Wijlen AIME DOSSCHE werd in Landegem geboren en hij was prof van 1924 tot 1932. Aimé won te Koolskamp het Kampioenschap van Vlaanderen in 1925 - 1928 en 1931. In 1926 zegevierde hij in Lyon - Parijs. In 1927 won hij te Mere, in 1928 won hij in Erembodegem-Terjoden, in 1929 deed hij dat in Landegem, en in 1930 te Oudenaarde. In de Ronde van Frankrijk van 1926 waarin hij 15de werd, won hij 2 ritten. In de Tour van 1929 won hij andermaal een rit maar haalde hij Parijs niet. In de Tour van 1930 tenslotte werd hij 12de. Aimé overleed te Gent op 30 oktober 1985.
In het West-Vlaamse Vinkom werd LUCIEN ACOU geboren. Hij was prof van 1941 tot 1957 en bouwde tijdens deze periode een degelijke loopbaan op als baanrenner. Aan de zijde van Ernest Thyssen bewees hij in 1941 te Brussel al direct zijn waarde. Zijn palmares is eerder klein vergeleken bij zijn verdiensten. Op de weg won Lucien in 1949 te Wellen en in 1955 te Mons. Samen met Achiel Bruneel won de naar Brussel uitgeweken Acou in 1952 de zesdaagse van Brussel en in 1954 de 6-Daagse van Dortmund. Bij zijn afscheid in 1957 zegevierde hij aan de zijde van Leon Van Daele te Kopenhagen. Na zijn wielercarrière was Lucien technisch raadgever van de Belgische amateurs van 1958 tot 1972. Voor diegene die het niet zouden weten vertel ik nog dat hij de schoonvader is van Eddy Merckx en dus ook de grootvader van Axel Merckx. De vader van Lucien was de "soigneur" van de legendarische flandiens Jules Van Hevel en Henri Van Lerberghe !
In het Italiaanse Torre del Greco bij Napels werd SALVATORE COMMESSO geboren op 28 maart 1975. De vandaag 31-jarige Salvatore koos in 1998 voor een profcarrière. Zijn mooiste zeges tot vandaag : Hij was Kampioen van Italië op de weg in 1999 en 2000. In 1999 won hij een rit in de Ronde van Frankrijk. In 2000 zegevierde hij in de Memorial Casartelli en won hij de 18de rit in de Tour te Fribourg-en-Brisgau. Het orakel van Napels zoals met Salvatore al wel eens noemt won in 2002 nog de Trofeo Matteotti en het Criterium d' Abruzzo. Benieuwd wat deze Commesso in de herfst van zijn loopbaan nog in petto heeft ?
TONY ROMINGER werd in Vejle geboren op 27 maart 1961. "De muis" zoals men Tony zo vaak noemde was prof van 1986 tot 1997 en een van de sterkste hardrijders uit zijn generatie ! Uit zijn lang en erg mooi palmares plukte ik zijn grootste zeges : In 1989 en 1992 won hij de Ronde van Lombardije. De Ronde van Spanje won hij in 1992 - 1993 en 1994. In 1995 won hij de Ronde van Italië. Eerder al, in 1989 won hij de Tour Mediterraneen. In 1989 & 1990 schreef hij zijn naam op de erelijst van Tirreno - Adriatico. De Ronde van het Baskenland won hij in 1992 & 1993. In 1991 & 1994 zegevierde hij in Parijs - Nice. In 1991 & 1995 won hij de Ronde vazn Romandië. In 1993 was hij de beste in het Criterium International. De GP des Nations won hij in 1994, net als de GP Eddy Merckx. De Vuelta a Burgos won hij in 1996. Tot tweemaal toe verbeterde hij het Werelduurrecord in Bordeaux in 1994. Vertel ik tot slot nog dat hij in 1993 tweede werd in de Tour. Tony Rominger was een hele grote !!!
Wijlen JEAN DOTTO werd in het Franse Saint-Nazaire geboren en was prof van 1950 tot 1963. Uit zijn palmares haalde ik zijn mooiste zeges uit : In 1955 won hij de Ronde van Spanje. De GP van Monaco won hij in 1951 & 1952. Het Criterium Dauphiné Libéré schreef hij in 1952 en 1960 op zijn naam. Eerder, in 1948 won hij al het Circuit du Mont-Ventoux. Marseille - Toulon - Marseille won hij in 1950. In 1957 schreef hij zijn naam bij op de erelijst van de Tour du Vaucluse. In Mont - Faron won hij in 1952-1953 en 1954. In 1952 won hij op de Puy de Dôme de Trofee van Europa ! De wijnboer van Cabasse zoals men hem vaak noemde overleed te Ollioules op 20 februari 2000
In het Franse Le Mans werd LAURENT BROCHARD geboren op 26 maart 1968. "Lolo of La Broche" begon zijn wielercarrière bij Castorama in 1992. In 1997 beleefde hij zijn glorieperiode toen hij in San Sebastian Wereldkampioen op de weg werd, en in de Ronde van Frankrijk in de bolletjestrui mocht rondrijden. Zijn andere mooiste successen : In 1994 won hij de Tour de Haut-Var. De Regio Tour won hij in 1994 en 2002. In 1996 zegevierde hij in de Tour de Limousin. In 2000 won hij de Route Adélie en Parijs - Bourges. Paris - Camembert won hij 2001 - 2003 en 2005. De GP Villers - Coterets won hij in 2001. In 2004 zegevierde hij in de Ster van Besseges. Laurent blaast vandaag 38 kaarsjes uit en is aan zijn 15de seizoen als prof bezig !
In Nijlen werd JOZEF LIECKENS geboren op 26 maart 1959. Jos had een vlijmscherpe eindspurt maar ontbrak misschien dat tikkeltje doorzettingsvermogen om grote wedstrijden te winnen. Zijn mooiste successen : In 1981 won hij het Circuit Franco Belge. In 1983 zegevierde hij te Scherpenheuvel-Schoonderbuken. In 1985 won hij de Tour de L' Oise. Nog in 1985 won hij te Tienen het criterium. De GP Fourmies won hij in 1981 en 1986. In 1986 schreef hij zijn naam op de erelijst van de GP Jef Scherens, de Omloop van de Vlaamse Ardennen te Ichtegem, en won hij te Herselt. In 1987 tenslotte zegevierde hij achtereenvolgens te De Panne, Aalst en Oostrozebeke.
In het Australische Alexandria (Melbourne) werd ALLAN PEIPER geboren op 26 maart 1960. Hij kwam als jeugdrenner naar België en werd opgemerkt door Eddy Planckaert die hem bij hun thuis uitnodigde. Allan heeft er lange tijd verbleven en was er kind aan huis. Hij was prof van 1983 tot 1993. Een groot palmares bezit hij niet en zijn mooiste overwinningen zijn : In 1984 een overwinning in de Postgirot Open, en een zege in de proloog van de Ster van Besseges. In 1985 won hij de proloog in Parijs - Nice. In 1986 dan won hij de GP Raymond Impanis en de 4de rit in de Ronde van België te Spa. In 1987 won hij het Circuit des Frontieres. In 1988 was hij de beste in de Stadsprijs van Geraardsbergen. In de herfst van zijn carrière won hij in 1990 te Wetteren, en in 1991 in mijn thuishaven Malderen.
In Wetteren werd ETIENNE DE WILDE geboren op 25 maart 1958. De Blonde pijl was prof van 1980 tot 2001. Al van in de jeugdrangen was Etienne erg succesrijk en zijn profcarrière heeft hij omzeggens in twee delen opgedeeld. Een eerste deel gewijd aan de weg, en een tweede deel in combinatie met de baan. Zijn mooiste zeges : Hij was Kampioen van België op de weg in 1988. Hij won de Omloop Het Volk in 1989, net als de Ster van Besseges. Eerder in 1980 al won hij te Isbergues. De Fleche Picarde won hij in 1982 en 1983. In Schoten won hij de Scheldeprijs in 1987. De GP Wielerrevue schreef hij in 1988 en 1991 op zijn naam. Het Kampioenschap van Vlaanderen te Koolskamp won hij in 1989. In totaal won Etienne 76 wedstrijden op de weg en hij reed zijn laatste officiele wegwedstrijd op 16-10-2001 te Putte-Kapellen. Op de baan dan werd hij in 1993 Wereldkampioen Puntenkoers en in 1998 werd hij samen met Gilmore Wereldkampioen ploegkoers. In 1989 was hij Europees Kampioen Omnium. Hij won in totaal maar liefst 38 zesdaagse ! Op 23 februari 2002 zette hij in het Gents Kuipke een punt achter zijn zeer mooie wielerloopbaan, hij was toen net aan zijn 23ste seizoen begonnen ! Etienne blaast vandaag 48 kaarsjes uit.
Wijlen WIM VAN EST werd in het Nederlandse Fijnaart geboren. IJzeren Willem , de knoest, de beul van het Heike, of de locomotief, hij had aan bijnamen geen gebrek, ontdekte de wielersport pas toen hij 24 jaar was. Twee jaar later werd hij al prof en dat was hij van 1949 tot 1965. Ik zet eerst zijn mooiste successen even op een rij : Hij was Kampioen van Nederland op de weg in 1956 en 1957. Hij won Bordeaux - Parijs in 1950 - 1952 en 1961 toen hij al 41 jaar was ! Hij zegevierde in de Ronde van Vlaanderen in 1953. Hij won de Ronde van Nederland in 1952 en 1954. Hij de primus in de Driedaagse van Antwerpen in 1954. Hij won de Omloop van Limburg in 1952, de GP van Zandvoort in 1953, Mandel-Leie-Schelde in 1953, en de Driezustersteden te Antwerpen in 1963. Hij was Kampioen van Nederland Achtervolging in 1949 - 1952 - 1953 en 1955. Wim Van Est was de eerste Nederlander die ooit de gele trui droeg in de Ronde van Frankrijk. In 1951 daags nadat hij de rit in Dax had gewonnen werd hij de held na een spektakulair voorval. In de afdaling van de Aubisque miste hij een boch en belandde 70 meter dieper in een ravijn. Hij verkeerde in shock maar had gelukkig niets gebroken. Zijn duik maakte hem wel in gans Europa onsterfelijk door de reclame slogan van de uurwerken Pontiac. Welke wielerliefhebber kent die slogan niet ? " Ik viel 70 meters diep, mijn hart stond stil, maar mijn pontiac ging " ! Wim overleed te Roosendaal op 1 mei 2003.
