Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
21-06-2018
Dag 27: Los Arcos -> Navarrete
Gisteren avond was nog een zeer fijne avond. Gewoon samen zitten met jeugd uit verschillende landen. Italië (+san Marino), Nederland tot zelfs diverse Koreanen al zijn die laatste vaak een kliekje apart. Uiteindelijk al tegen half 10 bed in want ik had al een vermoeden dat de meeste vroeg zouden opstaan omwille van de voorspelde warmte vandaag. En niets van minder waar, na een goede nachtrust begon om 4u30 de eerste al te rommelen. Even kon ik terug de slaap vatten maar toen ik om 5u30 wakker werd door nieuw rumoer, bleek het dat bijna iedereen al op was en ook het licht was al aan. Ik besloot dan maar niet de luie pelgrim uit te hangen en ook op te staan. Om 7u moesten we toch uit de albergue zijn. Nog even ontbijten buiten op een bankje. En wat praten met de vrijwilligers van de albergue. Uiteindelijk vertrokken we dan om 7u aan onze tocht. Ja inderdaad we vandaag. Ik besloot vandaag met een Nederlander, Peter, samen te rijden. We hadden gisteren avond al fijne gesprekken dus leek ons dit wel een goed plan. Omwille van een blessure (ook aan de knie) rijdt Peter gemiddeld 35 a 40 km per dag. Omdat ik besloot vandaag een rustdag of kortere dag in te lassen om ook mijn knieën wat te sparen konden we dus perfect samen rijden. Na een 18 km kwamen we bij een eerste dorpje, omdat we alle tijd hebben maar een koffie drinken. En ondertussen dat we daar zitten, komen de Limburgers van gisteren voorbij (Linda, Karel, Luc en Stefan), even een korte babbel en een buen camino toewensen want wij bleven nog even zitten. Dan zelf ook maar eens door rijden. We reden opnieuw door de prachtige Spaanse landschappen, voorlopig was het nog niet te warm en ookal was het best heuvelachtig, het was gewoon genieten. Tijdens het 2de deel van de tocht reden we even verkeerd en zaten bijna op de snelweg. We hadden een asfaltlaag moeten nemen. We dachten dan ook via een veld daar te kunnen geraken want in tegengestelde richting gaan rijden leek ons geen strak plan. En ja hoor dat was mogelijk. Mijn voortassen baande een weg in het onkruid zodat Peter beter door kon. Na 50m kwamen we dan bij het asfaltlaag uit. Alleen nog 1 obstakel overwinnen. Een sloot/afwatering uit beton. Omdat de fietsen met tassen te zwaar was besloot ik deze van de fiets te halen en naar de overkant te gooien. Dat ging goed, op 1 tas na, die rolde de sloot in. Lekker in de stinkende sliblaag... ook dat hoort bij de camino. Ik uiteindelijk in de sloot gaan staan en Peter mij de fietsen aangegeven. Zo kwamen we dan uiteindelijk op de juiste weg. Na 10 kilometer kwamen we in Logroño aan en wie zit daar op het terras? jawel hoor, opnieuw onze Limburgse vrienden maar dit keer met nog 3 extra Limburgers. Het is een rustdag en dus besloten we hen te vergezellen en opnieuw wat te drinken. Ookal is dit helemaal tegen het ritme van wat ik gewoon was, toch was dit wel fijn. Vanuit Logroño ging het over gravelwegen en langs smalle asfaltwegjes richting Navarrete. Opnieuw prachtige uitzichten en niet te vergeten te vermelden, zeer leuk uitziende single tracks voor de mtb. Hier kom ik nog ooit terug maar met een andere fiets :-)
Stilaan begon het warmer te worden, dit was vooral tijdens intense klimmetjes wel te voelen. Al hadden sommige fietsers meer last hiervan dan wij. We kwamen juist boven aan en besloten wat fotos te maken van allemaal houten kruisjes in het hekwerk. Vermoedelijk aangebracht door pelgrims. Op dat moment komen 3 andere fietsers boven, compleet uitgeput en gaan op de grond zitten. Peter en ik bekijken mekaar en beginnen te lachen (stilletjes). Wij hadden amper moeten hijgen en zij waren helemaal kapot. Conditioneel zit het blijkbaar dus wel goed.
Uiteindelijk kwamen we om 12u aan in Navarrete, en gelukkig want het werd echt heet. Ook voor mijn knieën was dit het goede moment. Deze begonnen juist wat tegen te werken. In Navarrete had ik gisteren al een hostal gereserveerd met het idee om een rustige nacht te hebben maar ook voor s middags even rustig op bed te gaan liggen en mijn lichaam echt te laten rusten. Ergens had ik hier al spijt van, als je ziet hoe gezellig het gisteren nog was en welke banden je opbouwt op zo een avond in een albergue vond ik het zonde om alleen te liggen. Zelfs de slaapzalen hebben hun charmes. Waarschijnlijk zal dit dus ook de laatste keer zijn dat ik een hostal reserveer.
Hier wat fotos van vandaag:
statistieken: 41,9 km en 594 hm
verder wil ik nog even de mensen bedanken die hier op mijn blog regelmatig een reactie plaatsen op een artikel. Ik lees ze allemaal en deze doen me ook echt deugd! Jullie als lezer kunnen deze reacties ook lezen of er 1 toevoegen. Juist onder het blogbericht staat rechts reageer door hier op te klikken kan je reacties lezen en schrijven. Ik vermeld dit even omdat ik vernomen heb dat dit niet helemaal duidelijk is voor vele lezers.
Reacties op bericht (3)
22-06-2018
Doe zo verder
Hoi Joris,ik had het ook nog niet in de gaten.
Volg je blog al vanaf eerste dag,mooi om te lezen en volgen.
Zit zelf ook met het idee deze tocht te maken komend jaar,je blog
lezen zorgt voor extra prikkeling.
Geniet verder van je camino!
22-06-2018 om 15:10
geschreven door Guido
Goed bezig
Inderdaad Joris, ik wist niet dat we konden reageren ...
Elke dag is het van 'heeft Joris al geschreven ?" Of "heb je joris al gelezen?".
Je hebt een fijne schrijfstijl en laat ook in je ziel kijken.
Ik heb bewondering voor je dat je deze tocht maakt, helemaal alleen en toch kom je elke dag wel iemand tegen !
We kijken dus weer uit naar straks !
Goede reis nog en groetjes van Sonja & Eddy
22-06-2018 om 08:20
geschreven door Sonja
21-06-2018
Merci Broer!
Hey broerke, jij een dikke merci!! Om elke dag opnieuw een mooie tekst op deze blog te plaatsen! Echt waar, het is elke dag uitkijken naar het moment dat er weer een tekst online komt. En je zal het daar misschien ook wel merken maar het is fantastisch hier hoe de mensen met je meeleven. Elke dag is er wel iemand die me aanspreekt of stuurt om te horen hoe het met je gaat, waar je bent, hoever je nog moet,... Mensen die heel dicht bij ons staan in de familie/vriendenkring, maar ook mensen die we minder goed kennen. Het is echt fantastisch hoe dit leeft! Je hebt heel wat teweeg gebracht met je actie ;-) Prachtig! Ook leuk om te horen dat je zoveel nieuwe mensen leert kennen en dat je met hen je verhaal kan delen. Maar het kort op e broer... nog een dikke week en je bent er! Volgende week om deze tijd zitten Mama en ik in Compostela... Ik kijk ernaar uit! Doe dat nog goed broer! Zijt voorzichtig! En het allerbelangrijkstste...Geniet er ten volle van!! Grtjs
21-06-2018 om 23:14
geschreven door Stéfanie
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
