Kaartleggen kan op talloze manieren deel uitmaken van je leven. Dat kan gaan van af en toe een kaartje trekken op een website tot een grondige studie maken van de Tarot. Toch is er telkens een gemeenschappelijk aspect: degene die met de kaarten bezig is heeft een vraag of vragen. Want daarom doe je het, denk ik, omdat je op zoek bent naar antwoorden. Soms gaat het om vragen waar je al een hele tijd mee zit zoals "Hoe kan ik de juiste partner herkennen?" en soms is het meer een opwelling als "Geef me een tip voor vandaag". Kaartleggen is een onderdeel van onze cultuur, ons bestaan, onze denkwijze. Ook al geloof je er niet in, je weet dat het bestaat en dat anderen er wel in geloven. En of je er nu in gelooft of niet, iedereen zit met levensvragen, grote en kleine. We vragen ons allemaal af of we de juiste keuzes maken, in de juiste richting evolueren, met de juiste mensen omgaan, de juiste dingen doen ... we vragen ons af en toe zelfs af of we onszelf wel de juiste vragen stellen! En net over die vragen wil ik het hebben, de vragen die we ons stellen, waar we antwoorden op zoeken, verheldering, verlichting. Je kan allerlei vragen aan de kaarten stellen maar ik heb het idee dat je ze kan onderverdelen in 2 grote groepen: dagelijkse vragen en levensvragen.
Met de dagelijkse vragen bedoel ik dingen als: vind ik werk, kan ik mijn relatieproblemen oplossen, wordt het financieel beter ... De antwoorden die je op deze vragen krijgt, kunnen je helpen om je dagelijkse leven in betere banen te leiden, om mogelijke problemen en conflicten te vermijden, om bepaalde doelen vast te leggen.
Mogelijke levensvragen zijn: waarom val ik voor foute mannen, hoe kan ik spiritueel groeien, wat kan ik doen om mijn jeugd te verwerken, hoe ontdek ik mijn talenten ... Met de antwoord op deze vragen kan je patronen herkennen, je leven vormgeven, je levenspad op langere termijn ontdekken, jezelf steeds beter leren kennen.
Maar voor allebei de soorten vragen is het belangrijk dat je in en naar jezelf kijkt, ook al hebben de problemen met andere mensen te maken. Als je in een relatie zit die niet goed loopt, kan je natuurlijk vragen stellen over de ander, waarom doet hij/zij zo, houdt hij/zij nog van me, wat wil hij/zij van me. En soms is het ook zinvol om naast jezelf ook de ander onder de loep te nemen, om inzicht te krijgen in motieven, redenen voor een bepaald gedrag. En toch, de basis voor elke oplossing ligt bij jezelf. De enige die je gegarandeerd kan veranderen ben je zelf. En de enige persoon waarmee je de rest van je leven moet samenleven, dat ben je ook zelf. Dus als je naar motieven en gevoelens van de ander peilt dan is dat vooral om te begrijpen waarom jij erop reageert zoals je doet, hoe je er anders mee kan omgaan, en soms of het wel zinvol is om te proberen ermee om te gaan.
Naar jezelf kijken kan soms pijnlijk zijn maar het is altijd verhelderend, het geeft je inzicht in je gedrag, je gevoelens, je leven. Stel dat je in een relatie zit waarbij je partner te weinig respect voor je heeft. Dan kan je in eerste instantie aan de kaarten vragen of er wel genoeg liefde is, genoeg basis om verder te gaan. Je kan ook vragen waarom de ander zich zo gedraagt, je kan vragen hoe je best reageert op dat gedrag, hoe je beter grenzen kan stellen. En uiteindelijk, of de relatie blijft duren of niet, kan je aan de kaarten vragen hoe het komt dat je partners uitkiest die zich zo gedragen.
Het is vaak zo dat de gewone dagelijkse vragen leiden tot levensvragen. Als je geregeld de kaarten raadpleegt dan merk je het uiteindelijk als je steeds dezelfde soort vragen stelt, dan ga je patronen zien, herhalingen. En van daaruit kan je dan levensvragen formuleren die je helpen om te groeien, te veranderen. En uiteindelijk zal je dan bepaalde dagelijkse vragen niet meer hoeven stellen omdat je niet meer met die problemen geconfronteerd wordt. Als je het antwoord vindt op de vraag waarom je op foute mannen valt, dan leer je uiteindelijk om niet meer op die mannen te vallen.
Het fijne aan kaarten is dat ze nooit moe worden, ze laten je nooit in de steek, ook niet als je honderd keer dezelfde vraag stelt, ze blijven je antwoorden en inzichten geven tot jij besluit dat het genoeg is, dat je het snapt. En als de ene vraag beantwoord is en daarmee een probleem opgelost, dan leidt je levensweg je naar de volgende vraag, de volgende uitdaging, het volgende leermoment ... prachtig toch?
Mensen stellen geregeld vragen zoals "Wanneer zal ik een nieuwe partner ontmoeten?" of "Hoe lang duurt het voor ik nieuw werk vind?" of "Wanneer worden mijn financiën beter?". Heel begrijpelijk dat je wil weten wanneer iets zal gaan gebeuren of hoe lang een bepaalde moeilijke periode zal duren, als je dat eenmaal weet dan kan je beter plannen, je voorbereiden op bepaalde gebeurtenissen. Maar jammer genoeg is het moeilijk, zelfs bijna onmogelijk, om duidelijke termijnen en tijdstippen uit de kaarten te halen.
Ook de boodschappen die ik doorkrijg hebben het nooit over een specifieke tijd maar vooral over het gebeuren zelf. Ik krijg door dat er iemand in je leven zal komen maar niet wanneer dat zal gebeuren, ik ontvang de boodschap dat er een einde komt aan een moeilijke periode maar niet hoe lang dat nog zal duren. In de kaarten kan je soms ongeveer een termijn inschatten maar dat is dan erg intuïtief, we hebben nu eenmaal geen kaarten waar "maand" of "week" opstaat.
Je hebt natuurlijk ook het gegeven dat de toekomst niet vastligt, we maken deels zelf de toekomst door wat we doen en laten, wat we denken en voelen, hoe we reageren op anderen, ... Stel je voor dat je een ongelooflijke stressdag gehad hebt op het werk en je staat in de rij aan de kassa van de supermarkt, dan sta je niet echt open voor die man vlak voor je die naar je glimlacht. Maar op een ander moment, na een fijne ontspannen werkdag, dan glimlach je terug en is alles mogelijk. Elke gebeurtenis in ons leven is het resultaat van een oneindig aantal factoren, en die factoren zijn dan ook nog eens veranderlijk. En dat maakt het nu net zo moeilijk om termijnen en tijdstippen te voorspellen.
En vaak denk ik ook dat het maar goed is zoals het is. Stel je voor dat ik je zou kunnen vertellen:"Op 14 mei ontmoet je de man van je leven!". Dan zou het verleidelijk zijn om daar gewoon op te zitten wachten, om niet meer actief bezig te zijn met jezelf en je omgeving, met je sociale leven, met het uitkijken naar nieuwe ontmoetingen. En door niets te doen, zorg je er misschien voor dat die man er toch niet komt, op 14 mei.
Er is nog een belangrijk aspect, je eigen instelling: als je niet openstaat voor nieuwe ontmoetingen, als je algemeen wantrouwig of negatief staat tegenover mensen die je niet kent dan zal die leuke man of vrouw onopgemerkt aan je neus voorbijgaan.
Net zoals het leven zelf is kaartleggen ingewikkeld en onvoorspelbaar en krijgen we niet altijd wat we willen. Maar ik geloof wel dat we krijgen wat we nodig hebben, ook als we het liever niet horen of daar zelf anders over denken!
De laatste jaren krijg ik steeds vaker vragen over driehoeks- en zelfs vierhoeksrelaties, ons liefdesleven wordt alsmaar ingewikkelder, zo lijkt het wel. "Zal mijn minnaar zijn vrouw verlaten?" of "Zullen we nog kunnen opschieten met mekaar als we gaan scheiden?" of "Kiest mijn vriendin voor mij of voor haar gezin?" of "Hoe komt het dat ik zelf een vriend heb en toch jaloers ben op de vriendin van mijn man?" of "Ik heb on internet contact met 4 potentiële partners, wie zal ik kiezen?" of "Zullen de kinderen na de scheiding bij mij blijven of gaan ze naar hun vader?".
In de voorbije decennia wordt steeds meer de nadruk gelegd op individueel geluk, je goed voelen, lekker in je vel zitten, doen wat goed voelt. Een gevolg daarvan is dat we het sneller opgeven als een relatie niet goed loopt en dan op zoek gaan naar een nieuwe, mogelijk betere partner. We stappen uit een situatie als we er ons niet goed in voelen, we houden minder lang vol, we luisteren meer naar wat ons hart ons vertelt. Is dit een positieve of negatieve evolutie? Ik weet het niet, een beetje van beide, vermoed ik.
Maar een aspect van dit geluk zoeken is wel dat onze relaties steeds gecompliceerder worden, we krijgen te maken met begrippen als nieuw samengestelde gezinnen, tweede en derde en vierde huwelijken, ... En al die mensen waarmee we relaties hebben of hadden spelen een rol in ons leven, in onze emoties, onze plannen. Als kaartlegger word je dan ook met andere, nieuwe vragen geconfronteerd. Maar eigenlijk blijft een relatie gewoon een relatie, mensen blijven mensen, je blijft gevoelens voelen ... niets nieuws onder de zon, zou je zeggen.
En toch, toch is het soort advies dat ik geef een stuk veranderd. Vroeger raadde ik mensen sneller aan om vol te houden, het nog niet op te geven, die ander nog wat kansen te geven. Tegenwoordig willen mensen sneller het oude dat niet werkt loslaten en aan een nieuw hoofdstuk beginnen. Maar terug naar het onderwerp: kaarten leggen over relaties. Kan je het einde van de ene en het begin van een andere relatie voorspellen? Kan je mensen vertellen voor wie ze moeten kiezen? Kan je voorspellen wie een goede partner zal zijn? Kan je in de kaarten zien welke kant de kinderen op zullen gaan? Simpele vragen met helaas geen simpel antwoord want dat antwoord is ja en neen.
Een belangrijkere vraag vind ik:"Is het zinvol om deze vragen te beantwoorden? Help ik de mensen ermee?". En daarop is het antwoord meestal neen. Als je een taart wil bakken dan heb je het hele recept nodig, dan ben je niets met een foto van die taart. Zo simpel is het. Als ik je vertel dat je man je zal verlaten voor zijn minnares dan heb je daar weinig aan, al zal het de emotionele klap die je krijgt misschien iets verzachten. Waar mensen in moeilijke relaties wel iets aan hebben is tips en ondersteuning bij het omgaan met die relaties, met het verlaten worden, met een ander verlaten. En wat ook kan helpen is inzicht krijgen in de emoties, spanningen en angsten of de verlangens, hoop en passies die ten grondslag liggen aan de breuk of de nieuwe start. Inzicht in jezelf, waarom je doet wat je doet, hoe het komt dat je net op die persoon valt ... daar heb je wat aan en daar kunnen de kaarten enorm bij helpen!
En daarom stellen we misschien beter vragen als:"Hoe komt het dat ik dit huwelijk niet meer aankan en kan ik daar iets aan doen?" of "Hoe kan ik de kinderen helpen om beter te begrijpen waarom we gaan scheiden?" of "Waarom kies ik telkens weer voor hetzelfde foute type man of vrouw?". De kaarten kunnen je deze en nog veel andere inzichten geven zodat je een dieper begrip krijgt van hoe je in mekaar zit, waarom je doet wat je doet en waarom mensen je op een bepaalde manier behandelen. En met dat begrip, met die inzichten kan je dan aan de slag om je best mogelijke zelf te worden zodat, de volgende keer dat je in een relatie stapt, de kans op succes en daarom geluk groot is!
Soms krijgt een kaartlegger vragen als "Word ik gelukkig?" of "Krijg ik binnenkort problemen?" of "Wat staat me te wachten" of "Hoe ziet mijn toekomst eruit?".
Ik heb daar altijd een visioen bij van heel grote dikke boeken met een prachtige lederen kaft en binnenin massa's verhalen met gedetailleerde illustraties, en elk verhaal is de toekomst van een mens. Dan hoeven wij enkel het juiste boek te nemen, het juiste verhaal op te zoeken en wat we vinden voor te lezen aan de vrager. Ik vind het een mooie gedachte, stel dat je je eigen toekomst zou kennen, dan kan je beslissen dat je sommige dingen anders wil en eraan werken. Aan de andere kant kan je er ook lui van worden, of een gevoel van passiviteit, geremdheid krijgen, alsof het geen zin heeft om bepaalde dingen te doen omdat de uitkomst toch vast zou liggen.
En dat is het nu net, als er zo'n boek zou bestaan met jouw toekomst erin, dan zou dat boek de hele tijd veranderen, bij elke ademtocht, bij elke handeling, zelfs bij elke gedachte die je hebt zou het verhaal veranderen. En dat is toch het mooiste aan leven? Je hebt op elk tijdstip de kans om een totaal nieuwe toekomst te creëren voor jezelf!
En er is nog een reden waarom algemene vragen erg moeilijk te beantwoorden zijn: ze zijn te algemeen. Stel dat je aan de weerman vraagt:"Wordt het ooit nog zonnig?" of "Komt er nog regen?". Dan zal je een algemeen antwoord krijgen want zon en regen zullen allebei ergens in de toekomst zeker hun opwachting maken.
Zo gaat het ook met kaartleggen: algemene vragen zorgen voor algemene antwoorden. Hoe specifieker, hoe gerichter je vraag is, hoe duidelijker het antwoord zal zijn.
Wees niet bang om informatie te geven, kaartleggingen en consulten zijn geen strijd tussen jou en de consulent, het gaat er niet om dat jij zo weinig mogelijk informatie geeft en dat de consulent dan zo goed mogelijk raadt wat je eigenlijk wil weten. Het is een samenwerking, de consulent heeft de beste bedoelingen met jou, wil je helpen. En helpen lukt het beste als je samen je best doet om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken.
Het is vaak zinvol om, voor je aan een kaartlegging begint, even na te denken over het onderwerp dat je wil bespreken, over welke dingen je helder wil krijgen, waar je meer over wil weten, waarover je tips wil horen. Hoe beter voorbereid jij bent, hoe bevredigender de kaartlegging zal zijn!
