Vanuit het centrum van Mandalay fietsen we naar de oude stad Amapura. Onderweg zien we toch heel wat armoede en zware arbeid, vooral vervoer van hout langs de rivier. Ook werden we onderweg uitgenodigd om deel te nemen aan een ritueel met kinderen, een soort communie-feest met familie. De familie spaart hiervoor jaren en nadien gaan de kinderen voor 7d naar een klooster, dan beslissen ze zelf of ze willen intreden of niet. De kinderen worden heel mooi opgemaakt met prachtige kledij, echte prinsesjes. We werden getrakteerd op thee en gebak, en eigenlijk waren we zelf een attractie, we werden uitgebreid gefilmd. Verder gefietst tot de langste teakhouten brug ter wereld, de oude brug van U Bein. Prachtig panorama! Op de terugweg nog verschikkende ateliers bezocht: steenkapperij marmer, slagen van bladgoud en nog een weverij.
We hadden het al gehoord en gelezen: de treinrit in Myanmar is spectaculair. We konden als toeristen plaats nemen in de upperclass. Niet wat we zouden verwachten van een upperclass: vuil, kapotte zetels, vuile ramen waar je niet kon doorkijken, af en toe een werkende ventilator als airco,... De trein schokte enorm, soms van links naar rechts, soms wipte je 15 cm omhoog. Deze trein heeft inderdaad enorme ressorts. En aan elk station waar de trein halt stopte, stond de plaatselijke bevolking allerlei etenswaren te verkopen door de vensters. Tijdens de treintocht konden we genieten van de vele mooie landschappen en dorpjes! Het hoogtepunt van de treinreis is de overtocht over de beroemde Gokteik, brug gebouwd in 1901 door constructeurs van de Pennsylvania Steel Company en was toen de tweede hoogste spoorbrug ter wereld! Aangekomen met een uur vertraging, overstap naar taxi's die ons naar het hotel brachten. En ook deze taxirit was heel turbulent. Tegen hoge snelheid in heel druk verkeer tussen honderden brommers en loslopende honden bereikten we na 2u ons prachtig hotel Ayarwaddy Rivera View te Mandalay. 's Avonds heerlijk diner op het dakterras met zicht over heel de stad en dit met aangename warme temperatuur. Ondertussen vertoning van marionetten theater.
Het weer begint gelukkig op te klaren, wat blauwe lucht tussen de grijze wolken. Op een flinke bui na overwegend zonnig. Dus veel meer kunnen genieten van de natuur rondom ons. Het modderbad was er natuurlijk wel nog van de vele regen van de voorbije dagen. Toch nu ook nog 5u gestapt. Op het eindpunt opgepikt door een tuk tuk die ons naar het guesthouse À Yono Oo in Kyaukme bracht. Moe en voldaan en vooral fier dat we het allen gehaald hebben zijn we dan begonnen aan de grote modderkuis! Na een heerlijke warme douche - en het besef dat de mensen in de bergen dit nog nooit hebben mogen ervaren - lekker gegeten bij de plaatselijke Chinees met een lekkere pint bier. Alles smaakt nog eens zo goed. Nadien heerlijk geslapen in een ECHT bed met matras...
Behalve het slapen op de grond, heeft het ook de hele nacht erg en zonder ophouden gegoten, met veel wind, bovendien sliepen we naast een huisaltaar dat verlicht werd als een kerstboom met flikkerlichtjes en hing er ook nog een klok die alle uren sloeg...de wandeltocht op deze dag was nog moeilijker : opnieuw regen, heel veel modde, de wandelwegen waren op heel wat plaatsen veranderd in riviertjes door al het water dat naar beneden liep. We moesten heel wat keren door een beek, tot de knieën in het water, dus alles kletsnat! Zelfs een gevaarlijke passage gedaan, want een wandelwegen was gedeeltelijk weggeschoven, samen met bomen en rotsblokken, we moesten ons goed vasthouden aan de planten en takken om aan de overkant te geraken. We dachten er toen even aan om de tocht die dag in te kortre, wegens te gevaarlijk, maar nadien dan toch de volledige tocht uitgedaan. De bewoners zij erg vriendelijk en nodigen ons regelmatig uit voor een thee, een lunch of een overnachting. Lang onderweg geweest, want door de modder die erg aan de schoenen kleeft en door het voorzichtige stappen om niet uit te glijden, vorderden we maar traag. Gisteren haalden we nog 20km, vandaag 17. Overnachting in een kleiner huis, vroeg in bed. Onze gastfamilie is ook weer heel gelukkig als we kleine parfumflesjes en snoep uitdelen.
Na het ontbijt met de openbare bus naar Kyaukme voor de start van onze 3-daagde trektocht in de bergen. De bus stopt in elk dorpje en de chauffeur bezorgt ook post en pakjes. Onze grote koffers gaan alvast naar het volgende hotel, in onze rugzak alles mee voor trektocht en overnachten. 3 dagen zullen we in dit gebied geen toeristen tegenkomen, ekel de bewoners van de Shan en de Palaung dorpjes, hier spreken ze ook een andere taal. Onze eerste dag werd een tocht van 7u door de gietende regen. De onophoudelijke regen, de modder en de stenen, en het zware parcours zo hadden we het niet verwacht? maar het regenseizoen dat normaal half oktober voorbij is, duurt dit jaar wat langer...'s avonds in onze druipende capes net voor het donker bij onze slaapplaats aangekomen. We slapen bij een grote, hartelijke familie, die ons rond het vuur in de woonkamer laten zitten om wat op te drogen. Onze lunch vanmiddag ook bij de plaatselijke bevolking, we eten 3 dagen rijst, 3keer per dag, ook 's morgens! Geen badkamer en de wc buiten, het is wel even aanpassen vanuit onze gebruikelijke westerse luxeleventje. Vooral het slapen op een matje op de grond, allemaal naast mekaar : bij het opstaan slecht geslapen om te vertrekken voor onze 2de dag!
Met een nieuwe gids naar de rivier voor een boottocht door een landschap van tuinen, bergen en dorpen. Onderweg aangelegd voor een wandeling van een uur naar een 150-jaar oud shan klooster en een traditioneel dorp. Onze gids toonde ons alle typische fruit en groenten, oa de ananasstruiken, de boompjes met de theebladen,...dan terug naar Hsipaw en die dag 2 keer gegeten in een sfeervol restaurantje aan het water. Daar toch enkele toeristen gezien, de weinige toeristen die we tegenkomen zijn europeanen: vooral Nederlanders, enkele Duitsers en Fransen. Tegen de avond gaan zoeken naar de Bamboo Boeddha, het was donker voor we hem vonden in een klein straatje. Geen Boeddha in Bamboo, wel in teak, afgewerkt in goud, heel mooi. Het klooster waar het beeld te zien is, staat in een bamboobosje, vandaar de naam, het geheel van klooster en enkele tempels noemt men Little Bagan.
Deze morgen een heerlijk ontbijt. Nadien vertrokken voor onze 2de binnenlandse vlucht. Dit werd echter een turbulente (met enorme luchtzakken) vlucht waar de drank in het rond vloog... Dit is goed voor een nachtmerrie deze nacht. Enfin, vlucht overleefd en aangekomen in hotel Mr. Charles guesthouse en dit valt veel beter mee dan verwacht! Verder stadje Hsipaw nog wat verkend en weer lekker gegeten voor weinig geld.
Met zadel- en kuiten pijn vertrokken we opnieuw met de mountainbike, deze keer voor een veel lichter parcours gedurende 3u. Nadien met boot bezoeken aan de weverij, sigarenfabriek, Birmese katten tehuis, zilversmederij en giraffenvrouwen. Nadien terug naar het luxe hotel, beseffend dat we de volgende dag van 5* naar 2* gaan. Bovendien morgenmiddag volgende binnenlandse vlucht naar Hsipaw.
We hadden de keuze tussen een zware fietstocht of een eenvoudige versie. We hebben voor de zware versie gekozen, niet wetend wat ons te wachten stond. En onze gids had niet gelogen, het was heavy. Veel bergop, veel bergaf en dit op onverharde wegen met gelukkig een sterke mountainbike in zwoele temperaturen. Op het einde nog een flinke stortbui waardoor alles nog meer schoof. Wonder bij wonder, er is niemand gevallen en iedereen heeft de tocht van 5u30 tot een goed einde gebracht. Wel allen van onder tot boven onder de rode modder (ja, hier ziet de modder rood en niet bruin). Het afzien was vlug vergeten na: - het bezoek aan een site van 150 stoepa's te Indain - de boottocht op het Inle meer - het zien van ons prachtig 5* hotel VIewpoint, gelegen op palen aan de rand van het meer
' 's Morgens om 6u30 uit de veren met rugpijn en te weinig slaap. Bij ons vertrek het klooster bezocht en dan op weg voor een wandeling met mooie panorama's en langs vele dorpjes met plantages en groententuintjes. De bestemming van vandaag was een olifantenpark. We kregen er de kans om de olifanten te voederen en te wassen in de rivier. Resultaat: zowel de olifanten als wij waren gewassen! Nadien kregen we voor al ons werk een lekkere maaltijd voorgeschoteld. Nadien met het busje naar ons hotel in Kalaw voor een deugddoende douche en een gezellige avond in The 7 Sisters, een aanrader uit onze reisgidsen. Morgen vroeg uit de veren voor een fietstocht van 5u naar het Inle meer.
's Morgens vlucht van Yangon naar Heho, waar het bij aankomst stortregende. Vandaar met onze nieuwe gids Min naar Kalaw. Ondertussen scheen gelukkig de zon. Eerst nog een lekkere lunch bij de lokale bevolking, zonder de gebruikelijke stoelen, maar zittend op de grond. Vertrokken met rugzak voor 3,5u wandelen door tropisch bos om aan te komen bij een klooster. Goed voor 15000 stappen! Na het avondeten met gewokte frieten, een niet al te comfortabele overnachting op de grond onder een muskietennet.
Na 1u terugvliegen van Bangkok aankomst in Yangon. Het wisselen van de dollars in kyats verliep niet zonder problemen: elk briefje met scheur, kreuk of streep werd geweigerd...Onze gids Robby stond ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen en ons nadien te laten kennismaken met de Chinese wijk, waar we lekkere gegrilde vis konden proeven. De gidsen spreken vlot Engels en geven graag uitleg over hun land en het boeddhisme. Nadien nog gewandeld langs de vele kraampjes met voor ons onbekende groenten en fruit, ook veel vis. Tot slot gaan eten in Thais restaurant: heel lekker, heel veel en heel goedkoop. Hoofdstad: veel groen, parken met tempels, en geen chaotisch verkeer want bromfietsen zijn er verboden. Vroeg op onze kamer om in te pakken voor de 2-daagde trekking.
Deze middag stipt op tijd vertrokken. Super goede vlucht met duurtijd 11u. En dit alles samen met onze cameraploeg. Later volgt een foto met de geluidsman Pascal, je weet wel diene van Tom Waes...
Klaar voor vertrek: d.i. ingeënt, allen toelating ontvangen om Myanmar te betreden (visum), Amerikaanse dollars op zak, kapperbezoek korte coupe, lectuur verslonden over Myanmar (inclusief eten en drinken), kalmeringspillen en andere 'stoppings'medicatie voorzien, enz. Marcel en Nicole, Fé en Anne-Marie, Christine en Petra.
In het leven van de Birmanen spelen geesten of 'nats' een belangrijke rol. Nats komen voor in het animisme en stammen uit de tijd vóór het boeddhisme. Volgens animisten schuilen er in alle mensen, dieren en voorwerpen geesten. Verder heeft iedereen een persoonlijke beschermgeest (ko-saung nat). Elk huis een huisgeest en elk dorp haar eigen dorpsgeest. Er zijn 37 officiële nats, zowel goede als kwade. Hoewel geesten en bijgeloof niet thuishoren in het hinayana-boeddhisme vormen ze voor heel veel Birmanen een waardevolle aanvulling op het boeddhisme. Om nats gunstig te stemmen, brengt men ze offers (TIP voor de thuisblijver)!
