Eindelijk lijkt het erop dat we van die erg koude winter verlost zijn. Het zonnetje schijnt al meer en dat laat de lentekriebels opborrelen. Caves trekt zich nooit iets aan van het weer: hij speelt bij elk weer graag buiten. De zon doet de baasjes wel iets: iedereen komt terug naar buiten. Nu kunnen we meer buiten spelen en daar heeft Caves niets op tegen. Hij heeft ondertussen een oude voetbal van ons gevonden en heeft er evenveel plezier mee net als toen wij als kind ermee speelden.
De eerste verjaardag van Caves konden we niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom zorgden we voor een groot cadeau: een nieuw speelgoedje. En 's avonds hebben we een extra grote avondwandeling gedaan. Wat een verjaardag!
Een wandeling is altijd leuk. Zowel voor ons, als voor onze trouwe viervoeter. Helaas horen daar ook minder leuke bezigheden bij. Op de wandeling moet een hond zijn behoefte doen en dan zijn we als eigenaars verplicht om alles proper op te ruimen. Hoe lastig dat ook is, wij doen onze job.
Helaas zijn er vele baasjes die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Hierbij een oproep naar alle eigenaars van honden: kuis alsjeblieft alles op! Het is niet leuk om erin te trappen.
Dat Caves een speciale hond is, wisten we al langer. Toch heeft hij een heel speciaal trekje. Hij mag niet in de zetel zitten maar hij heeft er iets op gevonden. Hij gaat naast de zetel staan en schuift dan zijn achterste in de zetel. Zo zit hij met zijn achterste in de zetel en de voorpoten staan op de grond. Het lijkt wat op de manier hoe wij, mensen, dat doen.
We hebben weer een zalig weekendje achter de rug. Heerlijk met de frisbee gespeeld, leuke wandelingen gemaakt, terug een paar oude bekenden gezien. Zaterdagavond is hij nog eens op bezoek geweest bij zijn "oma". Linda, de eigenares van de ouders van Caves, was blij om hem nog eens terug te zien. En hij ook. Zo zot dat hij was toen hij binnenkwam. Het was leuk om hem bezig te zien. Hij wou alles verkennen en hij kende Linda ook nog. Het was een blij weerzien voor beiden. Hij heeft iets lekkers gekregen: een boulet. En Caves was heel tevreden. Zo smullen dat hij deed. Het smaakte naar meer.
Alweer een leuke wandeling gemaakt vandaag. Samen met Joris nam ik Caves mee voor een grote wandeling. Joris koos welke kant we op gingen en zo hebben we nieuwe wegen verkend. Met het zonnetje en de blauwe hemel boven ons, maar toch goed aangekleed tegen de snijdende koude, hebben we een fantastische wandeling gemaakt.
Bij het vertrek en het terugkomen passeren we over de viaduct waar onder ons de treinen rijden. Telkens er een trein passeert, wordt Caves lichtjes zot en wil hij snel naar de kant om te kijken. Het is een schattig zicht hoe hij dan zijn kopje voor de tralies houdt en naar de passerende treinen kijkt.
Vandaag scheen eindelijk het zonnetje nog eens. Het was prachtig weer (voor de tijd van het jaar) en we besloten om vandaag eens een extra lange wandeling te maken met onze actieve hond. Het baasje moest deze namiddag werken en kon ons dus spijtig genoeg niet vergezellen. Dus trokken we er met onze vieren (Caves inbegrepen) op uit. We wandelden langs rustige wegen, in de natuur, waar onze Caves losser aan de lijn kon lopen en van hier naar daar kon rennen. Hij heeft er absoluut van genoten en wij ook.
Na een prachtige lange wandeling was ons doel bereikt: onze actieve hond moe maken. Nu kan Caves zijn mand inkruipen om wat te slapen ... Tot hij terug voldoende energie heeft om er weer een zotte boel van te maken.
Hèhè, nog minder dan een maand mogen we onze Caves een puppy noemen. Op 20 februari wordt onze lieve puppy een jongvolwassene. Dit betekent dat hij sinds woensdag 11 maanden is wat inhoudt dat hij nu gestopt is met groeien.
Caves weegt ongeveer 35kg en meet 69cm (schofhoogte). Jaja, geen kleintje dus
Vandaag heb ik weer een heerlijke wandeling gemaakt. Enkele weken geleden waren het nog sneeuwwandelingen. Daar hield ik het meeste van. Al die lekkere sneeuw die zo hemels in mijn mond wegsmolt. Op plaatsen waar er een dikke sneeuwlaag was, stopte ik mijn lieve snoet in de sneeuw en schoof ik me zo vooruit. Het moet een grappig zicht zijn want mijn baasjes begonnen altijd te lachen wanneer ik weer aan het 'snuitschuiven' was. Helaas is die sneeuw nu allemaal gesmolten.
Toch heb ik me goed geamuseerd. Gisteren ben ik met Tineke op nieuw 'terrein' gaan wandelen. Het was heel leuk. Ik kon heerlijk rondlopen. Ik moest enkel opletten dat ik niet te dicht bij het water wandelde zodat ik er niet zou in vallen. Vandaag zijn we terug gaan wandelen, naar dezelfde plaats. Nu wist ik wel waar ik allemaal mocht lopen en ik was al iets wilder en minder voorzichtig. Gelukkig konden mijn baasjes me goed tegenhouden.
Ik vind het echt super en ben heel tevreden dat ik mee mag op die leuke wandelingen. Ik hoop dat er nog vele mogen volgen.