De Japanners gebruiken hier vaak Engelse woorden en zinnen op vepakkingen enzo, maar aangezien ze hier totaal geen Engels kunnen loopt het nogal vaak mis in de schrijwijze of zinsconstructie. Meestal zorgt dit voor erg grappige resultaten. Zoek de fout in de tekst op volgende foto's...
Na een tijdje stilte hier dan toch een update over wat we eind februari nog allemaal beleefd hebben.
19 februari zijn we naar Takumi geweest (het restaurantje hier in de buurt waar we al een paar keer geweest zijn) Andy heeft er van Koji, een van de stamgasten, een fles Sake gekregen.
Ze hebben er dan van gedronken op de traditionele japanse manier. Je glaasje staat in een soort kommetje en je vult het glas, laat het overlopen en vult zo ook heel het kommetje. Nadat je je glas hebt leeggedronken, drink je dan het kommetje leeg.
Zaterdag 20 februari was het "Let's play double dutch". Dit is een soort open training voor iedereen die graag double dutch 'played'. Er was echt veel volk, van zeer uiteenlopende leeftijden. De jongste deelnemer was denk ik 4 jaar en de oudste een jaar of 40. We hadden wel graag gehad dat het wat langer duurde, want het was al om 16u gedaan.
22 februari heb ik mezelf een kimono aangeschaft. Voor een degelijk exemplaar betaal je normaal gezien makkelijk 1500 to 70.000 (!) (inderdaad zeventigduizend euro!!!). Een Kimono wordt normaal gezien dan ook 3 generaties na elkaar gedragen. Ik heb hier in Saginuma gelukkig een tweedehands-kimonoshop gevonden waar ik voor ongeveer 55 mijn Kimono heb samengesteld. Je kan uit verschillende Kimono's kiezen, waarbij je dan nog een Obi (brede riem) kiest en een Obi-Jime (koordje om de obi op zijn plaats te houden).
Tomoko heeft me geholpen bij het aantrekken van mijn kimono, je kan dit namelijk onmogelijk alleen doen. (Er zijn zelfs dames die erin gespecialiseerd zijn en er hun beroep van gemaakt hebben om te helpen bij het aantrekken van een kimono) Tomoko kende wel de basis, maar de Obi juist aandoen is echt heel moeilijk en daar heeft ze dus ook wat moeten proberen voor ze het deftig kreeg. Nadien heeft ze me dan in traditionele japanse houdingen laten poseren.
Capliore (het team van Yabi en Maemori) heeft een blog die elke dag door ongeveer 400 man gelezen wordt. Ze zijn hier namelijk erg bekend omdat ze in de heel populaire 'muscle musical' meedoen. Na elke show krijgen ze verschillende kaartjes, koekjes en bloemen van fans. Doordat Yabi en Maemori een paar keer iets over ons op de blog hadden geschreven, heeft Ami een meisje van 7 jaar en hun grootste fan, een briefje geschreven voor ons. Echt super schattig!
Kaat kan je in het Japans eigelijk niet echt schrijven. Je schrijft dan eigelijk KA A TS, KA A TO, of KA A TE. Op de blog hebben ze denk ik steeds de Ka a ts versie gebruikt want Ami heeft mijn naam vanuit het japans naar het engels vertaald als Karts.
Er lopen hier trouwens veel schattige kindjes rond.
Dit is een jongen in het traditionele lagere school-uniform. Het grappigste was dat hij een boekje aan het lezen was en hierdoor echt extreem traag stapte.
Waarom dit kindje een berenpakje aanheeft weten we niet goed, maar het was wel super schattig! Extra vreemd was dat we hem om 12u 's nachts tegen kwamen in de supermarkt...
27 februari was het 'Japan Open', het japanse double dutch kampioenschap. Andy en ik waren vooral gaan kijken om het team van Kyan (de derde huisgenoot) te steunen. Het beste was dat zijn team dan ook nog ALLES gewonnen heeft! Hierdoor mogen ze in juni naar Amerika om daar mee te doen aan het kampioenschap.
Nadien zijn we natuurlijk gaan vieren. We zijn naar Shibuya gewees, in een soort karaoke-bar. De Karaoke is hier wel anders als bij ons want je zit met je groep in een afgesloten kamertje.
Gisteren zijn we dan met alle huisgenoten samen naar Takumi resto geweest.
Boven van links naar rechts.: Maemori, Andy, Kyan, Kaat, Hiro Onder vlnr.: Haruki, Tomoko, Yusuke, Yabi
Hiro en Haruki werken in het restaurant en Yusuke is de kok en de zoon van de grote baas. Sayonara, Kaat
Zondag was het 'Big Party' omdat er in februari veel leden van de teams Capliore en ASGRM jarig zijn. Het feestje was in het restaurantje waar we al een paar keer geweest zijn hier in Saginuma (het stadje waar we logeren).
Het is hier met valentijn ook de gewoonte dat de meisjes (zelfgemaakte) koekjes en chocolade aan hun vriendje en vrienden geven. De jongens geven ook wel snoepjes enzo, maar veel minder. Op 14 maart ('white day') is het dan aan de jongens om iets voor de meisjes te kopen. Op het feestje werden er dus veel koekjes, snoepjes en chocolade rondgedeeld.
Maandag hebben Andy en ik spaghetti gemaakt. Op zich niet zo speciaal, maar ze maken hier blijkbaar nooit verse saus. Het was dus de eerste (!) keer dat Yabi, Tomoko, Maemori, Kyan en Ike (die speciaal afgekomen is om te proeven) spaghetti aten met verse saus ipv saus uit een potje. Ze vonden het allemaal wel heel lekker.
(Kyan en Ike)
Woensdag ben ik nog eens gaan trainen in Nittaidai. Er was maar 4 van de 5 man van het team van Kyan en dus hebben ze mij een deel van een demo-nummer aangeleerd. Ik moest hard nadenken en tellen om niets te vergeten, maar het ging wel redelijk
We zijn ook voor de tweede keer naar een sushi-restaurantje hier in de buurt geweest. De sushi komt hier echt vauit de keuken op een lopende band door het restaurant gerold.
Sushi eten is hier ook super goedkoop. Voor ongeveer 1000 Yen (+/- 7,5) kan je hier echt al véél sushi eten, en water of groene thee krijg je gratis.
We hebben voor de fun ook een macburger gemaakt met de nieuwe macbook van Yabi en de macbook van andy en Maemori.
Morgen is het "let's play double dutch", een verslagje hierover volgt!
so Icefishing voor alles nen eerste keer!
donderdag naar Sada thuis lekker bikken en bedje in, dubbele matras zeker snor!
vrijdagochtend om 7.45u gewekt met het openingsliedje van Totoro door Sada(mede chibli-liefhebber) offcourse.
Koba had een rentalcar gefixt met sneeuwbanden wat echt wel nodig was voor de route die voor ons lag! met normale banden lagen we al lang beneden op een niet gezonde manier!
Veilig aangekomen pakken we ons alle 4 in voor 3uur op het bevroren meer een beetje vissen te vangen van ocharme 3cm lang.
wel enorm koud dus op voorhand botten en wollen zolen gaan kopen tegen de vries plus double socks natuurlijk!
Kaat in battle-ready outfit
dus met eerst met een manuele draaiboor een gat maken en achteraf een uitleg van de lokale profs!
kaat was de eerste die een visje bovenhaalde achteraf sada en de rest, ikzelf bakte er NIKS van,
uiteindelijk na dat de 3uur verstreken waren en 2min overtijd haalde ik me een highskill timing men eerste en ook men laatste vis boven!!
na alle opruim van tent en materiaal de lange weg richting Tokyo. maar nu naar Koba thuis waar de mama van Koba onze vangst plus de visjes die we van de pros kregen(die altijd bij ons zaten te chillen) ging frituren en we ook Ramen (noodlesoup) krege om lekker te bikken!!
Eergisteren zijn we om 5u30 opgestaan omdat we om 7u afgesproken hadden om te gaan snowboarden. Na een busrit van ongeveer 4.30u kwamen we eindelijk aan in ons typisch japans hotel. Binnen mag je dus niet met schoenen aan rondlopen, die doe je uit in de inkomhal. In het toilet staan er dan ook speciale slippers, zodat je daar niet op je kousen moet rondlopen.
Dan zijn we naar de verhuurwinkel geweest om ons materiaal te huren zodat we eindelijk konden beginnen.
De eerste afdaling begon voor mij met véél vallen, maar tegen dat we beneden waren lukte het me al om een tijdje recht te blijven staan. Ook de tweede dag ging het steeds beter en beter, maar speciallekes waren toch nog niet aan mij besteed. Andy met al zijn skate-ervaring leek natuurlijk direct op iemand met jaren snowboardervaring
's Avonds hebben we een feestje gehouden in het hotel, dus dag twee ik wel wel een super moe.
In Japan is het de gewoonte om na het skiën/snowboarden telkens naar de Sento te gaan. Dat zijn natuurlijke warmwaterbronnen waar je echt zalig kan relaxen!
Dag twee konden we maar tot de middag snowboarden, dan naar de sento en dan was het al tijd om terug te vertrekken met de bus. Door file hebben we er nu 5.30u over gedaan om terug in Tokyo te geraken.
Vanavond gaan we bij Sada slapen want morgen gaan we samen ijsvissen...
... skiën was dus niet vandaag vertrekken maar morgen. Ik heb dus vandaag wel tijd om een kort verslagje van eergisterenavond en de double dutch night te schrijven.
Eergisteren zijn we nog eens gaan eten in het restaurantje van het sneeuwballengevecht. Ook deze keer kregen we iets héél vreemd voorgeschoteld!
Dit is dus gefrituurd vissensperma!!! Natuurlijk wilde Yabi pas zeggen wat het was nadat we beiden geproefd hadden.
De twee gasten die mee hadden gedaan aan het sneeuwballengevecht waren er ook terug (blijkbaar zitten ze daar bijna elke avond).
Je kan als stamgast in het restaurant een fles sake ofzo kopen, er iets op schrijven en die dan daar laten staan zodat je telkens van je eigen fles kan drinken. We hebben de fles van een van de stamgasten gehandtekend.
Gisteren was het dan double dutch night. We moesten al om 10u vertrekken want Maomori en Yabi waren staff en Andy was judge. Ik heb helaas niet veel foto's of filmpjes kunnen maken want het was nogal donker, maar we gaan waarschijnlijk wel een dvd krijgen.
De wedstrijd zelf waren battles in tornooivorm, dus de verliezer viel steeds af. Tijdens de pauze kwamen steeds de reeds afgevallen springers de judges bedanken, Elke pauze liep zeker 10min uit omdat er nog volk aan het double dutchen was, echt zalig.
Morgenvroeg moeten we hier om 6u vertrekken om op tijd te zijn voor de bus naar het skigebied (ongeveer 3u rijden) Binnen een dag of 2 laat ik weten of we iets gebroken hebben of niet
Eergisteren zijn we nog is naar Shibuya geweest. In februari is een groot deel van de leden van Capliore jarig en Yabi moest voor iedereen de cadeautjes kopen.
Nadien zijn we boodschappen gaan doen in een supermarkt want ik had beloofd om te koken. Ik heb voor de eerste keer ooit preischotel (mijn lievelingseten) gemaakt. De witte saus was een beetje te lopend, maar het was wel lekker! De japanners vonden het ook goed denk ik, want ze vroegen toch allemaal nog wat bij.
Gisteren zijn we met Yabi en Nobu naar Osakusa geweest. Dit is een stadje in Tokyo met een aantal tempels en nog iets traditioneler van stijl (maar hierdoor dus ook zeer toeristisch). We zijn er met de boot naartoe gegaan. Je kan er even goed met de trein geraken, maar het was erg goed weer en dus was een boottochtje wel leuk.
Om 17u hadden Tomoko en Mami (de vriendin van Nobu) een optreden met hun dancecrew. Nadien zijn we gaan baseballen op een indoorbaan. Dit was erg grappig want er speelt een filmpje van een pitcher die een bal gooit en op hetzelfde moment gooit een machine een balletje naar je toe.
Daarna zijn we gaan eten in een restaurantje in Shibuya.
Aan elke tafel staat een touchsscreen waarop je de foto's kan zien van alles dat je kan bestellen. Je drukt gewoon op een foto en dan is het besteld, echt heel makkelijk. Ze hebben hier wel al door dat ik al die vreemde dingen niet zo geweldig vind en zorgen er dan ook steeds voor dat er een aantal dingen besteld worden die ik lekker vind.
Morgen is het Double dutch night en maandag en dinsdag gaan we mee snowboarden. Voor beiden de eerste keer dat we dit gaan doen, maar het is te goedkoop om het niet te doen (100 ipv 200 voor vervoer skipas, overnachting, eten en huur van snowboard en outfit)
Ik zal dus waarschijnlijk de volgende dagen niets posten, maar nadien volgt een uitgebreid verslag!
Gisteren zijn we naar het resaurant van 'mama-san' geweest. Dat is een restaurantje in de sfeer en stijl van Okinawa (het zuiden van Japan). De vorige keer dat Andy hier was heeft hij hier vaak gezeten en mama-san was dan ook heel blij om hem terug te zien.
Ze eten hier ook dingen die wij in België nooit zouden eten. Zo kregen we eergisteren op restaurant onder andere de tong, kaak en de vrouwelijke geslachtsorganen (!) van een koe voorgeschoteld. Gisteren bij mama-san kregen we varkensoor te eten en mini gefrituurde makreeltjes.
de varkensoortjes
De makreeltjes eet je helemaal op, en het hoofdje is zelfs het lekkerste volgens Yabi. Ik heb 1 hoofdje mee opgegeten, maar de rest van de hoofdjes heb ik vriendelijk aan Yabi gegeven ;-)
Vandaag zijn we naar een demo van Capliore gaan kijken. Capliore is het team van Yabi en Maemori (2 van de 4 japanners waarbij we logeren)en zowat het beste team van Japan. Het was een demo voor een school en nadien wilde natuurlijk iedereen een foto van Capliore.
Ik moest ook mee op de foto met 4 meisjes, ze vonden mijn blond haar en bleke huid duidelijk geweldig . Ze reageerden overal super enthousiast op. Zo begonnen ze echt te gillen toen ik vertelde dat ik, net als 2 van hen, ook een deel van een tweeling was en een paar minuten nadat ze vertrokken waren kwamen ze nog eens terug om mijn e-mailadres te vragen.
Nadien zijn we iets gaan eten in een soort winkelcentrum. Nadat ik besteld had kreeg ik een apparaatje mee dat biepte zodra mijn eten klaar was, echt super handig.
a zallekik ook eens iets poste he, kaat is iets meer met blog en zaken bezig dan ik maar das natuurlijk te verwachten!
al goe getraind en gefeest en dast belangrijkste natuurlijk. kleine update voor de multimedia mensen en gamers!
de nieuwe ipod nano heeft ingebouwde camera cava kwality en movies ook dik feesje dus opt moment statem hier ongeveer 120eur den deze pakt hoogstwrs wel ene mee pak volgende keer wel fotoke.
dees is de largeversie van den DSi
en natuurlijk voor de kenners FFXIII is hier al verkrijgkaar en geilbaar. maar wegens veel gebruik van Kanji en hiragana is het bij mij nog te moeilijk om te spelen, dus engelse versie is een must!!
voor de Onepiece lovers men iphone heeft een update TONY TONY CHOPAAAAAA.
en jelka kem al iets vet gevonnen voor u van de secondoohaaand shop foto will follow. ciao aan iedereen. OVER&OUT
We zijn daarstraks met Yabi gaan winkelen in 'south center'. Veel hebben we niet gekocht, maar het was wel erg gezellig. Ze hebben hier ook speciale fotokotjes, waar er eerst een aantal foto's worden getrokken en je nadien deze foto's kan bewerken. Voor de foto's worden afgedrukt, kan je ze dan ook nog eens gratis naar je GSM laten verzenden.
Toen we het shoppingcenter buiten, kwamen was het aan het sneeuwen. Aangezien het hier in Tokyo niet zo vaak sneeuwt, en Yabi van Okinawa afkomstig is (het zuiden van Japan, waar het nooit sneeuwt), bleef hij maar zeggen hoe leuk hij dit vond.
We zijn dan naar een restaurantje gegaan waar vrienden van Yabi werken. Normaal gezien gingen we daar enkel een snackje eten, maar ze bleven daar maar gratis eten brengen, dus is dat uiteindelijk ons avondmaal geworden. Het was trouwens toch al 20u toen we daar toekwamen, dus echt erg was dat niet. ( De japanners waar we logeren eten wel erg laat, rond 21u ofzo).
Op de foto staat nog maar een klein deeltje van al het eten dat we kregen. Eén van de obers was trouwens jarig en ze hadden een taart voorzien en nadat we gezongen hadden kregen we allemaal een stukje.
Ook de 4 man personeel en de gasten van het restaurant vonden de sneeuw zalig. Ze gingen telkens naar buiten om in de sneeuw te gaan staan. We hebben dan maar een sneeuwballengevecht gedaan met de obers en 3 gasten van het restaurant (1 van die gasten was 42, en ging er echt nog voor!) Goeie foto's nemen was moeilijk, maar wie wil kan de filmpjes zien zodra we terug zijn.
Vandaag zijn we samen met Tomoko naar Shibuya geweest. Shibuya is hét shoppingwalhalla van Tokyo. Het is daar over de koppen lopen en de winkels zijn er elke dag open van 10u tot 20u.
De onderstaande foto's geven een beetje de sfeer van Shibuya weer.
We hebben ook van Maemori een sleutel van het appartement gekregen. Nu zijn we dus niet meer afhankelijk van de rest als we naar buiten willen.
Andy is de held van de dag want hij heeft het internet aan de praat gekregen op zijn laptop. Nu kan ik dus ons reisverslag typen op een normaal toetsenbord, jeej!
We vertrokken donderdag rond 7u 's ochtends bij mij thuis. Aangekomen op de luchthaven hoefden we niet lang te wachten om in te checken. We zijn nog iets gaan drinken en moesten dan afscheid nemen. Aan de douane was het even aanschuiven en dan konden we al naar onze plaatsen in het vliegtuig.
De vlucht naar Heatrow, Londen was echt belachelijk kort; opstijgen, snack en drankje gekregen en dan was het al bijna tijd om te landen. Op Heatrow moesten we eerst nogmaals de douane passeren en dan hadden we ongeveer 2u om iets te eten en terug in te checken voor onze volgende vlucht.
Op de vlucht van Londen naar Narita zaten we gelukkig aan een nooduitgangén was de stoel naast ons leeg waardoor we dus redelijk veel plaats hadden. Deze vlucht duurde 11u20min. Na het opstijgen kregen we iets te drinken en een warme lunch. Nadien hebben Andy en ik elk ongeveer 6u 'geslapen' (echt slapen lukte natuurlijk niet zo goed, dus was het eerder een aaneenschakeling van korte dutjes). We hebben ook elk een film gekeken en dan was het tijd voor een ontbijtje. Nadien moesten we papieren invullen die we nodig zouden hebben bij de Japanse dounane en dan begonnen we al te dalen. Bij het dalen was er redelijk wat turbulentie, gelukkig heeft men zwakke maag het goed volgehouden ;-)
Na de landing om 9u10 plaatselijke tijd eerst aanschuiven aan de douane, onze bagage ophalen en nog eens door de douane met onze bagage. Dan was het eindelijk zover, onze eerste stappen op japanse bodem!
Aangezien de japanners waar we logeren allemaal aan het werk waren moesten we zelf voor vervoer zorgen. We namen een bus naar het dichtstbijzijnde grote busstation bij ons logeeradres. Aangezien Narita op meer dan 60km van de buitenrand van Tokyo ligt, duurde de rit ongeveer 2u.
Aangekomen bij het busstation namen we een taxi naar het station van het 'stadje' waar we logeerden. Dan was het nog ongeveer een kwartiertje te voet naar ons logeeradres (zonder koffers maar 10min. :-s )
Daar aangekomen hebben we ons neergelegd en een dutje gedaan. Het was dan ongeveer 12u plaatselijke tijd en dus 4u 's nachts in België. We logeren bij Maemori, Kyan, Yabi en Tomoko. Rond 22u kwam eindelijk Kyan thuis en hij had Seiji meegebracht. ( Seiji is vorig jaar 3 maand in België geweest en gaat binnen 2 weken terug voor 3 maand naar België). Iets later kwam ook de rest thuis en was het tijd voor een welkomstdrink. Tegen 1u werd er udon (japanse maaltijdsoep) gemaakt. De welkomstdrink ging nog door tot ongeveer 4u30. Daarna moest alles in de living aan de kant zodat Andy en ik daar ons matrasje konden leggen om te slapen.
De dag nadien zijn we om 10u30 al vertrokken. We mochten met Kyan mee naar de training in Nittaidai University. (Nittaidai is te vergelijken met sportkot in België.) Op de training waren een 10-tal teams aanwezig.
Om 13u was het lunchtijd en om stipt 13u30 begon de training terug. Om 15u was de training gedaan, en er werd afgesloten met een speech en een soort kringdansje.
Op de terugweg hebben andy en in elk een Pasmo aangemaakt (een soort herlaadkaart voor de trein/metro) en thuis aangekomen hebben andy en ik terug een dutje gedaan.
(De blauwe tekentjes op de Pasmo betekenen Kaat Arnauts ;-)
Voorlopig krijgen we het internet op onze eigen laptop niet aan de praat en typ ik dit berichtje dus op een qwerty-toetsenbord. Heel onze reisbeschrijving hiermee typen zou echt veel te lang duren dus een uitgebreid verslag zal waarschijnlijk voor morgen ofzo zijn.
... en dan is het eindelijk zover, dan vertrekken we voor 3 maanden naar het verre Tokyo, Japan.
Via deze blog houden we jullie aan het thuisfront op de hoogte van onze ervaringen. Verwacht niet dat we elke dag een heel boek schrijven, maar we zullen wel proberen regelmatig iets te posten.
de varkensoortjes
