Wij kregen van DOTV een uitnodiging voor een rondrit op zaterdag 21 augustus 2010. Lang getwijfeld : zouden we wel of zouden we niet ? We hadden al toegezegd voor een rit de dag nadien. Op het laatste moment hebben we toch nog laten weten dat we zouden meedoen.
's Ochtends scheen de zon al vroeg... dat was een meevaller, want de hele week was het weer niet veel zaaks geweest. Afspraak was : om kwart over 8 bij Boeleke. Vandaar vertrokken we naar 'den Hoorn' : hij met de groene Hanomag met een huifkar vol familie, Sarah met de rode Hanomag, en wij twee elk met een Deutz.
We waren er goed op tijd. Naar gewoonte konden we daar eerst ontbijten. Enkelen waren er al, maar lang nog niet iedereen.
Toen alle deelnemers er waren werden kort voor tienen de tractoren startensklaar gemaakt... 27 waren er... een mooi groepje.
We verlieten Sint-Rita langs landelijke wegen.
Na een heel eind het kanaal gevolgd te hebben bereikten we 'De Palingpot' in Dudzele. Een geschikte plaats voor een drink.
Vandaar reden we verder naar het achterland van de duinen en we verzeilden op het grondgebied van Heist. Een beetje een verrassing... er was geen doellocatie vermeld op de uitnodiging. Aan de rand van Heist werd aan een heel oude schuur geparkeerd.
We stapten naar een bij die schuur horende, al even oude boerderij, die uitgerust was als eethuis. 'Het Boerenhof' was onze middagstek voor de lunch. Kip met sla en friet werden ons buiten aan een lange tafel opgediend. Gelukkig bleef het droog... ik weet niet waar ze ons zouden ondergebracht hebben bij regen... we waren met ruim 60 mensen... en zoveel plaats binnen zag ik daar niet zo direct.
Na een ruime middagbreak vertrokken we, door de randbewoning van Heist, via Ramskapelle en Oostkerke, langs de Krinkeldijk naar Hoeke-brug
Daar konden alle tractoren langs het kanaal geparkeerd worden voor een drinkstop
De drink was voorzien in 'De Welkom'. Zoals altijd was het daar druk. Vele fietsers nemen daar een pauze.
Bezuiden Lapschuere, via de parallelweg van de Expresweg, naderden we terug naar 'den Hoorn', waar nog even nagepraat werd bij een drankje.
Na veel twijfels - er werd geen te bijzonder weer voorspeld - zijn we uit onzen hoek toch maar met 4 tractoren vertrokken naar de zaterdagrondrit van het Oogstfeest in Koewacht. Niet dat we zo gauw klein te krijgen zijn... maar de hele week sprak men van veel regen en fris... en de toerit is twee uur rijden.
Maar even over tienen vertrokken we met stralende zon en aangename temperatuur. Ja, de dag begon zeker goed. Kwart over twaalf reden we het feestterrein op... er stonden al heel wat tractoren.
We parkeerden ons netjes in een rij, ontdeden ons van overtollige kledij... en dan wil je wel even bekijken wat een ander daar al gebracht had. Eric Lery, daar wisten we van tevoren niet van, kwam daar ook kort na ons. Samen de tractoren keuren, natuurlijk.
We zagen daar een Deutzke, een type lichter dan mijn D30. Van dichtbij vergelijken natuurlijk. Er was daarvoor ruim tijd. Er was ons bij aankomst een kleine lunch beloofd : twee belegde broodjes met koffie... maar de bakker was nog niet langs geweest. We waren er royaal vroeg... vandaar.
Die kwam dan even later toch. We aten gezellig in de 'in stijl aangeklede loods... en kletsten daar verder tot het tijd werd om onze tractoren startklaar te brengen.
Naar verluid was er een opkomst van 52 tractoren voor de rondrit. Daar was de organisatie dik tevreden mee. Zij hadden een rondrit uitgestippeld van 25 km.
De rit was heel afwisselend : langs de akkers, dan weer door de bewoning... in een vreemde omgeving heb je dan heel wat te bekijken langs de route.
Je ziet wel aparte ornamenten in sommige voortuintjes.
Achter het oude 'opgekuiste' boerderijtje was een grote weide waar we allemaal konden parkeren. We hadden een drankbon meegekregen die daar kon besteed worden.
Vanop de parkeerweide zag het er daar heel anders uit dan zomaar een landelijk woonhuis... er was een overdekt terras achter een schuur, die ingericht was als bar. Naar we hoorden was dit een zaaltje waar af en toe kleinere feestelijkheden plaatsvonden.
We haalden binnen onze drank af, en installeerden ons aan de tuintafels onder de luifel van de schuur. Binnen was het heel gezellig ingericht in de oude boerentijl. Attributen uit een lang vervlogen landbouwverleden hingen aan de wanden en aan de zoldering.
Van waar we zaten hadden we een prachtige kijk op onze geparkeerde oldtimers. Een mooie pauze-locatie waar ruim tijd uitgetrokken was voor wie, op eigen kosten, nóg zin had in een drankje.
Maar je kan natuurlijk niet eeuwig blijven zitten... we moesten verder... want op de gasthoeve was er een afspraak voor een beenhespbuffet rond 18.00 uur.
Onderweg pakte de lucht stevig dicht... een donkere hemel deed het ergste vermoeden...maar het viel nog mee. Helemaal geen stortbui, maar toch te veel om het zonder regenpak te riskeren. Toch klaarde het weer uit toen we terug op de gasthoeve kwamen.
Het eten liep wel wat uit, want de traiteur was te laat... ja, weglopen zouden we toch niet doen, want we hadden vooraf betaald. Dan neem je in afwachting nog maar een drankje... de bar draaide dan ook volop.
Maar toen het buffet er was kwam alles in orde. Onze tafel mocht eerst aanschuiven... en het moet gezegd worden : het eten ging er vlot in. Anders eten we altijd vroeger... en dat voel je.
Om half 8 werd de rit naar huis aangevat... dik twee uur rijden... het werd al goed duister toen we thuis kwamen.
Vast item gedurende de Aalterse Oogstfeesten in dat er op zaterdag een rondrit is voor oldtimertractoren. Dat is een organisatie van de Steyrboys. Voor hun rondrit maken ze van het feestterrein op het Hageland gebruik als uitvalsbasis. Wij gaan daar gewoonlijk heen met een aantal tractoren uit onze naaste omgeving. Dat waren er dit jaar zes. Onderweg wat regen gehad... maar daar zijn we uiteraard op voorzien. Om 9.00H kwamen we op de verzamelplaats aan.
Na het ontbijt in de feesttent begonnen 75 tractoren aan een toer van 55 km met de nodige haltes onderweg... en zaten al spoedig is de lichte regen. Door de Eendenkooi reden we naar de grote weg.
Daar konden we onder begeleiding van de politie de drukke baan oversteken en afdalen naar een onverhard bospad. Op de foto zien we Boeleke met een huifkar vol familie met achter hem zijn nicht Sarah met een Hanomag 'van nonkel'.
In de bossen voelden we de regen niet zo... en aan het eind van het bospad was de vlaag over
Ergens in de buurt van Lotenhulle stond bij de molen een team klaar om iedereen een drankje aan te reiken. Een heel eind verder stond datzelfde team aan de kant van de weg om 'het leeggoed' weer aan te nemen. Vandaar kondeN we verder naar 'het Biezemhof' in Aalter... daar was een middagmaal geregeld.
In 'het Biezemhof kregen we het gezelschap van onze voorzitter en zijn vrouw. Die hebben de gewoonte, als de rit niet meegereden wordt, om wel 's middags te komen mee-eten. Bovendien werd daar ook Roger Sucaet afgeleverd. Die is al een hele tijd uit de roulatie. Zijn neef had hem in het rustoord opgehaard en naar 'het Biezemhof' gebracht om al zijn oude vrienden nog eens te kunnen ontmoeten.
Toen de groep weer vertrok stond hij met zijn neef naast de uitrit om ze allemaat te zien vertrekken. Daar genoot hij zichtbaar van. Ik wilde er ook een praatje mee doe, zodat ik helemaal achteraan in de colonne terecht kwam.
In de regenbui kwamen we aan in Bellem voor een koffie-en-frangipanne-stop bij hoeve 'Bachten 't Kloosterhof'.
Gebak op en bui weg... en de rit naderde naar zijn eindpunt. Bij de stopplaats was ik weer redelijk vooraan kunnen starten.
Wij kregen een foto doorgemaild met mijn vrouw Ingrid erop... ja, de collega's weten het : zij neemt altijd veel foto's voor de club... en staat bijgevolg nergens zelf op. Bedankt Stefaan voor de attentie.
Bij aankomst aan het Hageland kregen alle tactorbestuurders een aandenken... en de groep ontbond zich. We hebben het weer eens gehad. Bij stralend weer reden we huiswaarts.
De jaarlijkse kermismaandag-rondrit op Eenbeekeinde is gedeeltelijk in het water gevallen. Bij aankomst van de 45 tractoren regende het al goed... en dat werd na een smakelijk ontbijt in de kermistent helaas niet beter. Jammer natuurlijk... maar dat kwam het drankverbruik in de tent zeker ten goede. Er kwam een extra tractatie van de organisator, die met het tegenvallende weer goed in zijn maag zat. Positief was wel de goede opkomst van de aangemelde deelnemers.
Tegen lunchtijd werden de tractoren eindelijk gestart... voor een rit van 500 meter... naar 'De Admiraal' om de voorziene broodjeslunch te gebruiken.
Na de lunch werd met goed weer de middagrit aangevat.
Door enkele woonkernen kwamen we bij de oude Schelde-arm terecht. We volgden die een heel eind... Toch maar een vuile en vies ruikende bedoening met al dat bloot liggende slib. Er werd op een zeker moment over een brug over die Shelde gereden.
Van op de brug hadden we een mooi zicht op de achterkomende colonne... en op de bijna dichtgeslibde waterloop.
Een eind verder moesten we langs een lange kasseiweg... in niet al te beste staat... zoiets staat wel garant voor weinig tegenliggers.
Na de kassei liep de weg omhoog over de autosnelweg.
Daarna kregen we een onverharde weg te verteren... met duidelijke sporen van een verregende voormiddag.
Die weg voerde ons een heel eind buiten de beschaving... naar een verborgen paradijs... daar leek het aanvankelijk toch op. Maar neen, wel een fors uit de kluiten gewassen treurwilg die de landweg bijna verborgen houdt.
We naderden Wetteren-ten-Ede. Daar was een drinkstop geregeld in 'Klein Ledeberg'
We verzilverden onze drankbon, er volgde een tractatie van de organisator... en toen we eindelijk zover waren dat de rit verder ging... startten we onze tractoren onder een dreigende hemel.
Al gauw kregen we een stortbui te verwerken waarbij het water door de straten spoelde. Doorgaan was de boodschap... er is nog nooit iemand gesmolten van een zomerse plensbui.
Bij het naderen van de kermistent was de bui zo goed als over. Midden de kermisdrukte werden de tractoren opgesteld, goed zichtbaar voor de kermisgangers. Wij trokken naar de tent voor de smakelijke afsluiter van de dag : een heerlijk steakfestijn met alles erop en eraan.
Toen we rond 20 uur naar huis vertrokken was het het mooiste weer dat je maar kon bedenken. Droog thuiskomen is toch ook niet mis.
In Evergem-Belzele is er al jaren een groots opgezette Trekpaardenhappening bij De Brabander. Ook dit jaar mocht RMTV 20 oldtimer-tractoren afvaardigen om naast de show met de paarden de randanimatie omheen de ring te verzekeren. Die 20 bereidwilligen waren heel gauw gevonden, want Marnix De Brabander had weer een aantrekkelijk aanbod : gratis beenhesp-lunch voor elke chauffeur en een verplaatsingsvergoeding van 10 €.
Uit onzen hoek vertrokken er 4 tractoren naar 'de Paardenmarkt' van Kaprijke. Daar was om 8 uur afgesproken met nog 7 andere tractoren uit het westvlaamse om vandaar samen in colonne naar Belzele te rijden.
Bij aankomst werden we er door de gastheer ontvangen in de feesttent. Eer het programma begon kwam zijn dochter met voor elk een enveloppe met de eetbon en de vergoeding.
Om 10 uur begon een mooi en gevarieerd dagprogramma met een wandelrit achter de paarden... paarden met ruiters en paarden met een aanspanning... die lieten nogal wat achter op het wegdek.
En dan te bedenken dat er organisaties zijn die een tractorenclub verzoeken om rekening te houden met de milieu-eisen en olielekkage te beperken... al die paardenkeutels zijn anders ook niet van 't properste.
Wij achter de paarden hadden daar goed zicht op en keken wel uit om er niet te veel door te rijden... dat blijft goed plakken tussen de klauwen van tractorbanden.
Halfweg de rit werd op een weide halt gehouden voor een drinkpauze en een optreden van een volksdansgroep die samen met hun orkestje op een wagen meegkomen was. Een leuk amusement tijdens de pauze.
De paarden werden vooraan op de weide van water voorzien.
De oldtimers stonden achteraan op de weide opgesteld terwijl de bestuurders een drankje konden afhalen bij een remorque-met-bediening midden op de weide. Van de pauze werd gebruik gemaakt om wat rond te lopen en een babbeltjes te doen.
Na de stop ging de rit verder, eerst nog door de landelijke omgeving
en daarna terug langs de bewoning.
En dan zagen we plots voor een etalage een man staan... duidelijk in ademnood... bij gebrek aan een zakdoek moest het T-shirt eraan te pas komen om de neus 'tegen mogelijke vergassing' af te schermen. Ocharme toch ! Je ziet vreemde dingen onderweg.
Bij de terugkeer op het feestterrein wachtte familietraiteur Brabo ons op met zijn befaamde beenhesp. Daar deed iedereen zich te goed aan.
Onze oldtimers stonden opgesteld aan de buitenrand van de showpiste. Zo kon het publiek, tussen de acts met de paarden, ook dà à r van genieten. Na afloop van de show mochten we nog enkele paraderondjes rijden binnen de ring. Daarmee was aan onze verplichtingen voldaan.
Ik ben De Pauw Achiel, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boer.
Ik ben een man en woon in Sint-Laureins (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 07/11/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oldtimertractoren en ezels.
Ik zit niet meer actief in de landbouw, maar door de naam 'Boer' en de oude tractoren blijf ik mij betrokken voelen
