echt waar : ik ben bloednerveus ! precies of het
is mijn eerste keer dat ik op het vliegtuig stap richting amerika !
gisteren was mijn laatste werkdag : oef, ze zien mij daar pas terug eind
van de maand !
vandaag moet ik boodschappen doen : broeken afhalen die
ik heb laten inkorten, naar de apotheker, geheugenkaartje kopen voor in mijn
fototoestel, batterijen voor in datzelfde toestel, douchegel en shampoo in
reisformaat,.... verder nog iets ? ik maak mij zorgen dat ik iets zal
vergeten ! alsof er daar geen winkels zijn !
over één ding maak ik mij
alvast niet nerveus : mijn winterjas blijft thuis want ik heb (voor de zoveelste
keer) het weerbericht gecheckt en ..... de hele eerste week 20° en meer
(uitschieter op woensdag = 23° !) dus trek ik een fleece aan om te vertrekken
(we zitten toch de hele tijd in de auto) en voor ginder hoop ik voldoende te
hebben aan mijn regenjas !
welke wegbeschrijvingen zitten in mijn mapje
? van de luchthaven naar onze bestemming, naar burkholders, naar weavers, naar
sauders, naar de green dragon market, naar een natuurreservaat met sneeuwganzen,
een rondrit met als klap op de vuurpijl een uitkijkpunt over een brede
rivier,.... geen wegbeschrijvingen nodig naar ons favoriet ijssalon, naar
millers en dutchland quilt patch (vlak aan die molen, van de whoopie pie pies
!), naar old country store en de andere quiltwinkels die in 'onze' straat zijn,
naar kitchen kettle village (ook in 'onze' straat !)
nog meer in mijn
mapje : enkele patronen waarvoor ik stof wil aankopen ! ik heb weer grootse
plannen ! zouden we daar ook een valies 'tijd' kunnen aankopen ?
mag ik
zeker niet vergeten : mijn 'rode boekje' : daar staan de openingsuren van de
winkels in en ook nog enkele ideetjes om materiaal aan te kopen !
morgen
ga ik inpakken : het vervelendste klusje van het hele avontuur !
groetjes, marina
Hallo iedereen,
Niet te geloven !!! Zelfs de weergoden zijn ons
goedgezind. Onze reis kan niet meer stuk.
Precies of ik had een voorgevoel : mijn
valies (en ) staan in elkaar, kleinere in een grotere, geopend op de logeerkamer met... nog niets erin. Alles hangt of ligt netjes
gestreken en geplooid te wachten om mee te mogen.
Maar... met het mooie weer in 't vooruitzicht
gaan straks een paar wisselingen plaatsvinden.
Nog maar 2 keer slapen ( als we al kunnen slapen
) en dan is het zo ver.
Het fotoboek van de vorige keer is al meerdere
keren met veel oog voor details bekeken om straks ginder
alle bekende plekjes meteen te herkennen.
Mijn bloeddruk stijgt ... gelukkig heb ik daar
een pilletje voor , de zenuwen heb ik onder controle ( tot nog toe
)
maar mijn hoofd loopt over van de
gedachten aan alle dingen die ik nog moet doen.els
Op 11 maart is onze kleine Ella 1 jaar maar
aangezien oma dan ergens hoog in de lucht hangt
vieren we dit op zaterdag.
Alhoewel ik me op dit moment niets kan
voorstellen van die 23° stop ik toch enkele T-shirts meer in m'n
valies.
Tot zondag
Groetjes
Jessie
Goede morgen dametjes,
Mijn stapeltjes "to do" lijstjes is sterk aan het minderen. Oef!!! Morgenavond
kijk ik om mijn valies te maken. Ook een "Ekkus" werk. Onder het
motto:" wat ik niet bij heb, koop ik ter plaatste" maak ik me niet veel
zorgen om die allerlaatste klus van de voorbereidingen te klaren.
Ik heb voor wat Belgische chocolade en koekjes
gezorgd om aan onze huisbaas te schenken. Die brave kerel neemt tenslotte
onze bestelling in ontvangst.
Zou ik een
pulleke bruinen zonder zon meenemen? Met de voorspellingen van het weer
wil ik wel eens een rokje dragen, maar met twee melkflessen zal dat wel
geen zicht zijn. Mijn zonnebril ligt in ieder geval al klaar. En voor
een hoed: daar kijken we in Lititz wel voor zeker? Ik wil me nu wel een
kopen van de Red Hat Society! Heb Stef al gezegd dat ik land in
Zaventem met ne rooie hoed op mijne kop!
Zondagochtend neem ik de
trein om 5u32 in Oudenaarde. Met een overstap in Brussel Noord om 6u32
moet ik op de luchthaven aankomen om 6u43. Spreken we af aan
Starbuckscoffee?
Volgende week deze tijd zijn we ... ??? Ik
denk dat alleen Marina dit al kan weten want zij is immers onze
ROUTEPLANNER.
Maar ,we zijn daar 6 uur vroeger en dan weet ik
het ook wel : nog in bed natuurlijk . Of zou Maria al druk in de weer zijn op
dit uur ???
Wat is onze reis ineens heel erg dichtbij en wat
is er nog een hoop te doen.
In het weer maak ik me nu eens geen zorgen. Dat
we niet het stralende zonnetje zullen hebben als de vorige keer
met de indian summer dat wisten we vooraf. Dat
onze zomerbroeken en topjes nu vervangen worden door jeans en fleeces of
truien, dat zal alleen in gewicht een verschil maken en
daarvoor kunnen we toch geen kou lijden. Voor onze tweede valies moet zo wie
zo bijbetaald worden. Toch hoop ik dat het niet
sneeuwt ( zoals het hier nu bezig is ) want dat is minder leuk voor de chauffeur
.
Ooooh wat heb ik er zin in en wat hoop
ik dat alles vlekkeloos verloopt.
Aan de voorbereidingen zal het niet liggen (
bedankt Els en Marina ) en ook niet aan ieders goeie wil.
Met 6 quiltvriendinnen zo'n prachtig avontuur
mogen beleven dat is een GESCHENK waar denk ik velen jaloers op
zijn.
het weerbericht: zondag 17°, maandag 18° en dinsdag 17° en niks van regen meer !
Laat ons hopen dat ze daar nu niet meer van gedacht veranderen !
En
nog een nieuwtje : de 'old country store' is de vrijdag (speciaal voor
de beurs) open tot ....... middernacht ! daar moeten we bij zijn é ! en vanaf 8 uur 's avonds telkens om het half uur een loterij waarbij 1 iemand 100$ kan winnen !
o,o,o,
ik kan bijna niet meer wachten ! 18° is een lekker weertje voor een
ijsje (want daar gingen we zondag toch eerst naar toe é !)
Wat verdwijnt er zo
allemaal in mijn valies : t-shirts (al of niet met lange mouwen !), 2 à 3
gilets, een warme fleece (met een toch wel speciaal logo !), 2 à 3
jeans, ... ik ben er nog niet uit of ik nu mijn warme winterjas meesleur
of niet : misschien wordt het mijn 'moto-vestje' ! Aangezien we ginder
over een wasmachine en droogkast beschikken, hoeven we niet al te veel
mee te nemen, we kunnen ginder als volleerde huisvrouwen nog wel eens
een 'wastje' slaan ! Verder in de valies : breinaalden en wol om
verder aan de sokken te breien ! En een 3-tal civil war-blokjes die ik
al geknipt heb !
In de handbagage : mapje met wegbeschrijvingen
(de eerste beschrijving gaan we al nodig hebben als we weg rijden aan de
luchthaven !), naaietuitje met blokjes om te naaien in het vliegtuig
(een project dat ik de vorige keer aankocht bij burkholders), mijn
mini-laptopje (om contact te kunnen houden met het thuisfront via skype
!), .....
goed nieuws van 'old country store' in intercourse : ze
hebben een stand op de beurs en in het beurskrantje staat een bon voor
een gratis fat quarter ! Niet te missen dus !
Dus nu nog een
klein weekje met de gewone dagelijkse bezigheden : huishouden, werken,
handwerkles op maandag, breiles op dinsdag, bee op woensdag,...
Daarna gaan we ons 2 hele weken onderdompelen in de amish-sferen !
Nog twee weken... Amai, dat komt voor mij bijna als angstvallig zeer dichtbij. Heb nog vlug het laatste financiële luik van de reis geregeld: dollars voor onze "pot" besteld, kredietkaart laten optrekken en bankkaart voor de USA open laten stellen. Tja, in 3 jaar kan er wel wat veranderen. De komende twee weken moet ik nog een gevecht leveren tegen mijn "to do" lijstje(s) en ik hoop dat ik die strijd zal winnen.
Ondertussen heb ik regelmatig contact met Daryl, de huiseigenaar en dé persoon die ons hartelijk zal verwelkomen. Daar twijfel ik niet aan. Wij staan nog met beide voeten op Belgische bodem, maar online hebben we toch al wat Amerikaanse Dollars verspild en die bestellingen in ons "guesthouse" laten aankomen. Daryl houdt alles goed in de gaten en houdt de leveringen bij. Volgens hem: "Sounds like things are getting organized; you must be excited about coming". Volgens mij zelfs iets te zacht uitgedrukt...
Arme Daryl, hij heeft ons nog niet eens gezien en heeft al een hoop werk aan ons gezelschap! Nu, we gaan hem lekker vergoeden met Belgian Chocolate! Daar is ie dol op...
Nog twee weken: voor Fanou wordt het haar eerste Amishreis
Hallo,
Ik zie dat jullie allemaal met de kriebels zitten. Wel ik ook! Als ik in mijn bed lig ben ik altijd bezig met mijn valies te maken... Nu is het echt nog juist twee weken en dan is het zo ver. Ik ga doen zo als Mariatje en mij extra met mijn ventje bezig houden. We zijn wel drie zondagen weg !!!!! Jullie weten min of meer wat jullie te wachten staat, maar voor mij is dat allemaal nieuw. Mijn naaiwerkje ligt ook klaar voor de vlucht. Marina, jij maakt het nog spannender met alles wat je opzoekt. Dat is wel tof je kunt je nog ergens aanmelden voor gids. Je doet dat uitstekend! Nog een mooie dag dametjes!
We logeren deze keer in Bird-In-Hand. Daar reserveerden we het Amish Stay Vakantiehuis. We hebben een stil vermoeden dat het er ons aan niks zal ontbreken...
Ik besef nog niet echt dat we binnen 14 dagen weg zijn. Ik ga wel proberen van mijn van alle slechte virussen uit de buurt te blijven en mijn ventje wat in de watten te leggen. 't Is waar wat Jessie zegt dat ze ons toch een poosje zullen missen en misschien nog meer het lekker eten die elke dag op tafel staat als ze thuiskomen. Maar daar heb ik al een oplossing voor: er zitten al een paar portie in de diepvriezer zodat hij
mij niet te veel zal missen. Ik ga dit weekend ook eens proberen van
een lijstje maken van wat ik zeker wil meebrengen. En Maria, ik ga zeker op tijd zijn dop 11 maart om 5h30 bij u thuis. Groetjes en tot heel binnenkort!
We laten jullie meegenieten van het onderlinge emailverkeer...
Dag dames,
Eerst en vooral over het weer: eigenlijk
ongeveer hetzelfde als hier, dus een voorzichtige lente misschien ?
Mijn
dollars zijn aangekocht , zo'n prijs als 3,5 jaar geleden zat er echt niet in !
Mijn mapje zit vol wegbeschrijvingen naar de verschillende quiltwinkels
! Naar de beurs zal het niet moeilijk zijn: gewoon de meute volgen ?
Nu
het breivirus bij mij toegeslagen heeft, kijk ik er ook al naar uit om in Intercourse naar de breiwinkel te gaan (in dat leuk 'kitchen kettle village', je
weet wel, met die kleine winkeltjes vlak bij die grote parking ! )
Als er
iemand nog een ideetje heeft voor één of ander uitstapje : alle ideetjes zijn
welkom é !
Op woensdag moeten we Els naar de luchthaven brengen: ik
zoek deze week eens op of een bezoekje aan Philadelphia-stad eventueel te doen
is !
Na onze onvergetelijke ervaring van de Amishreis in 2008, beslisten we al vrij vlug om ons spaarplan verder te zetten. Op 11 maart 2012 trekken we, deze keer met 6 vrouwen, opnieuw naar die adembenemende mooie streek, die lieve mensen met hun prachtige quilts.
Vanaf januari 2012 houden we jullie via deze blog op de hoogte van onze reisplannen, onze reis zelf, ons kwijlen bij het zien van al de quilts en stofjes en al de reisfratsen die erbij horen.
Fijne feestdagen en tot binnenkort! Els, Marina, Jessie, Nina, Maria en (nieuweling in het gezelschap) Françoise
Een kreet van blijschap, een vreugdedans: de koffer van Nina is terecht. Gisterenavond rond elf uur werd de bewuste valies bij haar thuis gebracht. Eindelijk kan ze ook haar cadeautjes beginnen uitdelen. Het plaatje is compleet!
Met spijt in het hart maar heel dankbaar dat we het mochten beleven, namen we afscheid van een uniek veertiendaags avontuur. Eenmaal thuis wachten weer alle dagelijkse taken, maar ons hart ligt nog een stukje in Amish county. Heel graag wil ik er nog eens terug naartoe, maar of dat ooit gebeurt weet je niet. Daarom blijven we nog lang nagenieten en vertellen over deze mooie reis.
Jammer dat de koffer van Nina zoek raakte en nog steeds niet terecht is. De waarde van hetgeen erin steekt is veel groter dan deze in dollars. Ik blijf hopen met haar dat hij onbeschadigd opduikt en dat ze ook kan genieten van alle meegebrachte souvenirs.
Groetjes aan iedereen die trouw onze blog bezocht en tot ziens en horens voor een mondeling verslag
Koffers werden gepakt, gewogen en herwogen om toch maar geen, of zo min mogelijk , overgewicht te hebben. Wat we als een heuse onderneming hadden voorspeld, vlotte ongelooflijk snel: de auto laden. Het was even organiseren om Maria toch van een comfortabele zitplaats te voorzien
Er werd uitgebreid afscheid genomen van Fred en Carol, met de belofte dat ze ons in de toekomst nog wel eens terug zouden zien (Dear husbands, beschouw dit als stille wenk.).
Op weg naar de luchthaven trakteerden we onszelf op een laatste ijsje in ons favoriet ijssalon. Na een dik uur rijden, bereikten we de luchthaven. Aan de check in werd er nog wat gerief van koffers gewisseld, om het probleem overgewicht aan te pakken. Gelukkig was de agent goed gezind en kneep hij een oogje dicht al het toch op een pound aankwam.
Een supersnelle vlucht, amper 6u35 vliegen, bracht ons weer op Belgische bodem. Terug naar huis en vertellen maar!
Voor onze laatste dag werden we door de weergoden getrakteerd op een zomerse herfstdag. Een dagje Shopping stond op het programma. De cadeautjes voor het thuisfront hadden we nog nodig.
Onderweg naar het shoppingcenter stopten we voor de laatste keer op een Amishboerderij waar quilts werden verkocht. Nina kon de verleiding niet weerstaan en werd prompt trotse eigenares van een typische Amishquilt.
Vrijdag besloten Nina en Jessie om er een relaxdagje thuis van te maken, terwijl Maria, Marina en Els zich opmaakten voor een trip naar een andere staat, nl. Delaware.
Daar woont Denise, een quilter en pennenvriendin van Els. Jaren schreven ze elkaar over patchwork, quilten en ook over hun families en het dagelijkse leven in hun woonwereld.
Toevallig keek Els hoever Denise van the Pensylvania Dutch County woonde. Dat bleek amper een dik uur rijden te zijn. Er werd afspraak met Denise gemaakt. Zo konden beide dames voor het eerst persoonlijk kennis met elkaar maken.
Ze werden door Denise, een kranige 82 jarige dame, boven van Belgische origine, hartelijk ontvangen. De pot Speculoospasta die voor Denise werd meegebracht, werd meteen door haar geproefd en uitstekend gevonden. En de Belgische chocolade, zou diezelfde avond nog, worden aangevallen.
Er werd duchtig bijgepraat en Denise gaf de nodige antwoorden op vragen over het verschil tussen België en Amerika én de huidige Amerikaanse politiek. Zij voorspelt dat Obama de nieuwe president zal worden, maar zal eindigen zoals zijn voorganger Kennedey.
De dames wilden voor de duisternis terug naar huis. Maar, Delawere is Pensylvania niet. En niet lang na het vertrek reed het gezelschap volledig verloren in de buitenwijken van een stad. Tot op heden weten ze zelfs niet welke stad! Maria waande zich in het decor van het tv programma de eerste 48uren na de moord.
Grote opluchting toen ze het bord Welcome in Pensylvania zagen. En de str..geur was hen plots zo vertrouwelijk
We wilden een deftig blijvend aandenken aan onze amishreis. Dus, we lieten ons op donderdag 2 oktober eens gaan aan een fotoshoot. Voor heel even werden we ondergedompeld in een Amishgarderobe.
Marina, Nina en Els hielden het bij het vrouwelijke terwijl Jessie en Maria eventjes van geslacht wisselden. Hilarische momenten hebben we er beleefd!
Maria had de allures van de meest ervaren boer uit de hele streek, terwijl Jessie eigenlijk niet moest onder doen.
Met een cd die dienst kan doen als onze eerste portofolio zetten we de dag verder.
Die bracht ons ondermeer op een Amishfarm, waar quilts werden verkocht. Hannah en haar krasse hulp ontzagen zich geen enkele inspanning om ons hun quilts te tonen. Geboeid luisterden we naar hun uitleg. Al vlug liet Hannah ons te kennen dat wij er toch ook één en ander van afwisten.
Jessie kon de verleiding niet weerstaan en stapte als nieuwe eigenaar van een echte Amishquilt trots buiten!
... want we moeten nog wat wennen aan het leven hier. Dat gaat gepaard met een ferme jetlag, waarvan iedereen wat last heeft. De rest van de reisverhalen volgen in de loop van de week. We hebben toch al wat vakantiefoto's op ons fotoalbum geplaatst.
Ondertussen hoopt Nina een van haar twee koffers terug te hebben. Die is zoek geraakt tijdens de vlucht naar Brussel. Aangenaam is anders. We duimen allemaal dat dit euvel zo snel mogelijk opgelost raakt.
Hierbij toch een leuke foto dat we jullie zeker niet willen onthouden.
We hebben er een onvergetelijke 14-daagse opzitten. Gepakt en gezakt met valiezen vol vakantieherinneringen (en ook wat stofjes) begeven we ons vandaag richting Philadelphia. Voor ons wordt het een nachtvlucht, waarbij wij toch hopen enige nachtrust te vinden.
Ons lichaam zal moeten wennen om de klok 6uren vooruit te draaien. Rond 10u30 Europese tijd, hopen we voet op Belgische bodem te zetten. We weten echter niet welke gevolgen de Nationale staking voor ons zal brengen...
We snakken alle vijf om onze liefsten eens dicht tegen onze gilet te trekken. Van wat er zal volgen, onthouden we jullie liever.
Onze respectievelijke ontwenningsverschijnselen zullen we echter niet deze blog toe vertrouwen.
... en wij hebben nog zoveel te doen. We hopen jullie nog te kunnen berichten van hier uit. Toch hebben we daar sterke twijfels over. We doen toch ons best, maar beloven niets. In ieder geval komen volgende week nog enkele berichten. Bedankt om onze uitspattingen op de voet te volgen en voor de vele reacties
