Weblog

Een weblog of blog is een persoonlijk dagboek op een website dat regelmatig, soms meermalen per dag, wordt bijgehouden. Meestal gaat het om teksten die in omgekeerd chronologische volgorde verschijnen. De auteur, ook blogger genoemd, biedt in feite een logboek van informatie die hij wil meedelen aan zijn publiek, de bezoekers van zijn weblog. Meestal gaat het om tekst, maar soms ook foto's (een fotoblog), video (vlog) of audio (podcast). Weblogs bieden hun lezers vaak de mogelijkheid om – al dan niet anoniem – reacties onder de berichten te plaatsen of een reactie via een Trackback-mechanisme achter te laten.

Het is het persoonlijke of juist het gespecialiseerde karakter dat weblogs interessant maakt voor bezoekers.

Sinds eind 2006 is microbloggen populair, een combinatie van bloggen en instant messaging. De bekendste site hiervoor is Twitter.

Geschiedenis

Het concept van een weblog of een groepsweblog ontstond op natuurlijke wijze uit de 'online dagboeken' die mensen vanaf 1994, na de uitvinding van het HTTP-protocol (http), begonnen bij te houden. Jorn Barger is de bedenker van het woord 'weblog' op 17 december 1997. Het ging indertijd immers om het 'loggen van wat er op het web gevonden werd'. Het woord 'blog' werd bedacht door Peter Merholz, die bij wijze van grap het woord weblog schreef als we blog in de zijbalk van zijn Engelstalig weblog peterme.com rond mei 1999. In augustus 1999 werd het bedrijf Blogger opgericht, met de site www.blogger.com. Omdat Blogger als een van de pioniers de term 'to blog' publiek uitdroeg, spreken de meeste Amerikanen nu van 'blogs' in plaats van weblogs.

Het voor zover bekend eerste Nederlandstalige weblog, Daily Wacko, begon op 1 december 1997. Het betrof hier aanvankelijk een parodienieuwsbrief op de dagelijkse e-mail-nieuwsbrief Daily Planet, welke door internet-journalist Francisco van Jole voor internetprovider Planet Internet werd gepubliceerd. De karikatuur Daily Wacko groeide later uit tot een meer op zich op zichzelf staand weblog. In het boek Bloghelden van auteur Frank Meeuwsen staat beschreven dat onder pioniers van het Nederlandse webloggen het weblog Alt0169.com als eerste weblog van Nederland wordt beschouwd. Dit uit de websites Het Dagelijkse Nieuws (Jeroen Bosch) en Pjoe.net (Joep Vermaat) samengesmolten weblog zou het meeste invloed hebben gehad op de Nederlandse blogosfeer.

Een van de eerste groepsweblogs was Camworld. Jesse James Garrett, een editor van Infosift, begon eind 1998 met het bijhouden van een lijst van interessante sites die hij bezocht. De lijst met URL's verstuurde hij naar Cameron Barrett, die de lijst publiceerde op de site Camworld. Meer personen begonnen met het insturen van interessante links.

Vast publiek

Veel weblogs trekken na verloop van tijd een vast publiek, – uiteenlopend van enkele tientallen tot duizenden bezoekers per dag – dat regelmatig komt kijken of er nieuws is verschenen. Bovendien lezen webloggers zelf vaak veel andere – wereldwijd verspreide – weblogs, waardoor nieuws zich via dit medium erg snel verspreidt. Zo speelden weblogs een belangrijke rol in de periode dat de aanslag op de Twin Towers in New York gepleegd werd. Terwijl traditionele nieuwssites door de ongekende belangstelling al snel onbereikbaar raakten, deden webloggers verslag van de gebeurtenissen, die bij sommigen vrijwel onder hun ogen plaatsvonden.

Bekende personen

In de media neemt webloggen een steeds grotere plaats in. Bekende bloggers zijn bijvoorbeeld presentatoren of cabaretiers, maar ook politici houden weblogs bij die druk bezocht worden en waarvan de inhoud regelmatig de media haalt.

Het weblog van de Cubaanse blogger Yoani Sánchez wordt vertaald in vele talen, waaronder het Nederlands. Zij ontving voor haar blogs de Prins Claus Prijs.

Software

De meeste webloggers maken voor het bijhouden van hun log gebruik van gratis online diensten, waarvan Blogger het populairst is. Hun grootste concurrent is WordPress. Blogger en WordPress zijn internationaal georiënteerd, in Nederland was er voor het Nederlandse taalgebied een organisatie die web-log heet en die dezelfde diensten aanbiedt. Deze organisatie werd (samen met de blogs van de Volkskrant) later overgenomen door Sanoma, maar de migratie verliep niet geheel vlekkeloos^[4] en het nieuw ontstane weblog.nl (zonder streepje) is in 2013 gestopt. Ook punt.nl timmert in Nederland aan de weg en steeds meer organisaties bieden de mogelijkheid tot webloggen aan zoals vrouw.nl, en blogse.nl.

In België is de bekendste aanbieder Skynetblogs van Skynet (Belgacom).

Via deze sites kunnen gebruikers die geen ervaring hebben met het maken van webpagina’s op een gemakkelijke manier via een webinterface hun artikelen plaatsen. Naarmate zulke gebruikers meer ervaren raken, kiezen ze vervolgens vaak alsnog voor een geheel zelfgemaakte weblog. Zij ruilen hun gratis host in voor een eigen HTML-site met daarin een zelfgemaakte weblog.

Webloggers met meer ervaring gebruiken daarentegen over het algemeen speciaal daarvoor ontwikkelde software zoals WordPress (dat naast een eigen dienst dus ook losse software aanbiedt), MovableType, Pivot of Drupal. Met deze software, die op een eigen serverruimte dient te worden geïnstalleerd, kan men zijn weblog geheel naar eigen inzicht vormgeven. Het merendeel van deze software is gratis.

Techniek

Trackback

Wanneer een blog reageert op of verwijst naar een item uit een andere blog, en beide bloggers ondersteunen een trackback, dan wordt de originele blogger door middel van een "trackback ping" hiervan op de hoogte gebracht. Onderaan het originele blogartikel wordt dan naar deze andere blogs doorverwezen.

Permalink

Een permalink is een permanente link naar een blogartikel. Aangezien de artikelen gesorteerd worden naar datum, kan het zijn dat een nieuwsfeit op een bepaald moment op de hoofdpagina staat, maar een maand later daar niet meer terug te vinden is. Een permalink verandert niet.

19-10-2017 om 11:18 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

CPC

Adwords maakt gebruik van het cost-per-clicksysteem (CPC). Dit houdt in dat de adverteerder pas hoeft te betalen voor zijn advertentie als er op zijn advertentie wordt geklikt.

Als adverteerder kun je zelf bepalen wat het maximumbedrag is dat je wilt betalen per aangeklikte advertentie. Als er meerdere adverteerders zijn voor hetzelfde zoekwoord worden de advertenties bovenaan geplaatst die het meest relevant zijn en het hoogte bedrag bieden per klik.

Op basis van je zoekwoorden kan Google een schatting maken van wat de adverteerder moet betalen per klik.

Een minimumbudget is er niet, de adverteerder kan wel een maximumbudget instellen (bijvoorbeeld € 10,- per dag met een maximum van € 0,10 per klik). Als je boven dit budget gaat, wordt de advertentie automatisch niet meer vertoond.

Veiling

De kosten voor een klik worden bepaald aan de hand van een veiling. Zodra iemand een zoekopdracht uitvoert in Google wordt er een veiling op de achtergrond uitgevoerd tussen de advertenties waarbij de bijbehorende zoekwoorden overeenkomen met de zoekopdracht.

Van alle advertenties die geschikt zijn wordt de advertentiepositie bepaald door middel van de kwaliteitsscore en het bod. De advertentie met het hoogste bod hoeft niet per se ook de hoogste positie te krijgen. De kwaliteitsscore wordt berekend op grond van hoe relevant de tekstadvertentie voor de zoekopdracht is, hoeveel mensen op de advertentie klikken en hoe de beleving is van de 'zoekende' op de landingspagina na het klikken op de advertentie.

Doelgerichtheid

De adverteerder kan zelf kiezen welke zoekwoorden aan zijn advertentie worden gelinkt, hierdoor wordt de advertentie enkel getoond aan mensen die interesse hebben in het onderwerp. Verder zijn er nog twee soorten doelgerichtheid waarmee een adverteerder zijn advertentie nog specifieker kan aanbieden:

• Regionale doelgerichtheid: het is mogelijk om aan te duiden dat enkel mensen die in de buurt van de regio, of een zelf gekozen plaats, zoeken of wonen de advertentie te zien krijgen. Dit gebeurt door het analyseren van de zoekopdracht (bijvoorbeeld “pizzeria Antwerpen”) of aan de hand van het IP-adres. • Aangepaste doelgerichtheid: een adverteerder bepaalt hier zelf de straal, of bakent zelf de grenzen af van het gebied waarin de advertentie moet worden weergegeven.

Google Click-to-Call

Google Click-to-Call was een service gehost door Google waarmee gebruikers adverteerders konden bellen. Gebruikers voerden hun telefoonnummer in en Google belde terug en verbond ze met een adverteerder. Dit is stopgezet in 2007.^[1]

Technologie

AdWords maakte oorspronkelijk gebruik van een MySQL database. Nadat het systeem in gebruik werd genomen werd er overgeschakeld op het commerciële Oracle. Omdat de code vertaald moest worden van de ene taal naar de andere werd het systeem trager. Dit heeft ervoor gezorgd dat er nu weer gebruik wordt gemaakt van MySQL.

Fraude

Het Google AdWords-systeem heeft te maken gehad met fraude.

Doordat het pay-per-clicksysteem wordt gebruikt, is het mogelijk om klikfraude te plegen. Een kwaadwillende gebruiker kan een script schrijven om op een bepaalde advertentie vele malen te klikken, waardoor de kosten kunnen oplopen voor de adverteerder of het maximumbudget van de adverteerder bereikt wordt waardoor de advertentie niet meer getoond wordt. Als de advertentie niet meer getoond wordt kan de concurrentie daar baat bij hebben.

Een tweede vorm van fraude bestond erin dat een bedrijf de naam van een ander bedrijf als zoekterm voor zijn advertentie opgaf. Als dit gebeurde werd er een advertentie van de concurrentie getoond als een gebruiker van de zoekmachine zocht op de naam van dat bedrijf.

Aan dit laatste heeft Google Inc. een mouw gepast; adverteerders zijn beperkt tot het gebruiken van andere handelsmerken voor hun advertenties als deze handelsmerken niet geregistreerd staan bij het Legal Support-team van Googles adverteerders. Vermeldenswaardig in deze context is de uitspraak van 23 maart 2010 in de LVMH/Google case voor het Europees Hof van Justitie. LVMH ijverde ervoor dat niet-merkhouders de termen Louis Vuitton, Vuitton, en dergelijke niet meer konden invoeren in het Google AdWords programma. Het Europees Hof heeft deze argumentatie echter verworpen.^[2]

Op 8 juli 2010 sprak het Hof van Justitie zich nogmaals uit over het gebruik van andermans merken in “GoogleAds”. Het Hof bevestigt zijn vroegere rechtspraak en verduidelijkt daarenboven de invulling van het concept “gegronde reden” in het kader van de communautaire uitputting. Dit laatste houdt in dat men zich behoudens “gegronde reden” niet kan beroepen op de bescherming van diens merk in advertenties.^[3]

19-10-2017 om 11:12 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

Silicon Valley is een veelgebruikte benaming voor de zuidkant van de Baai van San Francisco in de Amerikaanse staat Californië. In die regio zijn veel technologiebedrijven gevestigd, inclusief enkele van de grootste ter wereld. Oorspronkelijk verwees de term naar de grote hoeveelheid bedrijven die bezig waren met de productie en innovatie van siliciumchips, maar nu slaat de term op alle hightech bedrijven in het gebied.

Hoewel er veel verschillende centra voor hightech industrie ontsproten zijn in de Verenigde Staten, blijft Silicon Valley het centrum voor hightech innovatie. In totaal heeft één derde van investeringen van venture capital betrekking op Silicon Valley. Enkele bekende bedrijven die hun hoofdkwartier in het gebied hebben zijn Apple, Hewlett-Packard, Intel, IBM, Sun Microsystems, eBay, Google Inc., AMD, Facebook en McAfee.

Silicon Valley en haar directe omgeving telt een groot aantal universiteiten. Het is een populair gebied voor hoog-opgeleide technici uit de hele wereld om te werken.

Geografisch bestaat het gebied grofweg uit de steden San Jose, Santa Clara, Milpitas, Mountain View, Sunnyvale, Los Gatos, Palo Alto, Fremont en Saratoga. San Jose claimt het predicaat "hoofdstad van Silicon Valley". Het gebied is te bereiken per vliegtuig via de luchthavens van San Jose en San Francisco. De iconische U.S. Route 101 doorkruist Silicon Valley.

"Silicon Valley" is een gevleugelde uitdrukking geworden voor andere plaatsen ter wereld die bekendstaan om hun concentratie van hoogtechnologische industrie, zoals Bangalore (het "Indiase Silicon Valley"), Flanders Language Valley (het "Vlaamse Silicon Valley") en Sophia Antipolis bij Valbonne, het Zuid-Franse Telecom Valley.

Bedrijven

Onder andere de volgende bedrijven hebben hun hoofdkantoor in Silicon Valley:

19-10-2017 om 11:08 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

Yahoo! Inc. is een Amerikaans bedrijf dat vooral bekend is van zijn portaalsite en zoekmachine. De e-maildienst Yahoo! Mail behoort samen met Outlook.com en Gmail tot de marktleiders op het gebied van gratis aanbieders van internetdiensten.

Yahoo! werd in januari 1994 opgericht door de Stanford-studenten David Filo en Jerry Yang. In 1996 kreeg Yahoo! een notering op de technologiebeurs NASDAQ. In 2013 telde het bedrijf ongeveer 11.700 werknemers.

Het belangrijkste bezit van Yahoo! is het belang in de Chinese Alibaba Group. In 2005 investeerde Yahoo! US$ 1 miljard in dit bedrijf. Alibaba ging in september 2014 naar de beurs en had toen een marktkapitalisatie van US$ 200 miljard.

Bedrijfsoverzicht

Yahoo! begon als "Jerry and David's Guide to the World Wide Web", maar gaandeweg kwam er een nieuwe bijnaam. Yahoo! is een acroniem van "Yet Another Hierarchical Officious Oracle", maar Filo en Yang blijven erbij dat ze deze naam kozen vanwege de algemene definitie, voortgekomen uit Gullivers reizen van Jonathan Swift: "onbeleefd, ongeraffineerd, onbeschaafd persoon". Om deze reden hoort "Yahoo!" uitgesproken te worden met de nadruk op de eerste lettergreep. Yahoo! was aanvankelijk alleen gehost vanuit een werkstation (Akebono), terwijl de software verbleef op Filo's computer (Konishiki). "Yet Another" gaat terug tot het Unix-programma yacc, hetgeen "Yet Another Compiler Compiler" betekent.

Yahoo! ging op 12 april 1996 met een initiële opbrengst van US$ 33,8 miljoen (door een verkoop van 2,6 miljoen aandelen van $13 per stuk) naar de beurs.

De populariteit van Yahoo steeg en daarmee de aanbiedingen van verschillende internetdiensten, zodat het als het ware een warenhuis werd voor activiteiten op het internet. Nu omvat het: Yahoo! Mail, een webmaildienst; Yahoo! Messenger, een instant messenger; Yahoo! Games; Yahoo! Entertainment, een veiling en onder meer informatieportalen. Veel van deze activiteiten waren ooit onafhankelijke bedrijfjes, die werden opgekocht door het bedrijf. Veel van deze overnames waren controversieel en ongewenst volgens de oorspronkelijke gebruikers. Yahoo! heeft bovendien vele samenwerkingscontracten met diverse telecommunicatiebedrijven.

In het najaar van 2002 kocht Yahoo! een grote groep bedrijven op om de eigen zoekmachine te ondersteunen. In december 2002 kocht het bedrijf Inktomi en in juli 2003 Overture Services (en de dochtermaatschappijen AltaVista en AlltheWeb). Op 18 februari 2004 liet Yahoo! de Google-aangedreven zoekresultaten voor wat het is en ging de eigen ontwikkelde technologie gebruiken voor hun site.

In maart 2005 verwierf het bedrijf een meerderheid in Ludicorp en kwam daardoor in het bezit van de fotosite Flickr.

In juni 2005 verwierf Yahoo! blo.gs, een service gebaseerd op RSS-aggregatie, voornamelijk weblogs (vandaar de naam), met een eenvoudige lijst van snel geactualiseerde weblogs, geordend naar datum van update. Blo.gs was het eerste internetbedrijf met een onconventionele domeinextensie. Yahoo! verwierf Delicious als tweede in deze ranglijst.

In augustus 2005 bereikte Yahoo! een overeenkomst met Alibaba Group.^[1] Dit startende Chinese internetbedrijf en Yahoo! hebben een strategische samenwerking afgesproken. Yahoo! bracht de Yahoo! China activiteiten in en met Alibaba gaat ze samenwerken om de positie in de Chinese markt te verstevigen.^[1] Yahoo! kocht verder voor US$ 1 miljard aandelen Alibaba om de laatste het noodzakelijk kapitaal te verstrekken.^[1] Na de koop had Yahoo! zo'n 40% van de aandelen en 35% van het stemrecht in de Alibaba Group en was daarmee de grootste aandeelhouder.^[1]

Op 4 april 2007 liet Microsoft weten enkele maanden geleden een overnamebod op Yahoo! uitgebracht te hebben. De beurskoers van Yahoo! sprong hierop met 16% omhoog en Yahoo! was toen ongeveer US$ 50 miljard waard. Yahoo! bevindt zich op dezelfde markt op het gebied van online adverteren als Google en MSN. Yahoo! nam als reactie op de acquisitie van Doubleclick door Google alle aandelen van het Amerikaanse online advertentiebureau Right Media over. De overname ging niet door, maar samenwerking om een gemeenschappelijk front tegen Google te vormen werd niet uitgesloten.

Op 16 juli 2012 werd de 37-jarige Marissa Mayer benoemd tot CEO van Yahoo! en een dag later begon zij. Zij werd daarmee de zevende CEO van Yahoo in minder dan vijf jaar. Voormalig directeur Farzad Nazem ging op 8 juni 2007 op zijn 45ste met pensioen, na 26 jaren in de ICT-sector gewerkt te hebben. Medeoprichter Jerry Yang nam de taken tijdelijk over, totdat hij een geschikte kandidaat vond. Nazem verving Dan Rosensweig begin 2007 als COO (Chief Operating Officer) oftewel algemeen directeur. Ook Terry Semel (voormalig CEO) was vanaf eind juni 2007 geen topman meer bij Yahoo!. Medeoprichter Jerry Yang nam dit tijdelijk van hem over. Semel nam ontslag na verhitte discussies over zijn buitenproportioneel hoge beloning. Verschillende CEO-wisselingen resulteerden in september 2011 in een tijdelijke hoofdrol voor Tim Morse die evenals in 2008 te maken kreeg met een vijandig bod van Microsoft op het bedrijf.^[2] Op 13 mei 2012 neemt een nieuwe CEO, Ross Levinson, de plaats in van de vorige die een deel van zijn cv gefingeerd had.^[3] Levinson maakt op 17 juli in hetzelfde jaar alweer plaats voor de van Google afkomstige Marissa Mayer.^[4][5]

Begin 2015 lanceerde Yahoo! het plan om het waardevolle belang in Alibaba af te stoten.^[6] Aanvankelijk wilde men de Alibaba-aandelen verkopen, maar dit zou leiden tot een forse belastingaanslag van minimaal US$ 8 miljard van de Amerikaanse belastingdienst.^[7] Yahoo! gaat nu een nieuw beursgenoteerd bedrijf oprichten waarin alle internetactiviteiten worden gebundeld, exclusief het aandelenbelang in Alibaba.^[6] Yahoo! wil met deze actie de eigen marktwaarde verhogen. Deze is anno 2015 US$ 35 miljard, waarvan US$ 30 miljard voor het belang in Alibaba.^[6] Verder heeft Yahoo! nog een aandelenbelang van 35% in Yahoo! Japan.

In februari 2016 maakte Yahoo bekend 15% van het personeel te gaan ontslaan, dit zijn ongeveer 1500 werknemers. Yahoo wil de kosten verminderen en overweegt verder nog enkele bedrijfsonderdelen te gaan afstoten.^[8]

In juli 2016 werd bekend dat het Amerikaanse telefoonbedrijf Verizon Communications voor US$ 4,8 miljard Yahoo! gaat overnemen.^[9] In 2015 kocht Verizon al AOL en het bedrijf wil de twee bedrijven samenvoegen om zo meer te verdienen aan de verkoop van advertenties. Niet alles van Yahoo! gaat over, de aandelen in Alibaba en sommige patenten blijven bij Yahoo! achter.^[9] In februari 2017 werd bekend dat Verizon US$ 350 miljoen minder gaat betalen voor Yahoo!. ^[10] De lagere prijs is het gevolg van twee grote datalekken bij Yahoo! in 2013 en 2014.

Resultaten

Gratis e-mail

Yahoo! levert zoals hierboven al vermeld gratis e-mail. De maximale opslagruimte voor e-mails bedroeg sinds de zomer van 2005 één gigabyte. Hiermee is Yahoo! de concurrentiestrijd met Google begonnen. Google begon in het voorjaar van 2004 met een webmailclient genaamd Gmail door één gigabyte aan schijfruimte te gunnen. Hotmail doet tegenwoordig ook mee, de vervanging van Hotmail, Windows Live Hotmail geeft gebruikers onbeperkte opslagruimte. Voor uitgaande e-mails is het mogelijk om bijlagen mee te sturen tot tien megabyte. Vanaf juni 2007 kreeg de Yahoo!-klant ongelimiteerde ruimte om zijn e-mails in op te slaan. In 2013 werd dat omgevormd naar één terabyte.^[12]

Verder beslaat het e-mailaccount een database die door de gebruiker ingevoerd en onderhouden kan worden. Er is de mogelijkheid om een bestaande Microsoft Outlook-database (.CSV) en Palm Desktop- (.ABA) en Netscape-bestanden (.LDIV) in te voeren en uit te voeren. Het e-mailaccount is synchroon met een kalender. Hierin kunnen afspraken en planningen opgeslagen worden. De gebruiker beschikt ook over een kladblok voor aantekeningen, die men desgewenst in mappen kan rangschikken.

Binnenkomende post kan desgewenst gestructureerd worden in mappen per contactpersoon. Als laatste beschikt de gebruiker over een zoekmachine om binnen zijn/haar e-mails op titel of inhoud te zoeken. Alle bijlagen van uitgaande en binnenkomende e-mails worden gescand door Norton AntiVirus en SpamGuard. Verder is de interface van de mailbox aan te passen op kleur en diverse thema's.

19-10-2017 om 11:08 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

De oprichting

Android is ontwikkeld door Android Inc., een bedrijf dat in 2005 werd overgenomen door Google. Later werd het bedrijf door Google ondergebracht in de Open Handset Alliance (OHA). Het originele idee achter Android was het ontwikkelen van een besturingssysteem voor camera's met een ingebouwde ondersteuning voor cloud-mogelijkheden. Android wordt nu voornamelijk gebruikt voor smartphones en tablets. Met de vrijgave van het Android-platform op 5 november 2007 werd ook de oprichting van de OHA aangekondigd. Dit samenwerkingsverband bestond bij de oprichting uit 34 hardware-, software- en telecommunicatiebedrijven die zich erop richten open standaarden voor mobiele apparaten te bevorderen. Het opensourceplatform is beschikbaar onder de Apachelicentie. De eerste fabrikanten van mobiele telefoons die gebaseerd waren op Android waren Motorola, HTC, Samsung, LG, Sony Ericsson, en Acer. Android stond tot aan de lancering ervan bekend onder de naam gPhone.

Applicaties

Om Android als platform te presenteren moesten er apps worden ontwikkeld. Om dat proces te ondersteunen is een Software development kit (SDK) vrijgegeven. Hiermee wordt het ook voor anderen dan Google mogelijk hun bijdrage te leveren. Om dit proces te versnellen heeft Google in 2008 een wedstrijd, de Android Developer Challenges, uitgeschreven waarbij prijzengeld beschikbaar werd gesteld voor de beste applicatie. In augustus 2008 heeft de Nederlander Eric Wijngaard de eerste prijs gewonnen met het programma PicSay, waarmee het mogelijk werd foto's op een Android-apparaat te bewerken.^[4]

Applicaties kunnen verspreid worden via de Google Play Store (vroeger de Android Market). Via de Play Store kunnen eindgebruikers games, applicaties, films en boeken downloaden of kopen. De mogelijkheden verschillen per land. Op 26 juni 2013 kreeg België toegang tot Google Play Books, Nederland volgde op 18 juli in hetzelfde jaar. Ontwikkelaars kunnen de Play Store gebruiken om hun software te verspreiden. Via de Play Store kunnen zowel gratis als betaalde applicaties worden verspreid, een en ander wel afhankelijk van het land van de gebruiker, de versie van Android op het mobiele apparaat, de aanbieder van de software en of het gratis of een betaalde applicatie is, en de telecomaanbieder. In de Verenigde Statenhebben sommige telecomaanbieders bijvoorbeeld wifi-tether-apps geblokkeerd uit angst dat klanten op de wifi-hotspots van andere mobiele gebruikers gaan, waardoor zij minder geld verdienen. Deze geblokkeerde apps zijn wel apart te downloaden en gewoon te installeren. Alleen installeren via de Google Play Store werkt niet.

In tegenstelling tot Apples App Store voor iOS is het voor ontwikkelaars die hun applicaties aanbieden via Google Play toegestaan om ook hierbuiten deze software aan te bieden. Dit maakt Android gebruiksvriendelijker dan zijn concurrenten, maar hierdoor kunnen Android-toestellen wel gemakkelijker zijn.

De versies

-------------------------------------

18-10-2017 om 00:00 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

Grafische gebruikersomgeving

Apple heeft sterk bijgedragen aan de totstandkoming van een vensteromgeving met muis-aanwijzer. Toen IBM zich klaarmaakte om de prille pc-markt te betreden, moest Apple met een revolutionair nieuw product komen om weerstand te bieden aan IBM. De middelen hiertoe zouden uit een onverwachte hoek komen. Apple had eind jaren zeventig een reputatie opgebouwd als progressief computerbedrijf in Silicon Valley. Hierdoor wist het bedrijf enkele ambitieuze Xerox PARC-werknemers binnen te halen en zij adviseerden Apple-oprichter Steve Jobs eens de pionierende computerinterface van het PARC te bekijken. Aangezien het bestuur van Xerox weinig zag in de computermuis en grafische gebruikersomgeving (GUI), zagen zij ook geen bezwaar om Apple een kijkje te gunnen binnen het PARC-centrum. In ruil voor aandelen in Apple, werden in december 1979 Jobs en zijn team rondgeleid bij Xerox PARC en werden diverse demonstraties gegeven. Na het opdoen van de nodige inspiratie realiseerde Steve Jobs zich al gauw de potentie van de GUI-concepten die waren ontwikkeld door de Xerox-ingenieurs. Na dat bezoek richtte hij teams binnen Apple op, die onder leiding van Jef Raskin een gebruikersvriendelijke, grafische werkomgeving zouden ontwikkelen. Dit resulteerde aanvankelijk in de Apple Lisa, maar kwam in 1984 tot rijping met de introductie van de Macintosh. De grafische gebruikersomgeving in Apples computers zou later de naam Mac OS krijgen.

Vormgeving en integratie

18-10-2017 om 00:00 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

De zoekmachine

De basis van de Google-zoekmachine is een gepatenteerd algoritme dat PageRank heet. PageRank wordt gebruikt om de resultaten van een zoekopdracht te rangschikken. Net als in de wetenschap de waarde van een wetenschappelijk artikel wordt afgemeten aan het aantal citaties (aanhalingen), bepaalt PageRank het belang van een pagina aan de hand van het aantal keer dat er naar gelinkt wordt vanaf andere internetpagina's. Elke verwijzing betekent een stem voor een pagina. Google analyseert ook de pagina die de stem uitbrengt. PageRank werkt met een schaal van 0 tot en met 10. Een hoge PageRank betekent echter niet dat de pagina bij alle zoekopdrachten hoog zal scoren.

De index

Elke zoekopdracht doorzoekt in minder dan een seconde een index die 100 miljoen gigabytes groot is en was in 2013 opgebouwd uit bijna 30 biljoen webpagina's.^[5]Een groot deel van die pagina's wordt regelmatig bezocht door de spider van Google, Googlebot genaamd. De spider leest de pagina en slaat de gegevens op in de index.

Techniek

Van meet af aan is ervoor gekozen niet te werken met één grote centrale computer, maar met een netwerk van zeer veel relatief goedkope computers. Googles serverpark bestaat naar schatting uit meer dan 450.000 systemen die zijn opgebouwd uit standaard hardwarecomponenten. De computers staan verspreid over allerlei datacentra. Door clusters redundant uit te voeren kunnen defecte machines eenvoudig vervangen worden.

Zoekopties

• Google kan met behulp van aanhalingstekens zoeken op hele zinnen. De zoekmachine laat dan alleen pagina's zien waar de ingevoerde woorden meteen na elkaar en in deze exacte volgorde te zien zijn.
• Als men wil weten hoeveel inwoners bijvoorbeeld Parijs heeft, kan men het beste de volgende zoekopdracht intypen: "Parijs heeft * inwoners". De zoekmachine ziet het sterretje als een joker, dus op die plaats kan van alles staan. Maar als iemand op zijn website de volzin "Parijs heeft stokbrodige inwoners" heeft staan, zal Google die pagina dus ook laten zien. Het kan ook in samenstellingen, bijvoorbeeld: "de snelheid van het licht is * per * "; men vindt dan de snelheid van het licht in meters per seconde maar ook in kilometers per uur.
• Het is ook mogelijk om met de zoekmachine binnen een site te zoeken. Dit kan door 'site:' in te voeren gevolgd door de naam van de betreffende website, zonder de toevoeging 'www'.^{[noten 2]}
• De zoekmachine heeft ook de mogelijkheid naar definities te zoeken. Dit kan door 'define:' in te voeren, gevolgd door de zoekterm. Als men bijvoorbeeld een definitie van snelheid zoekt, luidt de betreffende zoekopdracht: define:snelheid.
• Google heeft ook een ingebouwde calculator. Indien als zoekterm een rekensom (bijvoorbeeld 5 * sqrt(9)) wordt gegeven, komt het antwoord bovenaan in de zoekresultaten te staan.
• Google kan ook als valutacalculator gebruikt worden. Om de koers van de dollar tegen de euro te vinden kan bijvoorbeeld "1 dollar in euro" worden ingevoerd als zoekopdracht.
• Wanneer men de naam van een voetbalclub die in een hoogste landelijke divisie speelt invoert, zal er boven de zoekresultaten de eindstand van de laatst gespeelde wedstrijd staan. Daaronder staat welke club de volgende tegenstander is.
• Google waarschuwt in de zoekresultaten voor onveilige websites met behulp van Google Safe Browsing. Wanneer men toch op een onveilige link klikt, wordt men omgeleid naar een waarschuwingspagina.

Energieverbruik

Google beweert dat een enkele zoekopdracht totaal ongeveer 1 kJ of 0,0003 kWh kost en een uitstoot van 0,2 gram CO₂ (1 meter rijden met een gemiddelde auto) produceert.^[8]  

18-10-2017 om 00:00 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

Ontwikkeling van Windowsversies

Huidige versies van Windows worden ontwikkeld met behulp van het Windows Insider-programma en met een ringen-systeem. Windows 8.1 en eerder werden op een andere manier ontwikkeld. Microsoft hield informatie grotendeels geheim en zou vervolgens een gelimiteerde hoeveelheid builds vrijgeven aan het grote publiek. Dit waren meestal enkele bèta's en een release candidate waarna Windows in RTM zou gaan en zou worden afgeleverd aan fabrikanten om op hun systemen te installeren.

In tegenstelling tot eerdere versies van Windows, wordt Windows 10 anders ontwikkeld ten opzichte van de gebruikers. Zo gaf Microsoft eerder dan gewoonlijk toegang tot vroege testversies voor degenen die ermee aan de slag willen. Ook worden testversies vaker voorzien van updates. Waar Microsoft bij Windows 8 gemiddeld vier maanden liet tussen nieuwe updates, is dit bij Windows 10 slechts enkele weken of soms dagen. In deze builds wordt ook vaker onafgewerkte functionaliteit meegenomen, zoals de zogenaamde z-apps. Dit zijn apps die nog volop in ontwikkeling zijn.

Console

Xbox One (NT 6.2)

Net als Windows en Windows Phone maakt het besturingssysteem van de Xbox One gebruik van de Windows NT-kernel, versie 6.2. Dit OS, gebaseerd op Windows, wordt echter bijgestaan door twee andere besturingssystemen.

New Xbox One Experience (NT 10.0)

Windows Insider

Windows Insider is een programma dat opgezet is voor personen die willen deelnemen aan het testen van Windows-builds(ontwikkeling van een update) tijdens de ontwikkelingsfase. Windows Insider geeft toegang tot de builds, staat gebruikers toe te updaten naar nieuwe builds en geeft toegang tot de Microsoft Feedback-app in Windows 10. Nieuwe builds worden niet volgens een specifiek patroon vrijgegeven, wel kunnen gebruikers kiezen om nieuwe versies direct te ontvangen als deze worden vrijgegeven of deze nog even uit te stellen.

Rings

12-10-2017 om 11:54 geschreven door PaulEmile Vantielcke  

Software of programmatuur is computerprogramma's met bijbehorende data. Het begrip "software" komt uit het Engels en is de tegenhanger van hardware (apparatuur).Het onderscheid tussen hardware en software bestond al voordat de computer bestond, al worden de termen in die zin niet vaak gebruikt. Een radiotoestel is hardware, het radioprogramma is software.

Systeemsoftware

Systeemsoftware wordt ook wel een besturingssysteem genoemd, met als bekende voorbeelden Windows, Macintosh en Unix. Dit zijn alle programma's die nodig zijn voor het functioneren van het systeem, bijvoorbeeld programma's om bestanden te kopiëren (cp of copy), te verwijderen (rm of del), mappen aan te maken en de inhoud van een bestandssysteem zichtbaar te maken (ls of dir).Om te kunnen werken hebben computers ten minste firmware nodig, bijvoorbeeld het BIOS van een pc, maar in de regel bevat een computer een grote verscheidenheid aan software. De uitzondering hierop is een embedded system, dat over het algemeen uitsluitend op firmware berust.

Hardwareplatform

De ontwikkeling van software is naarmate die dichter bij de hardware staat, nauwer verweven met het platform waarop het werkt. Op het allerlaagste niveau dient de ontwikkelaar van dit soort software op de hoogte te zijn van de werking van de hardware, terwijl het op het hoogste niveau vaak mogelijk is software zo te schrijven dat die op een groot aantal verschillende platforms kan worden gebruikt, door handig gebruik te maken van verschillende abstractielagen.

Ingebouwde software

Ingebouwde oftewel embedded software is ingebouwd in apparaten, zoals auto's(anti-blokkeersysteem),thermostaten, televisies, camera's, mobiele telefoons , Active Suspension, routenavigatiesysteem, dataloggers, gps-cliënten, remote sensors en satellieten.

12-10-2017 om 11:40 geschreven door PaulEmile Vantielcke