Ze vroeg me of ze mij mocht sms als ze kon bellen . natuurlijk mocht ze dat ! afwachtend op haar bericht kreeg ik op de laatste moment nog een sms " Sorry ik ga slapen bellen gaat niet meer lukken " ik voelde dat grote lege gat nog groter worden als dat het al was . ik ben toch blij dat ik haar gewoon nog even heb kunnen bellen ... De warmte van haar stem deed alle pijn weggaan het horen dat ik nog steeds haar alles ben . deed mij deugd . ik voelde mij helemaal opwarmen vanbinnen , men hart sneller kloppen . ik was gerust . zij houdt van mij en ik van haar . samen komen we er wel door . ik heb tijd wereld van tijd ... ons korte gesprek werd al vlug een half uurtje . ik heb haar slaapwel gewenst en ik weet dat ik nu rustig kan slapen zonder al te veel zorgen of toch niet meer dan dat ik al had . ik kan slapen met een opgevulde leegte ook al ligt ze niet naast me . ergens is ze hier toch een klein beetje .
