2 Dagen na mijn knappe 10mijl in Aalter ben ik met school op natuursportstage naar Comblain-Fairon (Hamoir) vertrokken om er te kamperen op de terreinen van The Outsider. De weersomstandigheden waren allesbehalve, 5 dagen pletsende regen en dus door en door nat gedurende 5 dagen. Veel ga ik er niet over uitweiden maar ik ben eind van de week met een stevige bronchitis, een scheenbeenvliesontsteking en pijn aan de achillespees naar huis gekomen. Dit heb ik opgelopen bij de lange wandeltocht van 15km op donderdag. Op zaterdag 18/05 was ik helaas ingeschreven voor de Off-Road duathlon van Lotenhulle. Ondanks ik me niet echt lekker voelde ben ik toch van start gegaan, maar reeds tijdens het eerste lopen voelde ik dat er problemen waren met de ademhaling. Desondanks kon ik me in de kop van de wedstrijd handhaven, maar halfweg het fietsen heb ik de wedstrijd noodgedwongen gestaakt, ik kreeg af te rekenen met hevige koorts. Op Sinksenmaandag heb ik dan ook helaas voor de duathlonwedstrijd van Elsegem verstek moeten geven, een spijtige zaak want die wedstrijd telde mee voor de ranking. De week van 20/05 geen school voor mij maar ziek in mijn bed, terug les inhalen dus. Van lopen ook geen sprake met het scheenbeen en de achillespees. Om de conditie toch te onderhouden of liever gezegd terug te vinden ben ik op zondag 2 juni dan maar van start gegaan in het Kampioenschap van Vlaanderen voor wieler- toeristen in Nevele. Die naam wielertoeristen moet je wel met een korrel zout nemen, ik heb de koers van 70km in het peloton uitgereden en eindigde als 40e op 58 deelnemers en dit aan een moyenne van 44,2km/h, wielertoeristen ????????. Omdat ik van school uit ingeschreven was voor de Trio-triathlon van Brugge en ik niets meer gelopen had sinds Aalter kon ik niets anders dan eens proberen in een loopwedstrijd. Zaterdag 08/06 ben ik dan van start gegaan in Watervliet een wedstrijd van het Krekenlopers criterium over 5km. Ondanks een snelle start kon ik goed meegaan maar op 1,5 voor het einde begon ik terug hevige pijn te voelen in het rechterscheenbeen en heb ik de handrem maar opgetrokken. Een 4e plaats op 78 dlnrs. is niet slecht, maar normaal ben ik veel beter. Forfait dus ook voor het BK 1/4 duathlon in Wevelgem s'anderendaags. Dus maar terug de fiets op in Dikkelvenne, bij het fietsen heb ik momenteel geen last. Sammie en Gillian Van Rymenant waren reeds van in de eerste ronde weggesprongen en ik kon dus rustig meedraaien in de groep en als 20ste op 37 deelnemers eindigen. Brute pech voor Sammie door spaakbreuk zag hij de overwinning aan zijn neus voorbijgaan en eigenlijk kon ik ook dichter eindigen maar voor 5 riskeer ik mijn vel niet in een groepssprint. Vanaf 10 juni zijn dan op school de eindexamens van start gegaan, voor mij eigenlijk nutteloos studeren maar ik kan nu eenmaal de klok niet terug draaien. Het is psychologisch zeer moeilijk om je 100% in te zetten wetende dat je eigenlijk vorig jaar reeds geslaagd was maar door de lafheid van enkele leraars en een directeur toch maar een vol schooljaar hebt overgedaan, anders was ik nu afgestudeerd en kon ik naar de universiteit. Bovendien was er nog het feit dat er van mij verwacht werd om een dag na de examens als loper de 10km van de 10e Triathlon van Brugge te lopen en ik geen meter meer heb gelopen. Bezoek aan de dokter gaf aan dat er duidelijk van Shin-splints sprake is in mijn rechter been en lopen absoluut uit den boze is, niet simpel wanneer je weet dat er geen vervanger voor je is voor Brugge. Dus veel zweten, blokken en naar een oplossing zoeken om toch de start te kunnen nemen in de triathlon van Brugge. Van een behandeling door de kinesist tot de aanschaf van Herzog tubes en het gebruik van kinetape alles is werkelijk uit de kast gehaald om toch maar zo goed mogelijk en met zo weinig mogelijke pijn te lopen. Op 22/06 de wedstrijd zelf dan, onze groep KTA2 nam samen met KTA3 de start om 17h50 in de eerste wave voor Trio's, de 2e wave starte 10min. later. Mijn klasgenote Julie Cnockaert (KTA2) kwam als eerste uit het water kort daarop gevolgd door Morgane Meunier (KTA3), toen ik Jan Logier als een raket zag starten met zijn tijdrit- fiets wist ik het zeker, alle druk kwam plots op mijn schouders terecht om voor een perfecte afwerking te zorgen. Het 2e team van mijn school was trouwens ook niet slecht bezig met Pieter-Jan Allary als fietser. De enige vraag was, zou ik de wedstrijd wel kunnen uitlopen met mijn scheenbeen? Bovendien gaf mijn Garmin er ook nog de brui aan, ik zou dus volledig op mijn gevoel moeten lopen. Ondanks heel veel pijn kon ik toch volhouden en heeft ons team ook de overwinning bij de Trio's in de 10e editie van de Triathlon Brugge binnengehaald. De pret kon niet op toen KTA3 als 2e eindigde, ronduit schitterend op iets meer dan 200 teams. Ook toen ik huiswaarts keerde diende ik nog een dikke 2km te wandelen naar de auto en heb ik zwaar afgezien van de pijn, de bloemen waren wel een verzachting, maar toch. Zondag dan wel de volle rekening gekregen, in de zetel met een ijszak en kijken naar het BK voor elite op tv. Nu vrijdag rapport afhalen en het schooljaar zit er op, hopelijk is het scheenbeenprobleem ook snel opgelost.
