Een paar dagen geleden waren mijn moeder en ik in Londen. Ik moest naar
de tandarts gaan. Deze vond een gaatje in mijn kies. Daarna zijn we naar een
eetcafé gegaan. Daar heb ik gesmuld van een lekkere Banane Royale. Het regende
buiten pijpenstelen toen we op een taxi stonden te wachten. Het enige dat we
aan hadden waren een hoed en een jas. Plotseling kwam een oude kleine man naar
ons. Deze had in zijn hand een dure paraplu. Hij was van zijde. Hij vroeg ons om
een gunst. Hij had zijn portemonnee vergeten en vroeg om een dollar in ruil
voor de paraplu. Hij had juist zijn wandeling gemaakt. Mijn moeder is een heel
wantrouwig persoon en vertrouwde die man niet, maar een tijdje later heeft ze
dan toch de ene dollar gegeven. Ik vond het een beetje zielig voor die man en
heb daarom ook mijn moeder kunnen overtuigen. Toen die man de dollar kreeg ging
hij de verkeerde kant op en nam hij het bij het lopen. Mijn moeder en ik zijn
hem dan maar gevolgd. We zagen hem binnen gaan in een café. Hij dronk een 3
dubbele whisky met onze dollar en verliet het café met een paraplu dat
hij nam uit het mandje vooraan. Daarna ging hij een andere man bedriegen
en ging naar een andere café.
Hieruit heb ik een iets geleerd van mijn moeder. Hoe aardiger de
persoon, hoe wantrouwiger je moet zijn.
