde grote busstation bij ons logeeradres. Aangezien Narita op meer dan 60km van de buitenrand van Tokyo ligt, duurde de rit ongeveer 2u.
Aangekomen bij het busstation namen we een taxi naar het station van het 'stadje' waar we logeerden. Dan was het nog ongeveer een kwartiertje te voet naar ons logeeradres (zonder koffers maar 10min. :-s )
Daar aangekomen hebben we ons neergelegd en een dutje gedaan. Het was dan ongeveer 12u plaatselijke tijd en dus 4u 's nachts in België. We logeren bij Maemori, Kyan, Yabi en Tomoko. Rond 22u kwam eindelijk Kyan thuis en hij had Seiji meegebracht. ( Seiji is vorig jaar 3 maand in België geweest en gaat binnen 2 weken terug voor 3 maand naar België). Iets later kwam ook de rest thuis en was het tijd voor een welkomstdrink. Tegen 1u werd er udon (japanse maaltijdsoep) gemaakt. De welkomstdrink ging nog door tot ongeveer 4u30. Daarna moest alles in de living aan de kant zodat Andy en ik daar ons matrasje konden leggen om te slapen.
De dag nadien zijn we om 10u30 al vertrokken. We mochten met Kyan mee naar de training in Nittaidai University. (Nittaidai is te vergelijken met sportkot in België.) Op de training waren een 10-tal teams aanwezig.
Om 13u was het lunchtijd en om stipt 13u30 begon de training terug. Om 15u was de training gedaan, en er werd afgesloten met een speech en een soort kringdansje.
Op de terugweg hebben andy en in elk een Pasmo aangemaakt (een soort herlaadkaart voor de trein/metro) en thuis aangekomen hebben andy en ik terug een dutje gedaan.
(De blauwe tekentjes op de Pasmo betekenen Kaat Arnauts ;-)
Voorlopig krijgen we het internet op onze eigen laptop niet aan de praat en typ ik dit berichtje dus op een qwerty-toetsenbord. Heel onze reisbeschrijving hiermee typen zou echt veel te lang duren dus een uitgebreid verslag zal waarschijnlijk voor morgen ofzo zijn.
... en dan is het eindelijk zover, dan vertrekken we voor 3 maanden naar het verre Tokyo, Japan.
Via deze blog houden we jullie aan het thuisfront op de hoogte van onze ervaringen. Verwacht niet dat we elke dag een heel boek schrijven, maar we zullen wel proberen regelmatig iets te posten.
