Een cilinder van klei 2800 v.Chr. bleek een zeepachtige substantie te bevatten en

ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v. Chr gevonden waar een zeepformule op staat beschreven .

Ook de Oude Egyptenaren gebruikten regelmatig zeep , waarbij oliën van zowel dierlijke als 

plantaardige afkomst waren .

 Romeinse plattelandsvrouwen zouden de reinigende werking van zeep bij 

toeval ontdekt hebben . 

De klei van de oevers van Tiber bleek te helpen bij het schoonmaken van hun was , doordat het vermengd was met 

dierlijk vet en as .

Dit was afkomstig van de tempel van de berg sapo , een naam die in vele talen terug komt in het woord zeep.

Zeep werd tot in Tweede Wereldoorlog veel als schoonmaakmiddel gebruikt , maar gedurende de tweede helft van de twintigste eeuw is zeep bijna geheel verdrongen door andere detergenten .