in mijn kindertijd hadden we geen tuin omdat we in volle centrum van Geraardsbergen woonden. Wellicht is dat de reden dat ik sinds mijn huwelijk al jaren een gepassioneerd tuinliefhebber ben.
Ik herinner mij dat ik in ons eerste privétuintje een volledig pakje sla uitzaaide en al mijn buren konden meegenieten van verse slaplantjes. Dit is een fout waar ik mij nu niet meer aan bezondig
In deze blog vind je naast veel informatie over onze vijver en de dieren die er in leven en bezoeken, ook veel fotomateriaal van struiken, bloemen en planten die we in onze tuin hebben. Geniet ervan, dat doen wij ook.
Indien opmerkingen of vragen, aarzel niet om mij te contacteren via e-mail. Dit kan via het vakje "E-mail mij!" zie vakje rechts.
Neem ook gerust een kijkje op mijn andere weblogs:
Na een zoveelste slechte aardappeloogst, in de volksmond "de plaag" genoemd, kwamen wij medio 2001 op het idee om de oppervlakte die vrijkwam in onze groentetuin te benutten voor een siervijver.
De moestuin verhuisde naar een vrijgekomen lapje grond (+/- 90 ca) waar vroeger kippen en eenden hun onderkomen vonden.
Het merendeel van deze dieren werd aan familie cadeau gedaan, maar een klein deel belandde alsnog in de diepvriezer en achteraf in de pan. Voor het slachten van de kippen heb ik evenwel beroep gedaan op mijn schoonvader. Zelf kon ik het niet over mijn hart krijgen om deze tweevoeters een kopje kleiner te maken.
Voorbereiding
Een vijver opstarten is een heel karwei en dus hadden wij ons grondig voorbereid.
Verschillende boeken werden uitgepluisd, internetsites geconsulteerd en natuurlijk werd ook het veldwerk niet over het hoofd gezien.
Belangrijkste naslagwerken:
De siervijver (biologisch evenwicht sleutel tot gezond en helder water) - Luc Deprez
Het vijverboek - Ada Hofman
Vijvers - Ada Hofman
Rotstuinen en vijvers (Timelife)
Tuinvijvers - Peter Stadelmann
We bezochten verschillende tuinen (o.a. tijdens de "open tuin" dagen) en vijvercentra zowel in Oost- als West-Vlaanderen, in Vlaams-Brabant, in Limburg tot in de provincie Antwerpen. We hebben dus meerdere vrije dagen opgeofferd om ideeën op te doen om onze droomvijver te verwezenlijken.
Om er een paar op te noemen:
Ollevier & Co - Ham
Tuin van Dina Deferme - Stokrooie (Hasselt)
Holvoet - Hulste (Harelbeke)
Garden Wizard - Erpe Mere
Domein van Huizingen
Aanvang van de werken
Vooreerst dienden de sparren (+/- 15 jaar oud), die de scheiding vormden tussen de groentetuin en de siertuin, te worden verwijderd. Een lastig karwei, gelet op het feit dat alle wortels dienden uitgegraven. Dit werk alleen al nam een paar dagen in beslag, want ze hadden al een mooie hoogte bereikt en als ik me goed herinner ging het over een 25-tal stuks die dienden omgezaagd, gekleind en weggevoerd.
Een vergunning met de nodige bewijsstukken (plannetjes, foto's e.d.) werd bij de bevoegde dienst bij het gemeentebestuur ingediend en een paar weken daarna, na ontvangst ervan en na het respecteren van de wachttijd kon dan uiteindelijk worden gestart met de werken.
Realisatie
Vooreerst werd de gehele oppervlakte onkruid -en steenvrij gemaakt.
Hierna plaatsten wij het bruggetje dat we hadden aangekocht en begon het uitpalen van de vijver.
Door het feit dat de vijver in trappen werd gegraven viel het eigenlijke graafwerk al bij al nog mee (+/- 2,5 dagen werk).
Een eerste trap werd gegraven op 20 cm diepte, de tweede op 50 à 70 cm, de derde op 100 à 120 cm.
Bedoeling hiervan was om op elk plateau waterplanten te zetten. In tuincentra vind je nl. bij elke waterplant ook informatie over de plantdiepte.
De opgegraven aarde werd op een hoop gegoten met de bedoeling achteraf een beekloop/waterval te creëren.
De diepte van de vijver in achtvorm met brugje was enerzijds 120 cm en 110 cm. Dit is voldoende diep om vissen toe te laten te overwinteren in het diepe gedeelte, ook al is het een strenge winter en is de vijver dichtgevroren.
Daarna werd gestart met het slaan van de azobe-paaltjes en hierop werd de ecolat-afboording aangebracht zodat er waterpas kon worden gewerkt. Dit is uiterst belangrijk zodat de vijver niet op één plaats overloopt !
Na dit alles werd het gronddoek aangebracht.
Onder deze gronddoek mag er ook ander materiaal zoals krantenpapier, jute zakken, karton e.d. worden aangebracht. Dit extra materiaal zorgt ervoor dat kleine steentjes die werden over het hoofd gezien bij de graafwerkzaamheden niet door de folie priemen en er gaten ontstaan in de folie.
Hierna werd al vlug de EPDM-rubberfolie geplaatst. Om de folie te plaatsen dienden wij evenwel beroep te doen op familie, vrienden en buren want deze woog +/- 500 kg.
Belangrijk is om de folie goed te ontplooien en deze in alle hoeken correct te plaatsen want eenmaal je begint met de vijver met water te vullen (best is leidingwater) kan je de plooien niet meer glad krijgen.
Vooraleer we evenwel starten met het vullen van de vijver werd er substraat op de bodem aangebracht. Dit substraat zorgt er voor dat micro-organismen zich kunnen ontwikkelen en slib beter gaat verteren.
Terzelfdertijd werden er ook een potje "Bacterial "toegevoegd. In dit potje zitten gedroogde micro-organismen die eenmaal in contact met water zich beginnen te ontwikkelen. Na een paar dagen zie je al kleine minuscule diertjes die zich in het vijverwater bewegen: duikerwantsen, watertorren, waterspinnen, libellen, enz.
Uiteindelijk bleef de teller staan op 18 kubieke meter water!!
Opstart vijver
Groot was onze verbazing toen na enkele dagen er al grotere waterbewoners werden opgemerkt namelijk 3 salamanders. Wellicht kwamen deze uit een vijvertje in de buurt en vonden zij onze vijver een ideaal vakantieoord. Toen wij medio 2002 evenwel de eerste vissen in onze vijver dropten, kozen de salamanders het hazenpad.
Kostenplaatje (in 2002)
Brug type "Houtland" (afmetingen: 290 cm op 90 cm): 27.590 BEF
Afwerking achteraf en tot op heden (beplanting, afboording met kasseistenen, enz.): prijs niet gekend ook al omdat dit een continu proces is, dat steeds vatbaar is tot verbetering.
Ondertussen heb ik ook een tweede vijverfilter met UV-lamp geïnstalleerd omdat mijn broer onlangs stopte met zijn vijver.
Vlaanderen heeft opnieuw massaal vogels geteld, nl. 724.776 vogels (zie ook mijn eerder artikel) en de top 10, volgens Natuurpunt, ziet er als volgt uit.
Tussen haakjes de ranking van vorig jaar (2023).
1. Huismus (1)
2. Koolmees (2)
3. Kauw (5)
4. Houtduif (4)
5. Pimpelmees (6)
6. Vink (3)
7. Merel (8)
8. Ekster (9)
9. Turkse tortel (7)
10. Spreeuw (-)
Voor meer uitleg, zoals o.a. het aantal stemmers, aantal vogels per tuin, enz. : klik hier
Er valt niet alle dagen sneeuw. Je moet er dus vlug bij zijn om plaatjes te schieten want vanaf het ogenblik dat de temperatuur even boven nul klimt is het gedaan met de pret en het wit tapijt.
Voorzichtig door de sneeuw stappen vooraleer een plasje te doen.
't Is fris aan de pootjes (ook voor een herdershond)
In vergelijking met gisteren is de sneeuw al een beetje gesmolten.
De meesjes komen opnieuw massaal aangevlogen naar onze tuin. Ik heb een paar mezenbollen opgehangen maar die blijven onaangeroerd, de voedersilo met nootjes daarentegen wordt druk bezocht.
Vlaanderen heeft gestemd! De vogel van het jaar 2024 is niemand minder dan de huismus.
Blijkbaar is het aantal huismussen sterk gedaald, maar dat merk ik evenwel niet in onze tuin.
Misschien komt dit omdat we veel groenblijvende struiken in de tuin hebben waarin ze kunnen schuilen en een nest bouwen en de aanwezigheid van onze vijver waar ze regelmatig hun dorst kunnen lessen.
Vandaag 5 november en zojuist volgende foto's nog gemaakt in de tuin.
Ja, je ziet het goed, de dahlia's bloemen dus nog steeds. We hebben dan ook nog geen vorst gekend.
Een teken aan de wand dus dat de opwarming van de aarde zich voortzet.
Akkoord deze rode variant hierboven ziet er niet zo mooi meer uit, maar
de bloemen brengen nog altijd kleur in de tuin
Ik kies er de laatste jaren voor mijn dahlia's in de grond te laten overwinteren i.p.v. ze te rooien en op te bergen tegen de vorst.
Het is een keuze die je maakt en indien ze alsnog afsterven in de grond, kun je in het tuincentrum er gemakkelijk een aantal nieuwe op de kop tikken tegen een aanvaardbare prijs.
Ik begin met minder goed nieuws: liefst 2 grote stamrozelaars en 1 kleine stamrozelaar gaven er de brui aan na afloop van de winter. Je ziet direct of er nieuwe blaadjes ontstaan, maar als je in het begin van de lente vaststelt dat dit niet of nauwelijks het geval is, moet je conclusies trekken.
Maar niet getreurd, hierna de mooiste 10 rozenfoto's van het afgelopen jaar uit onze tuin.
November wordt de rozenplantmand van het jaar genoemd.
Kweek je zelf rozen of wil je er nieuwe aankopen en in de grond steken dan is november de maand bij uitstek om dit te doen.
Je vindt in veel tuincentra nu reeds rozen met blote wortel. Deze zijn niet zo duur als containerplanten en laten zich gemakkelijk planten.
Ik kweek ook zelf rozen door stekken te nemen tijdens de winter snoei.
Ik neem stekken van ongeveer 30 à 40 cm.
Met een goeie snoeischaar knip je schuin boven een oog af en onderaan een oog bij het andere uiteinde van de stek.
Die stekken steek ik dan schuin in de aarde (zie foto hierna: vrijgekomen plek in de groenten tuin) en je mag er donder op zeggen dat je meer dan de helft overhoudt tot waardige planten die je achteraf kunt uitplanten waar je maar wil of die je kan uitdelen aan familie of vrienden.
Let op! Nooit rozen planten op een bed waar eerder rozen stonden ofwel moet je de oude grond afgraven en deze vervangen door nieuwe grond.
Waterlelies zijn de perfecte aanvulling voor je vijver. Ze zorgen voor de nodige schaduw en zijn daarenboven ook nog mooi om zien.
We hebben de 4 kleuren in onze vijver (wit, roos, geel en rood) en jaar na jaar groeit de omvang van deze prachtige planten. Ze gebruiken o.a. de uitwerpselen van de vissen als voeding om weelderiger te worden.
Wat was er nu in feite eerst: de buxusmot of de buxusrups? Dit is een vraag identiek als: "wat was er eerst de kip of het ei?"
In elk geval met onze buxus-collectie zien we beide liever niet. De vraatzucht van de rupsen is namelijk ongekend en meedogenloos voor onze buxusbollen -en hagen.
Als je de vogels ziet neerstrijken op je buxus moet je er als de kippen bij zijn, want meestal is dit een teken aan de wand dat de buxuslarven hun buikje vol aan het eten zijn.
Ik heb dit kalenderjaar al zeker 8 keer gesproeid en blijkt dat de producten die ik aanwend deze beestjes niet meer kunnen afremmen.
Een rups op wandel op het tuinpad
Een rups in actie.
Een buxusmot en enkele rupsen gevangen in een plastiek doos.
Een rups iets meer in detail tijdens haar werkzaamheden.
Onlangs deed ik het deksel open van een oude kolenbak in onze tuin en ontdekte ik een aantal ... die druk in de weer waren (zie foto's hierna).
Ik dacht evenwel verkeerdelijk dat dit bijen waren en dat je mij binnenkort op een artisanale markt met mijn eigen honing zou terugvinden.
Marc, een collega-bestuurslid van de bloedgevers afdeling Galmaarden en tevens imker, plaatste mij evenwel onmiddellijk met beide voeten op de grond: het zijn nl. wespen.
Soms als je natuurfoto's neemt ben je je niet bewust van de details die je ontdekt bij het vergroten van zulke foto's (zie voorbeeld hierna): een rode roos met groene luizen.
Je kan zelfs duidelijk de ogen van de luizen detecteren.
En nee ik heb nog nooit mijn rozen bespoten met insecticide. Ik laat de natuur zijn gang gaan en indien echt nodig spuit ik de meeste weg met een waterstraal.
Vorig jaar hadden wij een potje cadeau gekregen met verschillende planten en bloemen.
Omdat de meeste bloemen en planten waren afgestorven en enkel de klimop had overleefd, had ik de pot buiten laten staan tijdens de winter en tot mijn verwondering staken er in de lente een aantal nieuwe stengels boven de pot uit.
Ik ben dan beginnen water geven tijdens de iets drogere periodes en de plant bleef maar groeien en er vormden zich ballonvormige bloemknoppen aan de plant.
Begin deze week ging één van deze bloemknoppen open en ontplooide er zich een mooie bloem. Na een beetje opzoekingswerk kwam ik uit op de ballonplant.
Blijkbaar is deze dus matig winterhard, wordt tot 40 à 50 cm hoog en bloeit ze van juni tot september.
Al bij al ben ik blij met deze onverwachte nieuwe aanwinst
Bestaat ook in het wit heb ik onlangs opgemerkt in de tuin van vrienden.
Onlangs merkte ik een wespennest op aan het plafond in één van onze tuinhuizen.
In het begin was er niet al te veel activiteit dus hoopte ik door de deur en het venster dicht te houden de gemoederen zouden bedaren, maar niets was minder waar.
Ze bleven maar aanvliegen en verschaften zich toegang via een spleet onderaan het dak. Spleet die ontstaan was door het werken van het hout gedurende de warme dagen.
Na een paar dagen groeide ook de omvang van het nest en trok ik mijn stoute schoenen aan en verwijderde zelf het nest.
Ik gebruikte hiervoor een plastiek doos (zie foto's hierna) die ik over het nest plaatste en dan verplaatste ik vliegensvlug de doos waardoor het nest loskwam en sloot ik deze af met het doosdeksel.
Slechts een viertal wespen ontsnapte, maar gelukkig bleken ze niet agressief en met een paar gemikte meppen kon ik ze elimineren.
De doos liet ik gesloten gedurende een paar dagen tot ik opmerkte dat ze wellicht door zuurstoftekort één voor één stierven.
Hopelijk krijg ik na het posten van dit bericht geen last met GAIA
Onlangs merkte ik bij een nonkel van mijn vrouw een mooie plant op met paarse bloemen die ik niet kende.
Hij had twee exemplaren en schonk er mij één. In ruil kreeg hij van mij een Agapanthus.
Ruilhandel is al ingeburgerd van in het begin der tijden
Na het nodige opzoekwerk (via Google afbeeldingen) ontdekte ik dat het ging om de ééndagsbloem en meer bepaald de variëteit "Zwanenburg Blue" (zie foto's hierna).
En iets later op de dag ontdekte ik ook waarom ze deze bloem ééndagsbloem noemen (zie foto hierna).
Alhoewel ik zou eerder stellen dat het gaat om een halve dagsbloem.
Vorig weekend, zie mijn eerder bericht (klik hier) was er open tuin bij onze buurvrouw Natasja.
Gelet op het goeie weer waren wij graag van de partij.
Natasja haar tuin +/- 1,5 ha groot is een ecologische tuin, waar dus geen pesticiden worden aangewend en alle snoeisel e.d. weer in de tuin wordt gebruikt.
Hierna enkele sfeerbeelden.
In elke grote tuin hoort er ook een hangmat
Afbeelding hierboven: Natasja doet ook aan aquarellen
De Vlinderstichting NL organiseerde het afgelopen weekend een telweekend van libellen.
Ruim 600 tellers namen deel en er werden samen 5233 libellen geteld.
De top 3 was:
1. De azuurwaterjuffer
2. Het lantaarntje
3. De watersnuffel
Als Belg kon ik niet deelnemen, maar ik stel me steeds collegiaal op met onze noorderburen en nam dus het afgelopen weekend ook een aantal foto's van libellen en waterjuffers die ik met jullie deel.
Azuurwaterjuffer
Andere foto's van deze gevleugelde dieren vind je door te klikken op volgende link in mijn blog.
De datum werd gekozen door de Verenigde Naties (World Bee Day).
Hiermee wil zij de bewustwording vergroten van het belang van de bijdrage van bijen aan duurzame ontwikkelingen en de bedreigingen waarmee zij worden geconfronteerd zoals o.a. de Aziatische hoornaar.
De quote hierna, die ik op het internet vond, vond ik persoonlijk zo mooi en toepasselijk dat ik deze met jullie wil delen.
We staan namelijk niet meer stil bij de mooie dingen die ons omringen, waaronder de natuur en zijn altijd maar druk bezig om onszelf voorbij te hollen.
De naam spreekt voor zich, voorjaarsbloeiers zijn bloemen die er in het vroege voorjaar bij zijn.
Wens je dus op het einde van de winter of begin lente al genieten van kleur in de tuin voorzie dan zeker een aantal van deze planten of bloemen in je borders of in een aantal bloempotten.
In de winter zijn er de bloemen van de Helleborus (zie ander artikel op deze blog) als eerste bij, maar vanaf de eerste zonnestralen steken een aantal andere bloemen de neus aan het venster.
Om er een paar op te noemen: narcissen, krokussen, sleutelbloemen, sneeuwklokjes, blauwe druifjes, tulpen, enz.
Zij die me kennen weten dat één van mijn hobby's fotografie is, maar mijn foto's kunnen niet tippen aan de foto's die natuurfotografen maken.
Er zijn daar verschillende redenen voor, waaronder één mijn onkunde en twee de apparatuur waarmee ik fotografeer.
Maar ik ga niet klagen en kan enkel maar bewondering opbrengen voor de vele natuurfotografen met engelengeduld die er quasi hun beroep van maken om supermooie foto's te maken en deze te delen met de rest van de wereld.
Eén van deze verenigingen bij ons in de streek zijn de natuurfotografen Pajottenland.
Hierna link naar hun site, waar je een aantal juweeltjes kunt ontdekken. Klik hier
Helleborus of kerstroos is nog zo'n een gemakkelijke vaste plant die elk jaar tijdens de winter zorgt voor bloemen in je tuin.
Een goedkope plant is het niet, maar jaarlijks groeit de plant bij en je kan hem overal zetten: in volle zon, in halfschaduw of in de schaduw.
Snoeien hoeft niet, maar indien je dit wil, doe je dit na de voorjaarsbloei. Let wel op want het sap van de plant is giftig en kan huidirritatie veroorzaken. Dus best handschoenen dragen.
Bloeitijd: van december tot maart
Hoogte: 50 cm
Om kans op uitdroging te voorkomen is het ook beter de plant in de volle grond te zetten.
Via de vzw De Mark, een natuurvereniging bij ons in de buurt, kwam ik in contact met een ex-inwoner van ons mooie dorp Galmaarden, nl. Johan Ooghe.
Johan doet aan natuurfotografie en is verhuisd naar Jemeppe (Rochefort) in Wallonië, waar het volgens hem, rustiger en mooier wonen is vooral als je graag in de natuur vertoeft.
Zoals in een vorig artikel meegegeven is de putter de vogel van het jaar 2023 volgens Natuurpunt. Hierna een prachtige actiefoto van de distelvink (putter) die Johan mij doorstuurde.
Voor meer foto's, verwijs ik jullie graag naar zijn website: klik hier
Na een eerste selectie van Engelse spreuken, hierna nog enkele toepasselijke oneliners die ik op het internet heb gevonden en die ik nodig vond om te delen met jullie:
Iedereen kent ze wel: de grote purperen bollen op een lange stengel.
Eens je een knol van een sierui in je tuin hebt geplant kun je beginnen met genieten. De knol vermeerdert zich jaarlijks, maar kan in het slechtste geval ook afsterven, maar dit laatste gebeurt zelden.
Je kan deze bloem met veel andere planten en bloemen combineren. Met hosta's bijvoorbeeld krijg je een heel mooi contrast.
De bloem komt stilaan open
De bloemen zijn enorm geliefd bij bijen
Allium in combinatie met het veelkleurige blad van hosta's
Misschien eens interessant voor de bezoekers van mijn blog hoe mijn moestuin er in 2022 uitzag en wat je op een ruimte van +/- 35 m² kunt planten.
De inplanting van deze moestuin is achteraan onze tuin links (zie luchtbeelden - klik hier)
Andere foto's van mijn groentetuin vind je door hier te klikken
De voorbereidende werken: laatste preiplanten uitgraven en in de diepvriezer opbergen en onkruid vrij maken van de rest van het perceeltje gebeurde op 19 april. Het frezen van de grond deed ik op 20 april. Met de spade omsteken doe ik niet meer want blijkbaar, als je te diep graaft, komt de goeie grond onderaan te liggen en heb je minder opbrengst.
Het eigenlijke planten (eerst aardappelen) startte op 21 april.
In november vorig jaar had ik reeds 2 rijen met rozenstekken (Moschata hybriden) aangeplant met de bedoeling deze voldoende wortels te laten aankweken en oude struiken die niet veel meer opbrachten te vervangen.
Hierna een overzicht hoe de rest werd beplant:
1 rij
struikbonen (2 zaden per 10 cm) (mid mei aangeplant om de ijsheiligen te slim af te zijn)
1 rij met 3 planten met trostomaten
1 rij met 6 selderplanten
en 4 knolvenkels
1 rij peterselie (gekrulde donkergroene)
1 rij Wortels Nantes
1 rij oplegajuin Barletta
1 rij Wortels Nantes
1 rij oplegajuin Barletta
12 Appia slaplanten
5 rijen plantajuin (15 cm
afstand in de rij en rijen op 30 cm afstand) 350 g Sturon
5 rijen aardappelen (plantgoed
30 cm afstand in de rij en rijen op 60 cm afstand) à 11 pootaardappelen per rij
Rondom het perceel zie je verschillende bessenstruiken, dus geen onkruid
Natuurlijk heb ik mee vogels geteld tijdens het telweekend van 28 en 29 januari 2023.
Mijn telling deed ik vandaag, op zondag 29 januari, tussen 10h45 en 11h00.
Hierna de resultaten van mijn telling die ik online heb ingediend bij Natuurpunt:
Huismus: 3
Koolmees: 9
Pimpelmees: 5
Roodborst: 5
Zwarte kraai: 1
Een koolmeesje in actie
In bijlage het telformulier dat ik gedownload heb van hun site, evenals een poster (A3) met een overzicht van de meest courante tuinvogels in onze contreien.
Heren, begrijp me niet verkeerd, ik heb het over het grote tuinvogelweekend
Bedoeling is dat je dit WE (28 en 29 januari) zoveel mogelijk tuinvogels naar je tuin lokt met schaaltjes met water en eten (mezenbollen of andere voedersystemen) en dat je de vogels telt en je melding doorgeeft aan Natuurpunt.
De naam op zich spreekt al voor zich "cottage garden" doet je onmiddellijk denken aan Engeland.
Voor zij die niet weten waarvoor een cottage garden staat denk dan aan een tuin vol met bloemen, eventueel aangevuld met tuinkruiden, een kleine houten structuur zoals een hekje of een pergola en een ander element zoals een tuinornament of iets met water.
Tijdens ons bezoek aan de tuinen van Engeland (zie afbeeldingen hierna) hebben wij meermaals kennis kunnen maken met zulke voorbeeldtuinen. Deze tuinen hebben mij dan ook geïnspireerd om bloemen die ik nog niet bezat in onze tuin te droppen zoals bijvoorbeeld de akelei en alium (sier ui).
Link naar een interessant artikel over cottage garden: klik hier
Hier heb ik even getwijfeld welke titel ik aan dit artikel ging toekennen: "Tuinweetjes" of "Tuintips", maar in feite komt het uiteindelijk op hetzelfde neer.
Bedoeling is om een klein beetje ervaring met de bezoekers van mijn blog te delen en hopelijk hebben jullie er iets aan.
Hierna in willekeurige volgorde 10 tips:
Tip 1 : Kies hoofdzakelijk voor vaste planten, dus minder éénjarigen. Dit bespaart je een hoop werk.
Tip 2 : Hou onkruid weg uit je border en kies dus waar nodig voor bodembedekkers.
Tip 3 : Groenblijvende planten geven jouw tuin het ganse jaar door kleur.
Tip 4 : Start je met een nieuwe tuin, maak dan vooraf een plan op en/of laat je deskundig adviseren.
Tip 5 : Beperk zoveel mogelijk bestrating, ga liever voor grint zodat regenwater in de bodem kan dringen.
Tip 6 : Heb je graag leven in je tuin kies dan voor een waterpartij en plant bloemen en struiken die bijen en vlinders aantrekken.
Tip 7 : Hou rekening met de bodemvereisten van elke plant/bloem/struik/boom zodat deze zich ten volle kunnen ontwikkelen.
Tip 8 : Aansluitend op vorige tip, niet elke plant houdt van de zon, sommige geven de voorkeur aan schaduw.
Tip 9 : Voorzie in de buurt van je tuin ook een composthoop -of vat. Met compost kun je wonderen doen.
Tip 10 : Zet hoge planten of struiken achteraan in de border en dus op de voorgrond kleine planten of bloemen.
Wil je nog meer tips, abonneer je dan op de gratis nieuwsbrief van Tuinadvies, één van de meest bezochte tuinsites van de Benelux. voor meer info: Klik hier
Een andere interessante site is deze van Tuinieren op zandgrond, waar je in 10 tips wordt uitgelegd hoe je tuin aan te leggen:
De belangrijkste tip die ik jullie kan meegeven is goed nadenken
over de plaats waar je vijver gaat komen want eens je vijver daadwerkelijk is aangelegd, is er
geen weg terug.
Hou dus zeker rekening met bomen in de buurt. Niet enkel
vanwege de bladeren die in je vijver kunnen terechtkomen, maar ook met hun wortels
die de folie (als je hiervoor kiest) zouden kunnen beschadigen na verloop van
tijd.
Geen bomen in de directe omgeving, maar in de herfst vallen
er genoeg bladeren in de vijver van de populieren van bij de buren.
Komt je vijver de hele dag in de zon te liggen, dan zal je
veel waterplanten in je vijver moeten voorzien om opwarming en algengroei tegen
te gaan. Ook zuurstofplanten zijn dan een must.
Met rubberfolie (minimum 1 mm dik) kan je je vijver elke
gewenste vorm meegeven (ovaal, rond, enz.). Een betonnen structuur of een
polyester-vorm beperkt je in je mogelijkheden.
Een waterkraan in de buurt is ook een aanrader want op warme
dagen verdampt er veel water vooral als je ook nog een beekloop of een fontein
hebt.
Bepaal ook vooraf of je vissen wilt in de vijver of enkel
maar amfibieën. En kies je voor Koi's hou er dan rekening mee dat deze je
waterplanten opeten en je een zwaardere filterinstallatie nodig hebt.
Zorg tijdens de aanleg dat de grond onder je folie vrij is
van stenen of andere puntige voorwerpen want de druk van het water op de folie
is enorm. Voorzie dus ook een goeie worteldoek om je folie te beschermen.
Wij hebben op geen m² worteldoek gekeken bij de aanleg van onze vijver
Als je jonge kinderen of kleinkinderen hebt verlies hen dan
geen moment uit het oog, want een kind speelt graag in water en een ongeluk is vlug
gebeurd.
Onze vijver ligt quasi continu in de zon, vandaar dat we veel waterplanten hebben voorzien
Het meiklokje of Lelietje-van-dalen associeert men bijna altijd met
1 mei. Begin mei is namelijk de periode dat dit bloemetje in boeketten opduikt
en menige echtgenoot een bosje cadeau
doet aan moeder de vrouw.
Ik doe niet mee aan dit commercieel gedoe. Niet dat ik mijn vrouw niet graag zie, maar ik heb voldoende van deze knolletjes in mijn tuin staan en vanaf eind april kan ik dus ook naar hartenlust deze bloemetjes plukken en in een vaasje zetten.
Als ze vers geplukt zijn geven ze aan de ruimte waar ze staan
een heerlijke geur af. Dus een must voor elke tuinliefhebber.
Opgelet voor zij die dit niet weten: alle delen van deze
plant/bloem zijn giftig.
Nog een weetje: deze plant/bloem gedijt ook in de schaduw.
Een vijver in je tuin brengt leven in de brouwerij.
Je moet dit niet al te letterlijk nemen, ik bedoel hiermee enkel dat een vijver verschillende vijverbezoekers kan aantrekken.
Om er maar een paar te noemen: kikkers, padden, libellen, waterjuffers, salamanders, maar ook vogels.
Als je daarenboven over een beekloop beschikt zullen de gevleugelde dieren niet enkel hun dorst komen lessen, maar zullen er ook hun dagelijkse badje komen nemen.
Al zijn er natuurlijk een aantal die je liever niet ziet landen als je vissen in de vijver hebt zoals o.a. de reiger (zie afbeelding hierna) of de veelkleurige en mooie ijsvogel.
In de titel van mijn blog staat het woordje "vijver". Tot hier toe heb ik evenwel nog niet zo veel artikels over de vijver gepubliceerd, maar meer over de tuin (zie mijn artikel over de aanleg van onze vijver: klik hier).
Het wordt dus stilaan tijd dat hier verandering in komt.
Hierna een aantal foto's over enkele vijverbezoekers die elk jaar opnieuw opduiken en die de moeite waard zijn om te fotograferen vooral gelet op hun fijne lichaamsbouw.
Indien je er een andere mening op na houdt, laat het me dan weten.
In één van mijn vorige artikels had ik het over rozen (zie link) en haalde ik ook aan dat wij een aantal Moschata hybriden hadden aangeplant.
Hierna een aantal foto's van deze struikrozen + hun naam welke ik indertijd besteld heb bij Lens Roses.
Je kan natuurlijk ook bij een plaatselijk teler deze rozen bestellen want elk gerenommeerd tuinbedrijf zal wellicht wel een aantal van deze rozen in zijn assortiment hebben.
Deze rozen heb ik op +/- 60 cm uit elkaar geplant en dan krijg je mooie hagen met veel variëteit in kleur: rood, roos en wit.
Als je graag vogels in je tuin hebt, moet je er ook voor zorgen dat ze een onderkomen vinden.
De meeste maken hun nest onder een houten afdak, in een boom, onder de zonnepanelen, enz., maar je kan ook een handje helpen door nestkastjes op te hangen.
Hang deze kastjes niet te ver zodat je kan waarnemen wanneer ze er gebruik van maken.
Wij kochten in een groothandelszaak een paar van die nestkastjes, maar jaar na jaar vertikten de vogels het om in die kastjes hun nest te bouwen.
Waar ze wel een nest maakten was bovenaan in onze klimrozelaars (=mussen), onder het dakgebinte van onze poolhouse (winterkoninkjes), onder de nok van het dak (koolmezen) en onder de zonnepanelen (mussen).
Dit veranderde toen we van oude wilgen twee stronken ophingen waarin spechten een gat hadden gemaakt (zie foto's hierna).
Het jaar erop vonden de koolmezen hierin een onderkomen en dus bruikbaar genoeg om hun nest in te maken.
Moraal van het verhaal: laat de natuur zijn eigen gangetje gaan
Natuurlijk illustreren kleurenfoto's perfect de pracht en de mooiheid van bloemen en planten in je tuin, maar een aantal zwartwit foto's misstaan zeker ook niet op mijn blog (zie hierna).
Geniet maar mee.
Een dagpauwoog op een dahlia.
Akelei
Gele lis
Een roos met op de achtergrond weerspiegeling uit de vijver.
Als je van dieren in je tuin houdt, moet je hen tijdens droge periodes ook de nodige ondersteuning geven.
Pakweg 10 jaar terug was dit niet nodig. Dan hadden we nog evenveel natte zomerdagen als droge, maar de laatste jaren, met de opwarming van de aarde, voorzie je best een aantal vogeldrinkplaatsen in je tuin.
Omdat de reiger regelmatig op bezoek komt hebben we onze vijver overspannen met netten - daar kunnen de vogels dus niet meer terecht voor een verkwikkende duik of om hun dorst te lessen - dus plaats ik steeds een aantal onderzetschalen van bloempotten die ik voorzie van voldoende water voor onze gevleugelde dieren. Tijdens erg warme zomerdagen zijn deze schalen 's avonds praktisch leeg omdat allerhande vogels er niet enkel komen drinken, maar ook een verkwikkend badje nemen.
Je moet je niet verplaatsen naar je groentetuin en een plotse, opkomende regenbui zal ook geen excuus vormen om vlug een paar kruiden te plukken om je gerecht(en) op te smukken.
Als je geen vrij stukje grond in de buurt van je keuken hebt, is het dus misschien raadzaam om een kruidenbak of moestuinbak te plaatsen waarin je een aantal courante tuinkruiden in kwijt kunt.
Wij opteerden voor een kruidenbak in hout die we aankochten bij een grote winkelketen en die we beitsten in een neutrale kleur.
De bak zelf vulden we op met kwaliteitsgrond en nadien was het een koud kunstje om er een aantal vaste tuinkruiden in te poten.
Hierna foto van de kruidenbak die we aankochten en eronder twee foto's van de gevulde kruidenbak.
Wij opteerden o.a. voor bieslook, tijm en rozemarijn als kruiden en een ander deel van de bak vulden wij met radijsjes of sla.
Irissen heb je in verschillende kleuren. Wij hebben de meest courante twee soorten staan: de gele en de blauwe lis.
Hieronder vind je een 4-tal foto's van beide.
Vermeerderen hoeft niet, ze zaaien zich zelf uit en taak is dus om op het ogenblik dat de zaaddozen open staan zoveel mogelijk de zaden ter verwijderen zodat je tuin niet wordt overwoekerd.
Hibiscus of Altheastruik heb je in verschillende kleuren. Blijkbaar zouden er circa 20 variëteiten bestaan.
Wij in onze tuin hebben ze in drie kleuren:
een witte variant met rood hart
een rode variant met wit hart
een lila variant met wit hart
De rode variant
De witte variant
De stamper van de hibiscus is enorm geliefd bij bijen.
De lila variant
Gesloten bloemknoppen in de lente.
Vermeerderen van hibiscus is simpel. De plant zorgt namelijk zelf voor nieuwe plantjes aan de voet van de hoofdplant.
Je trekt dus gewoon de nieuwe plantjes met wortel uit de grond en verplant ze in een pot of in de volle grond. Je kan ze evenwel ook stekken indien je wenst.
Snoeien doe je best in de maand maart. Je knipt dode en naar binnen groeiende takken weg en als je plant te groot wordt top je de plant naar de gewenste hoogte.
Hosta's zijn één van de gemakkelijkste vaste planten om in je tuin te hebben.
Zij bestaan in verschillende varianten die een mooi contrast vormen met de bloemen en struiken in je tuin.
In de lente en zomer kun je genieten van mooie groene bladeren en in de herfst wordt dit prachtige visuele aspect aangevuld door bloemenparen. In de winter daarentegen sterven de bladeren af. Maar niet getreurd, in het voorjaar zijn ze er terug.
Als je naar een tuinbeurs gaat zou je versteld staan hoeveel verschillende soorten hosta's er op de wereld bestaan.
Hierna een aantal foto's uit onze tuin.
Mooie groen witte accenten met bloemen op de achtergrond.
Deze soort heeft blauwgroene bladeren
Mooi geel hart + de gele bloemenparen van de vrouwenmantel er omheen.
Hosta's delen is niet moeilijk, zie voorbeeld hierboven.
In 2003 besloten we een veranda te laten bouwen, dus een uitbreiding naar de tuin toe.
Na een uitgebreide prospectie bij verschillende verandabouwers (meer dan 10 constructeurs) en tevens een bezoek op Batibouw kozen wij voor een firma ver van onze deur, nl. de firma Janssens uit Lier omdat deze firma en de verkoper die ons werd toegewezen 100 % vertrouwen uitstraalde.
We zijn nu bijna 20 jaar verder en de veranda beantwoordt nog steeds volledig aan onze verwachtingen, vandaar deze bijdrage op mijn blog.
Onze veranda met pergola werd ook vereerd met een artikel met foto's in het magazine "Tuin & Veranda's" van 2005 (zie bijlage).
Na de nodige vergunningen werd in het voorjaar van 2004 gestart met de bouw van de veranda.
Hierna een aantal foto's die ik in gescand heb, want op dat ogenblik had ik nog geen camera met geheugenkaart.
Achterzijde van onze woning voor de start van de werken
Daar zijn ze met het grof materieel en de start van de grondwerken.
Foto hierboven en hierna: bekisting.
Storten van beton.
Klein muurtje bouwen + plaatsen van dorpel.
Eerste aluminium profielen worden geplaatst.
Het dak van de veranda werd in het bestaande dak van de woning ingewerkt.
Koepel geplaatst.
Buitenzijde veranda in het groen, binnenzijde ecru. Dus bi-color.
Toen we in 1986 ons huis bouwden volstond een regenwaterput van 5000 liter ruimschoots. Op dat ogenblik sprak men namelijk nog niet over de klimaatopwarming. Meer en meer stellen we evenwel vast dat deze put steeds vroeger op het seizoen leeg komt te staan als we een droog voorjaar kennen.
Om dit tekort op te vangen, hebben we ook nog een aantal regentonnen geïnstalleerd om hemelwater op te vangen:
2 tonnen van 300 liter (muurmodel)
2 tonnen van 210 liter
2 tonnen van 200 liter
Maar we moeten vaststellen dat ook deze opvang van regenwater niet volstaat om een droge lente en zomer te overbruggen vooral gelet op het feit dat het vijverwater (verdamping) ook af en toe dient bijgevuld. Afgelopen zomer legde ik zelfs de waterval stil om verdamping tegen te gaan.
Een Sering of meiboom heb je in drie kleuren: wit, lichtpaars en donkerpaars.
Hierna een aantal foto's van een donkerpaarse variant in onze tuin.
Vermeerderen is niet moeilijk door de uitlopers die deze boom krijgt. Het volstaat de uitloper uit te graven en te her planten.
Snoeien doe je best nadat de bloemen zijn uitgebloeid en beter is voldoende terugsnoeien kort na de bloei zodat de plant zich kan voorbereiden voor het aanmaken van nieuwe bloemknoppen voor het volgende jaar.
Op een tweede bloei moet je niet rekenen bij de grote Syringa of seringen.
Seringen die onderaan wat kaal zijn snoei je beter flink terug tot een halve meter boven de grond.
Vingerhoedskruid vind je vooral in
bossen of op braakliggende terreinen, maar ik vind dit persoonlijk een mooie
plant met dito bloemen en dus mochten er een aantal exemplaren in onze tuin
niet ontbreken.
De bloeitijd situeert zich vooral
tijdens de zomermaanden.
De kleuren variëren van wit, naar roze tot roodpaars.
Opgelet! Alle delen van de plant zijn giftig.
Hierna een aantal foto's van vingerhoedskruid genomen in het Raspaillebos.
De reukbrenger bij uitstek op een
winderige avond!
Dus een verwittigd man (of vrouw) is er twee
waard. Zet deze plant in de nabijheid van de keukendeur of op een locatie niet
ver verwijderd van je terras of bankstel om volop van zijn aroma te genieten.
Je begint met een klein plantje op te
leiden langs een klimrek of pergola en binnen een paar jaar heb je een hoge
volwassen plant die je moet inperken want hij durft andere planten te
overwoekeren. Wij ondervonden dit bij onze klimrozelaars en onze clematis.
Snoei hem dus regelmatig bij, je zal hem geen pijn doen.
Wij hebben deze in twee kleuren: een
rood-wit exemplaar en een geel-wit exemplaar. Ruiken doen ze allebei super heerlijk.
De "gele" kamperfoelie (zie rechts tuinhuis) overwoekert stilaan de klimroos.
Wil je deze plant vermeerderen dan
volstaat het een twijg onder de aarde te stoppen en de twee uiteinden een
tiental centimeter er bovenuit te laten steken.
Hou kamperfoelie tijdens een warme zomer wel
in de gaten want omdat hij zo woekert neemt hij ook veel grondwater op en
hebben de bladeren de neiging om vlug te verdrogen en af te sterven. Verdroogt hij toch, geen
probleem, hij is een overwinnaar en zal zeker herrijzen.
Ook in bosrijke omgevingen treft je
kamperfoelie aan. Ik heb hem in het Raspaillebos bij ons in de buurt al op
verschillende plaatsen zien staan (zie foto hierna).
Een mooie kuipplant is de Agapanthus
of Afrikaanse lelie, maar opgelet deze is niet winterhard. Vóór
de eerste vorst zet je de plant dus best binnen of als hij in volle grond
staat, graaf je hem best op.
Wij hebben de blauwe en witte soort.
Vermeerderen kan door zaad op te
kweken of de plant te scheuren.
Reken na zaaien in een pot evenwel op
6 weken voor de eerste kiemplantjes hun kop boven de aarde steken en tel daar
nog 3 à 4 jaar bij voor een volwassen plant met bloemen.
Als je de plant wil verpotten let dan
op dat je de wortels niet beschadigd. Mijn agapanthussen staan allemaal in een plastiek pot die ik
openknip met een snoeischaar.
De bloeitijd situeert zich in de
maanden juli en augustus en van de uitgebloeide bloemen neem ik zaad dat ik
uitdeel aan vrienden of familie.
Je zet de plant best niet in de volle
zon, halfschaduw is ok.
Witte Agapanthus in detail. Blijkbaar zijn de bloemen zowel geliefd door bijen als door vliegen.
Iedereen die al eens naar een
zuiderse bestemming op reis is geweest (o.a. de landen aan de Middenlandse zee) heeft al kunnen kennis maken met de weelderige bloei van
oleanderstruiken. Je vindt deze daar niet alleen bij particulieren in de tuin,
maar ook in parken en langs de openbare weg. Worden deze te groot, dan snoeien
ze de struiken gewoon tot tegen de grond weg en de plant groeit weer aan. Hier
kunnen we in België alleen maar van dromen.
Wij hebben op onze reizen meermaals
scheuten meegebracht en deze bij ons opgekweekt. Op een bepaald ogenblik
hadden wij een twaalftal verschillende soorten zowel qua kleur, als qua vorm
van bloem. Tijdens de winterperiode sneuvelen er echter wel altijd één of
meerdere planten.
Alhoewel een oleander een mediterrane
plant is kan een volwassen exemplaar tegen lichte vorst (tot -5 ° C). Vriest
het harder dan moet je deze een ander onderkomen geven (bijvoorbeeld in een
tuinhuis, garage, e.d.m.) of inpakken en ergens onder een afdak plaatsen.
Wij vermeerderen onze oleanders door
scheuten te nemen.
We zetten deze scheuten met hun
voeten in water (zie foto hierna) en na een paar weken ontstaan er kleine
worteltjes.
Nadien planten we deze scheuten uit in speciale potgrond.
Blijkbaar kun je de plant ook
vermeerderen door het nemen van zaad (zie de zaaddozen die laat in de zomer ontstaan op de plant), maar de kans op slagen
is gering.
Oleanders staan graag in volle zon en in de nabijheid van water. Bij deze ideale omstandigheden bloeien ze rijkelijk.
Als bemesting geef ik in de maand april of mei gedroogde koemest.
Oranje volle bloem
Roze volle bloem
Lichtoranje
Wit met geel hart
Volledig witte bloem
Opgelet!
Alle delen van de oleander zijn giftig! Na het verwijderen van de zaaddozen, het wegsnoeien van verdroogde takken of het nemen van scheuten was ik steeds zorgvuldig mijn handen met water en zeep.
Als je geluk hebt, kweek je op een paar jaar zo'n een grote plant.
Enig probleem is zo'n pot stockeren voor de winter
Een mooie voortuin moet
voorbijgangers of bezoekers prikkelen om ook de rest van de tuin te willen ontdekken.
Natuurlijk is het niet de bedoeling om ongewenste gasten te lokken of dieven over
de vloer te krijgen 😊
Onze voortuin heeft
sinds 1986, het jaar dat wij ons huis lieten bouwen, wel al een aantal
veranderingen meegemaakt, maar het overgrote deel van deze tuin is toch intact gebleven
of aangevuld met nieuwe beplanting.
Een lange taxushaag
(Taxus Baccata) zorgt voor de nodige afscheiding met de straatkant en de buren
links van ons.
Ik had wel al van de naam gehoord,
maar kende de bloemen niet tot we tijdens een uitstap met de Volkstuinen van
Geraardsbergen in 2015 de tuinen van Engeland bezochten.
Groot was mijn verbazing toen ik deze
mooie bloemen aanschouwde in de cottagetuinen van Leeds Castle (zie foto's hierna).
Bij thuiskomst zocht ik direct een
teler op waar ik deze bloemen kon bestellen en sindsdien hebben wij ook enkele
exemplaren in onze tuin.
Ook in volle natuur tref je Akelei
aan. Tijdens een wandeling in de Ardennen, in het dorpje Petit-Han (nabij
Durbuy) troffen wij langs een pad, midden een bosrijke omgeving, ook enkele
exemplaren aan.
Spijtig dat dahlia's geen vaste
planten zijn. Je moet dus elk jaar de knollen uit de grond halen en vorstvrij opbergen. Enkel na een zachte winter kan je soms geluk hebben dat een plant die je vergeten op te graven hebt, toch opnieuw de kop opsteekt en voor nieuwe bloemen zorgt.
Geen enkele bloem heeft zo een verscheidenheid in kleur en vorm als een dahlia en vlinders en bijen zijn er verzot op.
Ik heb de knollen een paar jaar na
elkaar proberen te overwinteren, maar elk jaar mocht ik er een aantal weggooien ook
al verzorgde ik de knollen tot in de puntjes vooraleer vorstvrij te bewaren.
Hierboven een wit exemplaar.
Opbrengst van één dahlia knol.
Rood en geel dat zijn de kleuren van ... jewel
In duplo.
Mooi hé?
Vuurrood. Een echte rode duivel. Ik voel de passie al opborrelen
Mijn besluit staat dus vast. Ik koop
liever elk jaar nieuwe exemplaren en geniet dan ten volle van een bloemenpracht van nieuwe soorten.
Het
stuifmeel laat ik aan de gevleugelde dieren over.
Hieronder een vaas met hoofdzakelijk dahlia's. Leuk plaatje toch?
Azalea's zijn in feite kleine rhododendrons.
Ze zijn compacter dan de rhodendron en hun blad is dan ook veel kleiner dan deze van hun grote broer.
Sommige azalea's verliezen ook hun blad wat hen dus weer
onderscheid van de rhododendron.
4 rode azalea's aan de rand van de vijver.
Azalea-bloem in detail.
Hierna een aantal foto's van onze rhododendrons.
Vermeerderen kan door stek, maar dit
moet wel bij ideale omstandigheden gebeuren wil je er een paar nieuwe planten
aan overhouden.
Hen snoeien doe ik bijna nooit en als
ik het toch doe is het om een bepaalde vorm aan te houden of om dood hout weg te snijden waar geen knoppen opzitten.
Lupinen stellen niet veel eisen aan
de grond, maar aangeraden wordt om ze om de 3 jaar op te graven en te
verplanten op een andere plaats want ze hebben de neiging om na een paar jaar
af te sterven. Dit hebben we zelf meermaals ondervonden.
Als de bloemen bijna zijn uitgebloeid kan je een tweede bloei forceren door te snoeien.
Vermeerderen kan via zaad of door te
scheuren, maar via zaad is het mij maar één keer gelukt om een nieuwe plant op
te kweken.
We hebben deze ook in twee kleuren (zie volgende drie foto's).
Bij ons In de streek worden deze in de
volksmond "trompetplanten" genoemd. Dit zal wellicht met hun uiterlijk te maken
hebben, want trompetgeschal heb ik nooit gehoord 😊
Deze plant kan bij ideale
omstandigheden redelijk hoog en breed worden. Voorzie dus een ruime pot (of
kuip).
Bij droge zomers
slurpt hij dagelijks gemakkelijk één à twee emmers water. Regelmatig voeding geven
is ook belangrijk want anders gaan zijn bladeren vergelen.
Wil je de dagelijkse
last van continu watergeven evenwel vermijden plant hem dan in volle grond.
Uitgebloeide bloemen
vallen af of kan je gewoon zelf verwijderen.
Bijen zijn verzot op
de stampers en zoeken dus steeds de binnenkant van de bloem op (zie foto).
Wij kregen onze
eerste plantjes van een nonkel die zelf scheuten nam en deze opkweekte om uit
te delen aan familie.
We hadden dit ook
vlug onder de knie.
Het volstaat om voor
de eerste vorst een lange, stevige stengel in stukken van circa 30 à 40 cm te
snijden en deze in potaarde te steken. Zet deze potten op een vorstvrije, maar
niet al te donkere plaats en met een beetje geluk heb je tegen de lente nieuwe
planten.
Je hoofdplant beschermen
tegen de vorst kan ook. Maar de plant wegbergen is gelet op de omvang van de
pot, niet echt aan te raden als je namelijk ook nog andere planten zoals Agapanthus,
Oleander, enz. wil overwinteren.
Iedereen heeft in zijn tuin, op zijn
terras of op zijn balkon wel één of meerdere bloembakken staan en/of manden
hangen.
Belangrijk is vooraf te checken of de
bloemen die je erin plant veel in de zon gaan staan of niet.
Op het internet vind je gemakkelijk
informatie terug over bloemen (meestal één jarigen) die tegen de volle zon
kunnen of die beter in de halfschaduw of schaduw staan.
Ga je graag voor een langere tijd op
reis dan moet je er ook rekening mee houden dat gedurende warme dagen jouw
planten ook voldoende water moeten krijgen. Familie of een goeie buur die af en
toe dan eens langskomt is dus aangewezen want sommige planten zoals een volwassen trompetplant heeft tijdens een hete zomer dagelijks zijn emmers water nodig.
In onze tuin hebben we een mix van tuinvazen,
potten, manden en andere met vooral één jarigen of vetplanten.
Hierna wat fotomateriaal.
Hangmand met surfinia's
Eigen compositie: betonstenen opgevuld met vetplanten.
Sinds een aantal jaren is het "cool" om je tuinhuis een
ander kleurtje te geven. Bruin is nl. niet langer de mode.
Toen we bij een open-tuin bezoek een tuinhuis opmerkten in twee kleuren, waren we onmiddellijk verkocht en besloten we onze
tuinhuizen ook een make-over te geven.
Het grootste werk is natuurlijk de bruine beits eraf halen.
Per tuinhuis mag je toch op een anderhalve dag rekenen om een goeie ondergrond
te hebben waarop je een primer kan aanbrengen. Deze primer heeft natuurlijk dezelfde kleur als de definitieve afwerklaag.
Wij kozen voor beide tuinhuizen voor een lichtgrijze hoofdkleur
en de zaken die we wilden geaccentueerd zien (raamomlijstingen en deuren)
kregen een andere kleur. Voor het ene tuinhuis gingen we voor een soort groen
en voor het andere een soort blauw als tweede kleur.
De verf werd bij een speciaalzaak uit de streek gekocht (Colora in Ninove) waar
we ook nog een aantal tips meekregen.
Het resultaat zie je hierna.
Resultaat (nog enkel de voorzijde te schilderen).
De bruine beits krijg je er onmogelijk volledig af, ook na veel schuurwerk, maar een primer en een definitieve verflaag doen de rest.
Het resultaat vonden we meer dan bevredigend omdat de bloemen in de houten bloembakken meer geaccentueerd worden.
Naast een siertuin
met vijver hebben we ook een groentetuin. Groot is hij niet, maar we beschikken toch
over circa 75 m².
Langs de zijkant
van de groentetuin hebben we verschillende bessenstruiken gezet.
We hebben rode aalbessen, witte aalbessen, zwarte
bessen en ook kruisbessen (in de
volksmond stekelbessen genoemd) in groen en rood.
Blauwe bessen
hebben we ook al uitgeprobeerd, maar de struiken slaan niet aan, alhoewel we er
steeds een aantal naast elkaar plaatsen (kruisbestuiving).
In de groentetuin
hebben we ook een aantal aardbeiplanten uitgezet en om de twee à 3 jaar zetten
we deze op een andere plaats om een goeie opbrengst te garanderen.
Een pad rondom
in gerecupereerde blauwe tegels op een bedje van stabilisé zorgt
voor een propere voet
Dit pad ligt er sinds mid 2019. Vroeger lagen er grote stapstenen.
Hierna een
aantal foto's van de groentetuin met de bessenstruiken.
Nee over de
reigers gaan we nu het even niet meer hebben, die hebben we al genoeg gezien en zij hebben al genoeg
schade aangericht. En ja, ze zijn mooie en beschermde vogels, maar soms zou ik ze graag toch eens een mep
willen verkopen op hun lange, spitse snavel.
Hierna een
aantal andere specimen die onze tuin bezoeken en hun dorst komen lessen
aan de beekloop van onze vijver.
Een ekster.
De merel.
De grote bonte specht.
Een roodborstje op één van de buxusbollen.
Vlaamse gaai.
De grote gele kwikstaart op zoek naar een regenworm.
Een botvink.
Winterkoninkje.
Veel mensen
zeggen dat het lang geleden is dat ze mussen gespot hebben, wel bij ons vindt
je ze nog. Ze houden zich in de zomer vooral schuil in de klimrozelaars en
tussen de kamperfoelies die welig tieren in onze tuin.
Hierna een aantal fotootjes van vogels die graag en gratis gebruik maken van de voederbuizen met ongezouten pinda's die ik ophang.
Soms is het zelfs aanschuiven.
2 koolmeesjes
Een straatmus.
Een boomklever. Die zie en hoor ik vaak in het Raspaillebos. Check voor meer foto's ook mijn weblog over het Raspaillebos.
De grote bonte specht komt ook zijn graantje meepikken.
Foto heb ik gemaakt vanuit de veranda (dus achter glas) vandaar dat de foto niet scherp is, maar hij was nogal schuw.
Twee pimpelmezen.
Een pimpelmees op één van de vetbollen.
Vele vogels komen ook hun nest maken in onze tuin.
Hierboven een winterkoninkje dat steevast elk jaar terugkeert om gebruik te maken van één van de nissen van de poolhouse.
Zelfs als we in de maand mei in de poolhouse zitten om te profiteren van het eerste lentezonnetje, vliegt zij en haar partner aan en af.
Ze hebben niet de minste moeite met onze aanwezigheid alhoewel we slechts een paar meter verwijderd zitten van hun nest.
Ze komen continu hun kids bevoorraden.
Hierna ook een foto van een voederhuisje dat ik opgehangen heb aan een betonnen paal in onze tuin (naast de poolhouse).
Het gaat in feite om een oude spechtwoning uit een omvergewaaide knotwilg vanop een veld van een nonkel.
Ik heb met een boomzaag het stuk met het voorgeboorde gat (= gemaakt door de specht) afgezaagd.
Heb een dak voorzien met boomschors van dezelfde wilg en onderaan een houten plaat gemonteerd.
Is misschien wel amateuristisch gemaakt, maar de vogels storen er zich niet aan
Een koolmeeskoppel vond er deze lente (mei 2021) hun onderkomen.
Wat heb ik in mijn snaveltje?
Komt dichter bij het nest.
Vogel gaat weer uitvliegen om op zoek te gaan achter ander eten.
Een vijverplant is o zo belangrijk voor je vijver. Ze
brengen niet alleen kleur en afwisseling in je vijver maar zorgen ook voor de
nodige zuurstof en schaduw.
Vooral schaduw is nodig om de zonnestralen tegen te houden
zodat de vijver niet te veel opwarmt en het bestrijden van algenvorming.
Ons vijveroppervlak is voor praktisch 70% bedekt door
vijverplanten.
Hierna enkele foto's van waterlelies in onze vijver. De
kleuren variëren van wit, naar geel en roze tot rood.
Ik heb de planten eerst in een vijvermand gezet met
vijveraarde en dan de manden laten zakken in het water met behulp van twee
koorden die ik aan de uiteinden van de mand vastmaakte. En toen deze goed in
bloei waren heb ik ze naar een dieper gedeelte van de vijver overgebracht.
Andere planten in onze vijver zijn waterpest
(zuurstofplant), gele lis, kattenstaart, puntwederik, snoekkruid, watermunt, penningkruid,
drijvend fonteinkruid en kikkerbeet. Dan hebben we ook nog een soort rietgras,
maar ik ken de naam niet.
Met riet moet je evenwel voorzichtig zijn dat dit geen gaten
in de folie maakt.
Een paar jaar geleden heb ik een deel van de folie moeten
vervangen omdat een ander soort riet zorgde voor een leegloop van één deel van
de vijver (zie foto hierna).
Ook libellen en waterjuffers houden van waterplanten
waar ze even kunnen op verpozen. Van al dat vliegen wordt je moe
Witte waterlelie
Gele waterlelie
Roze waterlelie
Rode waterlelie
Volgroeide waterlelieplanten en waterpest (zuurstofplant)
Snoeien betekent je plant levendig houden of voorbereiden op een volgend seizoen. Sommige struiken
kan je gedurende het jaar een tweede bloei laten hebben door na het afsterven
van de bloemen bij te snoeien.
Een plant die niet jaarlijks wordt gesnoeid zal minder sterk
groeien en stilletjes aan wegkwijnen. Ook het aantal bloemen zal gestaag
verminderen. Dus als je van je planten en struiken houdt, dan neem je er het
snoeiwerk graag bij.
Bij ons is het snoeiwerk, een werk van dagen. Enkel alleen
maar onze "doorbloeiende" rozen snoeien neemt veel tijd in beslag en levert evenveel
snoeisel op. Wat wil je als je volgende opsomming ziet:
·17 Stamrozen
18 Moschata hybriden
3 Klimrozen (tegen pergola)
48 Floribunda's
30 miniatuur of dwergrozen
2 laagstamrozen
Zie ook mijn artikel over rozen verderop in deze blog (link).
En dan heb ik het nog niet over de onze buxus:
·
7 buxushagen
·
50 buxusbollen (waaronder 6 in pot)
·
1 buxus in pyramide vorm
Zie verder in dit artikel ook foto's van nieuwe buxusplantjes en rozenscheuten in aanplant.
Je
per roos meegeven hoe je deze moet snoeien zou ons te ver leiden omdat elke
roos of rozenstruik soms een andere snoei vraagt, maar een aantal basisregels kan
ik je wel meegeven.
Zorg
ervoor dat de kruin of het hart van je rozenstruik open is zodat je struik zich kan ontplooien en de wind er gemakkelijk doorheen kan. Je vermijdt hierbij ook dat schimmels de bladeren gaan aantasten.
Je
kan een roos ook bijna nooit te kort snoeien. Bloemen zal je steeds hebben bij
de nieuwe bloei, maar hoe korter je snoeit hoe minder groot de roos zal worden.
En rozen snoei je best schuin af boven een naar buiten wijzende knop.
Ook
onze taxushagen vragen in de maand augustus een dag snoeiwerk.
Vooraan
ons huis vind je een lange taxushaag en iets dieper in de tuin vindt je nog een
2de haag, maar deze is veel compacter. Vroeger kwam men de haag
vooraan gratis snoeien. Het snoeisel van taxus wordt namelijk gebruikt in de
strijd tegen kanker, maar sinds een paar jaar komt de firma die zich hiermee
bezig hield niet meer langs.
Al
onze andere planten komen ook op hun beurt toe aan enig snoeiwerk, maar dit is
beheersbaar en vergt niet zoveel tijd.
Op de achtergrond zie je een taxushaag en rechts een buxushaag.
Hierboven een aantal buxusbollen (voor en na de snoei).
Sommige bezoekers aan je vijver zie je liever niet
langskomen want als deze landen ben je
gegarandeerd enkele vissen kwijt.
Een ijsvogel (een uiterst mooie vogel) zal eerder kleine
visjes tot zich nemen, maar een reiger richt in een onbewaakt moment veel
schade aan bij je vispopulatie. Soms spietst hij de vissen op zijn vlijmscherpe
bek en laat deze dan aan de rand van de vijver achter.
Hierna een foto van een ijsvogel.
Foto werd genomen uit de veranda, want deze vogels zijn geweldig achterdochtig.
Hieronder een reiger in de zon bovenop het dak van de poolhouse.
We hebben dan wel nylon-draad gespannen rondom en over de
vijver, maar een reiger laat zich niet zo maar afschrikken.
We hebben dan ook onze hond getraind om deze te verjagen,
maar ze neemt deze taak iets te veel naar harte want ze jaagt nu ook andere
vogels weg die in de beekloop komen drinken.
Als je voor een tijdje uithuizig bent dan zie je bij terugkomst
aan het gedrag van je vissen (ze komen dan niet bedelen om eten of laten zich
niet zien) dat er een reiger is langs geweest.
Als dit pas is gebeurd dan
ontwaar je nog een kleine, lichte olievlek op het water. We hebben een jaar
gehad dat we bij terugkomst uit vakantie een derde van ons visbestand was
verdwenen en dan vooral de ietwat grotere vissen type goud -en blauwwindes.
Nog zo'n prachtexemplaar op de uitkijk vooraleer hij neerdaalt naar de vijver toe.
Andere bezoekers zijn de talloze vogels die komen drinken
van het water van de waterval en ze houden het niet enkel bij drinken, vele
maken meer dan hun pluimen nat en nemen een waar plonsbad.
Een vogel die je niet dikwijls waarneemt (zie foto hierna)
is de gele kwikstaart. Deze is verzot op water.
In de lente komen steevast kikkers en padden langs en hun
passage gaat niet ongemerkt voorbij.
Waterjuffers en libellen zijn mijn geliefkoosde
vijverbezoekers. Je hebt deze in tal van kleuren en maten.
Bij de aanmaak van onze vijver hadden we het begin drie
salamanders die onze vijver bezochten. Na een paar maanden, toen de vijver
gesetteld was en we vissen in de vijver dropten verdwenen de salamanders als
sneeuw voor de zon. Wellicht wilden deze niet gestoord worden.
Foto van een salamander (juli 2018).
Een zeldzame mooie groene kikker.
Nee, 't is geen echte!
Dit zijn wel echte groene kikkers die haasje over spelen
Bruine kikkers en kikkerdril.
Een libel en onder haar, haar cocon dat ze zopas verlaten heeft.
Om enigszins beschut te zijn tegen de wind en de zon besloten
wij in 2013 om een poolhouse te laten plaatsen achteraan in onze tuin. Bedoeling was om vanuit
de poolhouse te genieten van de aanpalende vijver en een gedeelte van de siertuin.
Voorbereiding
Vooreerst dienden de sparren, de kerstbomen en de plateau in
bangkirai te wijken.
De bangkirai konden wij recupereren en gebruikten wij voor
een ander houten terras en voor een afbakening te maken. De sparren en de
kerstbomen rooien en vooral de wortels uitgraven nam iets meer tijd in beslag (lees
redelijk veel manuele kracht).
Na dit werk, werd er beroep gedaan op een gespecialiseerde
firma die alles voor haar rekening nam. Dus te beginnen met de planopmaak tot
de grondwerken en het opbouwen van de hele constructie.
Ze konden evenwel slechts van start gaan toen we de
stedenbouwkundige vergunning ontvingen.
Realisatie
De grondwerken verliepen niet echt optimaal want het heeft
quasi heel de tijd geregend (november
2013). Het was dus ploeteren in de modder.
De Noors grenen constructie werd neergepoot op een gegoten
plateau.
Het dak werd afgewerkt met Red Cedar shingles (ook nogal een
serieus werkje) en er werd een houten terras in padouk (rood hardhout) van 28
m² geplaatst.
Plannetje constructie (zie bijlage).
Finalisatie
Voor de elektriciteit (verlichting en stopcontacten) konden wij beroep doen op een nonkel die ons een flink stuk op weg hielp bij de realisatie
ervan.
De teaktafel en stoelen neerpoten was een fluitje van een
cent, evenals de loungeset (in wicker).
Potten en kruiken in Delft en lege jeneverkruiken zorgden
voor de afwerking.
Zie fotomateriaal hierna.
Zicht op de tuin (mei 2013).
Bangkirai met sparren en kerstbomen op de achtergrond.
Uithangen van stedenbouwkundige vergunning
Wortelgestel van de drie kerstbomen. Begin er maar aan
Grondwerken in de modder (nov. 2013).
De steunpalen worden diep in beton geplaatst.
Steunpalen staan recht.
Begin van de dakconstructie.
Dakconstructie is al wat gevorderd.
Plateau wordt gegoten (stabilisé).
Afgewerkte dakconstructie (zicht binnen in de poolhouse).
Dit is een actieve vereniging die op regelmatige basis (bijna maandelijks) interessante voordrachten en/of activiteiten organiseert.
De voordrachten gaan steevast door in zaal Bavo in Geraardsbergen en deze zijn natuurlijk nauw verwant met de tuin (zowel groente - als siertuin) en onze gezondheid.
Over een tijdspanne van een aantal jaren zijn er veel belangrijke sprekers de revue gepasseerd en heb ik tal van wijsheden kunnen opdoen.
Elk jaar wordt er ook een clubreis georganiseerd (soms over meerdere dagen gespreid) waar het bezoek aan een aantal tuinen niet mag ontbreken.
Zie hierna opsomming van de laatste uitstappen:
2013: Tuin Dina Deferme (Stokrooie) - mijnen in Beringen --> niet deelgenomen omdat we de tuin reeds hadden bezocht
2014: Moorslede (De Nachtwaker bij Geert Bonte) - Ieper (Flanders Fields museum, de Menenpoort), Passendale (Tyne cot cemetry),...
2015: De tuinen van England (Leeds Castle, Merriments Gardens, Sissinghurst Gardens, White Cliffs of Dover, Rye,...)
2016: De Eifel (Monschau, Vogelsang,...) --> niet deelgenomen
Een tuin met bloemen wordt dagelijks bezocht door vlinders en bijen.
Beschik je bovendien over een vijver dan trekt deze ook amfibieën aan (salamanders, kikkers, padden, waterjuffers, libellen), maar ook slakken, muggen en schaatsenrijders. Andere bezoekers die dan langskomen zijn vogels die hun dorst komen lessen en spijtig genoeg ook reigers en ijsvogels.
Van mollen hadden we tot op heden niet veel last. We hebben namelijk spoorwegbielzen in onze tuin die voor de afboording zorgen en deze worden regelmatig ingewreven met bio-carbolineum en wellicht kunnen deze zwarte diertjes met de reuk niet overweg.
Om het even welk dier je tuin bezoekt, het brengt sowieso leven in de brouwerij.
Bij de opstart van onze tuin hadden wij quasi geen bloemen. Het merendeel van de beplanting waren struiken al dan niet met bloemen.
Gaandeweg is evenwel de passie gegroeid om meer kleur in de tuin te brengen. Dit kwam onder meer door ons bezoek aan andere tuinen en reizen in het buitenland. In Zuiderse landen is het namelijk een stuk eenvoudiger om bloemen te telen en daarenboven bloeien ze ook nog een stuk langer door de hoge temperatuur die er heerst.
Sinds we meer bloemen in onze tuin hebben staan, komen er ook meer gevleugelde dieren onze tuin bezoeken: bijen, vlinders, ...
Bloemen (of bloembollen) die we jaarlijks weer zaaien of planten zijn sowieso:
Voor de winter worden enkele grote bloempotten ook rijkelijk gevuld met bloembollen zoals hyacinten, narcissen, krokussen en tulpen. Zo hebben we reeds op het einde van de winter/begin lente kleur in de tuin.
Bij de aanleg van de tuin hadden we eerst geen rozen voorzien, maar gaandeweg, in de loop der jaren, is de passie ontstaan om ook verschillende rozen in te passen in de siertuin.
Nu, zovele jaren later, staan er 18 stamrozelaars (16 grote en twee laagstammen), 3 klimrozelaars, een 20-tal verschillende soorten Moschatahybriden, 50 perkrozen en 3 soorten miniatuurrozen.
Volgende foto's spreken voor zich.
Mijn lievelingsrozen zijn:
Stamrozelaars: Schneewitchen en Melrose
Klimrozelaar: Bourbon Madame Isaac Pereire
Moschatahybriden: Ballerina, Poesie, Heavenly Pink en Bouquet Parfait
Perkrozen: Melrose en Nina Weibull
Mooie rode roos
Mooie oranje
Mooie roze
Wil je zelf je rozen uitkiezen dan kan ik je twee adressen warm aanbevelen:
1. "Lens Roses" in Oudenburg
2. De rozentuin "Coloma" in Sint-Pieters-Leeuw
Lens Roses is een verdeler van rozen en beschikt over een uitgebreide website. Ik heb reeds rozen online bij hen besteld die vlug en perfect geleverd worden in een container.
In de rozentuin in Sint-Pieters-Leeuw kan je geen rozen aankopen of bestellen, maar je kan er vrij en ongestoord rondwandelen en de verschillende rozentuinen bezoeken. Indien je hier je gading niet vindt zowel qua kleur als qua reuk dan weet ik het ook niet meer.
Let wel, ik wil niemand bevoordelen, in alle tuincentra, kan je terecht voor een ruim aanbod aan rozenplanten en voor deskundige uitleg. Laat me hierin duidelijk zijn.
Voor het snoeien van rozen, verwijs ik graag naar het artikel "Snoeien" hiernaast.
Wat de bemesting van rozen betreft, geef je best in het late najaar (november) wat stalmest en in het voorjaar en volle zomer organische meststof.
Bijmesten in september of later is uit den boze. Je plant moet de tijd krijgen om in winterslaap te gaan en ze dan nog stimuleren om te groeien levert wellicht vorstschade op.
Qua planttips beperk ik mij tot het volgende:
bodemvereisten: leemgrond of lichte kleigrond. Indien aan deze vereisten niet kan worden voldaan, voldoende zand of compost bijvoegen;
containerplanten, dus planten in pot, kan je het hele jaar planten, maar niet tijdens vorstperiodes. Nadeel: ze zijn vrij duur. Voordeel is evenwel dat ze vlug aanslaan. Bij aanplanting tijdens droge periodes, veel water geven;
planten met blote wortel, steek je in het najaar in de grond. Maak het plantgat voldoende groot, spreid de wortels uit en vul aan met losse grond;
de occulatieplaats (= knobbel boven de wortels) moet minimum 3 cm onder het aardoppervlak zitten;
Vissen brengen leven in de brouwerij (lees vijver).
Vooraleer evenwel vissen in de vijver uit te zetten moet eerst de vijver gesetteld zijn.
Je wacht best 6 maanden na het plaatsen van de folie en ook zo'n 3 weken tot je planten de kans hebben gehad om goed uit te groeien.
De vissen zullen eerst zo'n week of twee naar dieper water
verdwijnen. Pas als ze weer naar boven komen kun je ze gaan voederen.
Op de foto hierboven, genomen in onze vijver (mei 2017) zie je goudwindes, blauwwindes, een paar kleine koi's, goudvissen, sarassa's, komeetstaarten, sluierstaarten en shubunkins.
1. Aantal
Aanbevolen wordt om 1 vis / m2 oppervlakte uit te zetten
Max. 100 cm vis / 1000 liter water
2. Aanbevolen soorten
2.1.
Goudwindes
Laten planten met rust, zwemmen samen in scholen, zijn
insecteneters, appreciëren stromend water, zelden parasieten, eisen
zuurstofrijk water en gelden dus als testvissen in een vijver.
Een goudwinde is
een zeer slanke, onvermoeibare vis die tot 40 cm. groot kan worden en hij wordt
ook wel eens de dokter van de vijver genoemd. Een goudwinde stimuleert het
leven in je vijver en alleen daarom is hij al als schoolvis aan te bevelen.
Koop het best een schooltje van 4 goudwindes.
2.2. Shubunkins
Laten planten met rust en zijn
insecteneters, gevlekt (rood, blauw, oranje, wit en geel), zwemt hoger in het
water.
Kenmerkend bij
Shubunkins zijn de lange vinnen waaronder de staartvin het langst is. De
kleurenpracht van shubunkins is vooral te danken aan de schubben. Ze hebben
gewone schubben die het licht weerspiegelen en ze hebben transparante
parelmoerachtige schubben die de kleuren van de onderste huidlagen laten
doorkomen. Deze combinatie heeft soms prachtige kleurschakeringen. Het zijn
eerder goedkope vissen, sterk en gemakkelijk om kweken. Als men goudwindes in de vijver heeft dan
zullen de shubunkins ze graag volgen. Shubunkins zijn redelijk winterhard, sterk,
blijven van de planten af. De shubunkin is een heel dankbare vis voor de
liefhebber.
Maximumlengte : 10 tot 20 cm.
2.3. Sarassa
Prachtig dieprode vis met witte
vlekken, komeetstaart, tot 25 cm, laten planten met rust en zwemmen niet te
diep.
2.4. Grondel
10 cm, blijft op de bodem en maakt
hem schoon zonder dat dit leidt tot vertroebeling.
2.5. Sluierstaart
Lengte 10 tot 20 cm
Doordat zijn staart even lang is
als zijn lichaam ondervindt hij last bij het zwemmen, wat hem tot een
gemakkelijke prooi maakt voor vijanden. Door zijn gratie is het evenwel een vis
om in de collectie op te nemen.
2.6.
Komeetstaart
Lengte : 10 tot
20 cm
Hij heeft geen
hinderlijke eigenschappen zoals woelen in de grond en planten opeten. Enkel
waterpest lust hij wel en dit als een soort medicijn.
3. Let op bij aankoop!
·
levendige uitstraling;
·
gestrekte vinnen;
·
heldere ogen;
·
heldere kleuren;
·
gebalanceerd zwemmen;
·
vol lichaam.
4. Voeding
Koop best drijfbaar gekorreld voedsel dat niet onmiddellijk naar de bodem zakt.
Als het voedsel langer dan 5 min blijft drijven, geeft men
wellicht teveel
Als de temperatuur lager dan 10° C bedraagt best niet meer voeden (+/- 3 à 4 maanden)
Geef hen best steeds rond hetzelfde tijdstip eten. Op de duur wennen ze hieraan.
Elk jaar organiseert de Volkstuinen afdeling Geraardsbergen een hofprijskamp.
Zij bezoeken dan de tuinen van de leden.
De mooiste tuinen, zowel de Volkstuintjes van Geraardsbergen, de siertuinen en de groentetuinen worden in de bloemetjes gezet en de winnaars ontvangen een diploma en een fruitmand.
In 2017 vielen wij in de prijzen voor onze siertuin.
Links op de foto: André De Pelseneer, voorzitter van de vereniging; 2de van rechts, den Erik;
rechts op de foto Eddy Praet, verzorgt de administratie van de vereniging.
Voor elk lid is dit een blijk van erkenning voor het vele werk van het afgelopen jaar.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Nonkel Erik.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd preventieadviseur.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, reizen, wandelen, fotografie, lekker uit eten gaan, ....
![fototweedagenwerk](http://imageshack.com/a/img924/9521/T3oPiJ.jpg")
