01-09-2025, 18:52 geschreven door Gert  

39 km - 80 HM  - 14,5 km/h gem - 28 gr Zon/bewolkt

Vandaag de laatste loodjes door Barcelona tot aan mijn hotel in El Prat. 
En dat met een beetje hetzelfde gevoel als gisteren: over het algemeen goed te doen, maar..
De tocht tot in en zeker door Barcelona is perfect fietsbaar. Maar om in EL Prat te geraken zijn er voorbij Barcelona een paar stukken op drukkere wegen die niet zo aangenaam zijn. Maar goed, we zijn er geraakt!
Mijn hotel in El Prat is vlakbij de luchthaven en heeft luchthavenvervoer. Dat is natuurlijk wel handig, maar een hotel in Barcelona nemen en een taxi wat verder laten rijden, had misschien toch nog een betere optie geweest.

Bij de start was het bewolkt, maar in de verte was Barcelona al duidelijk zichtbaar.


Eens voorbij dit punt, starten eigenlijk de buitenwijken van Barcelona en wordt het fietspad gaandeweg beter en beter.


Ondanks het feit dat het geen mooi zonnetje was, was het behoorlijk druk op het pad met zowel wandelaars, vaak met hun hond en uiteraard ook wel wat fietsers. Ik heb de laatste 150 km echter geen enkele fietser meer gezien met bagage..


Eens in Barcelona breekt het zonnetje door en wordt het echt aangenaam fietsen op de bredere fietspaden.


En dan ben je plots in het centrum van Barcelona, weliswaar nog aan de waterkant, maar plots wemelt het van de toeristen. 




Op verschillende plaatsen dwars door Barcelona, fiets je in het midden met links en rechts verkeer. Effe wennen, maar op zich wel goed eigenlijk. Alleen blijft het continue uitkijken voor wandelaars. Even verder liep er een wandelaarster over zonder naar de fietsers te kijken en werd ze 10m voor mij aangereden door een step.
Ik ben uiteraard gestopt, maar beiden waren ok. De dame was effe boos, maar toen ik de stepper aanbood om mijn telefoonnummer te geven als getuige dat hij in zijn recht was, bond ze onmiddellijk in.. 


En dan toch nog altijd wel een spannend moment: een doos zoeken die groot genoeg is om mijn fiets in te pakken om mee te kunnen nemen op het vliegtuig.
Ik had op een km of 2 voor mijn hotel al een lange doos gevonden op een bouwwerf, maar ze was wat te klein.
Dan ben ik maar naar een fietswinkel gereden 900m verder en heb daar een fietsdoos gekocht voor 20€.
Typisch in de buurt van luchthavens vragen de fietswinkels 20-30€, voor wat eigenlijk de oude verpakking is van een nieuwe fiets die ze verkopen. Voor hen eigenlijk afval, maar voor fietsers echt een zaligheid en dan ben je bereid er voor te betalen natuurlijk en dat weten ze.. Hij had een voorraadje klaar staan.
Maar goed: ze paste wel perfect! Nu nog hopen dat hij heelhuids de vlucht overleeft. 

17-09-2025, 16:11 geschreven door Gert  

59 km - 350 HM  - 13,6 km/h gem - 29 gr Zon

Een dag die volgens het boekje moet vermeden worden en waar je de trein moet nemen naar Barcelona.
Tja, wat zou ik hier op zeggen: er zitten inderdaad een paar stukken bij op een behoorlijk drukke weg waar je op de pechstrook moet rijden. Dat klopt, je moet bovendien ook continue kijken waar je moet fietsen, maar er is meestal wel ergens een plaats voorzien waar je kan fietsen. Dus, conclusie: het is zeker goed fietsbaar, maar zeker geen must. En vooral: je moet je tijd er voor nemen, want je haalt geen mooi gemiddelde met alle obstakels onderweg.

Maar wat mij betreft: als je kan fietsen, dan liever fietsen!

Bij de start zit je in een bebouwde kom en zijn er overal fietspaden voorzien, al moet je hier en daar wat zoeken.


Hier gaat de weg een klein beetje omhoog. Zo een 17% om precies te zijn. Dit heb ik al fietsend niet gehaald, hier heb ik moeten afstappen en duwen.
Het voordeel is wel dat het een stuk is van zone 20 en geloof het of niet: ze rijden er effectief ook traag. Dus, geen probleem om even te duwen.


Zeker in het begin zijn er aantal stukken waar er heel wat fietsers zijn en waar je op een weg naast de zee fietst.
Regelmatig zie je campings, dus ook logisch dat je fietsers ziet.


In een paar steden rollen ze echt letterlijk, de rode loper uit voor de fiets. Super!


Jammer genoeg is toch ongeveer een 20% ook een dergelijke weg: gewoon op de pechstrook rijden terwijl de auto's naasr je tegen 70 km/h voorbij razen. Leuk is anders, maar gevaarlijk heb ik het nergens gevonden.


Regelmatig fiets je op gravel met links van je een strandje en dan uiteraard de zee. Hier werd het wel wat smaller, maar je zag nog duidelijk fietssporen, dus go!


En hier stopt het dan.. Volgens het boekje én google maps moet je hier nog 100m verder en dan kan je onder het spoor door.  Dit was echter niet te doen of je moest op het spoor lopen. Ik heb ook een paar mensen aangesproken die hier ook stopten, maar zonder Spaans kon ik niet echt een gesprek aanknopen, alleen was het resultaat wel duidelijk: niet verder gaan!
Dit heeft Paul duidelijk niet zelf gedaan, maar overgenomen van google maps.. 
Ik wou toch weten wat er aan de andere kant was en ben uiteraard terug gereden en heb deze plek van de andere kant gezocht. Er is inderdaad een plaats waar je onder het spoor door kan een 100-tal meter verderop, maar daar bots je gewoon op rotsen deze kant op. Geen doorkomen aan dus. Fout op goolge maps!


Verderop terug alles ok, fietsen maar..


Laatste stukje voor mijn hotel: een echt fietspad gedurende een paar km. Het enige wat je even moet uitzoeken: hoe raak ik onder het spoor door.. Elke 500m of zo kan je te voet (via trappen) naar de huizen, maar slechts alle paar km kan dat ook met een fiets. Even zoeken dus.  

15-09-2025, 19:37 geschreven door Gert  

44 km - 760 HM  - 13,4 km/h gem - 30 gr Zon

Laatste dag met behoorlijk wat hoogtemeters. Morgen en overmorgen staan er normaal gezien nog 2 wat rustigere  dagen op het programma. In tegenstelling tot de voorbije 2 weken volgen we dan de kust. Volgens het boekje geen aanrader wegens veel te druk, lees morgen verder.. 

De eerste 20 km gaat het volledig autovrij langs dezelfde Via Verde van gisteren, aangevuld met autovrije paden tot aan de kust. Die waren gewoonweg druk met heel wat wandelaars en fietsers. Het feit dat het zondag was én dat het de eerste echt zonnige na een aantal bewolkte dagen was, zal daar zeker niet vreemd aan geweest zijn.
Dit eerste deel telt amper hoogtemeters.


Maar dan start het tweede deel. We volgen nu de "oude" kustweg die continue op en neer gaat met pieken van 80m tot 150m tot aan Tossa de Mar. Bij elke nieuwe baai, gaat dit zo een hele tijd door. Dat verklaart ook het heel lage gemiddelde van 13km/h van vandaag.
Maar toch zou ik het onmiddellijk overdoen, want het is een ongelooflijk mooie weg. De vele moto's én fietsers geven me overschot van gelijk. In tegenstelling tot de voorbije 2 weken zag ik nu geen (of zo goed als geen) elektrische fietsen, maar waren het allemaal koersfietsen die me soms (ok, regelmatig) voorbij kwamen gereden.


De kust is heel rotsachtig met weinig of geen stranden maar des te meer mooi baaien.


Hier wel een klein strandje, maar.. enkel bereikbaar per boot. En het is gekend, er liggen al heel wat boten en ik zag er op mijn korte stop nog verschillende naar die baai navigeren.


 Idyllisch mooi toch!


5 km verder andere baai, maar zo mogelijk nog mooier.


Aangekomen in Tossa de Mar had ik 34 km van de 44 km gefietst en had ik een lekker slaatje verdient.
Ook het continue op- en neergaan was nu trouwens ten einde. Er was maar 1 col meer te beklimmen van een kleine 200 hoogtemeters. Het was nog maar 12u30, dus kon een Sangria er wel vanaf.


Weer een ongelooflijk mooi uitzicht tijdens de laatste col, maar die Sangria heb ik me toch een beetje beklaagd..
De eerste helft van de klim ging het immers met dik 7% - 8% omhoog, gelukkig "vlakte" het erna af tot 5% en kon ik genieten van de uitzichten. 


Aangekomen in Lloret de Mar met zijn mooie kasteeltje, was het genieten van het zonnetje op het strand en aan het zwembad van het hotel.
By the Way: ongelooflijk mooi **** hotel met ontbijt én avondeten voor 84€ pp is geen geld! 
Het is hoog gelegen boven het dorp (wel effe klimmen terug) en kijkt uit op de zee boven alle apartementen. Aanrader!  

14-09-2025, 19:28 geschreven door Gert  

92 km - 1035 HM  - 15,1 km/h gem - 24 gr Bewolkt/beetje regen

Stevige dag met een combinatie van een behoorlijk lange afstand en de nodige hoogtemeters. 
Ik wou vroeg starten, maar daar heeft het weer een streep door getrokken. Tot ongeveer 9u bleef het hevig regenen en was er geen doorkomen aan. Om 9u was mijn geduld op en heb ik mijn regenkledij aangetrokken en ben ik vetrokken. Het regende op dat moment nog licht en ze voorspelden regelmatig buien.
Uiteindelijk heb ik om 9u30 mijn fietskledij al kunnen uittrekken en heb ik nog 2 keer kort mijn regenjas aangedaan. Dus al bij al best geluk gehad.

Afscheid van Figueres


Het was niet overal slecht weer, maar zo een duidelijke scheiding heb ik nog niet veel gezien.
Het donkere veld in de achtergrond is een veld uitgebloeide zonnebloemen.


Deze weg srond in het boekje als een risico bij zware regenval. Ik had geluk, ik kon er nog over, maar het was wel kantje boordje dat het water nog net onder de "brug" door kon.


Al 2 dagen hangt er regelmatig een luchtje.. Deze varkensstallen kom je echt overal tegen.. 




Er zitten heel wat klimmetjes in vandaag, maar er is er eentje bij waar we toch weer een 300 hoogtemeters klimmen op een col en dat zorgt toch altijf voor mooie beelden.


Na Cassa, even na de laatste col, begint er terug een Via Verde: de Ruta del Carilet. Eindelijk terug op gescheiden fietspaden naar beneden zoeven. Alleen volgt hij voor de helft van het traject de snelweg en dat is nu niet bepaald rustig fietsen..


De Via Verde bestaat soms uit beton, maar overwegend uit een fijne gravel waar duidelijk sporen in getrokken zijn van de regen. Niet altijd even vlot fietsen, maar wel zonder auto's!

13-09-2025, 17:52 geschreven door Gert  

51 km - 800 HM  - 14,1 km/h gem - 23 gr Bewolkt

De grote oversteek vandaag over de Pyreneeën staat op het menu. En mijn gastheer had gelijk op meerdere punten: het is inderdaad een heel mooie route én de laatste 200 hoogtemeters waren "Red". Waarmee hij bedoelde dat je er in het rood gaat omdat het zo steil is. En hij had gelijk..

Typisch landschap tijdens de klim met toch wel 2 bijzonderheden als je heel goed kijkt: ongeveer op 1/3 van links en van onder zie je een egaler groen vlekje met een wit stipje. Dat is een camionet van een visser. Je hoort constant de rivier klauteren maar je ziet ze nooit.
De tweede bijzonderheid is een woning op de rechter heuvel (iets rechts van de "v" die de 2 heuvels vormen). 


Hier zie je dezelfde woning al heel wat beter. 4 km verder en 200 meter hoger. 

De rechter weg was de weg die ik tot hier aan het volgen was en die met een 6% naar boven loopt ook al lijkt het eerder dat hij naar beneden loopt. De reden is dat de linker weg start met een 13% om na een 100m "af te vlakken" naar 11% en dat voor de eerstvolgende 1,5 km. "Red" dus..


De linker weg loopt door een soort villa wijk ui de jaren '70 en de weg loopt daar uiteindelijk dood op een aarden wal. Dit is immers de oude grensovergang en hij is niet meer in gebruik wegens klachten van de bewoners. Het werd er "te druk". Nu in elk geval niet meer, ik heb 7 auto's gezien gedurende 2 uur..
Maar... wij gaan er hier natuurlijk wel over. Op het verboden doorgang bord staat "Sauf ayants droit" wat vrij vertaald betekent "uitgezonderd recht hebbenden", dus wat is het probleem. De weg op..

Nog wat verder staat er nog bord "doodlopend" en dan gaat de weg over in een karrenspoor.
Geen nood, ook dit blijven volgen en dan kom je er. Ik kreeg het even koud toen me op dit weggetje een Jeep tegemoet kwam. De man stopte om me door te laten, draaide zijn raampje naar beneden en zei een vriendelijke goedenmorgen.. Oef!

Als je het wegje blijft volgen, kom je plots op een bredere grindweg uit en volgens de GPS ben je dan in Spanje.

Dit is meteen ook het hoogste punt van de Col. Met zijn 730 m best een doenbare overgang.

Als je nog een paar honderd meter verder fietst, kom je plots aan de start/einde van een nieuwe asfaltbaan. En voila, naar beneden zoeven dan maar!


Al na 100 m In Spanje staat dit, nogal bouwvallige, bouwsel je op te wachten om van het uitzicht te genieten. Ik ben er op geweest, maar heb enkel op de dikste balken gesteund, want het vertrouwen was er niet helemaal. Zeker niet als je weet dat er onder het bouwsel een afgrond was die me behoorlijk diep leek.


En dan zoeven we een 650 hoogtemeters naar beneden tot aan de rivier La Muga die we verder volgen tot in Figueres.


Figueres doet waarschijnlijk wel een belletje rinkelen. Het is de geboortstad van Dali en het is dan ook best druk rond het museum. Voor de rest is het nu niet echt een stad die me gaat bijblijven.

12-09-2025, 17:27 geschreven door Gert  

59 km - 750 HM  - 15,0 km/h gem - 24 gr Zon/bewolkt

Vandaag staan er 2 wat langere klimmen op het menu van een 300 hoogtemeters elk en gaat de tocht tot aan de voet van de Pyreneeën. 

Vooral de eerste klim was er een met enorm mooie vergezichten. Echt een heel mooie route. Dat werd me ook bevestigd vanavond door mijn gastheer die ook een hevige fietser is.
Ik heb hem wat info gegeven over lange afstandsfietstochten, want daar had hij nog niet zo veel ervaring mee, maar wel veel interesse.
Zijn specialiteit zijn echter kortere fietstochten in de omgeving waar hij mensen met raad en daad probeert bij te staan. Hij herkende aan de hand van de foto van de pauw onmiddellijk welke route ik genomen had om tot hier te geraken. Hij bevestigde ook dat het een van de mooiere parcours was.
Ook voor morgen was hij vol lof over de route die het boekje aanbeveelt. Dus ik ben benieuwd!


Al na een paar kilometer begon al direct de klim en zie je landschap heel snel veranderen. Eens halfweg op de klim, ga je een bocht om en verandert het landschap volledig.


Na de bocht kom je terecht in deze vallei waar je in de rechterbovenhoek aan begint en helemaal rond de vallei fietst. Het stuwmeer blijft je centerpunt, heel knap!



Je gaat op het hoogste punt weer eens de hoek om en wordt weer geconfronteerd met een totaal ander landschap. Deze indrukwekkende kalkrotsformatie "Les Orgues" steekt prachtig af tegen de berg van 2700 m op de achtergrond.
Op het uitzichtpunt kreeg ik een deskundige uitleg in het half Frans, half Catalaans over het ontstaan van de kalkrotsen van een hevige fan van de streek. 


Terug beneden gaat de rit gedurende een 10-tal km in het dal verder en zijn de wijngaarden eindelijk verdwenen en hebben ze plaats gemaakt voor fruitbomen met een ingenieus irrigatiesysteem ernaast.


Les Boles Piculats zijn een Catalaanse specialiteit die eigenlijk best lekker is. Een soort balletjes in vleessaus, eens iets anders dan mijn dagelijks slaatje.


De uitzichten tijdens de tweede klim zijn wat minder spectaculair. Je fietst eigenlijk grotendeels in de bossen met af en toe een uitzichtspunt.


Er wordt wel gewaarschuwd voor gevaarlijke dieren in deze bossen. 

11-09-2025, 16:47 geschreven door Gert  

73 km - 760 HM  - 16,1 km/h gem - 25 gr Zon

Na gisteren de zwaarste dag van het tweede deel was dit vermoedelijk een van de mooiste dagen. 
Ik was al om 8u10 vertrokken omdat ik wist dat het best een pittige dag ging worden en de wind 's morgens duidelijk minder sterk is dan in de (latere) NM.
En uiteraard, de wind heeft me vandaag eigenlijk totaal geen parten gespeeld. Af en toe goed voelbaar, was het eerder een zijwind dan een kopwind en niet echt storend.

Daarnaast was het pittig, ja zeker, er zaten een paar langere klimmen van een paar honderd hoogtemeters in, maar al bij al viel dat goed mee. De wat pittigere stukjes bleven beperkt tot 2 stukken van 7 tot 11% 's morgens vroeg. De rest was allemaal heel wat braver.


Van bij de start al direct een paar mooie kastelen. Dit is een huis van een wijnboer. Niet slecht zou ik zeggen..


Iedereen herinnert zich ongetwijfeld nog de berichten van de felle bosbrand in Zuid Frankrijk begin augustus.
16.000 ha bos ging in vlammen op en het was de grootste brand sinds 1949.
Vandaag fiets ik een 20-tal km door de uitlopers van die brand. Hoewel er op vele plaatsen duidelijk branden zijn geweest, zijn de bossen een paar honderd meter verder volledig gespaard gebleven en fris groen. Het zijn dus echt de laatste uilopers en niet de plaatsen waar het echt hevig heeft gebrand en alles verwoest werd. 
Als ik me de wind van gisteren in gedachten hou, dan begrijp ik heel goed dat dit een brand enorm veel kracht moet geven.


Op vele plaatsen, zoals hier, is het enkel de onderste droge vegatatie de in vlammen is opgegaan, de bomen zelf hebben wel verbrande stammen maar de kruinen zijn niet in de vlammen opgegaan. Al zijn de kruinen ondertussen niet langer meer groen, maar bruin. Dus vermoedelijk zijn de bomen wel dood.
Het bord heeft duidelijk ook de volle hitte gevoeld.


Gelukkig is er even verder niets meer te zien van de brand en wordt het terrein weer ruwer en heel mooi.





De wijngaarden liggen hier typisch in de lager gelegen delen, hogerop is het heel wat rotsiger of zijn er bossen. 

Het grootste stuk van de dag fiets ik van het ene nationale park naar het andere, zoals ook hier. Geen fietspaden hier, maar gewone wegen waar amper een auto op rijdt. Doordat de hellingen niet steil zijn, is het echt zalig fietsen. Je klimt zonder al te veel moeite naar boven waarna je aan de andere kant een zalige afdaling van een paar km wacht. Gewoon laten bollen en vooral niet remmen!


'S middags had ik voorzien om te eten in Tuchan, een vrij groot dorp in het midden van het park met een aantal café's/restaurants. Ik werd echter overal vriendelijk aan de deur gezet: we zijn niet open vanmiddag of serveren enkel drankjes.
Om 12u25 ben ik dan bij de bakker binnen gestapt en heb ik nog 2 stukken pizza kunnen kopen. Verder was hij uitverkocht en 5 min later sloot ze dan ook haar deur. Effe geluk gehad dus, want de eerstvolgende plaats waar ik iets kon eten was pas 25 km verder (en dan zou de teller op 68 km gestaan hebben zonder eten..). 

De laatste 8 km rijden we het departement "Pyrénées-Orientales" binnen. In de verte liggen de bergen al te blinken. Daar moeten we binnen 2 dagen dus over..

10-09-2025, 15:54 geschreven door Gert  

87 km - 450 HM  - 16,5 km/h gem - 24 gr Bewolkt/zon

Dit is zonder twijfel de zwaarste dag van het tweede deel tot nu toe. 
Deze keer zijn de hoogtemeters niet de schuldige, ze beperken zich tot kortere klimmetjes en zijn best te doen.
De grote boosdoener was vandaag de Tramontane. Dit is een wind die typische vanuit het Noorden - Noord Westen blaast en vrij krachtig kan zijn. En dat heb ik vandaag geweten met zijn windsnelheden van 25 tot 40 km/h.
De eerste 20 km ging het vandaag immers nog in Zuidelijke richting tot aan de Middellandse Zee.

Daarna ging het, inderdaad, in NW richting verder richting Béziers en Capestang waar ik een beetje verder een B&B heb gevonden. De volle 60 km wind op kop dus. Tegenvaller!

De route start in het zelfde landschap met velden en rivieren richting Zee.


In Vias gaat de route eigenlijk verder zonder dat je de Middellandse Zee gezien hebt, maar dat vond ik niet kunnen. Dus een kleine omweg om toch effe kennis te maken met de Zee. Tot hier ging het immers heel vlot.




Dit typische Kust tafereel kan ik nog een dag of 4 uitstellen, al moet ik toegeven dat mijn koffie op een van de terrasjes me wel gesmaakt heeft. 
De route gaat immers verder in het binnenland en blijft meestal een 50-tal km van de Kust verwijdert waardoor we in een rustige omgeving verder kunnen fietsen.  


Het Canal du Midi slingert zich doorheen het landschap en dit stuk bestaat al sinds de 17e eeuw. Het wordt al bijna een eeuw niet meer gebruikt voor vrachtvervoer maar is nog altijd heel populair voor pleziervaart hier in het Zuiden.
De route volgt af en toe het pad naast het kanaal, maar vermits dit niet overal van even goede kwaliteit is, gaat het evengoed verder op gewone wegen zien we regelmatig het kanaal terug opduiken.


Deze prachtige oude brug doet al een paar eeuwen dienst om het Canal du Midi over de rivier de Orb te stuwen. Het blijft een onwezenlijk beeld als je de boten hoog boven het water over een brug ziet glijden. 


Een aantal km verder kom je aan het mooiste sluizencomplexje van het ganse kanaal. Met zijn 9 sluisjes na elkaar overwinnen we een paar tientallen meters. In elke sluis passen amper 2 à 3 plezierbootjes en dan zijn ze flink op elkaar gepropt. Ernaast moeten mensen lopen om de boten te begeleiden bij het snel stijgen/dalen van het water in de sluis. Het gaat immers vooruit! 


Na al deze mooie taferelen begint de wind pas echt goed huis te houden en heeft hij volledig vrij spel op de vlaktes.


Ook de wijngaarden lijken nooit te stoppen. Maar veel heb ik niet meer op de omgeving gelet. Focus lag op het blijven duwen op de pedalen. Zoals je aan het gemiddelde van amper 16,5 km/h kan zien bij een rit zonder serieuze beklimmingen, was het bijven pushen! 

09-09-2025, 19:54 geschreven door Gert  

67 km - 680 HM  - 16,6 km/h gem - 25 gr Zon-later bewolkt

Vrij rustige dag vandaag die uiteraard start aan de Hérault rivier.


Na een paar kilometer vlak te fietsen, klimmen we uit het dal naar een 300HM met weinig anders te zien dan de bomen rondom ons. Af en toe kunnen we even tussen de bomen kijken en dan zie je de Hérault rustig verder lopen.


Tijdens de afdaling is de omgeving heel wat ruiger geworden en is de Hérault in een veel nauwer dal geduwd. Echt mooi!


St Guilhem is zo een dorpje in een zijdal dat je moet gezien hebben. Jammer genoeg weten de bustoeristen dat natuurlijk ook. Het is een dorpje dat ontstaan is rond dit klooster en volledig omringt is door de bergen. Met zijn heel smalle straatjes en zelfs woningen uitgehouwen in de rotsen om plaats te winnen, een aangename plaats om even te verposen.

Dan gaat het weer verder door het mooie berglandschap met de ene mooie foto na de andere.

En dan plots ben je uit de bergen en zijn ze al snel alleen nog in de verte te zien.
Het landschap verandert nu naar een zacht heuvelend landschap met massa's wijnranken. We zijn in de vlakte van de Languedoc aanbeland.
Het eindpunt is de stad Pézenas met gezellige straatjes in het oude centrum én uiteraard lekker eten.

08-09-2025, 00:00 geschreven door Gert  

84 km - 680 HM  - 17,2 km/h gem - 26 gr Zon

Weer een heerlijk dagje vandaag. Vandaag eens een glamping genomen aan de rivier de Hérault ter afwisseling.
Best leuke camping alleen was er niets open: normaal is er in september nog een bar, elke avond mogelijkheid tot pizza, restaurant  en ontbijtbuffet. Niets van dat alles dus. Ik heb de madam eens goed laten voelen dat ik dit geen doen vond, maar ze was niet onder de indruk denk ik

Enfin, dus weer de fiets op om iets te zoeken om te eten. Weer 8 km gratis er bij vandaag..

De dag start terug midden in de velden met wegen die best pittig op en neer gaan.
'S morgens was het slechts 13 gr C bij het vertrek om 8:45, maar kou heb ik niet gehad. Na 10 min fietsen was ik al aan het zweten..


Ik pauseer regelmatig en het wanneer hangt nogal sterk van de omgeving af. Ofwel na een uurtje fietsen of na 20 km of na 250 HM, wat het eerste komt.
Vandaag had ik na 13 km al 250 HM en stond ik boven op een heuvel wat uit te hijgen toen onze vriend hiet me gezelschap kwam houden. Samenvatting van een gesprek van 20 minuten: gepensioneerd, hevige loper geweest (180 km/week), knieprothese gehad en nu mocht hij enkel nog korte stukjes wandelen met wandelstokken. Hij moest van zijn dokter fietsen, maar had hier duidelijk niet veel zin in. Hij had al een fiets gekocht, maar hij vond dat niet echt uitdagend. Maar aan vakantiefietsen had hij nog niet gedacht.. Nu wel dus..


Na een 30-tal km kwam er weer een eerste stukje Voies Vertes aan te pas waardoor de wijngaarden zich vlotjes aan elkaar regen. 


Als middagpause had ik me al op een terras genesteld toen ik zag dat het eigenlijk best een fancy restaurant was..
Maar, we zijn flexibel en passen ons aan en dan heb ik maar genoten van een lekker visje in plaats van een slaatje.


Na nog een stuk op de gewone weg, komt er nog een heel mooi stuk Voies Vertes aan. De uitzichten zijn hier ronduit prachtig!

En dan tenslotte de camping met een mooi plaatsje aan de rivier. Het was zondig vandaag, dus heel wat spelende kinderen van de partij. Zalig om effe te zien, maar geef mij toch maar het zwembad van de camping  

07-09-2025, 00:00 geschreven door Gert  

64 km - 520 HM  - 16,0 km/h gem - 26 gr Zon

Na het avontuur van lekke banden gisteren was ik er toch niet helemaal gerust in en heb ik minstens 20 keer al rijdend naar mijn achterband gekeken. Is alles nog normaal? Ja ik denk het wel, hij stond al niet zo hard van bij de start..
Enfin, ik heb geen problemen meer gehad en me kunnen concentreren op weer een mooie en afwisselende rit.


De rit gaat vandaag verder op de Via Ardêche en de verlichting van de tunnels is duidelijk door dezelfde contractor gemoderniseerd  

Na een 20-tal km kruis ik de laatste keer de Ardêche om verder te gaan in de vallei van de Chassezac. We blijven echter nog de ganse dag in het departement Ardêche, dus alles blijft wel Ardêche noemen om het makkelijk te maken.

Even later verlaten we de trail om over te gaan naar gewone wegen en daarbij heb ik weer een nieuw woord geleerd ze.. "pente" helling dus van wel 7% voor ongeveer 20m denk ik.. 

We wisselen nu het, stilaan saaie, fietspad in voor een weg door de wijngaarden. Vandaag kloppen zijn hoogtemeters wel perfect. De weg gaat hier in de wijngaarden inderdaad continue op en neer met hellingen van 5 tot 10% en de hoogtemeters dikken flink aan. Door de combinatie met de Via D'Ardêche waar het dan weer heel makkelijk fietsen is, blijft het gemiddelde mooi.
Enfin, leuke afwisseling na de Via Ardêche en gelukkig zijn het nooit lange hellingen. Top dus!


Na een 50-tal km verdwijnen de wijngaarden en gaat de weg weer verder langs de Via Ardêche met heel wat korte, maar ook een paar lange tunnels waarvan de langste toch 900m was. 
Dit stuk blijkt ook heel populair te zijn bij andere fietsers. Ik kom hier makkelijk 25 fietsers tegen. UIteraard allemaal op een E-bike op een 3-tal wielrenners na. Ik hoorde er zelfs eentje zeggen: "Tu l'a vu, il roulait sans moteur". Ik ben nu al de uitzondering geworden blijkbaar..


Tegen de middag kwam ik in St-Paul aan en zag ik op de kaart "Planche Charcuterie et Fromage" staan. Lekker een vleesje en een stukje kaas, dacht ik. Alleen was het nogal een stevige plank. Heel lekker, maar beetje veel..

Dit is een foto van de laatste kilometer. Achter de bocht naar rechts ligt een heel klein dorpje met een herberg met 2 kamers en daar "bij Pascal" blijf ik logeren. Gezellige herberg waar ik 's avonds met de andere (Duitse) pension gast die op de moto op verkenning was voor een vakantiehuisje voor volgend jaar. Daarna zijn er nog 2 andere Duitsers aangesloten die hier in een gite zaten en hebben we nog wat pintjes "Pelforth" gedronken. Gezellige avond, typisch voor de kleinere gelegenheden. Goede keuze dus! 

06-09-2025, 17:50 geschreven door Gert  

27 km - 205 HM  - 14,1 km/h gem - 23 gr Zon

Bewogen dagje vandaag..

Het plan was om er een rustige dag van te maken en daar hoorde een wat latere start bij. Het zonnetje was in elk geval al van de partij, dus daar gaan we..

Eerste stop was het symathieke stadje Aubenas. Je moet er even voor klimmen (1,5 km met een 100-tal hoogtemeters), maar met zijn mooi gerenoveerde kasteel is het de moeite waard.

Jammer genoeg werd ik gestoken door een wesp, die in mijn T-shirt gevangen zat, op het weggetje ernaartoe.
Een paar weken geleden heb ik ook al een wespensteek opgelopen tijdens het fietsen. Alleen was het toen in mijn gezicht en daar had ik nogal allergisch op gereageerd (ferm gezwollen en paar dagen medicatie moeten nemen).
Dus ik was er niet echt gerust in en heb even de tijd (en een tasje koffie) genomen in Aubenas. Hier was tenminste een apotheek moest het nodig zijn en dat was op het fietspad het komende uur zeker niet het geval. 

Na een klein half uurtje was ik er gerust in dat het bij een ferme bult zou blijven en ben ik verder gereden.

En dan was het eindelijk zover: de Ardêche was een feit. Alleen..

Alleen bleek ik net daar een lekke band te hebben.. Het is ondertussen, dankzij Schwalbe anti-lek banden (een echte aanrader!), al meer dan 10.000 km geleden dat ik nog eens lek gereden ben, dus effe balen.   
Gelukkig was er vlakbij een huis (niet zo evident op een fietspad aan de Ardêche) en wou de man me direct verder helpen met een nogal groot uitgevallen "baddeke" om het lek te kunnen vinden.
Het was een klein onooglijk gaatje en moeilijk te zien. Na de herstelling was de band al na 5 min terug plat. Gelukkig was ik nog aan het napraten met de leverancier van het "baddeke" en kon ik het nog eens gebruiken.. 

Er bleek geen tweede lek te zijn, maar de plakker zat maar net op het gaatje en lekte aan de rand een beetje. Dus tweede plakker er op, maar die pakt natuurlijk niet zo goed op een eerdere plakker, dus inderdaad.. Ik had het wel half verwacht, nog niet in orde..

Gelukkig heb ik ook een paar XXL plakkers bij (6 X  4 cm) en heb ik er 2 over geplakt. De band heeft het in elk geval uitgehouden tot aan mijn hotel. 

Uit voorzorg wou ik de band toch laten vervangen door een fietsenmaker zodat ik mijn reserveband kon behouden. Die had echter nog nooit een band met een rohloff naaf en een riem vervangen en had bovendien geen correcte reserveband, wel een "halve banaan" band waar je het wiel eigenlijk niet voor moet losmaken. 
Maar hij vond het "intéressant" en heeft toch even het wiel eruit gehaald, just for the fun .
Op die manier zit het ook bij mij vers in het geheugen als ik het in de komende dagen nodig heb.. 

En dat was uiteindelijk sneller dan verwacht. Tegen 's avonds was hij al niet meer perfect hard en heb ik hem vervangen. Dankzij de fietsenmaker was het op 15 min gefixed.

En dan terug op weg.. Net voor het dorp nog even door een fancy tunnel. Show zenne!

En daar duikt dan Vogüé op. Volgens het boekje een van de mooiste dorpjes van Frankrijk..
En inderdaad, het had wel iets. Het was ondertussen 15u en de goesting om verder te rijden was over.. Dus het was terug een korte dag vandaag. Morgen beter!

Gezellige smalle straatjes en opvallend: allemaal huizen die tip top in orde zijn in dit dorpje. Blijkbaar echt een must om hier te (mogen) wonen.

Een hotelletje gevonden met een zwembad, welverdiend vond ik zelf..

05-09-2025, 00:00 geschreven door Gert  

50 km - 650 HM  - 15,05 km/h gem - 20 gr Bewolkt/mist/regen

De col de mezilhac stond vandaag op het programma. Aangekondigd als 2500 HM bleek het uiteindelijk 650 HM te zijn, maar het is wel een boeiende dag geworden.

De rit is eigenlijk heel simpel: klimmen vanaf 400 m hoogte tot op de top op 1119 m hoogte om dan aan de andere kant terug af te dalen tot op een 250 m hoogte en te belanden in de Ardèche.
De klim was al bij al best goed te doen want op de top had ik een gemiddelde van 11 km/h over de volledige klim. Dat haal ik alleen als het nooit echt steil wordt. Ik heb dan ook nergens meer dan een 6% gezien met een totaal gemiddelde van slechts een dikke 3%. Heel braaf voor een bergbelimming dus.


Alles startte aan dit riviertje wat we helemaal tot boven op 1119 m hoogte volgen.


De weg slingert zich omhoog via een aantal haarspeldbochten. Dit dorpje zijn we een 20 minuten ervoor doorgereden en ligt nu al wat lager te blinken.


De eerste 12 km van de weg gaat het heel geleidelijk naar omhoog met een percentage wat altijd rond de 3% hangt. Eens we de laatste 11 km aanvangen, start het betere werk. Vanaf dan staat er elke km een bodje wat de statistieken bijhoudt. Heel makkelijk


Hetzelfde dorpje van daarnet is ondertussen al heel wat kleiner geworden want we zitten een 400-tal HM hoger. Het weer wordt er enkel beter op, ook al hadden ze regen voorspeld. So far, so good!


Het uitzicht boven is mooi en weids én bovendien zonnig. Het leek me dan ook een goed idee om een tas koffie te drinken met een heerlijke muffin erbij in een café/hotel bovenop de berg.


De foto van hetzelfde bord in de linker onderhoek heb ik getrokken voor mijn tas koffie. 15 min later was de foto heel wat minder.. Sterke mist is komen opzetten en een paar minuten later is het bovendien nog beginnen te regenen.
Van het eerste deel van de afdaling heb ik geen foto's. Ik was te zeer bezig om mijn ogen op de weg te houden én te remmen.. Halfweg ongeveer is het gestopt met regenen (maar het is nog regelmatig eens opnieuw begonnen). Enfin, een verzopen namiddag..


Ik had een hotel geboekt in Vals-Les-Bains. Een dorpje wat in de jaren 1850 bekend is geworden door het ontdekken van honderden bronnen. Het Grand Hotel des Bains waar ik overnacht heb, is nog een statig hotel uit die tijd. 
Toen de bronnen bekend begonnen te worden, was er in 1865 iemand die een boring op 95m diepte uitvoerde met de bedoeling een waterbron aan te boren. 
Hij heeft inderdaad een waterbron aangeboord, maar tegelijkertijd ook een gasbel. De combinatie van beide zorgt er voor dat er 4 keer per dag een geizer ontstaat die begint als een langzaam opborrelend hoopje water.



om dan een paar minuten later tot een echte geiser uit te groeien. Het geheel duurt een kleine 5 minuten. De hoogte van de straal hangt uiteraard af van een hoop factoren maar de hoogste geziene zou een 95m hoog zijn. Vandaag om 18u denk ik dat we op een meter op 10 zaten. Maar toch wel een best knap stukje natuur. 

Naast de mislukte geiser boring zijn er natuurlijk wel een aantal echte bronnen bij waaronder deze bron van Saint Jean die goed is voor 30 miljoen flessen per jaar en in gans Frankrijk gekend is.

04-09-2025, 00:00 geschreven door Gert  

29 km - 490 HM  - 13,3 km/h gem - 25 gr Zon

Vandaag was het dus de bedoeling om een rustdag in te lassen na de "helse" rit van gisteren.

Enfin, er stond dus een korte, maar wel heel mooie rit langs een oude spoorwegbedding op het programma. Eén van de mooiste stukjes tot nu toe.

De route zelf noemt "La Dolce Via" en is eingelijk het vervolg van "Le Train d'Ardêche" alleen is het treintje niet meer bestaand en is de spoorwegbedding vervangen door een overwegend gravel fietspad.

Het pad is best populair en ik ben dan ook meer dan 20 fietsers tegengekomen, maar niemand met bagage..

Zoals het hoort bij een populair stukje fietspad, zijn er op tal van plaatsen rustbanken voorzien. 

En uiteraard mogen een paar tunneltjes ook niet ontbreken. Deze is de langste en is goed verlicht, een paar kortere hebben geen verlichting maar zijn zo kort dat het ook zonder verlichting geen probleem is.

Eens de klim ten einde is wordt het "boerenlandschap" geruild voor bossen.  

Het (kleine) stuwmeer van Le Cheylard, weinig indrukwekkend.. 
Le Cheylard zelf heeft wel een gezellig centrum met de nodige terrasjes en is zeker een aanrader. 

03-09-2025, 15:15 geschreven door Gert  

58 km - 490 HM  - 16,9 km/h gem - 22 gr Bewolkt/zon

Op het programma stond vandaag volgens de GPX route van Benjaminse een rit van 58 km met 1850 HM. Volgens deze track gaat de weg continue op en neer tijdens het stijgen van 120 naar 700 m hoogte.
Dit is meer dan stevig en daarom had ik morgen een rustdag voorzien met maar 20 km op het menu.

In realiteit was het weliswaar 58 km maar slechts een 500-tal HM met een maximum hoogte van 500 m.  De weg stijgt heel geleidelijk zonder op en neer te gaan maar ik begrijp wel waar het probleem vandaan komt. De rotswand naast de weg is heel steil en heeft er vermoedelijk voor gezorgd dat zijn GPS verstoord werd.
Enfin, de heel zware dag bleek dus heel goed mee te vallen😊.

Ondertussen heb ik contact opgenomen met de schrijver van het boekje (Paul Benjaminse) en hem mijn vaststellingen voorgelegd. Ik heb hem al een paar maal op de fietsbeurs gezien en weet dat hij feedback waardeert. Hij was me dan ook dankbaar voor mijn mailtje maar wijt het aan een nieuwe leverancier met andere kaarten.. Lijkt me beetje raar, maar enfin..

Het weer zag er vanmorgen al heel wat vriendelijker uit dan gisteren. Eens de nevel opgetrokken was, was het heel aangenaam.

Het fietspad langs de Rhône was meestal heel wat beter gelegen met een goed zicht op de rivier op de meeste plaatsen. 

Na een kleine 30 km verlaten we de Rhône om een zijdal in te draaien van de rivier de Doux. Vanaf dit punt stijgt de weg geleidelijk met een 2% tot 4% met slechts hier en daar een steiler stukje. Ideaal dus. 

In het begin van het dal staan er verschillende bordjes naar de "Train de l'Ardèche". Tijdens het zomerseizoen is het mogelijk om de verbinding tussen de Rhône en de Ardêche te maken met een trein waar je fiets op mee kan.
In september is dit niet meer mogelijk en is het dus volledig aan de beentjes om van het ene dal naar het andere te klimmen. 

Tijdens de klim zijn er heel wat mooie uitzichten ovet het smalle dal van de Doux.

Eens boven wordt het uitzicht helemaal anders en veel weidser.

Conslusie: een heel mooie rit met veel wisselende uitzichten en gelukkig niet te zwaar. 

02-09-2025, 00:00 geschreven door Gert  

82 km - 282 HM  - 18,9 km/h gem - 22 gr Bewolkt/regen

Vandaag start deel 2 van Lyon naar Barcelona.

Het contrast met deel 1 kon niet groter zijn. In juni was het bij aankomst in Lyon 37°C. Vannacht heeft het geregend en bij de start vanmorgen was het 17° en nog zwaar bewolkt. Het is eigenlijk de ganse voormiddag bewolkt gebleven tot het tegen een uur of 14 is beginnen te regenen. Het laatste anderhalf uur was het dus met fietsen met regenkledij aan.. 

Van Lyon blijft me het wandelen langs het water bij. Zalig vertoeven op een van de vele terrasjes en genieten van de zon. Al was dat laatste iets minder van toepassing.

Over de rit van Lyon tot in Vienne kunnen we kort zijn: snel vergeten.. De eerste paar kilometer in de buurt van Lyon starten met mooie fietspaden aan de oever van de Rhône, maar al snel komen we terecht op gewone wegen en dat voor de komende 25 km. Ze doen wel moeite hier en daar om wat fietspaden aan te leggen, maar het zijn toch overwegend moordstrookjes. De hoogtemeters van vandaag zitten zo goed als allemaal in dit stuk.

Vienna is dan weer een verademing. Een stadje met een oud centrum met veel terrasjes en het is er best aangenaam vertoeven. 

Het eerste middagmaal was al meteen een schot in de roos. Het slaatje van de chef was super lekker!

Eens voorbij Vienna verandert het landschap en wordt het open landschap plots omsloten door heuvels. Dit is het ideale klimaat voor wijnbouw en dat merk je: het is een kleine wijnstreek maar blijkbaar van goede kwaliteit.

Een deel van de wijngaarden was al geoogst (wat op 1/9 toch wel heel vroeg is dankzij het mooie voorjaar en warme zomer. Waar er nog trossen hingen, waren ze heel talrijk en heel zoet. Heerlijk!

Na een 80-tal km had ik een mooie B&B (Villa Rhona - aanrader) gevonden met een zwembad en een paar restaurantjes in de buurt. Alleen...
Het zwembad was er wel, maar met de regen ben ik er niet in geweest.
En wat de restaurantjes betreft: beide hadden 2 weekjes vakantie. Gelukkig was de gastvrouw super vriendelijk en heeft ze me verder geholpen. In de gastkeuken heb ik dan een heerlijke maaltijd bereid met een blik Ravioli, een blik Ratatouille en gebakken spekreepjes.

01-09-2025, 18:51 geschreven door Gert  

Heen en weer met de trein 

De terugrit van Lyon naar Parijs met de TGV is super vlot verlopen. De plaatsen van zowel je fiets als jezelf zijn op voorhand gereserveerd. Bovendien rijden er heel wat treinen per dag. 

Van Parijs naar huis is echter een ander paar mouwen. Om de een of andere reden was het nu niet mogelijk om een fiets mee te nemen op de verbinding Parijs-Brussel. Zelfs een telefoontje naar de internationale boekingsdienst van de NMBS bracht geen soelaas. Uiteindelijk ben ik via Rijsel terug gereisd. Op die verbindingen kan je wel een fiets meenemen (maar niet reserveren). Het zou een tijdelijk probleem zijn, volgend jaar zou het terug moeten mogelijk zijn (zelfs met reservatie)..

Om vanuit Lyon verder te fietsen, heb ik er gekozen om tot in Parijs met de auto te rijden, de auto daar achter te laten in een bewaakte parking (ongeveer 60 euro voor 3 weken) en dan terug de TGV te nemen.  

31-08-2025, 00:00 geschreven door Gert  

77 km - 150 HM  - 18,9 km/h gem - 37 gr Zon

Een volledig vlakke rit naar Lyon vandaag waar we continue de Saône volgen tot aan het laatste hotel.

Het is wel een heel warme rit geworden, maar een continue briesje zorgde ervoor dat het goed doenbaar was.

Een typisch beeld van de route. De weg bestaat voor meer dan 90% uit het soort harde gravel dat je hier ziet. Slechts heel af en toe afgewisseld met wat asfalt of slechtere kwaliteit. Op dit moment was alles kurkdroog en hing er een  laag stof over alles. Geen idee wat dit geeft als het regent..  

Plots werd ik opgeschrikt door een aanstormend lawaai. Het bleek een trein (TGV of andere laat ik in het midden) te zijn die je hier rechts tussen de bomen ziet komen aandenderen. Het waren er verschillende op een paar minuten tijd, weg rustig gevoel.. 

Maar het zalige rustgevende gevoel van de rit werd even later terug bevestigd door een paar zwanen met een jong. 

Deze weg is een deel van de route die Benjaminse uitstipelt naar het Zuiden. Voor mij is het echter iets te rustig, ik ga voor het tweede deel de andere route nemen die wat meer de heuvels intrekt. Dit laat ik voor binnen een jaar of twintig..

Het einde van de tocht van vandaag: mijn hotel met een zwembad met de toepasselijke naam: Lyon Plage (helemaal links). Even zalig genieten van een cocktail is nu wel aan de orde.

25-06-2025, 20:02 geschreven door Gert  

93 km - 500 HM  - 17,7 km/h gem - 30 gr Zon

Vandaag stond er een best lange rit op het programma, maar ik was gemotiveerd om door te trappen want vanavond wacht me in Macon een hotel met een spa om de spieren terug wat te ontspannen.

De start was vlak, langs een oud kanaal met een heel goed fietspad. Heel mooi maar na 8 km was het mooie liedje voorbij. 

Hij had zijn best gedaan om fietspaden te vinden al waren ze niet allemaal even breed. Maar als het bergaf gaat, dan zagen we niet

Na een 20 km was er een mooi stukje door het bos. Paar kilometer heel rustig fietsen zonder verkeer.

Na een aantal km terug een D weg gevolgd te hebben, komt er een pareltje van een Voies Vertes aan van 44 km lang. Hij voert me door de wijndorpjes en de velden er om heen. Af en toe afgewisseld met wijngaarden.

Er werd volop gewerkt in de wijngaarden, meestal machinaal maar hier en daar zag je toch een aantal mensen nog manueel snoeien. Een echt monikenwerk vrees ik als ik de grootte van de wijngaarden zag.

De wijngaarden van deze streek zijn blijkbaar wat "gewoner" dan die van gisteren. Hier zijn weinig of geen bekende namen in tegenstelling tot de streek van gisteren.

Na de Voies Vertes zag ik op de GPS dat er een klim aankwam van 120 HM. Wat ik niet kon zien, was dat het een heel zware klim was met stukken van > 12% afgewisseld met "maar" 5%. Harry en zijn vrouw kwam ik onderweg tegen en had ik een actiefoto beloofd tegen dat ze boven zouden komen. Bij deze..

Daarna stond de langste verlichte fietstunnel van Europa op het programma. Er hing nog reklame omhoog dat de verlichting net vernieuwd was en nu automatisch werkt. Het belangrijkste is dat ze werkte, want de tunnel is 1,2 km lang..

Het officiële einde van het eerste deel van het fietsboekje van Benjaminse: Cluny. 

Ik fiets morgen nog verder naar Lyon om van daaruit met de TGV terug te reizen naar Parijs. Vanuit Parijs kan je een fiets niet meenmen op de trein richting Brussel. Je moet hiervoor een (serieuze) omweg maken via bvb Lille. Benieuwd hoe dat gaat verlopen, maar dat is pas binnen 2 dagen. Morgen eerst nog naar Lyon naar een hotel met hopelijk een heerlijk zwembad.  

24-06-2025, 18:45 geschreven door Gert