87 km - 450 HM  - 16,5 km/h gem - 24 gr Bewolkt/zon

Dit is zonder twijfel de zwaarste dag van het tweede deel tot nu toe. 
Deze keer zijn de hoogtemeters niet de schuldige, ze beperken zich tot kortere klimmetjes en zijn best te doen.
De grote boosdoener was vandaag de Tramontane. Dit is een wind die typische vanuit het Noorden - Noord Westen blaast en vrij krachtig kan zijn. En dat heb ik vandaag geweten met zijn windsnelheden van 25 tot 40 km/h.
De eerste 20 km ging het vandaag immers nog in Zuidelijke richting tot aan de Middellandse Zee.

Daarna ging het, inderdaad, in NW richting verder richting Béziers en Capestang waar ik een beetje verder een B&B heb gevonden. De volle 60 km wind op kop dus. Tegenvaller!

De route start in het zelfde landschap met velden en rivieren richting Zee.


In Vias gaat de route eigenlijk verder zonder dat je de Middellandse Zee gezien hebt, maar dat vond ik niet kunnen. Dus een kleine omweg om toch effe kennis te maken met de Zee. Tot hier ging het immers heel vlot.




Dit typische Kust tafereel kan ik nog een dag of 4 uitstellen, al moet ik toegeven dat mijn koffie op een van de terrasjes me wel gesmaakt heeft. 
De route gaat immers verder in het binnenland en blijft meestal een 50-tal km van de Kust verwijdert waardoor we in een rustige omgeving verder kunnen fietsen.  


Het Canal du Midi slingert zich doorheen het landschap en dit stuk bestaat al sinds de 17e eeuw. Het wordt al bijna een eeuw niet meer gebruikt voor vrachtvervoer maar is nog altijd heel populair voor pleziervaart hier in het Zuiden.
De route volgt af en toe het pad naast het kanaal, maar vermits dit niet overal van even goede kwaliteit is, gaat het evengoed verder op gewone wegen zien we regelmatig het kanaal terug opduiken.


Deze prachtige oude brug doet al een paar eeuwen dienst om het Canal du Midi over de rivier de Orb te stuwen. Het blijft een onwezenlijk beeld als je de boten hoog boven het water over een brug ziet glijden. 


Een aantal km verder kom je aan het mooiste sluizencomplexje van het ganse kanaal. Met zijn 9 sluisjes na elkaar overwinnen we een paar tientallen meters. In elke sluis passen amper 2 à 3 plezierbootjes en dan zijn ze flink op elkaar gepropt. Ernaast moeten mensen lopen om de boten te begeleiden bij het snel stijgen/dalen van het water in de sluis. Het gaat immers vooruit! 


Na al deze mooie taferelen begint de wind pas echt goed huis te houden en heeft hij volledig vrij spel op de vlaktes.


Ook de wijngaarden lijken nooit te stoppen. Maar veel heb ik niet meer op de omgeving gelet. Focus lag op het blijven duwen op de pedalen. Zoals je aan het gemiddelde van amper 16,5 km/h kan zien bij een rit zonder serieuze beklimmingen, was het bijven pushen!