 |
|
 |
|
 |
 |
09-09-2011 |
stof, stof, overal stof |
Vanmorgen na het ontbijt wilde ik de afwas doen en het viel me op dat de gootsteenbakken steeds meer verkleurden en dan niet in de kleur die mij aanstond. Dick vroeg of hij eens moest proberen om de gootstenen weer te krijgen zoals ze behoorden te zijn
.nou graag. Er werd allerlei apparatuur te voorschijn getoverd waarvan ik niet eens wist dat we dat bij ons hadden (of misschien wel wist maar was vergeten). Ik ben maar allerlei andere dingen gaan doen en kwam af en toe kijken hoe het ervoor stond. Gelukkig was Dick wel zo verstandig geweest om een theedoek voor neus en mond te binden. Het werd nogal stoffig want hij was met schuurmateriaal bezig op een slijpschijf van een boormachine. Om een lang verhaal kort te maken
..ik heb twee spoelbakken als nieuw, Dick kon gaan douchen en schone kleding aantrekken en ik kon de hele motorhome schoonmaken
..overal stof. Na de schoonmaak en de lunch zijn we naar het kantoor gegaan om te vragen waar de dichtstbijzijnde wasserette is en om te vragen of er in de buurt nog interessante plaatsen te bezoeken waren. De dame aan de receptie wist nog een Natural Bridge die een bezoek waard was en legde uit hoe we daar moesten komen. We zijn naar de motorhome teruggegaan om het juiste schoeisel aan te doen en daarna zijn we op weg gegaan naar de Natural Bridge. We hebben er ook nog een trail gelopen dus onze dag was weer helemaal goed.
|
|
|
 |
08-09-2011 |
heel erg stil |
Voor al mijn collega sporters heb ik een mededeling. We hebben vandaag een trail gelopen en de badmintonset is uitgepakt. Ik heb moeten constateren dat het met mijn conditie slecht gesteld is. Ik heb nu dus nog 5 weken om hier iets aan te doen en Dick en ik hebben afgesproken om er ook echt iets aan te doen. Iedere dag een flinke wandeling en voor het diner
badmintonnen.
Toen wij de grens tussen Tennessee en Alabama over gingen zijn we ook weer even naar het visitor centre gegaan en daar in de tuin troffen we een hele grote raket aan. Ter ere waarvan hij daar was neergezet werd me niet duidelijk, maar het was wel een opvallend ding.
Het is hier snachts heel erg donker en heel erg stil een heel verschil met de vorige camping waar het verkeer dag en nacht over de snelweg langs de camping raasde. Vanmiddag zaten we buiten, Dick was aan het werk en ik las een boek. Het enige wat we hoorden waren krekels en vogels en we voelden ons helemaal alleen op de wereld. Ik moet zeggen dat ik wat mensen om me heen ook wel erg gezellig vind, helemaal als je hier 5 dagen staat. De bewoonde wereld is ook behoorlijk ver weg. De dichtstbijzijnde Walmart (supermarkt) is 50 kilometer verderop, ook niet naast de deur. Toen ik aan de dame bij de receptie vroeg of er ook een wasserette was, antwoordde zij; Ja hoor, niet zover hier vandaan 10 mijl (16 km.) verderop.
|
|
|
 |
07-09-2011 |
Corinth State Park |
Gistermiddag heb ik al afscheid genomen van onze buren, Rodger en Gael (ik had haar naam eerder verkeerd gespeld). We hebben afgesproken elkaar volgend voorjaar in Alabama te ontmoeten en gezamenlijk New Orleans te bezoeken. We zijn vandaag dus weer op pad gegaan en hebben ongeveer 185 mijl naar het zuiden gereden. Geen regen onderweg het was wel zwaar bewolkt, maar droog. We wilden naar Corinth State Park in Alabama, dat ligt aan een meer en dat is altijd wel heel erg fijn. Hier aangekomen bleken de plekken alleen uitzicht op het meer te hebben, er waren geen plekken direct aan het meer. De mevrouw aan de receptie had een heel riante plek voor ons. De plek is geweldig, heel ruim de motorhome staat op asfalt en de Jeep kan er makkelijk voor geparkeerd worden. We hebben een elektriciteitsaansluiting, een wateraansluiting en een aansluiting voor het toilet, wat wil een mens nog meer en dat alles voor 14 dollar per dag (omdat ik een bejaardenpas heb). We hebben internet alleen geen TV. De Amerikanen hebben geen vakantie meer dus in het hele park staan volgens mij maar 2 motorhomes. Ze sluiten ook op 1 oktober. We blijven hier tot maandagmorgen en gaan dan zuidelijker. De planning is om dan op een camping te staan waar veel muziek is, dus we zijn benieuwd. We zijn de laatste weken aan het plannen en dan besef je dat het heel snel afgelopen is met de pret.
|
|
|
 |
05-09-2011 |
Tropische storm |
Zaterdag toen we het Folk Festival in Nashville bezochten was het zo vreselijk warm. Zondag wilden we weer naar Nashville gaan maar het was zulk slecht weer dat we in de motorhome zijn gebleven. SMiddags heb ik bij de receptie een nacht bijgeboekt omdat de weersverwachtingen niet zo best waren en op de tv werd aangeraden om niet met een motorhome de weg op te gaan. Er zou een tropische storm onze kant uitkomen. Vannacht heeft het heel erg geregend en vanmiddag hebben we zelfs even de kachel aangehad want het is koud, wat een verschil met zaterdag. Waarom ze dit vreselijke weer een tropische storm noemen is voor mij een raadsel. Wij maken nu een beetje mee wat iedereen in Nederland de hele zomer heeft meegemaakt
nat en koud weer. Voor morgen zijn de verwachtingen nog slechter.
|
|
|
 |
04-09-2011 |
National Folk Festival |
Onze route zou vanaf Nashville naar Memphis en New Orleans gaan, we wilden naar deze plaatsen voor de muziek. Helaas moeten we onze plannen wijzigen door tijdgebrek. Memphis en New Orleans moeten nog maar even wachten. Wat de muziek betreft worden we hier in Nashville dit weekend op onze wenken bedient. Het 73ste National Folk Festival wordt dit jaar in Nashville gehouden. Het festival begon vrijdagavond om 7uur en wordt verder op zaterdag en zondag gehouden van 2.00 uur smiddags tot 10.15 savonds. In een groot park zijn podia gebouwd en allemaal tenten opgezet. Wij verwachtten heel veel drukte en files, zoals in Nederland gebeurt als er een concert wordt gegeven in de Arena, maar niets van dat alles. Bij het binnenrijden van de stad is een heel groot stadion met heel veel parkeerplaatsen en het hele parkeerterrein was om 2 uur nog leeg. Het is de bedoeling dat bezoekers van het festival hier gaan parkeren, vanaf dit punt rijden er de hele dag shuttlebussen naar het park waar alles gebeurt. Dick wilde doorrijden tot bij het park en kijken of hij daar kon parkeren en
..ja hoor, nog voldoende gratis parkeerruimte op 200 meter afstand van het festival. Op brochures kon je precies lezen wat er waar gebeurde. Als eerste zijn we naar Ierse percussiedansen gaan kijken we zijn maar heel kort gebleven, want wij kwamen voor de Blues. Daarna naar de Holmes Brothers, drie oudere zwarte mannen die blues, gospel en R&B speelden en het was geweldig. Zij speelden en zongen een uur lang en wij hebben het volle uur geluisterd. Deze muziek is geweldig als het door zulke mannen gezongen en gespeeld wordt. Daarna zijn we naar een tent gegaan waar door de band Beau Soleil Cajun muziek werd gespeeld er werd bij de aankondiging gezegd dat deze muziek uit het diepe zuiden van Louisiana komt. Een Amerikaan naast ons zei dat we er maar goed voor moesten gaan zitten, want de muziek was luid, snel en heftig
..en dat was het. Het was vreselijk leuk en we hebben genoten. Er werd ook bij gedanst en dat dansen gaat op een manier zoals wij niet kennen. Het lijkt heel erg makkelijk, maar we hebben ons er maar niet aan gewaagd.
We hebben een aantal keer tegen elkaar gezegd; Goh, hier zitten we dan in een park in Nashville bij een festival en luisteren naar deze geweldige muziek. Het is ook heel erg leuk om te zien hoe Amerikanen zon festival beleven. Het gaat er allemaal heel gemoedelijk en relaxed aan toe en iedereen praat tegen je. We hadden weer een super dag.
De buren wilden niet mee omdat het te warm was, het was 39 of 40 graden en dat is warm. Ook als het nog warmer was geweest waren we gegaan, we hadden dit niet willen missen. Toen we om een uur of 7 naar huis reden was het nog 37 graden.
|
|
|
 |
02-09-2011 |
Nashville Coutry RV Park |
Gisteren zijn we met onze buren (Roger en Gail) naar Nashville gereden. We zijn met de Jeep gegaan omdat in de truck van Roger maar 2 plaatsen zijn, wat Gail van tevoren niet had bedacht is dat onze Jeep wel 4 plaatsen heeft maar slechts 2 deuren. Het was dus een heel geworstel om achterin te kruipen en helemaal om er later weer uit te komen. We hadden afgesproken om met de Hop on Hop off bus door de stad te gaan, dan krijg je een heel goede indruk hoe een stad in elkaar zit. Gail en Roger wilden bij een bepaald Mexicaans restaurant lunchen en vroegen of we dan ook meegingen,
.natuurlijk. Dick had alles weer heel goed voorbereid en reed in één keer naar een parkeerterrein vlak bij de eerste halte van de bus.
Nashville is een bijzondere stad en vooral de wijze waarop deze stad is gebouwd. De stad bestaat uit een aantal wijken. De oude binnenstad met de restaurants en bars waar je de muziek kunt horen. Deze wijk bestaat slechts uit 2 straten dus als je deze 2 straten doorloopt heb je als toerist het meest interessante deel van Nashville gezien. Er is de zakenwijk die je al van verre kunt zien door de prachtige skyline, een wijk waar alle ziekenhuizen zijn gevestigd. Wat wij niet wisten is dat Nashville één van de grotere universiteitssteden is van de US, dus is er ook een wijk met universiteiten. Wat ik ook bijzonder vond was de wijk met opnamestudios, in één van de opnamestudios heeft Elvis Presley een groot deel van zijn songs opgenomen, net als de Everley Brothers en er werden door de gids nog veel meer namen genoemd uit de tijd dat ik een tiener was en dat spreekt je toch wel aan. We zijn op een gegeven moment uit de bus gestapt en aan de overkant was het Mexicaanse restaurant. We hebben er heerlijk gegeten. Toen we het restaurant uitkwamen vertrok de bus net van de halte en de volgende zou pas een uur later komen. Dick en ik stelden voor om naar de parkeerplaats te lopen
..wij lopen altijd iedere vreemde stad door dan zie je het meest
, Gail en Roger keken eerst verbaasd
.lopen? Zij zijn natuurlijk Amerikanen en die lopen nooit, maar ze liepen dapper mee iets langzamer dan wij gewend zijn, maar ze deden het wel en dat bij een temperatuur van 38 graden Celsius. Op de camping aangekomen zijn we gelijk wat verkoeling gaan zoeken in het zwembad. Ik hoefde niet te koken, want we hadden ons aangemeld voor de barbecue met live music op de camping. Het gekke was dat er geen barbecue was te bekennen. Ik had me een grote Amerikaanse barbecue voorgesteld met worsten, hamburgers en lappen vlees erop, maar helemaal niets. Het feest begon om half zeven en iedereen stond met zijn bord in de rij om voorgebakken vis of doorgesudderd vlees in ontvangst te nemen, daarbij kreeg je een wit bolletje en een héél klein bakje salade met witte bonen. Verder konden we kiezen
.. een flesje water of een flesje limonade. Tijdens de maaltijd trad er een zanger op die zichzelf begeleidde op de gitaar. Het repertoire was country. De tweede song werd gezongen met de stem van Donal Duck, toen was de toon gezet. Het publiek was ook al niet in grote getale op komen zetten, dus het werd eigenlijk een beetje sneu. We zijn maar naar bed gegaan.
Vandaag was een werkdag Dick achter de computer en ik heb 4 wasmachines aan het werk gezet. Vanmiddag hebben we wat boodschappen gedaan en een beetje rondgereden om de omgeving te verkennen. We hebben heerlijk thuis gegeten, spareribs met saus, een maiskolf en gepofte aardappel. Het toetje was koffie drinken bij een Bluegrass Band die optrad op de camping en dat was nu eens heel erg leuk. Ze speelden heel erge leuke muziek en we hebben heel gezellig met een paar mensen gesproken. We komen de laatste tijd zoveel mensen tegen die huis en haard hebben verkocht en voor altijd in hun motorhome rondrijden en dat een geweldig leven vinden. Ik kan me dat helemaal voorstellen. We hebben met een mevrouw zitten praten die samen met haar man ook muziek maakt en even later kwam ze naar ons toe met 2 CDs met hun muziek, ze wilde ons de CDs graag cadeau doen. Zoiets is ons in Nederland nog nooit overkomen.
|
|
|
 |
30-08-2011 |
Lezers van ons blog |
Ik zie dat ons blog meer dan 5000 keer is aangeklikt in 4 1/2 maand. Ik hoor ook wel eens van familie dat heel veel mensen ons blog lezen. Van heel veel mensen weet ik dat ze ons volgen. Ik zou zo graag eens willen weten wie die andere lezers zijn. Laat a.u.b. eens een berichtje achter op het blog.Het lijkt me zo leuk om te weten voor wie ik dit allemaal schrijf.
|
|
|
 |
|
Nashville |
We hebben een heel eind gereden gisteren. Om 8 uur werden we uitgezwaaid door de buren aan de overkant en de buurman naast ons. Ik had telefonisch contact gehad met de receptie van de Bluegrass campground 10 mijl ten noorden van de grens tussen Kentucky en Tennessee. Ik had al gealarmeerd moeten zijn toen die mevrouw geen reservering wilde maken maar zei; Komt u maar gewoon er is altijd plaats. Het was een camping waar we een week met 50% korting konden staan, terwijl het een speciaal weekend was. Kortingen zijn we natuurlijk gek op.
sMorgens voor we wegreden duurde het al een hele tijd voor de druk van de lucht was opgebouwd (alles werkt op lucht in onze vrachtwagen). Onderweg zei Dick dat de meters op en neer gingen en als hij remde ging op het dashbord een lichtje branden en er klonk een hoog piepgeluid. We zijn toch doorgereden, want vlak bij de camping moest een service center voor vrachtwagens zijn en speciaal voor het merk Freightliner. Wij naar binnen en toen bleek dat ze geen motorhomes repareerden, terwijl wij een motorhome gebouwd op een vrachtwagen hebben en aan het vrachtwagengedeelte was wellicht iets stuk. De monteur adviseerde ons om naar de Freightliner service center in Nashville te gaan (daar was het al te laat voor). We zijn dus naar de camping gegaan. Bij de receptie was niemand aanwezig, maar je kon een plek uitzoeken en een formulier invullen, waarop ook al je creditcard gegevens ingevuld moesten worden (doen we dus niet). Als je het formulier invulde terwijl het kantoor gesloten was kreeg je geen korting. Zon regeling hebben we nog nooit van gehoord. Op de camping waren nog genoeg plekken vrij, dat was ook niet zo verwonderlijk want de camping was achter een vrachtwagenservice center. Ter plekke hebben we een andere camping gezocht en gevonden. Ik heb gelijk gebeld om te vragen of ze nog een plek hadden voor een week en jawel er waren nog een paar plekken vrij en de receptioniste ging één plek voor ons reserveren. Deze camping ligt 20 mijl ten noorden van Nashville. We kwamen hier om half 5 aan en het is een hele leuke camping alleen snachts veel lawaai van verkeer dat langs rijdt. Gistermiddag hebben we gelijk kennis gemaakt met onze buren, heel erg aardige mensen. Een stel hippies van in de 60. Ze wonen full-time in hun motorhome.
Vanmorgen zijn we heel voorzichtig naar Freightliner service center gereden en daar hebben ze gelukkig gelijk de tijd genomen om te kijken wat er aan de hand was. Er was iets stuk bij de fan en daardoor raakte het systeem veel lucht kwijt. Gelukkig is alles weer gerepareerd, maar het kost wel een groot deel van de dag. Wij dachten altijd dat onze motorhome groot was, maar vanmiddag stond hij naast Freightliner vrachtwagens en toen vonden we hem erg klein.
|
|
|
 |
27-08-2011 |
Ashland/Huntington KOA |
Vandaag hebben we via Skype ons allerkleinste neefje Mason bewonderd en het was een plaatje. Natuurlijk weer de allermooiste baby van de hele wereld en we hebben met zn allen in de familie al zoveel mooie babys op de wereld gezet. Verder hadden we een beetje rustdag, wasje gedaan, met de buren gekletst, mailtjes naar Nederland verstuurd en vanmiddag naar een Mall waar ik per ongeluk een winkel binnen liep met tassen die verkocht werden met 50% korting. Ik geloof dat ik een uur lang allerlei tassen heb bekeken en uiteindelijk niets heb gekocht. Daarna voor de nodige boodschappen naar de Walmart. Bij de Walmart hoorde ik ineens iemand zeggen; Komt u uit Nederland? Ja, wij komen uit Nederland, wat blijkt deze mijnheer (het was een echtpaar) is met zijn 14e jaar met zijn ouders naar Amerika geëmigreerd. Hij heeft heel lang in Minnesota gewoond, woont nu al jaren in Kentucky met zijn vrouw en ze hebben kort geleden een huis in Florida gekocht, omdat de vrouw van het echtpaar zo van de zee houdt. Ik denk dat we wel een half uur met ze gesproken hebben en dat in de Walmart. Het was een heel leuk contact. Verder hebben we niet zo veel gedaan vandaag, voor we thuis waren was het half zeven en toen moest er nog worden gekookt.
We hebben nog steeds geen idee waar we maandagmorgen naar toe gaan. Ik heb geprobeerd een plek op een camping te reserveren voor een week, want volgend weekend is het Labour weekend en alle campings zijn vol. Morgen ga ik maar eens bellen.
|
|
|
 |
25-08-2011 |
Daniel Boone State Forrest |
Gisteren zijn we naar het Daniel Boone Forrest gegaan. Het was nog een aardig stukje rijden dus de wekker liep om half 7 af en om 8 uur reden we van de camping. Op internet had ik een prachtige route gevonden door het forrest met af en toe plekken waar je een stuk over een trail moest lopen om bij de bezienswaardigheden te komen. Normaal gesproken vind ik een trail lopen hartstikke leuk maar niet als je overal gewaarschuwd wordt voor beren. Vorig jaar waren er een aantal campings in dit gebied ontruimd omdat de beren wel heel erg opdringerig werden. Eén stel werd snachts wakker en hoorde de beer om hun tent scharrelen. Als er nu een heleboel mensen zijn die over dezelfde trail lopen dan is het nog niet erg, maar wij liepen met ons tweeën in de wilderness. Ik had voor alle zekerheid mijn loopstokken meegenomen, natuurlijk voor steun, maar ook een klein beetje als wapen mocht het nodig zijn. Verder liep ik luidkeels marsliedjes te zingen en te fluiten. Je moet in berenland zoveel mogelijk lawaai maken dan krijg je ze niet te zien en zeker als ze mij horen zingen rennen ze heel hard de andere kant uit. Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen om de trails niet te lopen, maar dan zie ik de highlights niet. Voor de grote natuurlijke brug hoefden we niet ver te lopen en het was over een aangelegd pad. Niets aan de hand dus,
.. alleen nu moesten we in een stoeltjeslift naar boven anders konden we niet bij de brug komen. Ik heb van mijn leven gelukkig nog nooit in een stoeltjeslift hoeven zitten, want ik heb een klein beetje hoogtevrees, tot gisteren
. Ik durfde me niet te bewegen en Dick mocht zich niet bewegen en hij gaat dan van die leuke grappen uit halen
.naar beneden kijken en met zijn voeten wiebelen. We zijn boven gekomen en daar wachtte ons een nieuwe verrassing
we moesten eerst over de brug lopen en hij was behoorlijk smal, aan beide kanten ging het gelijk steil naar beneden. Daarna naar beneden over trappen en door een kloof. Het was geweldig, je begrijpt niet dat wind, regen en erosie dit voor elkaar kunnen krijgen. Later op de dag zijn we nog twee trails op gegaan, maar halverwege zijn we terug gegaan. Het werd te warm en het ging soms steil naar beneden of steil omhoog in een heel erg dichtbegroeid bos, dus ik voelde me ook niet prettig en zag achter elke boom een beer staan. Ik ga niet meer zonder beren pepperspray een woud in waar beren zijn.
De route die we hebben gereden naar het Daniel Boone Forrest ging over het heuvelachtige boerenland van Kentucky en dat landschap was weer heel anders dan in andere staten. Veel achtergelaten boerderijen en schuren die op instorten staan, maar een prachtig landschap. Als huisvlijt worden hier veel patchwork spreien gemaakt en bij iedere boerderij waar deze huisvlijt wordt beoefend is een voorbeeld van het patroon op de schuur bevestigd, alle patronen zijn verschillend.
|
|
|
 |
24-08-2011 |
Foto's Daniel Boone State Forrest |
|
|
|
 |
23-08-2011 |
orkaan Irene |
Voor alle ongeruste volgers willen we even meedelen dat wij in Kentucky zitten en totaal geen last hebben van de orkaan Irene.
Gisteren zijn we weer verhuisd. We hebben de afstand gelijk aan Amsterdam-Parijs gereden en als je het rijden onderling verdeeld is het goed te doen. We zijn begonnen in Ohio, een stukje door West Virginia gereden en staan nu in het noord-oosten van Kentucky. We willen een aantal plekken in het Daniel Boone State Park bezoeken. Morgen gaan we vroeg op pad om alles te kunnen bezichtigen. Vandaag hebben we wat boodschappen gedaan bij Walmart en daar kun je ook je haar laten knippen en dat was wel nodig. Dick was het eerst aan de beurt en het meisje deed erg haar best om het naar zijn zin te knippen. Toen ik aan de beurt was is Dick boodschappen gaan doen. Het leek me wel makkelijk om een rattenkop te laten knippen, dan heb ik er smorgens niet zo veel werk aan. Ik had twee fotos opgezocht in een kappers boek en aan de kapster laten zien. Ze begreep precies wat ik wilde. Ik heb het pas gezien toen ze klaar was en dacht morgen doe ik er wat gel in en dan valt het wel mee. Na de knipbeurt moest ik Dick gaan zoeken in de supermarkt en toen hij mij zag schrok hij zich naar, wat een afkeurend hoofd kan hij trekken. Hij vroeg of ik het zelf al had gezien
.natuurlijk. Thuis heb ik er nog wat gel ingedaan en volgens mij begint hij er wel aan te wennen.
We hebben eindelijk een badmintonset gekocht. We hadden wel eens geïnformeerd in sportzaken, maar daar verkopen ze dat niet. Tot iemand ons vertelde om eens bij Walmart te informeren, daar hadden we al eens op de sportafdeling gekeken, maar nooit iets kunnen vinden. Dick heeft er vandaag bij een medewerker van Walmart naar gevraagd en jawel
. de badmintonsets stonden tussen de bakken met goudvissen en de tuinmeubelen. Heel vreemd dat we er nooit op zijn gekomen om daar eens te kijken. Sporters uit Diemen, denk dus niet dat jullie mij kunnen verslaan met badmintonnen als ik terugkom, want wij gaan oefenen.
|
|
|
 |
19-08-2011 |
Fietstocht |
We hebben vandaag een deel van de historische route door de Cuyahoga Valley National Park gefietst. De fietsroute langs de rivier loopt van Cleveland in het noorden tot Akron zuidelijker. De route loopt langs een kanaal waar vroeger de schepen vanaf de oever werden voortgetrokken. Langs de route rijdt een trein, die van begin tot eind 7 stops maakt. Je kunt langs de hele route in- en uitstappen. Op twee plaatsen kun je fietsen huren, aan het begin van de route en in Peninsula halverwege. Wij kozen ervoor om fietsen in Peninsula te huren en dan tot Akron zuidelijker te fietsen. Daar konden we de trein terug nemen tot Peninsula. Het is een afstand van 25 km. dus goed te doen, alleen moet je wel op tijd bij het station zijn anders moet je 2 uur op de trein wachten. Die laatste trein vertrekt om half zes en dan ben je nooit op tijd bij de fietsverhuur, wij moesten de trein van half 3 hebben. Wij hadden ons een beetje verrekend, de weg ging heuvel op heuvel af. De laatste 10 km moesten we behoorlijk flink door fietsen om de trein terug te kunnen halen en ik had het behoorlijk zwaar, maar we hebben het gehaald en het was een geweldige fietstocht. We overwegen toch om volgend jaar fietsen te kopen. We hebben weer een heerlijke dag gehad.
|
|
|
 |
18-08-2011 |
beloofde foto's |
Hier zijn dan de foto's die ik gisteren niet op het blog kreeg.
|
|
|
 |
17-08-2011 |
Cuyahoga National State Forest |
Toen we maandag van Pennsylvenia naar deze camping reden hebben we dat voor een deel over Hwy 66 gedaan. Deze weg wordt ook in Pennsylvania Route 66 genoemd, dus eerst kijk je wel even raar. In Pennsylvania proberen ze een deel mee te krijgen van de naamsbekendheid van Route 66 zoals wij die allemaal kennen.
Het was vandaag prachtig weer en we besloten het Cuyahoga Valley National Park te bezoeken. Eerst zijn we naar de telefoon ambulance gegaan, daar is de batterij van de telefoon doorgemeten en de batterij was dood. De betreffende batterij was niet voorradig en moest dus besteld worden. De man wist niet precies wanneer hij weer een bestelling binnen kreeg en wij durfden niet het risico te lopen om te wachten, want maandag zijn we hier weer weg. Hij adviseerde ons naar Battery plus te gaan een stukje verder op. Wij verbazen ons daar iedere keer weer over dat medewerkers in winkels je rustig naar de concurrent verwijzen als ze je niet direct kunnen helpen. Bij Battery plus hadden ze de juiste batterij. Dick vroeg of hij de telefoon helemaal even na wilde kijken, want hij kreeg hem ook niet goed meer aan. De medewerker vroeg hoe oud de telefoon is en als Dick dan zegt ongeveer 3 jaar dan moeten ze altijd een beetje lachen, dat is voor een telefoon natuurlijk wel erg oud. Hij kreeg de telefoon helemaal niet meer aan, het knopje is stuk. Het wordt dus een nieuwe telefoon en die kopen we in Nederland, tot dan redden we ons met Skype.
We hebben een prachtige rit gereden naar het visitor centre van het Cuyahoga National Park, we kwamen door allemaal heel leuke dorpen, vaak met prachtige huizen en dan wordt het zicht wel heel erg verstoord door de electriciteitskabels. De Amerikanen zijn er wel aan gewend want ze weten niet beter. De enige stad waar alle electriciteitskabels onder de grond lopen is Washington. We zijn nog een stukje verkeerd gereden en kwamen door een industriegebied. Deze kant van Amerika hadden we nog niet gezien. Een vreselijke rommel overal en half afgebroken gebouwen.
We wilden 3 gebieden zien in het Park,
..een waterval
.een beverdam en de ledges (richels). De beverdam hebben we niet gevonden. We gaan ook nooit meer op zoek naar beverdammen. De ledges hebben we wel gevonden en dat was een trail van 1 ½ uur lopen en de natuur was weer geweldig. Overal grote spleten in het gesteente, bomen die bovenop de stenen groeiden. Het is moeilijk te beschrijven wat je dan allemaal ziet, maar we keken onze ogen uit. Het was weer een fantastische dag.
Het lukt vandaag niet om foto's toe te voegen.
|
|
|
 |
16-08-2011 |
West Branch State Park |
We zijn gisteren verhuisd naar een State Park in Ohio. Het was een rit van 250 mijl (400 km.), het was zwaar bewolkt en het regende bijna de hele dag. SMiddags hadden we nog een knetterende onweersbui, gelukkig stonden we net op een parkeerplaats voor de lunch. Op de snelweg was het heel slecht zicht, zelfs de vrachtwagenchauffeurs hadden een parkeerplaats opgezocht. We kwamen om 3.00 uur op deze camping aan en alles was vreselijk nat. We staan met de motorhome wel op asfalt maar gelijk ernaast, de plek waar je een tafel en stoelen kunt zetten, zag er vreselijk uit. Het is een plek van aarde en daarop had een vorige kampeerder hooi gestrooid, doen ze hier wel meer, maar wij hadden het nog nooit eerder gezien. Een grote vieze blubberplek, dus binnen no time hadden we het hooi ook binnen. Wij begrijpen hier helemaal niets van als je de plekken vol gooit met grind, loopt het water gewoon weg. Er is toch een groot verschil tussen de parken van het Corps van Engineers en onderhouden door de Engineers en State Parken. We hebben een week op een plek in een park van de Engineers gestaan, full hook up (water- electriciteit- en rioolaansluiting) voor $ 16 per nacht (50% korting omdat ik boven de 65 jaar ben) een asfalt plek voor de motorhome en de auto en de rest van de plek is bedekt met grind, prima. We staan nu op een plek in een State Park met dezelfde aansluitingen voor $ 34 per nacht. We hebben hier wel een snelle internet verbinding, dat is natuurlijk heel erg fijn want we moeten nu toch eens een begin maken met de planning voor de laatste weken. Hier blijven we een week staan dan kan Dick ook weer lekker werken. Vanmiddag heb ik ontdekt dat hier ook weer hele mooie dingen te zien zijn, dus als het weer een beetje meezit gaan we ook nog een of twee dagen op pad. Ik heb ook gelezen dat er beverdammen in de buurt zijn, maar daar trappen we niet meer in.
|
|
|
 |
12-08-2011 |
prima plek |
Dit is toch wel een geweldige stek, de plaats is heel erg ruim. We kunnen zelfs nog een tent opzetten boven de picknicktafel. We staan hier half in de schaduw onder de bomen met uitzicht op het meer, heerlijk. De temperatuur is overdag perfect van 22 tot 25 graden.
s Avonds en s morgens is het koud, vanmorgen werd ik wakker van de kou en Dick heeft een half uurtje de kachel aangedaan. We zijn vandaag de hele dag maar thuis gebleven omdat Dick het heel druk heeft met zoeken naar de juiste telefoon. Gisteren heeft hij al bij een aantal winkels geïnformeerd, maar ze verkopen hier alleen telefoons met abonnement. Als je dan uitlegt dat je alleen een telefoon wilt kopen zonder abonnement omdat je telefoon stuk is, kijken ze je aan of je van een andere planeet komt. Je kunt wel telefoons kopen zonder abonnement via internet, alleen wordt de telefoon dan gestuurd naar het adres dat is gekoppeld aan je bankrekening nummer en daar hebben we niets aan . We hebben de telefoon nu nodig. Dick heeft al een bedrijfje gevonden vlakbij de volgende camping in Ohio waar ze zijn huidige telefoon misschien kunnen repareren.
Morgenochtend verhuizen we naar een andere plek op deze camping, omdat iemand anders deze plek vanaf morgen heeft gereserveerd. Onze nieuwe plek is een heel smalle plek in een drukke laan, niet zo mooi als waar we nu staan. We vertrekken hier maandagmorgen naar Ravenna in Ohio.
Vanmiddag was de politie nog op de camping en we zagen dat iemand een bekeuring kreeg, we weten niet waarvoor. De politie is hier heel erg streng als de regels voor kinderen niet worden nageleefd. Zodra ze kunnen fietsen wordt sterk aanbevolen om een helm te dragen. Gisteren zag ik dat een jongen van een jaar of 7 staande werd gehouden door een parkranger. Deze parkranger wilde weten waar zijn helm was en de jongen moest naar zijn ouders om een helm op te halen. Zo moeten alle kinderen tot en met 13 jaar een zwemvest dragen, als ze zich aan de waterkant bevinden, aan het zwemmen zijn of in een boot zitten. De zwemvesten zijn gratis te leen bij de receptie. Toch iets anders geregeld dan in Nederland.
|
|
|
 |
11-08-2011 |
Dienstmededeling |
Wij zijn niet meer telefonisch te bereiken. De telefoon van Dick heeft het begeven. Mailen kan natuurlijk altijd, we kijken iedere dag of we mail hebben.
|
|
|
 |
|
Watkins Glen Statepark |
We hebben op deze camping vreselijk aardige buren. Deze man heeft ons eerder geholpen met de accu van de Jeep. Gisteravond vroeg hij wat we die dag hadden gedaan en de komende dagen willen gaan doen. We hebben hem verteld dat we vrijdag naar het Watkins Glen State Park willen gaan en zondagmiddag naar een brouwerij waar van 2.00 uur tot 4.00 uur Jazz Music wordt gespeeld. Dough raadde ons af om zondagmiddag naar de brouwerij te gaan omdat het vreselijk druk zal worden. Hij zei dat we van vrijdagmorgen tot maandagmorgen beter niet ten noorden van de camping konden komen, omdat daar de NasCar Races plaatsvinden naar verluid komen daar 100.000 mensen op af en het wordt het hele weekend één grote verkeerschaos. Nu weten we ook waarom voor dit weekend alle campings volgeboekt zijn in de omgeving van de Finger Lakes en wij onze reisplannen moesten wijzigen. Wij wilden eerst vrijdag naar het Watkins Glen State Park gaan, maar hebben besloten dat vandaag te doen i.v.m. de drukte voor de races. Het Watkins Glen State Park is het grootste State Park in het gebied van de Finger Lakes en ja hoor
.er zijn 19 watervallen. Het is een heel diepe kloof met hoge steile kliffen en op de bodem van de kloof stroomt water. Om alles goed te bekijken moet je in totaal 830 treden op en nog een stuk ruwe weg omhoog lopen. We hebben er ruim een uur over gedaan om boven te komen, maar het was de moeite waard. Wat een geweldige natuur. Bovenaan de kloof hebben we gelunched en zijn via een andere trail naar beneden gelopen.
Toen we naar het State Park reden hadden we langs de weg een bord met een pijl gezien en op het bord stond Bever dams. Dus toen wij terug reden wilden we wel even uitzoeken waar die Beaver dams dan waren. We hebben de richting gevolgd die de pijl aangaf, maar zelfs na een aantal mijl rijden zagen we geen bord meer. We zijn gestopt bij een mijnheer die zijn gras aan het maaien was en Dick ging even vragen waar de beverdammen waren
die waren er niet. Vroeger waren er in de omgeving heel veel beverdammen, dus toen hebben ze een dorpje Beaver Dams genoemd, maar de beverdammen waren allang verdwenen.
Bij thuiskomst kwam Dough te voorschijn om te vragen waar we waren geweest en of we ons hadden vermaakt. Wij vertelden het verhaal van het State Park en hij was daar wel eens geweest. Hij en zijn vrouw wonen niet ver bij de camping vandaan en kennen de omgeving. Dick vertelde het verhaal van de beverdammen en hij moest daar erg om lachen, want zijn familie woont daar.
|
|
|
 |
10-08-2011 |
Grand Canyon van Pennsylvania |
Vanmorgen waren we weer vroeg op, want we hadden grootse plannen. Dick had een heel mooie route gevonden naar de Grand Canyon van Pennsylvania en deze route sloot aan bij een scenic drive om 7 meren te bekijken. Er werd gewaarschuwd dat we met de eerste route in de middle of nowherezouden komen, dus genoeg eten en drinken meenemen. Eerst even naar het visitor centre om de nodige informatie en brochures te halen. Daarna zijn we naar het begin van de canyon gereden. Natuurlijk eerst verkeerd omdat we een zijweg hadden gemist. Het was een geweldige rit over bijna alleen dirt roads, dus er was iemand heel erg happy vandaag en de Jeep is weer vreselijk smerig. We waanden ons mijlen achtereen alleen op de wereld en zijn over de hele dag (de snelwegen niet meegerekend) 8 of 10 tegenliggers tegengekomen. De canyon is niet te vergelijken met de Grand Canyon in Arizona, maar toch een prachtige natuur. We hebben onderweg op een picknick plaats gelunched en ook daar waren we helemaal alleen. Tijdens de rit zijn er allemaal uitkijkplaatsen en bij één plaats zat een echtpaar adelaars te bestuderen er vlogen er wel vier rond, maar om ze op de foto te krijgen is niet makkelijk. Het is Dick wel gelukt.
Van de 7 meren hebben we er maar 2 gezien. De rit over de Rim van de canyon nam meer tijd in beslag dan we hadden gedacht en we waren erg naar het zuiden afgedwaald dus we moesten 65 mijl naar de camping terugrijden. We hebben weer een heerlijke dag gehad.
|
|
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
 |