Met een abacus kunnen bewerkingen met grote getallen worden uitgerekend. De kralen om de verschillende verticale staven representeren honderdtallen, tientallen of eenheden. In het onderwijs wordt hiermee het principe van lenen en inwisselen bij het cijferen concreet en visueel gemaakt. Het is een soort telraam dat de Romeinen vaak gebruikten op school.

TelraaM

Het verschil met een telraam is dat op een telraam de kralen altijd staan voor eenheden. Een telraam heeft horizontale staven. Soms zijn de kralen per 5 of 10 voorzien van dezelfde kleur om zodoende een structuur zichtbaar te maken voor de leerlingen. In het onderwijs wordt een telraam vaak rekenrek genoemd.

GESCHIEDENIS

Het Romeinse telraam had 1 kraal boven en 4 onder de middenbalk. Ook het Japanse telraam (soroban) heeft een dergelijke configuratie.

Optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, delen en worteltrekken zijn door gemechaniseerde algoritmen mogelijk waarbij soms tussenuitkomsten op een ander deel van de abacus worden onthouden. Bedreven abacusrekenaars kunnen veel berekeningen sneller uitvoeren dan personen die gebruikmaken van een zakrekenmachine.

In Tibet werd sinds de Yarlung-dynastie (7e-9e eeuw) tot 1959 een abacus met losse stenen gebruikt voor het innen van belastingen, door enerzijds de regering van historisch Tibet en anderzijds de grote Tibetaanse kloosterorganisaties. Als rekenstenen werden hele en halve abrikozenpitten zwarte en witte stenen porseleinscherven, bonen en stokjes gebruikt.