Ze luistert naar een merel op het kerkhof maar kan zijn zingen niet vertalen waar zou ze toch de woorden kunnen halen die onwaarschijnlijk onder stof geborgen voor leugen in haar waarheid zorgen
ze ziet geen bomen in het bos waar namen hartomkaderd staan gekorven ze heeft naar haar gevoel het hele land al afgezworven en nodeloos gezocht naar groener gras en zachter mos en valse rust judast er op los
misschien spoelt er een boodschap in een fles vanuit de blauwe golven aan is dat de reden of uit de zee zich niet in storm of kan of wil ze niet verstaan hoe alles recht en zij krom gebogen, blind en doof elk teken slecht
De eerste stadsdichter van Kortrijk is RIK DEREEPER uit Kortrijk-Rollegem.
Rik nam een beslissende voorsprong in de laatste uren en haalde een stemmenaantal van 425.
Janne Decat krijgt zilver met 358 stemmen en Thierry Deleu brons met 178 stemmen.
Wij wensen Rik hierbij hartelijk te proficiateren en verwachten de inzending van zijn nieuwste (toepasselijk) poëtisch gewrocht.
In de nacht vanKortrijk Congé (14-15 juli) wordt Rik in het Begijnhofpark verwacht voor een voorstelling, voorlezing uit eigen werk en korte huldiging door Wim Opbrouck en enkele stadsnotabelen. Rik mag zich aan een stadsopdracht verwachten ! Juiste uur en scenario af te spreken met Buda Kunstencentrum.
Kortrijks Handelsblad (Mieke Verhelle) schijnt bereid tot een gezellig diepte-interview.
Ik zie een zwaluw als bij toevalweggevlogen van de rest
er is licht en lucht, wind die in zijn vleugels vloekt
een speelse duik naar wat hij even raakt
geluiden die hij maakt
toch als een wolk de zon verduistert
scheert hij weg en laat een leegte gapen
het landschap strekt zich uit en fluistert
Janne
25-06-2007, 18:56 geschreven door Janne
07-06-2007
Onthulling
Ik heb de wolken aanbeden
de wind aangeroepen
en de zon gevraagd niet meer te schijnen
ik heb een complot met de vogels gesmeed
met de vlinders
en met het water van de zee
ik wil één zijn met de aarde
die niet meer over zich laat lopen
mijn ziel verkopen
voor mijn hart het begeeft
een einde maken aan de schijn die leeft
Janne
07-06-2007, 23:35 geschreven door Janne
05-06-2007
Zomaar gewoon
Het werd lente het gras begon te groeien er was weer groen
en er was zoveel dat zomaar gebeurde zonder dat jij het wist
soms scheen de zon in je kamer met muurzicht en altijd stond de deur op een kier
je zat in een hoekje en scheurde papier
Janne
05-06-2007, 18:19 geschreven door Janne
Waar ben jij ?
Waar ben jij waar is de tijd dat wij de deuren sloten jij vertelde ik de woorden van je lippen zoog en wijn die zoet was en jouw lichaam mij tegen alles in bewoog
als gisteren heb ik je lief en tast de koude bedkant af hoor de muren spreken jouw naam altijd jouw naam en zoveel gekke streken
Janne
05-06-2007, 18:11 geschreven door Janne
Zij 1
Zij herinnert zich vroeger alsof ze er niet was ze houdt van zwart, en niets verwachten ze houdt van lucht die haar omgeeft, van de geuren van de zee en het gras en van het geluid van de wind als van een stem uit de woestijn
ze houdt van ruimte die haar van alles afscheidt en van de niet in te schatten afstand.
zij weet niets over de wereld, enkel dat het altijd regent, -niets-zeggende woorden-
en dat ze naar een schuilplaats zoekt.
Janne
05-06-2007, 18:08 geschreven door Janne
Meesterlijk werk
De koele bekende lucht opsnuiven als was het lijm, als oplosmiddel voor de nachtmerrie die de kar keert
glans verkrassen van spiegels, ramen wastafels en glazen, schrijnend zand in ziende ogen
ijzerkoud de schaar laten knippen alle bloemen van hun stelen op een ondag in de pruimentijd
Janne
05-06-2007, 18:05 geschreven door Janne
Zo'n dorp
Ik dacht aan zo'n dorp met een spoor van soldaten met bossen en velden en donkere gaten waar je je altijd verbergen kon en waar 's morgens de mensen uit kwamen gelokt door de klok van een kerk in de zon
Bij het woord ' zee ' dacht ik slechts aan haven aan vissers en boten en vuile cafés Aan vrouwen die altijd eenzaam waren aan kinderen, wezen, hoeren en haaien Aan de wind die er woei, het water in bloei en het licht in een toren dat spookte en draaide
dat ik ooit van een man zou houden uit zo'n dorp niet ver van de zee waar nooit iets gebeurt waar je over kunt schrijven waar de tijd blijft staan en levens vergaan en waar je als vreemde nooit voeling kunt krijgen, geen vaste voet en zeker geen naam.