allerlaatste uren zijn 'no'-uren (nothing-nowhere..) inpakken, check en double check op al dan niet dingen vergeten....bagage tijdelijk in 'n soort niemandsland...nutteloos tijd zoek maken .... geen beter afscheid me kunnen dromen dan gisteravond op thang 23 of level 23 van de sheraton.... live music, band niet mis, ook niet weergaloos...ook daarnaast het prachtige dakterras van waarop een enig zicht op het moderne saigon badend in avondlicht, nog kleurrijker door de extra aangebrachte verlichting tgv tet (lunar new year).. volgende week (14 tot 17 feb.) is het weer zo ver, nieuwjaar...chuc mung nam moi !
vanmorgen nog wandeling gemaakt in 't hart van de binnenstad via duong pasteur die samen met le duan het park tussen de notre dame en reunification palace vierendeelt....wie beweert dat saigon geen mooie stad is, kent saigon niet: je vindt er weliswaar geen niet te missen te bezoeken plaatsen, maar het geheel van de binnenstad met zijn lanen tussen schaduw biedende bomen is op franse leest geschoeid ! het was m'n bedoeling om nog 'n laatste keer de stad te voelen, te betasten, op te zuigen, ze te ondergaan....
straks 15.30 taxi...luchthaven tan son nhat...vlucht....luchthaven bangkok....vliegtuig.....heathrow.....vliegtuig....en dan het nietige zaventem blij weerzien van wie ik graag zie en dan de vragen waarop geen antwoord past (in twee maanden heb ik veel meer beleefd dan in de tien andere maanden thuis)...hoe is de reis geweest ? 'n enkelvoudig antwoord bestaat niet en voor 'n meervoudig antwoord heeft niemand tijd of interesse in dit verband verwijs ik naar martin heylen die als antwoord gaf op de vraag "hoe is je reis geweest?" dat er geen antwoord bestaat, omdat het net hetzelfde is als vragen aan iemand op z'n sterfbed "hoe is je leven geweest?", kortom niet samen te vatten in enkele woorden... die twee maanden hebben mij dooreengeschud en hebben mijn kijk op mensen en samenleving wel wat gewijzigd, en het is er zeker niet fraaier op geworden... foto....blik op...de level 23rd van de sheraton (binnenstad saigon)
hopelijk vanavond ipv gisteren sheraton thang (level 23)..vanmorgen dirk opgezocht in z'n hotel in de hai ba trung en uitgebreid aan de koffie onze ervaringen uitgewisseld...opvallend hoe gelijklopend ideeen soms kunnen zijn bv ivm 't vibrante leven dat zich hier ontrolt (saigon lijkt stilaan op weg in voetsporen te treden van bangkok of singapore, althans wat 't com/fin centrum betreft)... als we bv dertig dagen overschouwen is er elke dag wat gebeurd, geleefd, in tegenstelling -denken we- dat in belgie in die dertig dagen misschien niet geleefd is ( ik althans kan me niet voorstellen op bijna zestig dagen tijd iets gemist te hebben in b.), tenzij dat het de ene dag kouder of sneeuwiger was dan de andere (wellicht overdrijf ik, misschien ook niet, maar ik vrees dat elke dag in belgie leek op de vorige, en de vorige leek op die ervoor) ik heb al lang het gevoel dat in b. men bezig is zich in te kapselen in 'n statusquo, 'n gecrispeerd behouden van wat men heeft - en intussen nauwelijks leven - terwijl elders 'n bedrijvigheid bijenkorft, en dat men - in b. dus - kunstmatig 'n illusie in stand houdt die dreigt 'n nog grotere desillusie te worden het is geenszins m'n bedoeling iets op te hemelen wat er vooralsnog niet is, maar hier rondwaren tussen miljoenen mensen die er niet verdacht kunnen van worden lui te zijn of te teren op...dat opzwelgen van 'n bijna ongebreidelde vitaliteit met nog 'n pak smeulende potentie in de pipeline...dat trilt na...het is 'n gevoel dat je niet loslaat, 'n soort ondefinieerbare microbe die zich onder je huid nestelt en er verder woekert.... terwijl onze samenleving ader-verkalkt, staan hier tientallen miljoenen klaar en vallen ervan tientallen miljoenen af, er zijn nog tientallen miljoenen !
vandaag genoten van 'n ca phe den in bach dang (le loi)...op de duur wordt het 'n vertrouwd beeld.. motorbikes (m/v/sr/jr) die met 'n duivelse behendigheid zelfs 'n opstopping vermijden door met tientallen tegelijk als trial-piloten zelfs het trottoir uitkiezen voor hun voortgang ('n even vertrouwd beeld als in b. de standstill ...vanaf kruibeke...) en wat ik eveneens hier apprecieer is dat men niet dat vals versluierd puritanisme van bij ons hanteert...in de tham staat naast de 'go-go' botweg ...'n atm, 'n bancontact, waarom versluieren dat het om geld te doen is.... en zo draait hier veel om geld....en men komt er gvd voor uit, wat ik nogal meer kan smaken dan dat ingeploegd geleuter dat me van b. doet walgen, want uiteindelijk komt het op hetzelfde neer !!!!! foto.... monument van tran hung dao aan de saigon river aan het uiteinde van de brede nguyen hue
wie saigon bezoekt zal uiteraard 'n idee hebben van ...enkel de binnenstad (en dan nog.. ik heb het niet bepaald begrepen op mensen die ergens geweest zijn en als volleerd deskundige hun wijsheden ventileren...er zijn meer en grondiger en extensiever bezoeken nodig om nog maar 'n proeve van 'n idee te hebben)...de binnenstad is het gonzende quan 1 (district 1) (let wel ook in andere districten gonst het niet minder in 'n stad waar waarschijnlijk elk min of meer volwassen mens over 'n brommer beschikt en die dan ook constant gebruikt) en quan 1 ligt ahw tussen aan de ene kant pham ngu lao distr., aan de andere kant de chique dong khoi met opera...precies wat daartussen geklemd zit wordt door de toerist bezocht....wie daarbuiten komt heeft contacten, want zonder is er geen enkele, maar dan ook geen enkele reden waarom men in andere districten zou komen....wie dus daar rondloopt, loopt daar (ik verwed mijn half hoofd daarop) als toerist ...alleen tussen viets gisteravond genoten van het park'leven' aan pham ngu lao, 'n park dat iets betekent...tientallen die rondjes wandelen, clubjes (ouderen) die gymnastieken, mannen die (uitstekend) voetballen met 'n soort pluim zonder dat die de grond mag raken, op enkele kioskjes wordt gedanst (ik herken de klassiker 'sway"...wat verder is 'beat it' aan de orde en allen synchroon, met 'n dansleraar..) en aan de rand van het park staan dikke rijen brommers met meestal (op de donkerste plaatsen) vrijende paartjes....'n park waar waarlijk geleefd wordt...en het is heerlijk ...tussen warm en heet !! vandaag niets speciaals, ontbijt met intussen de ca ph den da die ik in dit hete weer best naar waarde kan schatten (koffie met een heel glas...ijs...bij warm weer wordt dat 'n belgische primeur....of tra da.... 'n thee met ijs) met my naar de cho ben thanh (overdekte markt waar je steevast de verkoopsters van je lijf moet schudden) verder naar le loi ('n tra da in het beroemde ijssalon bach dang, dat intussen er rechtover 'n tweede zaak begonnen is) verder naar de nha sach (boekhandel) in dong khoi ....ik zie met welke karrenvracht publicaties 'n enorme inspanning wordt gedaan om de viets vertrouwder te maken met ...tieng anh (engels)...maar ik heb het reeds gezegd.... uitspraak van het engels zal voor hen nooit erg goed lukken...net zoals uitspraak van het vietnamees voor ons/mij een ware ramp is, en dan zijn er sommigen die zeggen (waarom?) dat ik het er niet slecht van af breng....ik moet wel...my kent geen engels vanavond hopelijk dirk (in hoian ontmoet) treffen en eventueel samen naar de level 23 boven in de sheraton ( ik heb al geinformeerd...er is elke avond vanaf 9... live music... dat betekent stomende muziek met westerse muzikanten)....het einde van m'n verblijf nadert (tegelijkertijd einde van m'n reis).... en het begint al te knagen....'n soort nostalgie, 'n heimwee naar indochine begint al stilletjes binnen te sijpelen via vezels in mijn lichaam ('n voorbode van 'n soort vrouwelijke "wekenlange ongesteldheid" ???) foto...hotel majestic aan de saigon river
met my vanmorgen taxi naar opstapplaats hoa mai-bus vung tau en vertrek 9u naar saigon...nog 'n laatste keer rijden doorheen vung tau leert me dat het wel degelijk 'n drukke mondaine kustplaats is....terwijl ikzelf eerder in het 'blankenbergse' deel van vung tau verbleef....raar, zelfs al wordt zoiets niet opgelegd...'soort zoekt soort', 'n vorm van natuurlijke segregatie, mensen zoeken hun 'soort'genoten op gaan de mensen met wie ze toch niet kunnen converseren uit de weg..... toch nog even terugkomen op de 'analyse' van david (man met ervaring in vietnam...op alle vlakken); hij heeft de verandering van de houding van de viets tav westerlingen gezien : hield men vroeger nog met 'n zeker egard de deur open voor 'n westerling en kreeg men daarvoor 'n kleinigheid, nu wordt - vooral in de money belt die oa saigon wel is (+hanoi etc) - wordt voortdurend op westers geld geaasd......en belangrijk: ze vinden dat het zo hoort...ze vinden dat niet misdadig....ze vinden -als er tenminste geen geweld aan te pas komt - dat het gerechtvaardigd is in de vorm van ..herverdeling van geldmiddelen !! in die optiek kan ik beter plaatsen wat mij is overkomen, uiteraard zonder dat goed te keuren (het betreft immers mijn centen): ze interpreteren dat geenszins als diefstal, maar eerder 'one-upman-ship', dwz men is de andere te vlug af, kortom geld wegnemen van wie veel rijker is is dus geen diefstal (wat natuurlijk stof levert voor moraliteitsdiscussie) en....m'n argument dat ik ginder misschien wel 'rijker' ben en in europa slechts 'average' snijdt geen hout....voor hen ben ik rijker, punt uit ! trouwens...waarom zou ik moeten verwachten dat die lui van wie de meesten 'het zout op de patatten' niet verdienen - vriendelijk moeten zijn tegen mij ! ik heb mannen en vrouwen ontmoet die rechtstreeks vroegen 'je moet me helpen' omdat dat moreel zo hoort...natuurlijk heb je de overgrote meerderheid die liefst die vreemdelingen niet zien omdat ze te dikwijls geconfronteerd worden met hun eigen tristesse !!
en nog iets over de tweede diefstal.... ik laat het ongemoeid...ik heb de ervaring gehad met de politie in hanoi (ik deed het toen ook om de ervaring op zich) en alhoewel ik toen slachtoffer was, werd ik plots vijand numero uno en bijgevolg uitgespuwd....david beweert dat m'n hotel nu 'n safe hotel is (wat stellen de andere dan wel voor, en ik ben beducht om van de drop in de regen te verzeilen)...bovendien speelt hier het spelletje van de 'de mol'...er lopen er hier 'n tiental, naast cleaning staff -the usual suspects dus- receptie, onderhoudslui die toch ook aan 'n slotje kunnen morrelen.... ik heb 'n twist gemaakt in m'n denken hier en de diefstal beschouw ik nu als mijn bijdrage aan ontwikkelingshulp, en alhoewel ik op lange tenen zou kunnen trappelen, mogen ze mij in belgie van nu af voorbijlopen als het gaat om het innen voor een of ander ontwikkelingsproject, waarbij vrijgestelden en allerhande vrijwilligerssoms als eersten aan de kassa aanschuiven !! en een ander aspect van het 'spelletje' is nu ook dat de dader in het ongewisse blijft: heeft het slachtoffer het al door of niet .... !? er staan nu drie dagen saigon op het menu...ik heb er alles gezien wat ik wil(de) zien....maar je kruist altijd het pad van mensen en dat hield altijd verrassingen in...wat nu ? foto...winkel in saigon met allerhande beelden van ho chi minh (uncle ho)...heldenverering
nooit je laten leiden door eerste indrukken, noch door wat anderen voorkauwen.....eerste indruk over vung tau was niet bepaald indrukwekkend, maar nu vandaag bleek dat ik beland was op het goedkopere deel (voor vietnamese toeristen) (en inderdaad...weinig westerlingen te zien)...vanmorgen met 'n tandem (gewone fiets leek mij hier niet voorhanden??) (ik maakte kennis met m'n duozitter...my - foto -jonge vrouw uit saigon hier op korte vakantie) met haar maakte ik dus 'n serieuze xe dap (fiets)tocht o.m. naar de mondainere delen en die waren toch heel wat indrukwekkender (jammer alleen van de oil-rigs in het gezichtsveld...er wordt dus naar olie geboord..)....prijzen rijzen hier echter bij manier van spreken de pan uit (heb ik ondervonden door het etentje 's middags voor m'n rekening te nemen....maar het was wel uitgebreide seafood...en om duimen en vingers van af te likken... 550.000vnd).....my spreekt geen engels....het was dus altijd behelpen met het door mij gekende vietnamees... noodzaak maakt soms bijzonder veel mogelijk !!!! en positief was ook dat ik met haar erg goed kon opschieten !!! morgen zet ik 'n punt achter vung tau....waarschijnlijk opnieuw met busje naar saigon en dat zal deze keer wel het laatste station zijn !
gisteravond buitenkans: de openlucht-tv-opname nav 80 jaar communisme in vietnam (uitzending op de verjaardag zelf dwz 03/02....schotel?) nog 's een spektakel uit de oude communistische doos met veel vlaggengewapper, maar ook kleurige show met tientallen synchrone topdansers en pluimpjes van ballerina's uitgedost in telkens andere 'ao dai'...op de achtergrond op groot scherm historische filmfragmenten waarin uncle ho (ho chi minh), de val van saigon '75, recente verwezenlijkingen ('n van trots glimmende nieuwe luchthaven - de tan son nhat in saigon is 'r zo een - en 'n onvermijdelijk containerschip scoren altijd goed), verder kinderkoor, uitbeelding van communistische hoogtepunten, toespraken, presentatoren m/v die alles rimpelloos aan elkaar praten, wellicht vietnamese topzangers(essen) in 'n soms eurovisie-songfestival-stijl (genre inzending malta of bosnie...), uitreiking van enkele erediploma's, enkele hoge pieffen die op het podium verschijnen, goed georkestreerde zwaaiende vlaggen in het publiek.... enkel het applaus vond ik beschamend minimaal (ik betrapte mezelf erop dat ik vaakst en hardst applaudisseerde)...de viets houden zich allicht meer bezig met hun alledaagse zorg om te...overleven dan dit santenkraam ...en in dat opzicht heeft david ('n amerikaanse 50-er die al sinds '95 in vietnam komt en er zaken doet) 'n duidelijker licht laten schijnen over de jungle-van-het-overleven, vooral in saigon (morgen of... meer verhelderends daarover.....!!!)
misschien vanmorgen toppunt van m'n improvisatie... dacht even (7u) nog 'n dagje hcm...bij ontbijt (8u) dacht ik 'ik neem de speedboat naar vung tau' (160.000vnd), na het ontbijt en inwinnen van info (9u) besluit: 'ik ga met local bus van de hoa mai (55.000vnd) naar vung tau'...ik laat m'n grote bagage achter in hotel en laat me met rugzak door xe om (20.000) naar opstapplaats rijden...vertrek 10.30u (16 passag. allen viets die geen woord met elkaar wisselen), stopplaatsen op verzoek van passag. (er zijn geen haltes).....aankomst 13.30u aan terminal ....ik weet hoegenaamd niet waar ik ben..... vraag aan xe om me naar 'n hotel te brengen, bij discussie over prijs weigert hij, ik geef toe, hij doet het toch en stort me af aan 'n luxehotel waar prijzen van 1.250.000vnd worden gehanteerd...hij weg....tweede xe om brengt me uiteindelijk naar 'n betere (voor m'n budget) bestemming 'nha nghi huy hung' (gh hh)...300.000 alles erop en eraan (tv, airco, fridge, 2x dubbelbed, prive badkamer, secretaire)...heb zelfs terras met uitzicht op zee..geen ontbijt vung tau (foto), weekendbadplaats voor de saigonezen, lange tijd gepusht als 'n soort st tropez, intussen lang voorbijgefietst door nha trang, mui ne... en eerste kennismaking is niet denderend, korte tijd na de middag lijkt 't wel 'n spookbeach, nu (bij 18u) gonst het van de traffic; het is zeker overpriced; opvallend is de korte berg met 'n reuze christusbereld ('n schromel;ijk overschatte kopie, lijkt wel, van de imponerende christus op de corcovado in de baai van het braziliaanse rio) hoop morgen 'n xe dap (fiets) te huren (maar tot nu toe nauwelijks verhuurpunten gevonden) want ik wil dat hier iets beter verkennen ! sinds aankomst in duurdere hcm en hier dus.... lijken de dong (vn centen) wel....gejaagd door de wind
hopelijk vanavond ipv gisteren sheraton thang (level 23)..vanmorgen dirk opgezocht in z'n hotel in de hai ba trung en uitgebreid aan de koffie onze ervaringen uitgewisseld...opvallend hoe gelijklopend ideeen soms kunnen zijn bv ivm 't vibrante leven dat zich hier ontrolt (saigon lijkt stilaan op weg in voetsporen te treden van bangkok of singapore, althans wat 't com/fin centrum betreft)...
wie saigon bezoekt zal uiteraard 'n idee hebben van ...enkel de binnenstad (en dan nog.. ik heb het niet bepaald begrepen op mensen die ergens geweest zijn en als volleerd deskundige hun wijsheden ventileren...er zijn meer en grondiger en extensiever bezoeken nodig om nog maar 'n proeve van 'n idee te hebben)...de binnenstad is het gonzende quan 1 (district 1) (let wel ook in andere districten gonst het niet minder in 'n stad waar waarschijnlijk elk min of meer volwassen mens over 'n brommer beschikt en die dan ook constant gebruikt) en quan 1 ligt ahw tussen aan de ene kant pham ngu lao distr., aan de andere kant de chique dong khoi met opera...precies wat daartussen geklemd zit wordt door de toerist bezocht....wie daarbuiten komt heeft contacten, want zonder is er geen enkele, maar dan ook geen enkele reden waarom men in andere districten zou komen....wie dus daar rondloopt, loopt daar (ik verwed mijn half hoofd daarop) als toerist ...alleen tussen viets
met my vanmorgen taxi naar opstapplaats hoa mai-bus vung tau en vertrek 9u naar saigon...nog 'n laatste keer rijden doorheen vung tau leert me dat het wel degelijk 'n drukke mondaine kustplaats is....terwijl ikzelf eerder in het 'blankenbergse' deel van vung tau verbleef....raar, zelfs al wordt zoiets niet opgelegd...'soort zoekt soort', 'n vorm van natuurlijke segregatie, mensen zoeken hun 'soort'genoten op gaan de mensen met wie ze toch niet kunnen converseren uit de weg.....
nooit je laten leiden door eerste indrukken, noch door wat anderen voorkauwen.....eerste indruk over vung tau was niet bepaald indrukwekkend, maar nu vandaag bleek dat ik beland was op het goedkopere deel (voor vietnamese toeristen) (en inderdaad...weinig westerlingen te zien)...vanmorgen met 'n tandem (gewone fiets leek mij hier niet voorhanden??) (ik maakte kennis met m'n duozitter...my - foto -jonge vrouw uit saigon hier op korte vakantie) met haar maakte ik dus 'n serieuze xe dap (fiets)tocht o.m. naar de mondainere delen en die waren toch heel wat indrukwekkender (jammer alleen van de oil-rigs in het gezichtsveld...er wordt dus naar olie geboord..)....prijzen rijzen hier echter bij manier van spreken de pan uit (heb ik ondervonden door het etentje 's middags voor m'n rekening te nemen....maar het was wel uitgebreide seafood...en om duimen en vingers van af te likken... 550.000vnd).....my spreekt geen engels....het was dus altijd behelpen met het door mij gekende vietnamees... noodzaak maakt soms bijzonder veel mogelijk !!!! en positief was ook dat ik met haar erg goed kon opschieten !!!
gisteravond buitenkans: de openlucht-tv-opname nav 80 jaar communisme in vietnam (uitzending op de verjaardag zelf dwz 03/02....schotel?) nog 's een spektakel uit de oude communistische doos met veel vlaggengewapper, maar ook kleurige show met tientallen synchrone topdansers en pluimpjes van ballerina's uitgedost in telkens andere 'ao dai'...op de achtergrond op groot scherm historische filmfragmenten waarin uncle ho (ho chi minh), de val van saigon '75, recente verwezenlijkingen ('n van trots glimmende nieuwe luchthaven - de tan son nhat in saigon is 'r zo een - en 'n onvermijdelijk containerschip scoren altijd goed), verder kinderkoor, uitbeelding van communistische hoogtepunten, toespraken, presentatoren m/v die alles rimpelloos aan elkaar praten, wellicht vietnamese topzangers(essen) in 'n soms eurovisie-songfestival-stijl (genre inzending malta of bosnie...), uitreiking van enkele erediploma's, enkele hoge pieffen die op het podium verschijnen, goed georkestreerde zwaaiende vlaggen in het publiek.... enkel het applaus vond ik beschamend minimaal (ik betrapte mezelf erop dat ik vaakst en hardst applaudisseerde)...de viets houden zich allicht meer bezig met hun alledaagse zorg om te...overleven dan dit santenkraam ...en in dat opzicht heeft david ('n amerikaanse 50-er die al sinds '95 in vietnam komt en er zaken doet) 'n duidelijker licht laten schijnen over de jungle-van-het-overleven, vooral in saigon (morgen of... meer verhelderends daarover.....!!!)
