|
Ik had geen zin om iedereen mijn problemen te vertellen
Ik beschouwde ze meer als geheimen.
Niet veel mensen wiste het en diegene het, en diegene die het wisten hielden hun mond wel.
Als ik op school was wilde ik niks liever dan naar huis, naar mijn kamer.
Ik vergat soms de hele wereld als ik schreef.
Alsof er niemand was.
En toch had ik niet altijd evenveel om over te schrijven, en soms
gingen mijn gedachte sneller dan dat mijn handen konden schrijven.
Ik was nooit de mooiste , slimste of de grappigste maar ik was nooit bang mezelf te zijn.
En dat konden mensen blijkbaar wel waarderen.
Ik kreeg ooit het compliment dat ik veel aan anderen dacht
ik wil niet opscheppen maar....
dat deed ik.
Eigenlijk dacht ik nooit aan mezelf, bij welke beslissing ik ook maakte.
Blijkbaar vind ik het gewoon fijner iemand anders te zien lachen i.p.v. mezelf.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
My online Diary
