rafael's veel te lange titel dat hij al twee keer heeft geschreven omdat het de eerste keer niet werkte dus hopelijk is dit de laatste keer dat ik dit schrijf

Er worden de volgende typen loodaccu's onderscheiden, afhankelijk van het beoogde gebruik en daarmee de bouw van de accu:

startaccu's: deze kunnen korte tijd hoge stroom leveren. Autoaccu's zijn startaccu's. Aanbevolen wordt om een startaccu niet verder dan 20% te ontladen. In auto's met een verbrandingsmotor wordt daaraan voldaan: na de hoge stroom om de automotor te starten wordt de accu snel weer opgeladen. Startaccu's hebben relatief veel en dunne loden platen. De capaciteit van een startaccu gaat sterk achteruit door sterk ontladen en weer laden, ten gevolg van sulfatering. Bij sulfatering ontstaat een harde, onoplosbare laag op de elektroden, die niet elektrisch geleidend is. Dit type accu's is de goedkoopste soort.

stationaire accu's of semi-tractie accu's: leveren een lagere stroom dan startaccu's, maar kunnen dieper ontladen worden, tot 50%. Deze accu's zijn beter tegen sulfatering bestand dan startaccu's.

(vol-)tractie-accu's: kunnen tot 80% ontladen worden, en hebben een langere levensduur (uitgedrukt in ontlaad-laad-cycli) dan stationaire accu's. Echter, vol-tractie accu's zijn aanmerkelijk duurder dan stationaire accu's.

Naast de "gewone" natte-elektrolyt accu's bestaan er ook gel-accu's (zie verderop in dit artikel). Deze bevatten een elektrolyt in gel-vorm, en zijn daarmee ook in gekantelde toestand bruikbaar. Deze kunnen langdurig diep ontladen worden, tot 80%, en weer snel geladen worden.

Elektrische geleiding is het transport van elektrische lading door geladen deeltjes. In metalen zijn deze deeltjes de elektronen, in zout-oplossingen (elektrolyten) zorgen gedissocieerde ionen voor het elektrisch transport. Bij metalen is elektrische geleiding mogelijk dankzij de losse binding van de elektronen in de buitenste elektronenschil, waardoor de metaalatomen ingebed zijn in een gemeenschappelijke elektronenwolk.

De mate van elektrische geleiding van een gegeven materiaal noemt men de elektrische geleidbaarheid van dat materiaal. Deze wordt uitgedrukt in siemens per meter. Het - meer gebruikelijke - omgekeerde van elektrische geleiding heet (elektrische) weerstand.

Metalen als aluminium, koper, zilver en goud geleiden elektrische stroom erg goed, en worden daarom op grote schaal toegepast in geleiders.

De elektrische geleidbaarheid of conductantie (G), eenheid siemens (S) van een materiaal is het omgekeerde van zijn weerstand:

{displaystyle G={frac {1}{R}}}

Het verband tussen conductantie en admittantie is:

{displaystyle G=mathrm {Re} Y}

Zoals de impedantie een generalisatie van de weerstand is, is admittantie (een complexwaardige grootheid) een generalisatie van geleidbaarheid.

Schakelt men een reeks van n conductanties parallel dan geldt:

{displaystyle G_{mathrm {v} }=G_{1}+G_{2}+cdots +G_{n}}

Schakelt men een reeks van n conductanties in serie dan geldt:

{displaystyle {frac {1}{G_{mathrm {v} }}}={frac {1}{G_{1}}}+{frac {1}{G_{2}}}+cdots +{frac {1}{G_{n}}}}

waarbij ${displaystyle G_{mathrm {v} }}$ de vervangingsconductantie voorstelt.

Voor de conductantie van een ideale spoel of condensator geldt: ${displaystyle G=0}$ . (Een niet-ideale spoel heeft een weerstand in serie staan en een niet-ideale condensator heeft een weerstand parallel staan.)