41. dikwijls complimenten maken 42. houden van shoppen 43. niet overdrijven 44. rijk zijn 45. stressbestendig 46. niet naar andere vrouwen kijken
en tegelijkertijd :
47. niet jaloers zijn 48. haar vrijheid geven 49. je familie te vriend houden, zonder haar te verwaarlozen 50. haar troosten en opbeuren in moeilijke tijden en ook heel belangrijk: 51. verjaardagen niet vergeten: de hare en van de rest van de familie, vrienden, huwelijksverjaardagen van jezelf en al je vrienden, verlovingsverjaardagen van jezelf en....alle mogelijke data die zij vergeet
Klik op bovenstaande foto (open in nieuw scherm) en geniet... De tekst vind je hieronder
When the road gets dark And you can no longer see Just let my love throw a spark And have a little faith in me
And when the tears you cry Are all you can believe Just give these loving arms a try And have a little faith in me
Have a little faith in me Have a little faith in me Have a little faith in me Have a little faith in me
When your secret heart Cannot speak so easily Come here darling, from a whisper start To have a little faith in me
And when your back's against the wall Just turn around and you, you will see I will catch, I will catch your fall, baby Just have a little faith in me
Have a little faith in me Have a little faith in me Have a little faith in me Have a little faith in me
Well, I've been loving you for such a long time, girl Expecting nothing in return Just for you to have a little faith in me
You see time, time is our friend 'Cause for us there is no end And all you gotta do Is have a little faith in me
I said I will hold you up I will hold you up Your love gives me strength enough So have a little faith in me
I said hey hey All you gotta do for me, girl Is have little bit of faith in me
I said, I said, hey
Click the album above, open in a new window or tab (and sing along if you like)
Baby here I am I'm the man on the scene I can give you what you want But you gotta come home with me
I have got some good old lovin' And I got some more in store When I get through throwin it on you You gotta come back for more
(chorus)
Boys and things that come by the dozen That ain't nothin but drugstore lovin' Hey little thing let me light your candle cause mama I'm sure hard to handle, now, Gets around
Action speaks louder than words And I'm a man of great experience I know you've got another man But I can love you better than him
Take my hand don't be afraid I'm gonna prove every word I say I'm advertising love for free So you can place your ad with me
(chorus)
Boys come along a dime by the dozen That ain't nothing but ten cent lovin' Hey little thing let me light your candle cause mama I'm sure hard to handle, now, Gets around
Flip blogt over leven, liefde, geluk en hoop in 't stad
05-10-2006
Verspilling
'Amai, da's een schoewn ventje', knipoogde de dame toe ik haar mijn kaartje gaf. Dat doorbrak even de saaiheid van het kaartjes bussen. En het deed me de miezerige regen even vergeten.
Soms kan bussen leuk zijn maar het blijft (voorlopig) een verplicht nummertje. Ik deel liever m'n ideeën live, bij een babbel op een terrasje of op café. Maar vandaag moest ik de laatste van m'n kaartjes kwijt. Ik had er nog meer dan 2000. En die zitten nu bij mijn buren in de bus. Bij de rommel die er al instak. Sorry, buurman/buurvrouw maar als jullie m'n blog willen verkennen: welkom, go ahead... Oja, als er op uw bus stond 'geen reclame' of iets dergelijks, heb ik het er toch ingestopt. Wat politici u al dan niet proberen te 'verkopen', het is géén reclame. Er waren wel twee buren die specifiëerden dat ze geen verkiezingspropaganda wensten. De tweede had een briefje hangen onder de 'geen reclame' met '... en ook geen verkiezingsgelul'. Deze twee ontvingen natuurlijk niks, dat spreekt.
Ik bus en plak altijd met frisse tegenzin. Als nogal groen denkende linksliberaal zou ik liever hebben dat het niet hoefde. Dat iedereen zijn info haalde op het internet bvb. Maar ik besef dat dat toekomstmuziek is. Plakken vind ik nog veel minder milieuvriendelijk. Naast het feit dat die vieze borden esthetisch compleet onverantwoord zijn (en eikes, al die smerige pap erop), spreekt het de mensen niet aan. Ik denk zelfs dat ze de antipolitiek voeden.
Ik was ook eerder niet te spreken over de recordpoging van Groen! om 25u te bussen. Dat er iemand 1 folder bust en er een wedstrijdje van maakt om de pers te halen, is natuurlijk gewoon ludiek en het was er ook maar 1. Ook hield ik Pairon nogal gemakkelijk verantwoordelijk voor de verloedering van mijn geliefd stadspark, terwijl ik weet dat ook anderen zoals Van Campenhout (stadsontwikkeling) en Bungeneers (centen) en Van Peel (personeel) hier iets aan kunnen doen. Excuses, dien, ik was kwaad. Conclusie: ik sla een mea culpa. Hopelijk doen ook andere politici dat wat meer. En ja, er zijn goeie Groentjes die van aanpakken weten. Samen met Lieve (Stallaert) hebben we 's nachts nog alle straten rondom het 0110-terrein opgekuist. Respect, Lieve. En onze Nico valt ook nog mee ('voor ne groene' - hihi).
04-10-2006
Kiekevel
Thanx, Tom, 't was een eer één van de 280 te zijn (en nog meer één van de 50 000)
03-10-2006
Kletsnat en koud maar compleet warm van binnen...
0110
01-10-2006
Raprap
No time de laatste dagen. Dus snelsnel: tot op 0110 straks. En meer later. En ik beloof tijd te maken voor álles en iedereen (lap, ne politieker die iets belooft, hihi).
24-09-2006
Prepareer je picknick
Straks, tussen 13 en 18u: PICKNICK IN 'T STADSPARK.
Kom af en breng volk mee. Breng iets mee om te eten en te drinken (tenzij je ramadant) en vooral veel spirit en je gezond verstand.
Red het stadspark! Vul de vijver! En kom mee in 't zonnetje liggen. Tot straks...
22-09-2006
Zondag picknick in 't stadspark
Net verspreid als persmededeling. Ik hoop dat het deze keer mooi weer blijft... en dat iedereen komt, natuurlijk. Klik op de foto om meer te weten over de speeltuin. Tof maar nu dan iets over de vijver, ATV? Btw, op die foto staat het waarschuwingsbord dat aan de vijver staat. Het opschrift Beschadiging of diefstal kan een drenkeling het leven kosten klinkt wel héél belachelijk nu. (Het staat er écht!).
t Stadspark is van iedereen: spirit nodigt uit op picknickpraat.
Red het stadspark, vul de vijver, denk mee hoe.
Het Antwerpse stadspark is er slecht aan toe. De vijver die er rust en gezelligheid zou moeten brengen, staat al maanden kurkdroog. Maar ook over de rest van het park mogen we eens nadenken, zegt Flip Deckers, 15e op de lijst voor sp.a-spirit in het district Antwerpen. Hij vindt het tijd voor actie en overleg. Hij organiseert daarom nu zondag vanaf 13 uur een picknick voor iedereen die constructief wil meedenken in het stadspark.
Ik hou al 9 jaar rond 25 juni voor vrienden en familie een picknick naast de vijver. Het is mijn alternatief verjaardagsfeestje waar iedereen welkom is. Zo heb je geen duur avondfeest en geen excuses omdat mensen geen babysit vinden maar een gezellige namiddag met omas en kinderen, met petanque en veel tijd om bij te praten. Ik leer er zelfs elk jaar nieuwe mensen en passanten kennen. Maar dit jaar regende het uit. Ironisch want ik had om meer water in de vijver gevraagd (lacht)
Dat vraagt Flip, samen met spirit, nog steeds want ondertussen wordt de bal over de verantwoordelijkheid over de droge vijver alsmaar doorgeschoven. Mij interesseert dat steekspel niet echt, zegt Flip Deckers, ik weet dat politici regelmatig de paraplu opentrekken en alle verantwoordelijkheid doorschuiven. Wat mij meer interesseert, is hoe we zo snel mogelijk voor alle Antwerpenaren weer een gezellig park en een volle vijver krijgen. Het stadspark is voor mij mijn achtertuin. Ook de omwonenden en de joodse gemeenschap willen een proper, verzorgd en gezellig park met een vijver vol water, eendjes en zwanen. Daarom herhaal ik mn uitgeregende picknick van juni: de timing is ideaal om iedereen uit te nodigen voor een informele babbel van 13u tot 18u.
Spirit nodigt iedereen uit die constructief wil meedenken over het stadspark, van welke partij of gezindte ze ook zijn. Niet om te klagen over de lege vijver maar om het park weer op te waarderen. Het park aan Spoor-Noord is er nog niet dus het stadspark is het belangrijkste groen in ons district.
Flip Deckers: Ik kreeg al veel goeie voorstellen - en mij maakt het echt niet uit van wie die komen. Mijn stiefdochter Karolien vond de speeltuin vol peuken liggen en wil er asbakken, mijn VLD-concullega Hicham wil een nieuwe invulling van de cafetaria, enz... Zelf wil ik er alvast betere verlichting, een afdakje of kiosk naast de speeltuin om te schuilen en meer aanwezige parkwachters. Ik hoop dat veel mensen willen komen meepraten om het stadspark weer proper en gezellig te krijgen. En hun picknickmand zondag niet vergeten... /Einde persmededeling/
Jaaaaaa, fantastisch! Barman Bart van den Bato (Batu) vond dat ik iets te kwistig mijn kaartje uitdeelde aan zijn toogplakkers en zag een zoete wraak in het toilet. Nu kan je dus op me pissen daar. Terecht want 'die polletiekers die zeiken zelf natuurlijk ook heel wat af'
Wel discriminerend, he Bart! En de vrouwen dan? Die moeten al afkomen met een plastuit! Soit, nu klim/daal ik wel naar het niveau van the president of the US of A. Remember de animostickers? En de rel errond omdat Vande Lanotte vond dat dat moest kunnen? Zoniet: piss/click on me!
Enneuh... nu gaan jullie me wsl niet geloven maar... zooo kwistig strooi ik mijn kaartje nu ook weer niet rond. Ik geef het enkel aan mensen die ik ken (of leer kennen) en dat zijn er gewoon veel (stoefer). Ik ben misschien zelfs te terughoudend want ik heb nog een hele hoop van die dingen. Maar een complete kroegentocht ondernemen om op elk tafeltje 5 kaartjes achter te laten? Dat doe je gewoon niet, je ambeteert er mensen alleen maar mee. En da's dus ni de bedoeling.
Desalwelteplus... in navolging van de 'Pétrick' met zijn 52 al dan niet BV's en GV's en 'Roberto' met zijn Roberta's moet ik misschien ook een oproep doen om promomeisjes (m/v rond mijn -uiteraard zeer bescheiden - persoontje te scharen?!
Bij deze: 'goesting'? Laat het me weten, dan bezorg ik je wat kaartjes met mijn onnozele kop erop. De boodschap erbij is 'Voor een Aantwaarrepe vol goesting' (En verso dit: Spirit wil een beleid met meer plaats voor dialoog. Tussen bewoners, buurtcomités, districten en 't stad. Bij het uittekenen en inkleuren van ons district moet ook u gehoord worden. Ik wil een beleid met oog voor wat er groeit en leeft in de buurt. Met een luisterend oor voor horeca én voor buurtbewoners, voor stappers en voor slapers. Buurten met groen op het plein en fietsen voor de gevel. Met meer contacten en goeie afspraken. Zo krijgen we weer buurten vol goesting.)
I ask you: wie kan daar nu tegen zijn?
En dan kunnen we eventueel samen een stapke in de wereld zetten want mijn campagne (of wat daar voor moet doorgaan) speelt zich natuurlijk vooral in de late uurtjes af. Tot op 't bal van Patje, Zuiderzinnen, Tosca op de Graanmarkt,... Of euh 'later, dudes/dolls'
En check out de blog van Polskaya: http://polskaya.be/ (Binnenkort werk ik m'n links wat bij)
14-09-2006
Valt het op dat affiches plakken niet mijn ding is?
Sorry, weer een lang stuk maar ik word (gelukkig) regelmatig ewa ambetant van wat er om mij heen gebeurt. En daar laat ik dan mijn meanderende gedachtengang eens op los...
Om te beginnen: een heel gedoe, dat plakken van affiches. Het kost geld & tijd, het is niét echt milieuvriendelijk en het geeft -op z'n minst- 'wrijving' tussen mensen die later moeten gaan samenwerken ('Uw ploeg heeft mij overplakt! En er was plaats! Ge kon toch die van 't Blok overplakken?!'). En meer van die zever... Het levert soms ook wel grappige toestanden op maar dat is het punt nu effe niet. Ik hoop dat we uiteindelijk gaan evolueren naar minder papierverspilling en naar meer info via websites. Is misschien afstandelijker maar veel rijker aan (ook:) duidelijke info. Dat gecombineerd met veel meer persoonlijke contacten om teen en tander nog duidelijker te maken. Anyway, de analyse van B. Dewulf in De Morgen was fuckin' raak:
'(...) Maar dan ziet men de allereerste staan. Weer is het dus zover. Als open zweren op een gave huid steken ze af tegen het parkje. Uitgerekend aan de ingang ervan heeft iemand betonblokken geplant, daarin een stel buizen, daartegen wat spaanplaat en daarop hop dus: de koppen. De baarlijke hoofden der verkiesbaren. Ieder mogelijk fluiten vergaat mij. Weer is het zover. Geen ontkomen meer aan. Overal het duizendvoudige gelaat van de wansmaak, de verkleefdheid aan de spaanplaat, de kleurenamnesie, de afgrond van de fysionomische nietszeggendheid, de tirannie over het straatbeeld. De terreur aan de ingang van ons parkje van wellevendheid en levenslust. Ik begrijp best dat u verkozen moet worden. En democratie is geen kuuroord voor de schoonheid. Maar een minimum aan stijl, klasse, distinctie - is dat echt te veel gevraagd? Ook dat heeft te maken met de waarden & normen, het respect, 't proper stad - enfin, alles waar u naar eigen zeggen voor staat, pal in mijn straat, aan de ingang van ons parkje, niet om aan te zien op uw spaanplaat.' (Bernard Dewulf, De Morgen, 13/9/2006, pag. 1.)
Ik stapte in de politiek voor mijn (en anderen hun) ideeën, niet voor den 'boecht' die er bij kwam kijken. Again -ik blijf ze aanhalen- wederom een aardig spelleke van 'NEE': eerst een nachtje gi-gan-tisch overplakken (wat was iedereen kwaad, zeg?!), dan zeggen 'euh... sorry, wij zijn maar klein en jong en onervaren' en vervolgens de vruchten plukken, nl. veel media-aandacht. Met hun mega-plakactie maken ze -terecht- dat hele gebeuren belachelijk. En wordt het voor mij duidelijk dat politici zich beter bezig houden met wat telt: iets doen om het leven van hun medemens te verbeteren.
En dus niét (via) mekaar eindeloos overplakken, continu 'profileren' (is vaak goedkoop, tijdelijk en dus snel vergeten, ook een paniekreactie vaak: 'help, ik heb niet genoeg media-aandacht!', een tegenstrever uitkakken (het keert zich tegen je want echt nié-mand tenzij een cynicus of negativo houdt daarvan, er wordt al genoeg gevochten en het helpt natuurlijk niet om een constructieve beslissing te bereiken. En was dat niet het hoofddoel van politiek?), beloven (gebeurt gelukkig niet zoveel meer, ook politici beseffen dat hun 'voluntarisme' en wensen zullen botsen met 'hun' realiteit), mensen onderschatten (vooral een intellectuele fout en ook vooral gepleegd door zgn. 'intellectuelen'. You might feel happy for a while want uw vrienden en achterban hebben u gehoord/gelezen. Joehoe, 5 minutes of fame dus... maar je bereikt er niks mee. Mensen zijn slimmer dan je denkt...)... en tenslotte, hopelijk ook definitely OUT, wat mij betreft, zijn: eigengewin, teveel ijdelheid, krampachtig alle controle willen behouden en liegen-als-je-'t-niet-goed-weet-en-maar-wat-raak-lullen. Over dat laatste: hey, je kan niet álles weten, geef dat dan ook toe en ga een gesprek aan, je kan er alleen maar iets van leren! Is dat nu écht zo moeilijk? Naar mensen gaan luisteren?
Soms heb ik wel eens de pretentie om te denken dat ik het 'doorheb'. Maar tegelijk wil ik niet pretenderen ál-les te weten of de waarheid in pacht te hebben. D'er is in elk geval nog werk aan de vernieuwing in de politiek. Kwil het beste voor 'mijn' Aantwaarrepe en -en route to it- hoop ik dat ik geen al te dikke Antwerpse nek (en bijbehorend ego) kweek... En dat ik op saaie recepties ook met de garçons blijf babbelen...
En over domme dingen gesproken: klik op de foto en steun een goeie zaak. Deze verkiezingen gaan niet over Europa maar dat 'ding' blijft ons wél geld kosten elke dag. En ook dwaze administratieve en bureaucratische anomalieën moeten we natuurlijk vermijden. Thanks, I rest my face...
09-09-2006
Zou je dat nu wel doen...
The robertas (klik op de foto & meet een griet):
Waarom staan die nu weer op mijn blog? Wel, ik vind dit echt een magistrale campagne! Robert Voorhamme is niet de grote stemmentrekker maar dit is zo goed bekeken, imagogewijs...
Als communicatiemens zeg ik: respect.
En ik was vroeger een fan van Charlie's Angels. De tv-serie (maar de latere film is ook best ok). Voor zij die dit fantastisch tv-programma, 25 jaar geleden (!), niet kennen of vergeten zijn: die powermadammen die opdrachten uitvoerden voor een mysterieuze Charlie die je nooit te zien krijgt, die... euh... spraken me wel aan: check it op www.charliesangels.com (Leuke links ook vandaar). De Angels hádden iets, toch nét iets meer dan the A-team, maar net iets minder dan Moonlighting. Maar die kwamen later.
Nu dus Roberto's Angels. Ik wens ze veel succes en -niet onbelangrijk tijdens een campagne- veel plezier.
Ik krijg wel eens te horen dat ik niet alle gevolgen zou inschatten van de pluimen die ik anderen geef ('Zou je dat nu wel doen, Flip?'). Pluimen aan 'tegenstanders' of (kartel)medestanders, aan de 'concullega's'. Maar lieve mensen, dat is dus niét zo. Maar die redenering leg ik liever uit op een terraske. Kort dan: ik geloof in goeie, positieve initiatieven. Ja, zelfs dat van Nee. Die ik veel 'succes' wens. Maar dan vooral met hun Ontmoedigingcampagne.
En ik heb veel respect voor een 'warme' campagne en voor kandidaten die mensen plezier en een goed gevoel bezorgen. Als communicatiemens die elke dag bijleert, als persoonlijk voorstander van meer vrouwelijk schoon en als geamuseerde Antwerpenaar die meer 'kleur' wil in zijn A. En die zich inzet tegen elke negatieve zaag- & klaagcultuur. Voila, da moest ik ff kwijt. En nu ga ik van de zon in mijn stad genieten. En van vrouwelijk schoon...
08-09-2006
De alternatieve bond zonder naam
Gezien op toilet. Ergens in een café. Fijn kleinschalig initiatief.
Soms weet ik het allemaal ni. Zoals u waarschijnlijk. En dan hou je je vast aan 'zekerheden': een vriend die, ondanks bezigheden, tijd maakt, een koppel dat 'nooit of te nimmer' uit elkaar gaat - foute, utopische gedachte, je weet het -, een... (vul zelf aan want ik schrap om privacyredenen).
Er schiet niet altijd veel over. Voorlopig is de wens (met de blijvende verantwoordelijkheidszin) dat de 'kindjes', zie rechtsboven, mogen opgroeien in een gezonde atmosfeer. En dat je Foster Parents-kind (ze heet 'Flor', leeft in Honduras en is nu 15) een sterke, onafhankelijke vrouw kán worden. En dat je kan gaan houden van 'J' zoals zij ook wil gaan houden van jou... Sorry, geen naam maar J. is 27, mooi, gevoelig en... euh... 'superformiweldigeindefantakolosachtig' (ok, 'supercalifragilisticexpialidotious' klinkt beter). J. is meer dan ze zelf denkt, sterker dan ze denkt... Ze komt er wel. Ze zei (voor mij): 'Ik wil er voor je zijn'.
En... ik hoop... dat we allemaal mensen rondom ons heen hebben die 'wíllen'. Willen contact houden, mensen willen leren kennen, de liefde/vriendschap willen toelaten en het beste voorhebben met anderen zoals met zichzelf (beetje christelijke waarden al hoor ik net hetzelfde bij de moslims). Kortom, veel wensen, veel 'willen'. En dat kan níe-mand je ooit kwalijk nemen. Dat zijn melige wensen, maar oprechte... Gelukkig dat we nog gelukkig willen worden. Of zo.
En daarom: hierbij reclame voor mijn '4e' dochter Karow (klik op de foto hierboven, ze heeft een blog). Karowlientjah is nu 18. Toen ik haar 7 jr. geleden leerde kennen - in volle 'Dutroux-periode', btw, dat gaf wat rare blikken - wou ik dat ze zou uitgroeien tot een zelfstandige, gefocuste en toch gevoelige vrouw. Daar is ze nu mee bezig. En dat proces gaat traag. Maar, hey, zo was ik ook... Pas later komt alles bovendrijven, vind je je talenten en snap je alles.
Van vrouwen snap ik (nu) iets, van mannen - of course - net iets meer. Maar van kinderen véél meer dan vroeger. Anna & Pommie zijn ongelofelijk hartverwarmend, eerlijk en speels. En dat ga je missen als je zelf geen minimensjes gemaakt hebt. En nu geniet ik daar enorm van: spelen. Dat was ik een beetje kwijt. Maar da's een ander verhaal en ook wel een beetje private stuff...
Tot slot? Hey, Karow, je verliest me niét aan 'de politiek' en daar gaan we ook niét dramatisch over doen: I'm a phonecall (or sms) away. Ik zie je even graag als vroeger. Lees aub (nogmaals, zoals ik deze week) 'Le petit prince' van Saint-Exupéry: afstand is relatief en niet zo belangrijk. Tu m'a apprivoisé. En vice versa.
Net zo wil ik proberen in de toekomst te kijken voor alle 4 of ze nu een half jaar, twee jaar en zeven maanden, zestien of achttien zijn. Vandaag heb ik een beetje een emodip en denk ik 'Nu of later zijn ze een koppel. Dat 'nooit of te nimmer' uit elkaar gaat...'
Soms weet je't allemaal ni... maar 'wil' je of hoop je...
07-09-2006
't program van spirit A op tinternet
Ik ben ka-pot... en die ene vinger waar ik mee typ ook...
Máár...
... na kei-véél uurtjes tussen m'n verplichte activiteiten door, 's avonds en 's nachts, heb ik toch eindelijk ons volledig programma op onze site gekregen.
De volle 86 (!) blz. Onze kandidaten stonden al een weekje op de website. 't Program voor de verkiezingen van 8 oktober staat nu compleet, integraal en netjes op de website.
Voor wie tijd & zin heeft, ik heb het zo gebruiksvriendelijk proberen te maken. Met noodgedwongen vaak lange stukken (maar we hebben veel te zeggen natuurlijk) en af en toe wat korte. En vooral met links naar afdelings- of persoonlijke sites. En met fotokes natuurlijk. Ik hoop dat onze leden, maar ook geïnteresseerden (u dus), even - nu ja: véél - tijd nemen om het eens te (her)lezen zoals ik euh 'noodgedwongen' maar met veel plezier wederom heb gedaan. Dit programma lééft en spréékt je aan. Overtuig uzelf... En: klachten, foutmeldingen, groffe taalfouten, etc. bij de communicatiemens in kwestie...
06-09-2006
0110
Beste mensen
De concerten van 0110 zijn een initiatief waar ook ik me voor inzet. Maar kom me die dag niet lastigvallen met politiek: ik zal daar geen promoshow voeren voor mijn partij, noch staan egotrippen om een stem meer te winnen. Voor ik ook maar iets te maken had met politiek werkte ik al mee aan zulke initiatieven... Ik herinner me de 'Dag van de democratie' (of D-dag) in '99. Waarom is René Los daar eigenlijk mee gestopt?
Om maar te zeggen: hoe en waar en bij wie je je engageert, het maakt mij niet zoveel uit. Maar blijf niet langs de kant staan en dóe iets om het hier wat 'warmer' te maken. Dit gepreekt zijnde: 1 oktober komt stillekesaan wél dichterbij. Daarom...
Sms nú 0110 naar het nummer 3699 of je er op 1 oktober nu bij kan zijn of niet. Check de affiche en lots more op www.0110.be. En voor de hi-la-rische spot (dank je, Arnold), klik op het 0110-logo hierboven! Zet eerst je volume aan.
En o ja, ze nemen ook een tv-spot op! Op 10 september niks te doen? Ze zoeken nog 'zéér véél' figuranten en 't is ook 'zéér dringend'! Schrijf je in via deze link: http://www.cfp-belgium.be/nl/0110/0110.pdf
Cu then...!
05-09-2006
In de Gazet vandaag op p.14
YES! Mijn blog heeft de Gazet van Antwerpen gehaald!
In primeur alvast ook de meest onnozele foto van de komende verkiezingen... Vrijdag krijg ik die op 3000 postkaartjes en 500 naamkaartjes. Waar ik u natuurlijk mee ga opzadelen want wat moet ik er anders mee? Chance dat ik geen affiches besteld heb of ik zou er tot 2010 mijn petatten op moeten schillen...
Virtuele verkiezingsstrijd
ANTWERPEN - De strijd om de meeste stemmen voor de gemeenteraadsverkiezingen wordt niet alleen uitgevochten met affiches en televisiespots, maar ook op het internet. Wie ernstig wil worden genomen, beschikt minstens over een eigen website. Die wordt in de aanloop naar de verkiezingen nog eens op punt gezet of uitgebreid met verkiezingsnieuws. Sommigen beginnen zelfs met een aparte verkiezingswebsite. Een onvolledige greep uit de websites van Antwerpse kandidaten.
Kandidaten zoeken stemmen via wereldwijde web
Burgemeestervanantwerpen.be Lijsttrekker Patrick Janssens (sp.a/spirit) is burgemeester van Antwerpen en dat zal iedereen op het internet geweten hebben. Hier vind je niet de politieke visie van de burgemeester of het verkiezingsprogramma van sp.a/spirit. Wat dan wel? Aankondigingen, luchtige commentaren op de actualiteit, de vraag of Janssens 'nen John' is of niet, citaten van bekende Antwerpenaars over Janssens en Antwerpen. Er zijn links naar de sp.a-kandidaten Robert Voorhamme en Monica De Coninck, de sp.a en Antwerpen.be. De T-shirt of 'onderlijfjes' zijn goed gevonden. (...) Wie is nog online? Wie van de kandidaten vonden we na wat surfen nog op het internet: Schepenen: Dirk Grootjans (VLD): www.dirkgrootjans.be, Luc Bungeneers (VLD): www.bungeneers.be, Erwin Pairon (Groen!): www.erwinpairon.be, Chantal Pauwels (Groen!): www.chantal-pauwels.be, Robert Voorhamme (sp.a): www.robertvoorhamme.be. Anderen: Cathy Berx (CD&V): www.cathyberx.be, Jurgen Verstrepen (Vlaams Belang): www.jurgenverstrepen.be, Annick De Ridder (VLD): www.annickderidder.be, Nahima Lanjri (CD&V): www.nahimalanjri.be, Guy Lauwers (sp.a): www.guylauwers.be, Monica De Coninck (sp.a): www.monicadeconinck.be, Fauzaya Talhaoui (spirit): www.fauzayatalhaoui.be, Bruno Valkeniers (Vlaams Belang): www.brunovalkeniers.be, Hugo Coveliers (Vlott): www.coveliers.be. Bloggers: Flip Deckers (spirit): www.bloggen.be/aantwaarrepe, Paula De Brie (onafh. sp.a/spirit): www.bloggen.be/pauladebrie, Nico Volckeryck (Groen!): www.nicovolckeryck.be, http://nico- volckeryck.skynetblogs.be, Wim Wienen (Vlaams Belang): http://wimwienen.skynetblogs.be. Ook op de websites van de partijen vindt u links naar de kandidaten in Antwerpen.
Internet is belangrijke bron Internet is voor véél mensen een belangrijke bron in hun zoektocht naar informatie over de verkiezingen en de partijen. Zestig procent van de volwassen gebruikers van het internet, of 2,3 miljoen Belgen, zocht in de aanloop van de verkiezingen in 2004 politieke informatie op het wereldwijde web. Dat bleek uit een studie van InSites Consulting. Bij vijf procent van alle internetgebruikers veranderde de op het web gevonden informatie de mening over één of meerdere partijen. Drie procent werd overtuigd om voor een andere partij te stemmen. Gazet van Antwerpen, pagina 14, 695 woorden.
01-09-2006
The times they need to be a-changin' (again). Polticians too...
Ik heb de laatste tijd gewoon geen tijd gehad/gemaakt om hier nog eens iets lezenswaardigs op de blog te zetten maar deze kon ik jullie niet onthouden: vandaag de column van Bernard Dewulf in De Morgen. Dewulf die anders zelden over politiek columnt! Schitterend. En ook: time 4 a new batch of politicians, verdomme.
"Geen gevoel dat aanhoudender zoemt in de dagen: de mug der machteloosheid. De gruwel immers gaat gewoon door. De bloederige, maar ook die luwe, haast ongemerkte gruwel.
In alle sectoren van de dag.
Bush die met zijn diepgelovige handen een zwart kinderhoofdje streelt in New Orleans: de horror van dat door en door valse gebaar. Yves Leterme die poseert achter de rolstoel van de vergrijzing, grijnzend de getalsterkte van dat kwetsbare kiezerskorps in zijn eigen electorale richting duwend. De horror van die berekening. De horror ook dat het werkt bij de idioten onder mijn streekgenoten.
Wat doe je eraan. De koptelefoon aansluiten en de genade induiken van een cellosuite van Bach. De tijdloze adem van grote kunst nietwaar. Maar net dan staat natuurlijk de kunstsector in de krant. En misschien wel de sluipendste horror van allemaal: de wantaal.
Een groot 'cultuurhuis' heeft een 'trendonderzoek' besteld. Besluit: het mag er best 'wat meer fun' zijn.
Fún? Radio Donna, de fun de hits. Nu ook in uw cultuurhuis, waar de 'experience' bovendien 'best nog wat leuker' mag zijn. Begrijpt u? Tenslotte moeten ze daar wel 'optornen tegen andere vrijetijdsbestedingen als shoppingmall- en pretparkbezoek'. En al willen ze uiteraard 'kwaliteit', het moet natuurlijk ook 'plezant' zijn. Plezante kwaliteit. Met vanzelfsprekend veel aandacht voor 'singles'.
Enzovoort. En flutkwiethappyshinypeopleblablabla.
De mug der machteloosheid.
Eminente politica Patricia Ceysens die portvrij 5.000 verkiezingsbrieven verstuurt, dat pertinent niet mag doen en dan zegt: "Je moet de mensen toch laten weten waarmee je bezig bent." Het uitgestreken gezicht van dat cynisme. De handen van opportunisme aan hoofdjes en rolstoelen. Het fun-experience-taaltje.
We moesten het in een cello kunnen stoppen en strijken tot het er als muziek uitkomt. De Ceysenssuite. Het zou me een experience zijn, geknipt voor het plezantere cultuurhuis."
Bernard Dewulf De Morgen, pagina 1
22-08-2006
Nee? Ja!
Zaterdag de mensen van NEE gesproken op de Meir. Je kent ze misschien wel. Of niet. Bekijk hun website dan eens. Ze geven me een dubbel gevoel: hun marketing zit juist, hun filmpjes zijn studentikoos anarchistisch, hun aanpak is zéér gedreven en hun inzet waarlijk gigantisch. En ze hebben een fantastisch mooie dame die de zaak mee verkoopt...
Maar zoals iemand al zei: 'het is een betere zaak waardig'. Hun startpunt moet ongetwijfeld geweest zijn: we gaan de ontevredenen een stem geven. And while we're at it, we kunnen misschien ook met die foert (of totnutoe Blok) stemmende Antwerpenaren een duidelijk signaal geven aan 'dé polletiek'.
Mooi hoor. Maar bij aanvang is dit anti-politiek (en dat is nu nét wat ze misschien niet wilden?! Mmm...) want ze zeggen: 'u bent niet tevreden? Stem dan op ons. Wij zijn dat ook niet. En daarom gaan wij 6 jaar 'nee' stemmen. Op alles.' Tja, constructief kan je dat niet noemen. Want zelfs de grootste hardliner/negativo zal moeten toegeven dat er ('soms'/'ook') goeie dingen gebeuren in hun stad. En een consequent 'nee' is daarom té zwart-wit. Ze geven -echt helaas, hoor- ook voedsel aan het cliché dat iedereen in de politiek zit voor het geld. Da's erg. Want mensen gelóven dat gráág. Dat zet niet alleen 1000-en idealistische vrijwilligers in de zeik, het is gewoon ook niet waar: ik verdiende een paar jaar geleden meer als manager (met gratis auto van de zaak) en dat gaf ik maar al te graag op voor meer werk en een fantastische fiets. Ik vond een 'geloof' in iets beters terug. Dat ik niét vond in de eeuwig doorhollende ratrace... Ben ik een uitzondering? Ik denk het niet...
Maar nu hebben ze dus écht een probleem: véél te veel mensen blijken bereid om NEE te stemmen. Nu weet ik natuurlijk niet hoe de vraagstelling is gebeurd maar alla... we zijn nog wéken voor de verkiezingen en Antwerpenaren beslissen, as usual, op het laatste moment. Als ik mensen nu vraag om op mij te stemmen, doen ze dat wellicht ook. Da's niet cynisch, da's menselijk. Maar dat willen ze dus niet: stemmen winnen. Daarom voeren ze nu een 'ontmoedigingscampagne'. Met een zeer melig en vrij infantiel filmpje. Maar ze doen het wel. En ook dat zal hen wellicht stemmen opleveren. Heel, heel dubbel als je elke dag op de Meir staat.
Maar bij deze, een constructief vraagje voor NEE: Als jullie het echt menen met die ontmoedigingscampagne (en daar ben ik dus écht nog niet uit), kunnen jullie dan ook 'links' zetten naar andere partijen op jullie site? Lijkt me effectief. Dan kunnen mensen ook onderzoeken wat 'ja' betekent... Wie weet zeggen ze dan nee tegen NEE? En zoals jullie zelf zeggen: 'Tevreden met de politiek? Stem niet op ons.' en ook 'Maar dat wil niet zeggen dat wij uw stem proberen te ronselen... integendeel! Elke stem op ons valt te betreuren'. Ze zijn wel correct.
De grote partijen hebben besloten om dit initiatief dood te zwijgen. Onterecht. Dit zijn democraten. Ze hebben het volgens mij goed voor met de democratie. En ze staan voor iets (en btw, zelf heb ik járenlang puberaal 'nee' gezegd tegen iedereen die het beste met me voorhad. En ik doe het soms nog... maar dit terzijde).
Nee, serieus: ik wil NEE niet doodzwijgen. Maak je je tegenstander groter door er over te spreken? Of door er consequent over te zwijgen? Toeternitoe. Ik geloof vooral dat je ook je eigen positieve ideeën aan de man moet brengen. Maar ik ben er niet vies van om een ander zijn inzet en originaliteit te erkennen. 't Is niet mijn stijl. En ik ga er van uit dat veel stadsgenoten, ook na hun kennismaking met NEE, hun mening niet herzien.
Ik hoop eigenlijk dat NEE veel misnoegde stadsgenoten kan aanspreken. Zelf heb ik gelukkig ook al Antwerpenaren overtuigd om hun ontevredenheid om te zetten in een stem. Een positieve. Ik voel me niet aangesproken als NEE spreekt over (het imago van) 'zakkenvullers' en 'kortzichtige machtsspelletjes'. It's not my thing and it never will be... en daar overtuig ik mensen gelukkig ook van.
P.S. Openbare nrs? Een hotline? Goed, hoor. Tuurlijk. Moet kunne. Btw, Tania, na 8 oktober (ach, ervoor is ook ok... ): bel me eens: 0479/244739. Of bel ik jou op 0495/488435?
17-08-2006
Nocturnale ontmoetingen
Het was laat gisteren. Maar interessant. Naast een bende zeveraars die cafébazin Alexandra continu denigrerend aanspraken met 'kinneke' of 'poepke', zat er ook een boeiende mens: Bird (z'n echte naam moet je hem zelf maar vragen).
De wereld van Bird is niet die van de meesten van u tenzij u zich bezighoudt met graffiti. U ergert zich aan die vervelende kribbels ('tags') op muren en garagepoorten? Terecht, die knoeiers moeten een 'gas' krijgen ofte gemeentelijke administratieve sanctie. Een boete noemden we dat vroeger.
Maar graffiti = also art. En die kunstenaars mogen van mij gesubsideerd elke dooie muur of saai pleintje opvrolijken en inkleuren. Kleur je stad! Al zullen de echte hardcore underground taggers daar natuurlijk hun neus voor ophalen. Maar hey, als ik iets te zeggen krijg in mijn district, mogen ze van mij alle blinde muren van onze geliefde stadsschouwburg eens aanpakken. Toch één van de lelijkste gebouwen van Aantwaarrepe. Maar u zal mij er nog veel lelijkere suggereren.
Gesproken van: het theaterplein voor de schouwburg wordt heraangelegd. Mooi zo, maar 'als 't maar vooruitgaat', hoor ik van de horeca aldaar. Dat de marktkramers, waaronder het oesterkraam (mijn favoriet zaterdagse trefpunt), naar de Graanmarkt verhuisd zijn, vind ik persoonlijk dik okee. Mooie plek, gezellig tussen den Bourla en de stadsschouwburg.
Maar terug naar de graffiti: ga eens langs het Muntplein (of wat er nog van overschiet) of check eens wat je op het web kan vinden. Ik geef je hier al wat tips:
De site van Bird is http://www.graphic-dzn.be/ maar op http://www.fotolog.com/bird_dna krijg je een beter idee van z'n werk. Dat soms abstract, soms impressionistisch en soms 'classic' graffiti is. En soms gewoon om bloedmooie stoeipoezen . Knap! Hij exposeert binnenkort in café Kremers, Leopoldplaats 1 (zie een paar berichten terug). Hij gaf me ook nog een tip: http://www.stanick.com/. Gewoon voor wie van pop art houdt, zich suf wil klikken en niet meteen voor inhoud kiest! Peter Stanick rules in the pure visual stuff!
Via Bird kwam ik ook op http://www.graffititv.net/. Een ruime kennismaking met deze internationale, globalistische en megagrote scene. En de muziek is ook aardig: http://www.myspace.com/findlaybrown. Een tagger wiens werk je nog op sommige plekjes ziet in 't stad, is Rizon. Heb hem al effe niet meer gezien. Maar Rizon is dan ook druk bezig, vermoed ik, vanwege 'doorgegroeid' zullen we maar zeggen (he's gone corporate!) naar de complete digital graphics wereld. Zijn 3D's staan op http://www.rizon.be/. Meer links? http://www.use-it.be/antwerpen/ned/graffiti.php. Geeft ook info als je legaal je artwork kwijtwil. Nu nog een paar politici die dit willen stimuleren...
Graffiti? It's a beautiful unknown world voor de meesten onder u. Van 24 tot 27 augustus is het Meeting of Styles in Aantwaarrepe. Volg de fotolink voor meer info. CU there!
Sorry maar...euh... Bart Somers is een verschrikkelijke oetlul!
Ik had mezelf beloofd om deze blog beleefd, respectvol en positief te houden maar af en toe is de maat vol. Vandaag in De Morgen las ik dit op pagina 3:
'Potentiële kiezers zijn al Belg'
Als één Vlaamse stad opvalt door haar lage score is het wel Mechelen. Amper 3,44 procent van de 1.685 niet-EU-burgers registreerde zich er voor de gemeenteraadsverkiezingen. Burgemeester Bart Somers (VLD) heeft 'geen sluitende verklaring'. "Typisch aan Mechelen is dat de niet-EU-bevolking er voor een erg hoog percentage uit Marokkanen bestaat", legt Somers uit. "En net in die groep zijn er erg veel mensen die al gekozen hebben voor de Belgische nationaliteit. Bij de gemeenteraadsverkiezingen zullen dus wel degelijk duizenden mensen met een migrantenachtergrond gaan stemmen, en daar ben ik blij om." Mechelen is niet de enige gemeente waar Marokkanen het gros uitmaken van de niet-EU-bevolking. In pakweg Molenbeek ligt de interesse echter op 13 procent, toch 10 procent meer dan Mechelen. "Een sluitende verklaring heb ik niet", geeft Somers toe. Het gemeentebestuur opteerde ervoor geen brief aan alle niet-EU-burgers te sturen. Er kwam wel een aankondiging in de streekkrant en er werden een 5000-tal folders 'ter beschikking gelegd' voor geïnteresseerde organisaties. Somers ontkent dat hij als tegenstander van het migrantenstemrecht bewust op een lage belangstelling mikte.
Wat een complete utter utter bullshit, Bartje! Je doet gewoon niks constructiefs om integratie te bevorderen. Integendeel: je bent geen haar beter dan zij die 'vreemde vlamingen' massaal willen doen oprotten. In het boekje van Bart staan vooral boetes en racistische, denigrerende clichés à la 'ze moeten op tijd uit hun bed komen om te gaan werken', 'ze moeten zich aanpassen aan ons', 'ze zouden wél gaan stemmen als ze betaald werden want de weg naar 't ocmw kennen ze allemaal', etcetera.
Soit, voor de gemeenteraadsverkiezingen hebben zich in heel het land 16 % niet-EU-burgers ingeschreven en 20% EU-burgers. None of them will vote Bartje, I hope. Verschrikkelijk ventje, die Bart Somers. Ik moét 'em niet en ik hoop van u hetzelfde. En nee, géén foto en bijbehorende link naar Bartje maar naar iets constructievers. Nè.
14-08-2006
Hoe voorlopig kan je zijn?
Man, man, man, wat ben ik blij: de 'voorlopige' brug, de kipdorpbrug, is weg. Verwijderd uit het zicht, afgebroken en verwezen naar de annalen van onze Antwerpse geschiedenis. En toch...
Eén ding is zeker: als er één Antwerpenaar is die ze weg wou, dan ben ik het wel. Vijf jaar geleden heb ik bovenop dat gedrocht het 'bangelijkste' moment van m'n leven beleefd. Ik reed er putje winter nietsvermoedend over met de wagen, ging twee keer rond m'n as en crashte tegen de zijwand. Die gelukkig standhield. Maar die Smart was wel perte totale. En ik ook want ik trilde uren later nog na. Zo bang was ik nog nooit geweest. De mooie blondine waar ik toen mee had afgesproken begreep dat ik nu niet meer mee naar de cinema wou.
In een niet zo ver verleden was ik autoverhuurder en die dag had ik alles verhuurd behalve een Smartje. Men had me altijd gezegd dat die miniwagentjes vrij baanvast waren. Maar ik betrouwde het toch niet helemaal en reed dus vrij traag over de brug. Die helaas meer een glijbaan was geworden. Net voordien had een klant van me óók een slippartij gehad in de tegenovergestelde richting. Ook total loss. Maandag moest ik ons HQ melden dat ik twee wagens minder had. Dat tastte natuurlijk mijn zakencijfer aan. Die avond zijn er meerdere accidenten en slippartijen gebeurd op de brug. Het had de dagen ervoor gevroren, dan beginnen regenen en de brug was spekglad geworden. De politie sloot ze die nacht af voor alle verkeer. Sindsdien verwenste ik dat misbaksel van voorlopigheid.
En toch... de voorlopige brug was een quasi leeftijdsgenoot van me. Waar ik met een dubbel gevoel naar keek. Ze was een monument, zij het dan een lelijk monument. Een monument van de politiek die maar niet kon beslissen, die bang was om ze weg te halen. Bang voor de verkeerschaos die zou ontstaan.
En ja, het wordt nu waarschijnlijk aanpassen voor de autobestuurder die daar in de buurt moet zijn. Al moeten velen daar natuurlijk niét zijn, laat staan met de auto. Dus volg een andere route of neem de tram of de fiets. En als je daar toch in een file staat, sta dan even -letterlijk en figuurlijk- stil bij het verdwijnen van de brug. Sakker voor mijn part op de werken, op de burgemeester, op je stad en op de vooruitgang. Maar ook op jezelf, je onwil om je rijgedrag aan te passen, je conservatieve reflex om-te-behouden-wat-er-is, je eigen voorlopigheid...
En maak de brug naar de toekomst: de twee pleinen die meer groen gaan krijgen, die mooi zullen samenkomen, de opera die in beeld komt, de tunnel die eronder zal lopen en de Antwerpenaar die in die tunnel in de file zal staan, sakkerend op zijn stad, zijn eeuwige werken, zijn burgemeester,...
Klik op de foto. Neem afscheid van de brug en hoor wat ze ons nog te zeggen heeft.
08-08-2006
Kunst als geleider/Wouter en Olga
I'm a sucker for romance, ik geef het toe: Olga en Wouter gaan trouwen!
Dat was een beetje een verrassing in hun vriendenkring (die voor een stuk ook de mijne is). Zelf ken ik ze nog niet zo lang. Ik had Wouter wel eens ontmoet voor hij voor 3 jaar naar Mozambique vertrok. Wouter is een arts die 3 jaar geleden voor een hulporganisatie naar Maputo vertrok. Daar, in de hoofdstad van Mozambique, werkte hij met HIV- en aids-patiënten. En leerde hij Olga kennen. Ze werden verliefd.
Na 3 jaar wilde hij graag terugkeren naar Antwerpen. En na veel en lang overleggen besloot Olga mee te komen. Eerst een maand om te kijken of het haar beviel en of ze hier een leven kon opbouwen. Het antwoord was `ja'. Ze pakten hun spullen. Ze wonen hier nu 2 maanden. Na de zomer leert ze onze taal.
Ik heb veel respect voor de keuze van Olga. In Maputo was ze een gearriveerde kunstenares. Hier moet ze weer helemaal van nul beginnen. Ze moet een atelier zoeken en het Antwerpse kunstwereldje leren kennen. Niet makkelijk. Maar met de hulp van haar vrienden, en vooral van Wouter, lukt ze dat wel. Ik zie het in haar blik. Ze lijkt me heel vastberaden. En ze heeft talent: ze maakt zeer kleurrijke abstracte tableau's. Afrikaans qua kleur maar niet typisch qua stijl, dus.
Ondertussen leert ze Antwerpen en haar bewoners kennen. Ik geef hier haar ervaringen even weer. Ze verschenen ook in de Gazet van Antwerpen in de weekendeditie van 29 juli onder de titel "Genieten van leven in twee culturen". Hier een ingekort stukje:
"- Ben je blij dat je deze keuze hebt gemaakt?- Ik weet het nog niet. Het is moeilijker om hier te aarden dan ik had verwacht, maar het is ook nog wat vroeg om daarover te oordelen natuurlijk. Ik had gedacht dat het makkelijker zou zijn om contact te leggen met mensen hier. Ik vind vooral de eerste kennismaking heel stroef en koud verlopen. Je moet mensen toch minstens een keer of vijf spreken, wil er iets van openheid in het contact komen. Van een echt warm welkom kan ik helaas niet spreken.
- Hoe ga je hier de kost verdienen?- In Maputo was ik een bekende kunstenares. Ik was gearriveerd en had dus veel exposities en verkocht mijn werk goed. Hier moet ik van nul beginnen. Ik ben hier niemand en dat is wel een erg raar gevoel. Ik ga veel galeries af om mijn werk aan te bieden, maar dat vlot nog niet echt. In de toekomst zou ik heel graag een eigen galerie openen met een atelier. Misschien zelfs een open atelier zoals in Maputo. Daar komen kunstenaars samen om te werken en te exposeren. In Antwerpen heb ik zo'n plaats nog niet gevonden, wat eveneens betekent dat ik thuis moet schilderen in een klein bijkamertje. Dat is natuurlijk niet ideaal.
- Hoe vind je de sfeer in de stad?- Ik kwam hier aan net voor de moorden op het kleine meisje en haar au pair. Ik was zelfs in de buurt, toen die man begon te schieten. Dat was geen goed begin van mijn verblijf in Antwerpen. Ik was erg geshockeerd en op mijn hoede en vroeg mij af of Antwerpen echt zo'n racistische stad is. Ik heb het gebeuren niet aan mijn ouders verteld, want die zouden zich vreselijk ongerust maken. Nu is dat angstige gevoel gezakt en loop ik vrijer over straat. Ik denk niet dat Antwerpen per se echt racistisch is, maar ik voel wel veel angst bij mensen voor het onbekende. Ze zullen niet snel aan mij vragen wie ik ben of waar ik vandaan kom. Ze baseren hun beeld van mij vaak op vooroordelen.
- Wat zijn je favoriete plekjes in de stad?- Ik ben de stad nog aan het ontdekken, maar vooral hier op 't Zuid, waar we wonen, vind ik het fijn om wat door de straten te wandelen, hoewel ik deze wijk wel erg snobistisch vind (lacht). Verder loop ik regelmatig over het De Coninckplein. Daar voel ik de Afrikaanse sfeer van thuis. Relaxed en blij. Toch wel anders dan de sfeer op andere pleinen. Antwerpenaars lijken me niet echt heel tevreden mensen. Ze lachen weinig, begroeten elkaar niet op de tram en kijken nors. Jammer hoor!
- Mis je Maputo?- Ja, zeker wel en soms wil ik mijn biezen pakken en de deur achter me dicht smijten. Dan wil ik het niet meer proberen hier. Maar dat gevoel is altijd van voorbijgaande aard. Ik wil het de tijd geven. Voor mij is het belangrijk dat ik kan gaan exposeren. Dan voel ik me weer waardevol en hoop ik meer mensen te ontmoeten. Nu loopt er een tentoonstelling van mij in Veurne en binnenkort neem ik deel aan een project van Cinemaf dat een expositie van Afrikaanse en Europese kunstenaars maakt. Verder sta ik morgen op Lambermontmartre. Zo krijgt mijn werk toch wat bekendheid hier.
- Hoe vaak spreek je je familie?- We bellen veel. Mijn zus is getrouwd met een Nederlander en woont in Edam, dus die zie ik geregeld. Dat is erg fijn, want dan voel je je toch thuis ver van huis. Wouter en ik trouwen binnenkort en dan zullen mijn ouders en andere familieleden en vrienden naar Antwerpen komen. Daar kijk ik erg naar uit! Dan kan ik ze de stad laten zien en bijbabbelen over alles wat hier en in Maputo is gebeurd. We trouwen overigens uit pure liefde en niet voor een verblijfsvergunning hoor (lacht).
- Ga je hier blijven?- Vooralsnog wel. Ik wil Antwerpen en mezelf de kans geven aan elkaar te wennen. Samen met Wouter hoop ik hier een mooie toekomst op te bouwen en te slagen als kunstenares in België. Ik wil genieten van de luxe van het leven in twee culturen."
Zo horen we het ook eens van een nieuwkomer: we mogen wat meer tevreden zijn, wat meer lachen en hallo zeggen op de tram en op straat. Relax, Antwerpenaren, we hebben het hier vrij goed, ook al beseffen we dat niet elke dag...
Succes, Wouter & Olga, het geluk dat jullie uitstralen zal zeker veel Antwerpse harten en geesten veroveren en hopelijk ook wat norse blikken omzetten in een glimlach. Een tip: zeg alvast een keer hallo op straat, zelf had ik zo al leuke ontmoetingen en fijne babbels! Tot gauw.
Vlaanderen 2006: de Heer kwam tot Noë in Vlaanderen in het jaar 2006
2006: de aarde was verdorven en overbevolkt. De Heer daalde neer en gaf aan Noë de opdracht een Ark te bouwen en twee exemplaren van elk levend wezen samen met enkele goede mensen te redden. "Hier is het plan", zei God. "Haast je, want over zes maanden zal het 40 dagen en 40 nachten beginnen te regenen. Frank De Boosere zal dat niet weten te verklaren en weer maar wat uit zijn duim zuigen".
Zes maanden later begon het inderdaad te regenen. De Heer keek neer en zag Noë wenen in zijn overstroomde tuin, maar hij zag geen Ark.
"Noë", donderde Hij, "waar is mijn Ark?"
"Vergeef me, Heer", smeekte Noë. "De dingen zijn wel wat veranderd tegen vroeger. Ik had een speciale bouwvergunning nodig. En ik heb moeten discussiëren met de inspecteurs in verband met een brandverzekering. Mijn buren beweren dat ik de bouwlijn overschreden heb met mijn Ark en dat ik de maximumbouwhoogte niet gerespecteerd heb. Ook legden ze een klacht neer wegens geluidsoverlast op de werf. We zijn naar Stedenbouw moeten gaan voor een advies en een beslissing.
Dan kwamen het ministerie van Verkeer en de dienst van Bruggen en Wegen. Zij wilden een waarborg gestort hebben voor de mogelijke, toekomstige, kosten van de aanpassing van de infrastructuur als de Ark moest verplaatst worden naar de zee. Ik beweerde dat de zee tot hier zou komen, maar daar geloofden ze geen snars van.
Hout vinden was een ander probleem. Die van Groen! trekken van leer tegen het kappen van inlands hout om de gevlekte bosuil te beschermen. Ik probeerde de naturisten te overtuigen dat ik het hout juist nodig had om die uil te redden. Geen gehoor! Ik verzamelde de dieren. Maar dan werd ik aangeklaagd door Gaia. Michel Van Den Bossche beweerde dat ik wilde dieren gevangen hield tegen hun zin. Ook argumenteerden ze dat de accommodatie te beperkt was en dat het wreed en onmenselijk was zoveel dieren te houden in zo'n kleine ruimte.
Het Ministerie van Leefmilieu besliste dat ik geen Ark mocht bouwen zonder dat ik een Milieueffectenrapport opmaakte over uw voorspelde watervloed. Ondertussen ben ik nog steeds bezig met een klacht van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding: volgens hen moet ik een bepaald aantal allochtonen inhuren om de Ark te bouwen. Anderzijds willen de vakbonden dat ik enkel vakbondsleden met Arkbouwervaring te werk stel.
Om de zaken nog erger te maken heeft Douane en Accijnzen al mijn bezittingen en beleggingen aangeslagen. Zij beweren dat ik het land illegaal wil verlaten met bedreigde diersoorten. En toen men op de ministeries van volksgezondheid en landbouw hoorde van al die dieren, begonnen ze te over het 'mestaktieplan' en vroegen of ik nog nooit gehoord had over het MAP en wat ik er zou aan doen. En dan zwijg ik maar over de problemen met het ellebogenwerk van al die politici die, door hun dienstbetoon, allemaal iemand hadden die absoluut mee moet. Dus Heer, vergeef mij, het zal me minstens tien jaar kosten om de Ark te bouwen."
Plotseling stopte de regen, de hemel klaarde op en de zon begon te schijnen. Noë keek verwonderd op. "Wil dit zeggen dat U de wereld niet zal vernietigen?”,vroeg hij.
"Neen", zei de Heer, "uw regering is daar al intensief zelf mee bezig!"
Hoe irriteer je je medemens en collega’s in 22 simpele stappen? Een gids voor mensen met een ambetant kantje...
1. In de lunchpauze ga je in je geparkeerde auto zitten en richt een föhn op voorbijgaande auto's om te kijken of ze vaart minderen.
2. Roep jezelf op via de intercom (vervorm je stem niet).
3. Iedere keer dat iemand je vraagt iets te doen, vraag je: "Wil je daar mayonaise bij?"
4. Moedig je collega's aan regelmatig een stoelendans met je te doen.
5. Zet je prullenbak op je bureau en plak er het label "IN" op.
6. Ontwikkel een onnatuurlijke angst voor nietmachines.
7. Stop drie weken lang koffie zonder cafeïne in het koffieapparaat. Als iedereen over zijn verslavingssymptomen heen is, schakel je over naar espresso.
8. Beantwoord alles wat iemand zegt met: "Dat dénk jij?"
9. Sluit alle zinnen af met: "En zo is het voorspeld."
10.Verander de kleur van je monitor zodanig dat de kleur ervan de hele omgeving oplicht. Blijf volhouden dat je dat prettig vindt.
11.Gebruik nooit meer hoofdletters punten kommas en andere leestekens
12.Probeer zoveel mogelijk te huppelen in plaats van te lopen.
13.Vraag mensen van welk geslacht ze zijn.
14.Geef bij de Mc Drive praatpaal aan dat je de bestelling absoluut wilt meenemen.
15.Zing mee bij de opera.
16.Ga naar een poëzieavond en vraag waarom men niet rijmt.
17.Vraag aan je baas waar die zijn/haar kleding koopt en koop precies dezelfde outfits. Draag deze zelfde outfits de dag nadat je baas het gedragen heeft. (Dit is vooral effectief als je baas van het andere geslacht is).
18.Stuur een e-mail naar de rest van het bedrijf om ze te vertellen wat je aan het doen bent. Bijvoorbeeld: "Als jullie me zoeken… ik ben even naar het toilet."
19.Hang een klamboe rond je werkplek.
20.Vertel je vrienden vijf dagen van te voren, dat je niet naar hun feestje kunt komen omdat je niet in de stemming bent.
21.Vraag aan iedereen of ze zwanger zijn.
22.Kopieer deze tekst en stuur hem per e-mail naar iedereen in je adresboek. Ook naar mij, om mij te ergeren...
The 28 Rules of Manhood
1 Under no circumstances may two men share an umbrella.
2 It is OK for a man to cry but ONLY under the following circumstances:
- When a heroic dog dies to save its master.
- The moment Angelina Jolie starts unbuttoning her blouse.
- After wrecking your boss’s car.
- One hour, 12 minutes, 37 seconds into “The Crying Game”.
- When she is using her teeth.
3 Any Man who brings a camera to a bachelor party may be legally killed and eaten by his buddies.
4 Unless he murdered someone in your family, you must bail a friend out of jail within 12 hours.
5 If you’ve known a guy for more than 24 hours, his sister is off limits forever unless you actually marry her.
6 Moaning about the brand of free beer in a buddy’s fridge is forbidden. However complain at will if the temperature is unsuitable.
7 No man shall ever be required to buy a birthday present for another man. In fact, even remembering your buddy’s birthday is strictly optional. At that point, you must celebrate at a strip bar of the birthday boy’s choice.
8 On a road trip, the strongest bladder determines pit stops, not the weakest.
9 When stumbling upon other guys watching a sporting event, you may ask the score of the game in progress, but you may never ask who’s playing.
10 You may flatulate in front of a woman only after you have brought her to climax. If you trap her head under the covers for the purpose of flatulent entertainment, she’s officially your girlfriend.
11 It is permissible to drink a fruity alcohol drink but ONLY when you’re sunning on a tropical beach... AND it’s delivered by a topless model AND only when it’s free.
12 Only in situations of moral and/or physical peril are you allowed to kick another guy in the nuts.
13 Unless you’re in prison, never fight naked.
14 Friends don’t let friends wear Speedos. Ever. Issue closed.
15 If a man’s fly is down, that’s his problem, you didn’t see anything.
16 Women who claim they “love to watch sports” must be treated as spies until they demonstrate knowledge of the game and the ability to drink as much as the other sports watchers.
17 A man in the company of a hot, suggestively dressed woman must remain sober enough to fight.
18 Never hesitate to reach for the last beer or the last slice of pizza, but not both, that’s just greedy.
19 If you compliment a guy on his six-pack, you’d better be talking about his choice of beer.
20 Never join your girlfriend or wife in discussing a friend of yours, except if she’s withholding sex pending your response.
21 Phrases that may NOT be uttered to another man while lifting weights:
- Yeah, Baby, Push it!
- C’mon, give me one more! Harder!
- Another set and we can hit the showers!
22 Never talk to a man in a bathroom unless you are on equal footing: i.e., both urinating, both waiting in line, etc. For all other situations, an almost imperceptible nod is all the conversation you need.
23 Never allow a telephone conversation with a woman to go on longer than you are able to have sex with her. Keep a stopwatch by the phone. Hang up if necessary.
24 The morning after you and a girl who was formerly “just a friend” have carnal, drunken monkey sex, the fact that you’re feeling weird and guilty is no reason for you not to nail each other again before the discussion occurs about what a big mistake it was.
25 It is acceptable for you to drive her car. It is not acceptable for her to drive yours.
26 Thou shalt not buy a car in the colors of brown, pink, lime green, orange or sky blue.
27 The girl who replies to the question “What do you want for Christmas?” with “If you loved me, you’d know what I want!” gets an X-box. End of story.
28 There is no reason for guys to watch ice skating or men’s gymnastics. Ever. We’ve all heard about people having guts or balls. But do you really know the difference between them? In an effort to keep you informed, the definition of each is listed below:
“GUTS” is arriving home late after a night out with the guys, being assaulted by your wife with a broom, and having the guts to say: “are you still cleaning or are you flying somewhere?”
“BALLS” is coming home late after a night out with the guys smelling of perfume and beer, lipstick on your collar, slapping your wife on the ass and having the balls to say, “You’re next!”
Beste vrienden, kennissen, familie
Ik wil iedereen die boodschappen bij de Carrefour doet, waarschuwen voor misleidende praktijken die mij, en naar ik heb gehoord ook een aantal anderen, onlangs zijn overkomen. Mij overkwam het op de parkeerplaats op de Carrefour in Schoten maar let op: het schijnt her en der in het land te gebeuren.
Het werkt als volgt: twee meiden van begin twintig (vermoedelijk uit Oost-Europa) spreken je hulpeloos kijkend aan op het moment dat je de boodschappen aan het inladen bent.
Ze hebben hele strakke T-shirts aan waar hun borsten bijna uitvallen.
Je moet een flinke vent zijn om niet te kijken.
Met een erg zielig, maar toch wel geloofwaardig verhaal bedelen ze om een lift naar een plaats in de buurt.
Eenmaal achterin gestapt, beginnen de dames elkaar te betasten, waarbij ze er goed voor zorgen dat je dat kunt zien via je binnenspiegel.
Daarna klimt een van hen naar de voorstoel en heeft orale seks met je.......
Ondertussen merk je niet dat de ander je portefeuille of portemonnee jat.
Die van mij is afgelopen dinsdag gestolen.
En woensdag en vrijdag.
Zaterdag zelfs twee keer!
Donderdag kon ik helaas niet....
Indringende mail...
Indien men de wereld vergelijkt met een dorp van 100 inwoners, rekening houdende met alle bestaande volkeren, dan zou dit dorp bestaan uit:
6 personen zouden 59% van de totale wereldrijkdom bezitten
6 personen zouden de VS nationaliteit hebben
80 zouden dakloos zijn
70 zouden analfabeet zijn
50 zouden afhankelijk zijn van iemand anders
1 zou sterven
2 zouden geboren worden
1 zou een PC hebben
1 zou een diploma hebben
Wanneer men de wereld op deze manier bekijkt wordt het duidelijk dat begrip, aanvaarding en studies noodzakelijk zijn.
Indien je deze morgen bent wakker geworden en je bent niet ziek, dan ben je gelukkiger dan 1 miljoen mensen die in de komende dagen zullen sterven.
Indien je nooit oorlog, eenzaamheid, honger of het lijden van gewonden hebt meegemaakt, dan ben je gelukkiger dan 500 miljoen mensen in de wereld.
Indien je naar een kerk kan gaan zonder je bedreigd te voelen, zonder gearresteerd te worden of zonder dat je gedood wordt, dan ben je gelukkiger dan 3 miljard mensen in de wereld.
Indien je eten in de frigo hebt liggen, je gekleed bent, je een dak en een bed hebt, dan ben je rijker dan 75% van de inwoners van de wereld.
Indien je een bankrekening hebt, een beetje geld in je portefeuille of een beetje kleingeld in een doosje, dan hoor je bij de 8% rijkste mensen van de wereld.
Indien je dit kan lezen, dan ben je dubbel gezegend, want:
1. Iemand heeft aan jou gedacht.
2. Je hoort niet bij de 2 miljard mensen die niet kunnen lezen.
En ... je hebt een PC!
Ooit heeft iemand gezegd :
* werk alsof je geen geld nodig hebt,
* dans alsof niemand naar je kijkt,
* zing alsof niemand naar je luistert,
* heb lief alsof niemand je ooit heeft gekwetst,
* leef alsof het Paradijs hier, op aarde, was.
Het is de internationale week van de vriendschap.
Stuur deze mail naar al je vrienden en andere personen die je belangrijk vindt. Indien je dit niet doorstuurt, dan zal er absoluut niets gebeuren.
Maar, indien je dit wel doorstuurt, zal je misschien iemand een glimlach ontlokken...
rond mijn -uiteraard zeer bescheiden 
- persoontje te scharen?!
En dat ik op saaie recepties ook met de garçons blijf babbelen...
Onze kandidaten stonden al een weekje op de website. 't Program voor de verkiezingen van 8 oktober staat nu compleet, integraal en netjes 
Vrijdag krijg ik die op 3000 postkaartjes en 500 naamkaartjes. Waar ik u natuurlijk mee ga opzadelen want wat moet ik er anders mee? Chance dat ik geen affiches besteld heb of ik zou er tot 2010 mijn petatten op moeten schillen... 
): bel me eens: 0479/244739. Of bel ik jou op 0495/488435? 
. Knap! Hij exposeert binnenkort in café Kremers, Leopoldplaats 1 (zie een paar berichten terug). Hij gaf me ook nog een tip: 
