Met de lijnbus van Mandalay naar Bagan, toch een tocht van 5u, weliswaar met luxe bus en echte airco. Aankomst in prachtig hotel met zwembad Amazing Bagan. In de late namiddag met fiets de lokale winkeltjes gaan verkennen. 's Avonds afspraak met vrienden uit Canada in hun hotel om lekker te gaan eten.
Vanuit het centrum van Mandalay fietsen we naar de oude stad Amapura. Onderweg zien we toch heel wat armoede en zware arbeid, vooral vervoer van hout langs de rivier. Ook werden we onderweg uitgenodigd om deel te nemen aan een ritueel met kinderen, een soort communie-feest met familie. De familie spaart hiervoor jaren en nadien gaan de kinderen voor 7d naar een klooster, dan beslissen ze zelf of ze willen intreden of niet. De kinderen worden heel mooi opgemaakt met prachtige kledij, echte prinsesjes. We werden getrakteerd op thee en gebak, en eigenlijk waren we zelf een attractie, we werden uitgebreid gefilmd. Verder gefietst tot de langste teakhouten brug ter wereld, de oude brug van U Bein. Prachtig panorama! Op de terugweg nog verschikkende ateliers bezocht: steenkapperij marmer, slagen van bladgoud en nog een weverij.
We hadden het al gehoord en gelezen: de treinrit in Myanmar is spectaculair. We konden als toeristen plaats nemen in de upperclass. Niet wat we zouden verwachten van een upperclass: vuil, kapotte zetels, vuile ramen waar je niet kon doorkijken, af en toe een werkende ventilator als airco,... De trein schokte enorm, soms van links naar rechts, soms wipte je 15 cm omhoog. Deze trein heeft inderdaad enorme ressorts. En aan elk station waar de trein halt stopte, stond de plaatselijke bevolking allerlei etenswaren te verkopen door de vensters. Tijdens de treintocht konden we genieten van de vele mooie landschappen en dorpjes! Het hoogtepunt van de treinreis is de overtocht over de beroemde Gokteik, brug gebouwd in 1901 door constructeurs van de Pennsylvania Steel Company en was toen de tweede hoogste spoorbrug ter wereld! Aangekomen met een uur vertraging, overstap naar taxi's die ons naar het hotel brachten. En ook deze taxirit was heel turbulent. Tegen hoge snelheid in heel druk verkeer tussen honderden brommers en loslopende honden bereikten we na 2u ons prachtig hotel Ayarwaddy Rivera View te Mandalay. 's Avonds heerlijk diner op het dakterras met zicht over heel de stad en dit met aangename warme temperatuur. Ondertussen vertoning van marionetten theater.
Het weer begint gelukkig op te klaren, wat blauwe lucht tussen de grijze wolken. Op een flinke bui na overwegend zonnig. Dus veel meer kunnen genieten van de natuur rondom ons. Het modderbad was er natuurlijk wel nog van de vele regen van de voorbije dagen. Toch nu ook nog 5u gestapt. Op het eindpunt opgepikt door een tuk tuk die ons naar het guesthouse À Yono Oo in Kyaukme bracht. Moe en voldaan en vooral fier dat we het allen gehaald hebben zijn we dan begonnen aan de grote modderkuis! Na een heerlijke warme douche - en het besef dat de mensen in de bergen dit nog nooit hebben mogen ervaren - lekker gegeten bij de plaatselijke Chinees met een lekkere pint bier. Alles smaakt nog eens zo goed. Nadien heerlijk geslapen in een ECHT bed met matras...
Behalve het slapen op de grond, heeft het ook de hele nacht erg en zonder ophouden gegoten, met veel wind, bovendien sliepen we naast een huisaltaar dat verlicht werd als een kerstboom met flikkerlichtjes en hing er ook nog een klok die alle uren sloeg...de wandeltocht op deze dag was nog moeilijker : opnieuw regen, heel veel modde, de wandelwegen waren op heel wat plaatsen veranderd in riviertjes door al het water dat naar beneden liep. We moesten heel wat keren door een beek, tot de knieën in het water, dus alles kletsnat! Zelfs een gevaarlijke passage gedaan, want een wandelwegen was gedeeltelijk weggeschoven, samen met bomen en rotsblokken, we moesten ons goed vasthouden aan de planten en takken om aan de overkant te geraken. We dachten er toen even aan om de tocht die dag in te kortre, wegens te gevaarlijk, maar nadien dan toch de volledige tocht uitgedaan. De bewoners zij erg vriendelijk en nodigen ons regelmatig uit voor een thee, een lunch of een overnachting. Lang onderweg geweest, want door de modder die erg aan de schoenen kleeft en door het voorzichtige stappen om niet uit te glijden, vorderden we maar traag. Gisteren haalden we nog 20km, vandaag 17. Overnachting in een kleiner huis, vroeg in bed. Onze gastfamilie is ook weer heel gelukkig als we kleine parfumflesjes en snoep uitdelen.
Na het ontbijt met de openbare bus naar Kyaukme voor de start van onze 3-daagde trektocht in de bergen. De bus stopt in elk dorpje en de chauffeur bezorgt ook post en pakjes. Onze grote koffers gaan alvast naar het volgende hotel, in onze rugzak alles mee voor trektocht en overnachten. 3 dagen zullen we in dit gebied geen toeristen tegenkomen, ekel de bewoners van de Shan en de Palaung dorpjes, hier spreken ze ook een andere taal. Onze eerste dag werd een tocht van 7u door de gietende regen. De onophoudelijke regen, de modder en de stenen, en het zware parcours zo hadden we het niet verwacht? maar het regenseizoen dat normaal half oktober voorbij is, duurt dit jaar wat langer...'s avonds in onze druipende capes net voor het donker bij onze slaapplaats aangekomen. We slapen bij een grote, hartelijke familie, die ons rond het vuur in de woonkamer laten zitten om wat op te drogen. Onze lunch vanmiddag ook bij de plaatselijke bevolking, we eten 3 dagen rijst, 3keer per dag, ook 's morgens! Geen badkamer en de wc buiten, het is wel even aanpassen vanuit onze gebruikelijke westerse luxeleventje. Vooral het slapen op een matje op de grond, allemaal naast mekaar : bij het opstaan slecht geslapen om te vertrekken voor onze 2de dag!
Met een nieuwe gids naar de rivier voor een boottocht door een landschap van tuinen, bergen en dorpen. Onderweg aangelegd voor een wandeling van een uur naar een 150-jaar oud shan klooster en een traditioneel dorp. Onze gids toonde ons alle typische fruit en groenten, oa de ananasstruiken, de boompjes met de theebladen,...dan terug naar Hsipaw en die dag 2 keer gegeten in een sfeervol restaurantje aan het water. Daar toch enkele toeristen gezien, de weinige toeristen die we tegenkomen zijn europeanen: vooral Nederlanders, enkele Duitsers en Fransen. Tegen de avond gaan zoeken naar de Bamboo Boeddha, het was donker voor we hem vonden in een klein straatje. Geen Boeddha in Bamboo, wel in teak, afgewerkt in goud, heel mooi. Het klooster waar het beeld te zien is, staat in een bamboobosje, vandaar de naam, het geheel van klooster en enkele tempels noemt men Little Bagan.
