DIEGENE DIE EEN PRINT-OUT VAN DE 10.000ste HIT KAN VOORLEGGEN VERDIENT EEN PRIJS SPECIAAL GESELECTEERD DOOR YVAN "tombola" WILLEMS OF EEN TONGZOEN VAN "DEN DAVE".
AF TE HALEN BIJ DE VOLGENDE THUISWEDSTRIJD AAN DE DALWEG!!!
GEDREVEN OPLINTER PAKT WAARDEVOL PUNT OVER DE TAALGRENS
Vooraf:
Gezien de communautaire spanningen van de afgelopen maanden was het voor onze Veteranen geen gemakkelijke verplaatsing afgelopen vrijdag. We moesten niet alleen op bezoek in het voor sommigen al dan niet vijandelijke zuidelijke deel van het land, de tegenstander was ook nog eens van een fameus kaliber. Het was RFC Orp-Noduwez dat ons partij ging geven. Deze ploeg was een paar weken geleden nog op een diefje 1-2 komen winnen op onze thuisbasis aan de Dalweg en vormt al jaren een serieuze uitdaging voor onze geliefde vereniging. Was dit misschien de reden waarom een aantal van de Oplinterse Veteranen om een aantal dubieuze redenen hadden afgehaakt? De Oplinterse kern die verzamelde aan het Melkerijplein was inderdaad wel erg klein, ondermeer Pascal VDV, Bruno VP, Etienne R en Stefan B hadden om allerlei vage redenen afgehaakt en onze selectieheer had ervoor gekozen om nog eens met een volledig autonome veteranenkern aan de slag te gaan. Zo kwam het dat we met slechts 12 veteranen en een resem supporters de grote oversteek van de taalgrens waagden.
Eerste helft:
Naast de twee rivaliserende teams en een rits supporters was de zon ook van de partij in het prachtig rurale Orp. We konden er even van genieten want voor de aftrap diende er niet veel tijd gestoken te worden in het uitdokteren van een veldbezetting, onze selektieheer kwam hiermee op de proppen: In het doel ‘good old’ Dave B, op de libero opnieuw Marnix R, die vandaag de sterke Stefan B op deze positie moest doen vergeten. Ook achteraan terug te vinden: Geert P, Geert E en Wim A. Middenvelders waren Eddy R, uitzonderlijk op de rechterflank, Wim B en Dominique W centraal en op links Kevin R. Vooraan nog eens het koningskoppel Stefan P en Patrick P. Ondertussen waren we ook nog in blijde verwachting van onze enige wisselspeler Pol C. die nog vast zat in het drukke verkeer op de ring rond Orp. De wedstrijd begon alvast met een kwartier vertraging want ook een aantal van onze Waalse vrienden hadden af te rekenen met enig oponthoud maar ze konden toch in volle slagorde aantreden tegen een toch wel wat verontrust Oplinter. De verontrusting was terecht want al meteen na de aftrap maakte Orp zijn intenties duidelijk met een gevaarlijk schot voorlangs. Het koste de onzekere Oplinterse veteranen toch een paar minuten om wat vat te krijgen op het spel maar al gauw was ook hun eerste halve kans een feit maar het was slechts een afgewaaide bal die de doelman niet kon verontrusten. De thuisploeg kon geen vervolg breien aan de sterke openingsminuut en je zag het Oplinterse vertrouwen snel crescendo gaan. Onze veteranen lieten hun tanden zien en speelden met veel inzet. Zo was een sterke Geert E plots begonnen aan ferme rush naar voren maar terwijl hij doorstoomde verloor hij de bal. Hij keerde dan maar op zijn stappen terug en veroverde opnieuw het leer. Ondertussen had Stefan p zich vrijgelopen en werd daarvoor beloond met een perfecte pas van onze machtige Geert E. Onze lange spits zocht het samenspel met de iets minder lange spits Patrick P die tenslotte met een fraai staaltje van techniek de Waalse doelman met de buitenkant van de schoen tegenvoets vloerde. Prachtige aanval van een sierlijk Oplinter en al meteen op rozen met de 0-1. Er was nadien wel zeer weinig tijd om te vieren want Orp was natuurlijk aan zijn status verplicht om meteen iets tegen te doen en kreeg daarvoor de hulp van hun gelegenheids arbiter in jeansbroek die een DUIDELIJKE buitenspelsituatie niet opmerkte zodat de Orpse stormram uit derde nationale alleen op Dave kon afgaan en al binnen de twee minuten na het openingsdoelpunt kon gelijkmaken: 1-1 na alweer een scheidsrechterlijke dwaling, de zoveelste al dit jaar in ons nadeel. De beroemde weerbaarheid van onze jongens die de laatste weken wat minder was gebleken stak nu wel weer de kop op want de ploeg bleef na deze opdoffer knap in positie spelen en was zeker de evenknie van RFC Orp. Het verzorgde spel leverde ook al snel weer een leuke aanval op toen Patrick P zijn collega Stefan P kon vrijspelen op rechts. Stef ging snel diep maar bereikte daardoor alleen de achterlijn en moest wachten op steun. Wim B kwam afgestormd en Stefan schakelde nog snel een mannetje uit en legde dan gepast terug zodat Wim alleen nog maar moest binnentikken. 1-2 en dolle vreugdetaferelen op de bank! (geen foto’s hiervan helaas). Orp reageerde opnieuw maar ze geraakten niet meer zo vlot vooraan ondermeer omdat ze steeds rekening moesten houden met de constante dreiging van onze twee superspitsen die vandaag beiden een begenadigde dag hadden. Ook achteraan en centraal liep het nodige volk op de tippen van de tenen om in elke Orpse actie tussen te komen zodat we een tiental minuten weinig doelkansen te zien kregen. Oplinter slaagde er als eerste in om uit de stellingen te geraken en via Eddy R werd Patrick P nog eens gelanceerd. De voorzet kwam er maar opnieuw Wim B was ditmaal al iets te ver doorgelopen. Orp probeerde natuurlijk ook om tegen te scoren maar zonder Oplinterse hulp lukte dit aanvankelijk niet. Jammer genoeg was er toch weer een slippertje van onze libero die na ongelukkig uitverdedigen de bal verspeelde aan de tegenstander die in één tijd van ver met een boogbal over de verbouwereerde Dave binnentrapte: 2-2, alles te herdoen. De ploeg liet zijn libero niet in de steek en lanceerde meteen de tegenaanval. Zo pakte Stefan P uit met een snedige individuele actie die twee, drie Waalse verdedigers in de wind zette. Zijn schot werd echter jammerlijk naast de verkeerde kant van de paal gemikt. Orp maakte nu niet meer de fout van voordien en trok zich iets meer achteruit omdat ze nu wel zeer beducht waren geworden voor de snedige Oplinterse counters en de laatste 10’ van de spektakelrijke eerste periode speelden zich af in en rond de middencirkel. De Paars-Witte aanvallers bleven wel op de loer liggen en vormden een constante dreiging waar niet altijd een antwoord op gevonden werd door onze zuiderburen. Een derde doelpunt zat er wel niet meer in en de twee protagonisten konden met een gelijke stand gaan rusten
Tweede helft:
Pol C was ondertussen aangekomen en omgekleed en mocht voor de tweede helft Eddy R gaan aflossen op de rechterflank. Tijdens de rust was het duidelijk dat er bij Orp topoverleg aan de gang was over de te volgen tactiek en ze voerden een aantal wissels door om de ploeg nog verder te versterken. Na de herneming was dit meteen goed te merken. De opening van de thuisploeg was opnieuw furieus en de bal scheerde al gauw Dave's paal. Een minuut later waren ze er alweer maar nu bracht de snelle Kevin R redding op de lijn. Orp was nu al 5’ uiterst dominant maar Oplinter knokte als bezeten om in de wedstrijd te blijven en slaagde er toch in om even uit de omknelling te geraken dankzij een vrije trap die over zeilde. De thuisploeg bleef wel aanhoudend drukken en forceerden zo een zeldzaam mistasten van onze Wim A. Ze gingen echter overhaast te werk en konden zo ook deze kans niet verzilveren. Onze aanvallers konden niet meer voor de nodige verlichting zorgen want Orp paste nu wel een zeer rudimentaire tactiek toe om de aanvallers te neutraliseren. Patrick P kreeg een mannetje op zich geplakt dat hem werkelijk overal volgde. Ook al liep hij naar achter om een balletje op te halen hij werd overal van wel zeer nabij gevolgd. Stefan P op zijn beurt werd helemaal afgezonderd en elke vrije ruimte werd door een ver teruggetrokken libero dicht gelopen. Een onsportieve tactiek dus die deed terugdenken aan het vergruisde catenaccio uit de jaren 60 en 70 en duidelijk niet op zijn plaats in een sportieve en ontspannende wedstrijd op vrijdagavond tussen twee veteranen teams. De supporters waren hier weer de dupe van. Na een dik kwartier begon de Orpse storm wat te gaan liggen want ondanks hun aanhoudend gebeuk vonden ze geen gaatjes meer in de Oplinterse afweer. Met een lang niet meer geziene “grinta” sloegen onze jongens iedere aanval af en gaandeweg herstelden ze opnieuw het evenwicht. Met de aanvallers vooraan in de tang was het zaak dat de middenvelders nu voor wat gevaar konden zorgen dus trok Kevin R nog maar eens van leer met een indrukwekkende rush van op de eigen speelhelft die droeg tot in het doelgebied van de tegenstander. Zijn schot werd ternauwernood met de voet gepareerd door de Waalse goalie. De afvallende bal belandde in de voeten van Stefan P maar hij kreeg het ronde kleinood niet onder controle en weg was de kans. Onmiddellijk hierna was het toch opnieuw Patrick P die twee man aan de praat hield en nog kon afleggen op Pol C die de bal meteen voor doel zwiepte waar Wim B niet besefte dat hij veel vrijheid had en zo de bal voorlangs kopte. De Orpse trainersstaf stuurde weer bij en de wedstrijd ging na een hevige Oplinterse opflakkering weer op slot tot aan het onverwachte slotoffensief van de thuisploeg. Oplinter was al bij al tevreden met het gelijk spel en keek al op de klok toen plots vanuit het niets de thuisploeg nog een grote kans kreeg maar na een goede tussenkomst van Dave belandde de bal op de paal. De hoekschop die hierop volgde zeilde naar een vrijstaande Orpse aanvaller die in één tijd uithaalde richting kruising. Echter, onze redder in nood zweefde de bal sierlijk uit de bovenhoek en stelde zo het duur bevochten punt veilig. De wedstrijd werd na exact 35’ minuten afgefloten door de niet altijd even correcte scheidsrechter maar uiteindelijk hadden beide ploegen vrede met het hard bevochten gelijkspel. Deze sportieve wedstrijd mocht geen verliezer opleveren. De Oplinterse entourage was vooral zeer tevreden met de geleverde strijd van zijn ploeg. Deze gedrevenheid zullen we moeten aanhouden in de slotwedstrijden want in deze fase van de competitie zijn er geen zwakke tegenstanders meer.
Volgende week:
Volgende week ontvangen we de Kanaries. Niet die uit Sint-Truiden maar wel van Kessel-lo. Op 5 maart jongstleden waren we nog bij hun te gast en kregen we een droge 2-0 om de oren. Lees maar na in het archief (onder 08/03/2010 of volgende link: http://www.bloggen.be/veteranenoplinter/archief.php?startdatum=1268002800&stopdatum=1268607600 ) We hadden toen weinig in de pap te brokken dus moeten we nu maar laten zien dat we als team geëvolueerd zijn en voluit gaan voor de drie punten.
Supporters tot dan!!!
Opstelling:
Dave Butiens, Geert Paulussen, Marnix Reniers, Wim Allard, Geert Everaert, Wim Boffé, Eddy Roosen (‘Pol Chaltin), Kevin Rappe, Dominique Weenen, Stefan Paulussen, Patrick Pitschon.
Doelpunten:
Wim Boffé: 1 Patrick Pitschon: 1
Eddy R zoekt de voor hem ongewne rechterflank op...Wim B en Geert P zijn ook nog zoekende...
Oplinter probeert een authentieke Nieuw-Zeelandse 'haka' uit om de tegenstander te imponeren...
"dolle" vreugde na het openingsdoelpunt...
Doffe ellende na de gelijkmaker....
In de verte toont Patrick P zich alweer een kwelduivel voor de plaatselijke verdedigers, Stefan P kijkt aandachtig toe...
Dave onderschept en lanceert in één tijd een nieuwe aanval...
Orp duwt Oplinter achteruit in de aanvangsfase van de tweede helft...
Kevin R duwt hier terug...
Bij deze foto zou ik heel wat commentaar kunnen schrijven maar dit laat ik ditmaal over aan de verbeelding van de lezers. Graag aanvullen in het gastenboek a.u.b.!!!!
