Wat kan een mens transpireren, vannacht heb ik Winy helemaal verschoond. Vanmorgen vroeg nog eens 2x. Hij krijgt er nog een probleem bij, doorligplekken. Zijn bips ziet vuurrood en de huid is erg dun, smeren dus maar en maandag vlug even een speciaal matras halen. Tot die tijd hopen we het te redden met wisselligging. Gelukkig is het vandaag wat rustiger en kunnen we allemaal een beetje onze draai vinden. Er komt heel wat bij kijken.
Het was een hectische dag, gisteren dacht ik alles bij de apotheek te hebben gehaald. Helaas, het ziekenhuis had niet alles voorgeschreven en zo kon de thuiszorg de wond niet verzorgen. Heel de dag op en neer gereden. Winy voelt zich niet lekker, is erg misselijk. Huisarts maar gebeld en die heeft de medicatie wat bijgesteld. Zonder resultaat want dit is nog te vroeg, maar dit maakt het voor Winy niet gemakkelijk. Hij is vanavond even boos. Ik ga hem dadelijk zijn pyjama aan doen en dan kan voor hem de nacht beginnen, er vanuit gaand dat het morgen weer wat beter is.
Ja, ja het is een feit, Winy is thuis. De longfotos waren oké net als de bloedwaardes en dus mocht de tas gepakt worden. De laatste instructies worden gegeven en eind september op controle komen. De arts waarschuwt Winy alvast dat als de bacterie niet weggaat hij dan weer geopereerd moet worden. We verdringen dit even naar de achtergrond. Aankleden, in de rolstoel naar beneden, auto in, auto uit en thuis in bed zien te komen. Allemaal simpele dingen maar voor Winy was het een wereldreis. Winy is moe maar blij dat hij thuis is. Gauw naar de apotheek een tas met medicijnen en verband halen, we zijn er klaar voor. Heerlijk zon avondje thuis met man en kinderen.
Vanaf het moment dat Winy over is gestapt op drankjes en pillen is hij nog slapper dan voordien, hij is ook duizelig. Het lopen gaat zeer moeizaam, het is maar een paar passen naar het toilet maar heeft hier wel hulp bij nodig. Hij realiseerde zich vanmiddag ineens wat voor een lange weg hij nog te gaan heeft. Overal hulp bij nodig hebben, niks kunnen. Hij vindt het moeilijk, vanavond ziet hij het gelukkig weer zonnig in. Morgenvroeg maken ze weer even longfotos, de zuurstof is inmiddels ook afgebouwd. Alle toeters en bellen zijn nu verdwenen, is een beter gezicht. Ik heb even getwijfeld maar ga het toch vertellen, WINY MAG MORGEN NAAR HUIS.Ze hebben het al eerder door laten schemeren maar nu is het definitief, mits er zich geen gekke dingen voordoen. De tuiszorg is ingeschakeld en een hoog / laag bed wordt morgen gebracht. Hij komt immers wel met een drain, een open wond, een bacterie en koorts naar huis. Winy heeft dus veel zorg nodig. De arts vindt het verantwoord en denkt dat Winy thuis sneller zal opknappen, al zal het langzaam gaan. Yippie, weer een stapje verder.
Winy is bevrijd van het infuus, heeft nu een drankje en gaat verder over op tabletten. Er zit nog steeds een bacterie bij de lever, maar net als met de koorts krijgen we te horen dat wij ons geen zorgen moeten maken. Dit hoort bij deze operatie verzekerd hij ons nogmaals. Vooruit, wij laten het los en proberen ons er niet meer druk over te maken. Vanavond even in de gang gewandeld, gaat wel makkelijker zonder infuuspaal. Aan de andere kant mist hij hem ook wel weer, nu moet hij het alleen met mijn arm doen en zijn evenwicht zien te vinden. Het lijkt zo simpel, maar na zoveel weken op bed moet je vele dingen weer opnieuw leren. Na het wandelen even uitrusten op een stoel, daar zag ik dat zijn loperskuiten helemaal verdwenen zijn.
Met medicijnen is de koorts onder controle, de bloeduitslagen zijn goed. Over de longfoto is de arts ook redelijk tevreden. Er staat nog het een en ander op kweek, hier hebben ze woensdag de uitslag van. Waar komt de koorts vandaan? Het is het werk van de lever, dit schijnt bij dit soort operaties te horen. Ze willen toch het infuus afbouwen en overgaan op tabletten. De arts is positief en ziet geen grote hobbels op het pad. Wat kunnen wij dan, ook alleen maar positief zijn natuurlijk, al vinden we het vandaag moeilijk. We worden een beetje heen en weer geslingerd. Gelukkig dat Winy zich wat beter voelt dan gisteren.
Vanmorgen hebben ze het infuus weggehaald waar een medicijn inzit om de koorts tegen te gaan. Het gevolg; vanavond dus weer koorts, misselijk en beroert. De arts is gelijk ingeschakeld, bloed afgenomen en het infuus is terug gehangen. Voor de zoveelste keer een teleurstelling en moeten we afwachten wat er aan de hand is. Winy is heel, heel kwaad. Zelf weet ik ook even niet wat ik moet typen en houdt het dus kort.
