En dat is het zeker! Ik heb al een heel lange tijd niet meer op de blog gepost. En dat is jammer! Ik zou mezelf wijs willen maken dat de lezers een groot gemis hebben gehad aan mijn posts. Maar ik twijfel eraan of ik vaste bezoekers heb! Desalniettemin blijf ik posten. Vandaag heb ik nog een klein iets om over na te denken, hopelijk denken jullie mee en geven jullie een gepaste reactie op het onderwerp!
Dit weekend heb ik in het kader van Halloween naar de film Grave Encounters 1 en 2 gekeken. Deze horrorfilms gingen over een gesticht voor mentale zieken die in Amerika ongeveer 40 jaar geleden is gesloten. Velen denken dat de 8 aaneensluitende gebouwen tot op de dag nog steeds bezeten zijn. Een kleine ploeg filmmakers gaat er op af om te ontdekken of dit waar is. Wat ze daar meemaken is verschrikkelijk. Zodra ze nog steeds in het gebouw verblijven als de nacht valt, zitten ze vast totdat ze het raadsel oplossen. De zon komt niet meer op, en het blijft eeuwig nacht. De uitgang, waar ze in de avond nog het gebouw binnen kwamen, word na enkele uren bizar genoeg een ingang voor nogmaals een donkere, angstaanjagende gang. het gebouw blijft veranderen. na nog een hele dag daar te blijven verdwijnt de crew en cast één per één. er zijn meerdere vreemde, onverklaarbare monsterachtige mensen die hen opjagen, en ze worden ter gevolg ofte mentaal gestoord, ofte dood gamaakt. wat deze wezens zijn, blijft onverklaard in beide films.
(het einde zal ik jullie niet vergallen, maar het is zeker een aanrader voor de liefhebber van de meest stereotype, cliché horrorfilms)
spoken, demonen, poltergeists,... Het is een waar speelplein voor onze fantasie. Net met deze stelling zit ik met een dillema. Een dilema die op twee manieren verklaard kan worden, maar waarbij de twee manieren nog steeds enorm veel vragen opwerpen. Ik leg de twee verklaringen die ik kan vinden eventjes bondig voor:
- Enerzijds hebben we de 'makkelijkste' verklaring. Het gehele geesten verhaal, waarbij de ondoden nog steeds op onze aarde ronddwalen, is gewoon de pure waarheid. er bestaat effectief zoiets als een entiteit die niets liever doet dan de levenden angst aan te jagen. Met deze verklaring is het mentale probleem voor de mens (waar geheel mijn blog over gaat) opgelost. er is gewoon iets dat we (nog) niet kunnen vatten. iets dat er gewoon is, en waar wij als mensen het moeten ondergaan. natuurlijk, hier stopt het niet, deze uitleg op zich werpt vele vragen op. hier zal ik het houden op; Wat in hemelsnaam zijn deze entiteiten dan toch en hoe worden ze tot wat ze zijn?
de volgende verklaring is de verklaring waar ik me iets meer in interesseer. een verklaring gebaseerd op het menselijke bewustzijn
- Anderzijds zijn deze entiteiten niets meer dan het spel dat ons onderbewustzijn speelt met onze perceptie van de omgeving. kort uitgelegd (wat ik ben niet in staat een juiste wetenschappelijke uitleg te geven) maken we onszelf iets wijs naargelang de vele externe onverklaarbare impulsen die we krijgen. hetgeen we ons wijs maken is dat de geluiden en beelden die we zien iets paranormaals is. Maar nu gaat het niet om de uitleg over deze percepties. het gaat mij om de pure kern van deze fenomenen. want als je er even over nadenkt, hebben we iets zeer onwaarschijnlijks aan de praat gebracht. als deze verklaring de juiste verklaring is. dan betekent dat dat ons eigen bewustzijn in staat is denkprocessen en verhalen te weven rond zaken die we zelf niet kunnen vatten. het is moeilijk dit juist uit te leggen, maar het komt erop neer dat wij als mensen boven onze eigen mogelijkheid van logische verklaringen theorieën en ideeën kunnen ontwikkelen. hebben jullie daar ooit eens bij stil gestaan dat dit de sleutel is voor mensen om verder en verder het onmogelijke te gaan benaderen?
weeral opnieuw is het duidelijk dat je niet zomaar alles voor vanzelfsprekend moet nemen
