Een webadresje om te onthouden: htpp://dekleineprins.pc.weebly.com
4de leerjaar de kleine prins
Stuk voor stuk bijzonder
Stuk voor stuk een wonder!
17-04-2008
dank je wikipedia!
Even laten weten dat de meisjes van de knuffelberen Wikipedia als bron hebben gebruikt. De wikipedia-mensen doen hard hun best om ons te informeren en daar zijn we uitermate dankbaar voor.
Een knuffelbeest, ook wel afgekort tot knuffel, is een zachte pop, meestal in de vorm van een dier. Een knuffel is doorgaans een pluchenspeelgoedbeest dat gebruikt wordt door kinderen als troost, om mee te praten, of als hulp bij het inslapen. Het woord knuffel is afkomstig van knuffelen.
Het meest bekende knuffeldier is vanouds de teddybeer. Met een knuffelbeest kan een kind spelen en knuffelen. Sommige mensen sparen knuffelbeesten als een hobby. Er bestaat heel vaak een (commerciële) relatie met een tekenfilm, een kinderprogramma, een kinderfilm of een computerspel, waardoor het voor kinderen aantrekkelijk wordt gemaakt om als aandenken zelf een of meer knuffels te hebben.
De teddybeer is een plucheknuffelbeest voor kinderen dat een beer voorstelt. Teddyberen zijn er in alle maten, vormen en kleuren.
De teddybeer is vernoemd naar de Amerikaanse president Theodore 'Teddy' Roosevelt (1858-1919, president van 1901 tot 1909), zijn hobby was de berenjacht.
In november 1902 dacht een aantal vrienden van de president hem een plezier te doen door een oude beer aan een boom vast te binden, zodat Roosevelt enkel de trekker hoefde over te halen om zo een prachtige jachttrofee mee naar huis te kunnen brengen.
Roosevelt weigerde te schieten, "Ik zou mijn kinderen niet meer in de ogen durven kijken", zou hij gezegd hebben. Toen dit verhaal de krant haalde, maakte cartoonist Clifford Berryman er een tekening van voor de Washington Evening Star.
Morris Michtom, eigenaar van de speelgoedwinkel Mitchom's Stationary and Novelty Store in Brooklyn, zag deze cartoon en schreef een brief aan de president, waarin hij zijn bewondering uitsprak voor diens optreden tijdens de jachtpartij. Hij vroeg de president of hij zijn speelgoedberen "Teddy" mocht noemen. De president gaf zijn toestemming en de teddybeer was geboren.
Kort daarop werd de "teddy beer" een belangrijk item in het aanbod van de Duitse speelgoedfabriek van Margarete Steiff, hetgeen verder bijdroeg tot de populariteit van dit speelgoed.
Gedetailleerde informatie over het bovenstaande. zie ook steiff
President Theodor Roosevelt was eigenlijk verantwoordelijk voor het enorme succes van de beertjes in de Verenigde Staten. Al zijn vrienden noemden hem "Teddy". In 1902 had hij tijdens een vierdaagse beren-jacht geweigerd een jong weerloos beertje te doden die de jagers voor hem hadden gevangen. De beroemde cartoon-tekenaar van de Washington Post; Clifford Berryman, legde dit incident vast in zijn beroemde cartoon "Drawing the line in Mississippi" als een ironisch commentaar op een grens-conflict dat erg in de belangstelling stond. Vanaf dat moment werd de beer bekend als "Teddy's Bear" en Berryman liet geen kans voorbijgaan om het beertje te verwerken in al zijn hierna volgende cartoons over de President!
Deze cartoons waren de allerbeste reclame voor Steiff en al gauw had de Steiff "Teddybeer" de harten gestolen van honderdduizenden Amerikanen. Mede gevoed door de stroom Steiff beren uit Duitsland nam de "Teddyberen-gekte" steeds meer Amerika in z'n greep en van hieruit ook andere werelddelen.
Het andere verhaal.
Volgens een andere bron zou de Teddybeer wel degelijk zijn ontstaan uit de cartoon van Clifford Berryman, maar ging het in werkelijkheid om een 230 pound zware, zich sjofel voorbewegende beer, die nadat hij één van de honden had gedood, met een touw om de nek gevangen was, volgens Roosevelt was de beer geen partij meer voor een sportieve jager. Tevens zou in deze lezing de eerste beren die Amerika overspoelde geen Steiff beren geweest zijn maar een pluche beer, vervaardigd door Morris Michtomis, een Russisch-Joodse immigrant, die een kleine speelgoedzaak dreef in Brooklyn. Geïnspireerd door de cartoon zou hij in 1902 de "gevulde beren voor kinderen" gemaakt hebben, en deze "Teddy" genoemd hebben. Hij schreef de president zelfs een brief waarin hij vroeg of hij de naam "Teddy" mocht gebruiken. De president zou hebben geantwoord op deze brief met de woorden; "I don't think my name will mean much to the bear business, but you're welcome to it!" (ik denk dat mijn naam niet veel invloed zal hebben op de knuffelberen-zaken, maar ga je gang". Dat hij zich daarin vergiste bewijzen de honderden miljoenen "Teddyberen" die na dit antwoord hun weg naar de kinderen gevonden hebben.
Gezien het tijdstip van de cartoon; 1902, lijkt de Amerikaanse versie van het verhaal werkelijk de eerste aanzet tot de wereldwijde doorbraak van de Teddybeer. Het is echter duidelijk dat de vele direct hierna geïmporteerde Steiff beren, door de beurskoopman Herman Berg van Geo Borgfelt & Co op de markt gebracht, ook een zeer belangrijke aanzet waren tot de wereldwijde bekendheid van de Teddybeer!
In 1907 maakte Steiff al een miljoen teddyberen! Amper 3 jaar na het gesprek met de Amerikaan Herman Berg, zittend op de kapotgeslagen beurskratten, gingen de vele honderdduizenden beren naar kopers in vele, vele landen. Nog nooit in de geschiedenis van de mens had een simpel stukje speelgoed zo'n enorme invloed op de wereld gehad!
1. Maak een woordenslang die begint met het woord kaas, het moet eten zijn. 2. Zorg ervoor dat je met al je lichaamsdelen van de grond bent. je hebt 5 seconden om dat te doen. Blijf ook 5 seconden zitten! 3.Schrijf je naam in spiegelbeeld. Dat is niet echt makkelijk! 4. Zeg zolang mogelijk ee zonder te stoppen. 5.Zeg je naam omgekeerd. 6. We geven een woord of een zin door bij iemand, fluister het woord door, de laatste van de slang zegt het woord of de zin luid.
Anubis is een Egyptische god. De Egyptenaren geloofden in de goden. Er waren wel zo'n 61 goden. Bijvoorbeeld; de beschermgod van de werklui, een god voor de boeren. Anubis was de beschermgod van de doden. Anubis wordt als een jakhals of als een mens met een jakhalskop. Egyptenaren hielden niet van de jakhals, omdat ze aan de graven van de doden beten. Maar doordat ze dat deden bleven de dieven van die graven weg. In de graven werd er veel goud bewaard. Later heeft Anubis ook de schatkamer van de koning Toetanchamon bewaakt. De Egyptenaren geloofden in een leven na de dood. Dat leven ging door in het hiernamaals. Als iemand stierf, werd zijn lichaam bewaard.De dode werd op tafel gelegd en dan kwamen de priesters. Die haalden de hersenen eruit, want die had de dode niet meer nodig. Daarna kwam een tweede priester, die het masker van Anubis droeg en die trok een lijn over het lichaam. Daarna kwam een derde priester en die sneed het lichaam open. Alle organen, behalve het hart, werden uit het lichaam gehaald. Die moesten 40 dagen drogen en dan werden ze in urnes gedaan. Het lichaam werd in doeken gedraaid en in een sarcofaag gelegd. Daarna kon de dode naar het hiernamaals. Onderweg zou hij door de god Anubis geschermd worden.
Het hart moest in het lichaam blijven omdat ze geloofden dat Anubis dit woog. Een licht hart betekent dat de persoon een slecht leven heeft geleefd. Hij mag niet naar het hiernamaals en zal door een monster worden opgegeten. Een zwaar hart hoorde bij een goed persoon, die mocht wel door.
Cola en Sprite kregen een luxe verblijf waar bij hun hele villa een fikse onderhoudsbeurt kreeg van Heleens papa. Ook Nemo, Ying en Yang konden uitgebreid blubben over hun reisje bij Siebe en Jeroen.
Erasmus stelt ons graag hun computerpark ter beschikking. Zo konden we kennismaken met de beginselen van Words, gingen we op ontdekking op het net en oefenden we op hotpotatoes.
Best ouders, wanneer jullie kinderen zich vervelen, of je vindt dat ze iets teveel op de pc spelen dan is dit misschien dé website die u zoekt : http://hotpot.klascement.net/lager_onderwijs_jaar_4.htm Daar vindt u oefeningen op maat van uw kind.
Dat olifanten trompetteren wisten we al. Het zijn ook zoogdieren, dat is omdat ze hun kalfjes levend baren. Net als de mensen en de dolfijnen. Dank je wel dames!
