Ik zit met een paar vragen. Niet echt om voor jullie te beantwoorden, maar ik wil wel jullie mening horen. Want nu heb ik het gevoel dat ik gewoon voor mijzelf aan het schrijven ben, wat eigenlijk niet zo erg is, maari k zou wel graag een paar vaste lezers hebben. Of tenminste een paar lezers. Dus als jullie dit lezen, antwoord dan, reageer, doe iets! Want ik begin hier serieus depressief van te komen. Nee, da's gelogen. Ik ben niet depressief aan het komen, alleen een beetje geïrriteerd.
Dus de titel: twijfels. Waarom? Wel omdat ik mezelf een paar dingen afvraag. Hoe kun je nu op je gemak in de tuin zitten bloggen als die vol ligt met hondenpoep van je lieve hond die je soms het bloed vanonder je nagels haalt. Man, die hond verhaart! Het heeft geen naam!
Ik vraag me ook af of ik slecht van inborst ben. Iedereen denkt altijd dat ik zo'n lief meisje ben, maar soms op de vreemdste momenten voel ik een soort vreemd genoegen. Ik zal een voorbeeld geven. Vandaag in godsdienst liet ik een liedje horen: Chris Medina met What are words. Echt een prachtig liedje, ook om een beetje van te huilen. Maar aangezien ik alleen maar kan huilen bij films (vb. Frank en Frey)
Ik ben heir nu al een uur aan het klungelen met een werk voor school. Het vlot gewoon echt niet! Het is voor Nederlands. Meestal heb ik daar niet echt problemen mee, maar dit keer is het echt vervelend. Ik moet een besluit schrijven over mijn presentatie over het feminisme. Het moet een volledig blad zijn en ik zit nog niet eens in de helft. Ik heb echt zin om mijn laptop van mijn schoot te gooien en er een paar keer op te stampen. Zucht. Ik heb ook nog ander werk maar ik wil het echt afhebben zodat ik mijn punten kan krijgen. Ik wil ook nog mijn kamer reorganiseren. Ik heb nog geen idee hoe, maar het zal alleszins beter worden dan het nu al is.
Ik ga het binnenkort heel druk hebben. De 100-dagen komen eraan, ik heb veel schoolwerk en ik ben begonnen met een nieuw verhaal waardoor ik al duizenden ideeën in mijn hoofd heb spoken. Mijn hoofd is net een hutsepot. Alles is door elkaar gemixt.
Nu ja, c'est la vie!
Ik ga nog wat gaan werken. Maar voor ik ga wil ik jullie eerst aanraden om ZEKER naar The black swan te gaan kijken. Als je niet weet waarover ik het heb, heb je waarschijnlijk de laatste maand in een grot ver weg van de bewoonde wereld gezeten. Ik vond hem prachtig!
