Vertrokken uit het pittoreske , maar kille (temperatuur tegen vriespunt) en mistige O Cebreiro om 9u30 . Onmiddellijk een pittige klim over 3 km voor de boeg. Boven stelt Karel vast dat hij de borstriem van zijn hartslagmeter vergeten is. Hij neemt telefonisch contact op met het hotel. De dame doet alsof ze hem begrijpt, en zegt dat er niets te vinden is in zijn kamer. Misschien zit die dan toch in de valies denkt Karel. Fernand heeft nog een reserveset die hem uit de nood helpt. Na een lange afdaling tot Triacastela slaan Frans en Fernand af naar de alternatieve, lastiger Camino, met nogal wat slijkerige en steile stukken : waarom gemakkelijk als het moeilijk ook gaat. Ze worden echter beloond met mooie zichten, en waarschijnlijk nog meer aflaten. Reeds meerdere dagen kruisen we het pad van een sympathiek Duits koppel op de fiets. Vanaf nu scheiden onze wegen, daar zij pas zaterdag in Santiago aankomen. ' s Middags houden we halt in Samos. Hier staat een van de oudste kloosters (8e eeuw) van Spanje. Een stempel krijgen we er wel, maar bezichtiging pas mogelijk na 15 u 30 . Ook de Benediktijnenregels wijken niet af van de siesta... Dan volgt de laatste rit tot Sarria, een inspiratieloze stad, maar gelukkig is de zon voor het eerst sinds veel dagen van de partij, en is het tijd voor 4 cervezas por favor op het terras. In het hotel aangekomen stelt Karel vast dat zijn borstriem aan de bagage bevestigd is, zoals hij gevraagd had.
Van onder naar boven: - in de kerk in O Cebreiro ; het zijn niet allemaal onze kaarsen ( 2x) - onderweg Bierzo - kapel tussen wijnvelden - kerk O Cebreiro - bis repitita placent -
Vandaag staat de zwaarste beklimming van de Camino op het programma : naar het museumdorp O Cebreiro op 1300 m hoogte. Deze morgen vertrokken om 9u15 . Droog maar nogal kil. De eerste 10 km volgen we verharde wegen. Veel pelgrims op pad . Dan trekken we opnieuw de prachtige natuur in . Het pad golft op en neer, serieuze klimpartijen ! We worden echter beloond met mooie vergezichten, tussen de wijnvelden van de Bierzo , met hoge beboste heuvels op de achtergrond . Rond 11u houden we halt in Villafranca del Bierzo. Nu begint het echte werk: 30 km klimmen. ' s Middags stoppen we nog in het gehucht Ambasmestas , waar een veelbelovende senorita ons in het deurgat van een albergo opwacht. Qua eten had ze echter enkel 3 broodjes aan te bieden. Ze had ook meer aandacht voor een overjaarse plaatselijke playboy dan voor ons...Hoe kan dat nu ? Misschien zat zijn Rangerover er voor iets tussen. De weg werd alsmaar steiler. Vooraleer we de laatste 4 km aanvatten, passeerden we de grens met Galicië . Het uitzicht was spectaculair. Rond 15 u bereikten we onze bestemming : O Cebreiro, een mijlpaal op de Camino. Het is een charmant, geklasseerd dorp, met Keltische roots. Kerk uit de 9e eeuw. We hebben elk een kaars ontstoken en opgedragen aan allen die ons dierbaar zijn. De bebouwing ( 20-tal woningen) zeer mooi bewaard.
