hoe vaak lopen we niet even bij jullie langs en voelen diep in ons het gemis al zolang is het geleden dat we nog samen aan de tafel zaten of buiten in de tuin nu denken we nog vaak hoe zou het zijn mochten jullie nog bij ons zijn zouden jullie , moeder en vader nu gelukkig zijn daarboven en op ons neerkijken zouden jullie zien hoe het verandert is en dat ook wij elkaar niet vaak meer zien of horen enkel wij twee nog nu rond allerheiligen denken we nog meer aan jullie aan die twee mensen onze ouders
wat gaat het toch snel en worden kinderen groot de ene dag nog baby bij vader op de schoot nu hebben ze zelf kinderen onze oogappeltjes acht lieve kleinkinderen
onze oudste is al 15 Danny is zijn naam hij heeft nog twee zusjes en een broertje Daisy is er 14 Lindsay al 10 Kristof is er drie
Ines vervolgt het rijtje zij is er al vier zij heeft nog twee zusjes ze maken veel plezier Ilona is een schatje van bijna drie zij zorgt goed voor Fleurtje een klein poppemie van 2 maanden
en dan nog ons prinsesje Angelina is haar naam zij woont in 't verre Spanje
al deze mensjes zijn zo speciaal want het zijn onze kleinkinderen echt allemaal
waneer de dageraad zweeft langs de nachtelijke nevels ontfermt zich het zonlicht over de natuur ze koestert de warmte van de aarde opent het wolkendek met blauwe luchten en ik kijk naar de witte wolken die menig figuur in zich meedragen alsof het tekeningen in zich schuil houdt voortdrijvend in de wind
Ik ben mannaerts andrea, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gedichtenschrijfster.
Ik ben een vrouw en woon in mol (belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 23/05/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: schrijven van gedichten ,bloemschikken.
