Nonkels vriendin, 17 jaar ouder, blijkt een kleindochter te hebben die razend is omdat ze geen geld erft. Voor ik goed en wel besefte dat ze het meende kreeg ik een douche van verwijten over me heen. 

Geen erfgename, geen familie. Maar ze ging er vanuit dat zijn samenwonen met haar grootmoeder recht gaf op zijn portefeuille. 

Na de vele verwijten via whatsapp begon het me te dagen. Ik begon haar verwijten en het laatste gesprek met nonkel te linken.

Nonkel stelde me de laatste keer we elkaar zagen gevoelige vragen en liet me ook zaken weten die hij anders verzweeg. "Mensen" wilden hem documenten laten tekenen. Het ging over zijn centen. Gezien nonkel geen kennis had van die zaken en hij zich in het verleden al meerdere keren liet oplichten vroeg ik hem niets te tekenen. Uiteindelijk kan ik helaas nog steeds niet toveren en er zijn momenten geweest waarop ik me afvroeg hoe ik het nog kon oplossen. Dat waren dan van die snoodaards die hem vlug abonnementen lieten betalen of andere dubieuze zaken. Dus ik wilde die situaties voorkomen. Hij bleef vaag over "die mensen". Maar het waren geen bankmensen. En ik wist dat hij heel erg bang was van "ons ander". Zijn jongste zus die hem jaren liet sparen voor haar. Hij besefte het niet eens. Er ging gewoon iedere maand 210 euro van zijn rekening naar de pot van zijn jongste zus. De meest lieve man ter wereld maar helaas achter en een harde werker. Ideaal om uit te persen. En dat hadden al een heel aantal snoodaards ondervonden. Waaronder dus ook eigen familie. 

Maar gaandeweg de verwijten van die beruchte kleindochter besefte ik beetje bij beetje dat ze zichzelf aan het verraden was. Die "mensen" die documenten wilden getekend zien kregen een gezicht en een naam. Ik begreep ons laatste gesprek opeens veel beter. De man was ook daar in de greep van misbruik. De man was bang net zoals hij bang was voor zijn jongste zus... Want die kleindochter blijkt letterlijk en figuurlijk een bullebak van een vrouw te zijn. Een reus, een boom met een veel te grote mond. Nonkel moet heel erg bang geweest zijn.

De woede die ik voelde, de onmacht dat ik hem niet kon beschermen tegen die wilde beesten... En dan als kers op de taart las ik een berichtje van zijn zogezegde vrienden; "we zullen hem missen. We hebben nog veel werk die hij ging uitvoeren en nu zelf moeten doen." Die ellendelingen! Vrienden? 

Het valt me zwaar. Ik loop er mottig van. Ellendige wereld. Ellendige mensen. Bende idioten! "Moge jullie hele kot in elkaar storten"; schreeuw ik in gedachten. Ik vind het zo erg voor nonkel, zo verschrikkelijk dat hij tot op het einde zo uitgeperst is geweest. 

Ik neem mijn gsm in de hand en begin aan een weldoordachte reactie. Maar helaas de bullebak blokkeerde me. Ze wil me niet meer lezen. Ik had thans een mooi bericht opgemaakt, maar ik zal het moeten gaan vertellen in de Gamma waar ze werkt. Ondanks mijn woede zou ik me nooit verlagen tot dergelijke praktijken. Dat is eerder op haar lijf geschreven. 

Ergens begrijp ik haar reactie wel. Opgevoed in generatie-armoede. Nonkel kwam en iedereen kreeg opties. Bullebak is zowat de enige in de familie die werk vond. De anderen hebben allerhande excuses om het niet te doen. Van ziekte is niet echt sprake want ze zijn wel allemaal capabel om zaken te verwezenlijken die beter het daglicht niet zien. Geen van die familieleden heeft ooit echt luxe en geld gekend. En als er al periodes waren van financiële beterschap dan was dat eerder door toedoen van foute zaken dan van geluk. 

Ik heb uit respect voor nonkel nooit gekeken naar zijn rekening tenzij hij me vroeg. En nu, nu hij er niet meer is en ik digitaal door zijn rekeningen blader merk ik op dat nonkel alles betaalde. Ook het abonnement van bullebaks vriend om naar de voetbal te gaan. De huur, de winkel, telenet, de uitstapjes, echt alles... Alles behalve de elektriciteit, die betaalde oma... En dan zegt bullebak doodleuk "om het eerlijk te houden". Ze liet me er nog om lachen, als was het zuur.

De laatste reis naar de Belgische kust haalde nonkel op een tijdspanne van 3 weken 4100 euro van zijn rekening in cash geld, betaalde hij aan de kust 62 euro in de frietuur, 80 euro bij de slager en heel wat etentjes en dan lees ik van zijn zogenaamde vrienden dat ze aan de kust geweest zijn die hele zelfde periode. Dan zie ik foto's waaraan ik aan de bijhorende data van plaatsen zie dat die drankjes en etentjes van nonkels rekening zijn gegaan. Wetende dat nonkel niet meer kon eten... Dan krijg je te horen van "zijn vrienden" dat ze het lastig vonden dat ze een apotheek moesten vinden want nonkel had dringend pampers nodig. En geen van zijn vrienden vonden het nodig hem naar het ziekenhuis te brengen. En om het verhaal af te maken zijn die "vrienden" ook de vrienden van bullebak. Zijn het drinkemaatjes... 

In gedachten hef ik het glas op bullebak. Moge haar les evenredig zijn als aan haar hebzucht. 

J.

25-11-2024 om 15:22 geschreven door Joke