Pmd is een afkorting voor het afval van plastic flessen en flacons, metalen verpakkingen en drankkartons (Vlaanderen) of plastic verpakkingen, metalen verpakkingen en drinkpakken (Nederland). Het verpakkingsafval wordt samen ingezameld en na sortering gerecycleerd. De term is in Vlaanderen gangbaar en is ook in Nederland in zwang geraakt.
De eerste gescheiden inzamelingen van pmd-afval gingen van start in België in 1994 bij de oprichting van het bedrijf Fost Plus toen de eerste PMD-zakken werden uitgedeeld.
Sinds 1 juli 2013 zijn alle bedrijven in het Vlaams Gewest verplicht pmd-afval te sorteren. Sinds 2 februari 2014 is het sorteren van pmd-afval ook verplicht voor bedrijven in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Wat is toegelaten in de pmd-zak valt onder één van de drie letters:
P: lege plastic flessen en flacons (van HDPE of PET) van onder andere mineraalwater, melk, frisdrank, bad- en doucheproducten, wasmiddelen, schoonmaakmiddelen, gedestilleerd water, ...
M: lege metalen verpakkingen zoals drankblikjes, conservenblikken, dozen en bussen; maar ook metalen deksels en doppen van bokalen of flessen, metalen schaaltjes en bakjes en lege spuitbussen van voedingsmiddelen en cosmetica. Voor spuitbussen kunnen lokaal andere regels gelden i.v.m. de aanwezigheid van resten drijfgas.
Andere plastic verpakkingen en voorwerpen zoals yoghurtpotjes, botervlootjes, tubes, plastic zakken, folies, speelgoed, ... zijn niet toegelaten in de pmd-zak. Sommige van deze plastics worden soms wel via het containerpark ingezameld. Verder zijn ook zaken als aluminiumfolie en piepschuim niet toegelaten bij het pmd-afval, net als (lege) verpakkingen van gevaarlijke producten. Deze laatsten horen bij het klein gevaarlijk afval. Verpakkingen in de pmd-zak mogen bovendien een volume hebben van maximaal 8 liter.
