Voor de wedstrijd wou ik het fietsparcours toch grondig verkennen. Niet dat er hoge ambities waren, maar k wil toch niet voor verrassingen komen te staan. Het viel me meteen op dat, ondanks de vele regen van de afgelopen dagen, er eigenlijk best met semi-slicks kon gereden worden. Klein probleem: die had ik niet meegebracht. Wie verwacht nu dat de weide er betrekkelijk droog gaat bijliggen Dan moest het maar met het grove profiel en redelijk harde banden gebeuren...
De wedstrijd zelf dan: Gezien mijn belabberde conditie was ik van plan om niet te hard aan de loopproef te beginnen. Maar zoals het meestal gaat, loop je gewoon mee met de massa (125 dlns) en komt er van doseren weinig in huis... De eerste run (3.85 km) ging in 15'41 (4:05/km). Net voor de wissel kwam de leider bij de dames mij voorbijgelopen, een teken dat ik absoluut niet op mijn normale niveau aan het lopen was (wellicht gaat het anders toch wel een minuutje sneller). Het fietsen ging nog redelijk: vanuit 72 ste positie kon ik oprukken naar de 50ste plaats, maar ook hier had ik het gevoel van niet echt 'vol' te kunnen gaan. De fietsproef inclusief 2 wissels nam 1u03 in beslag (45ste fietstijd). En dan begon de hel: 3 lange kilometers afzien en telkens proberen een comfortabel tempo (zonder succes). Met 14'11 liep ik 4:45/km, amper iets sneller dan mijn trainingstempo tijdens duurtrainingen.
Uiteindelijk eindigde ik redelijk anoniem als 53ste in 1u32'59 (om de een of andere reden heeft de organisatie bij iedereen 1 minuut extra aangerekend in de eerste run en die is dan ook doorgerekend in de eindtijd).
Moraal van het verhaal: k sta conditioneel zowat op nul, maar voel me wel klaar om er opnieuw aan te beginnen. De planning zal weliswaar aangepast worden: tot eind januari 2x zwemmen in plaats van 3x/week en regelmatig deelnemen aan een stratenloop van 5 tot 12 km om zo de wedstrijdsnelheid terug in de benen te krijgen. Gedurende de eerste maand ook uitsluitend rustige duurtrainingen afwerken voor lopen en fietsen... Ten opzichte van vorig jaar loop ik wel 2' sneller in de eerste run, dus dat is toch al een opsteker
Na mijn off-days van eind vorige week had ik sinds zondag geen (sportieve) bal meer uitgestoken. Met de dag voelde ik me wat beter: de vermoeidheid nam af, de zin om te trainen kwam terug, ik kon terug goed slapen en vooral: mijn benen voelden niet meer zo leeg aan. Niet dat ze echt goed aanvoelden, maar t was toch al een gans verschil met vorige week.
Morgen staat de winterduatlon van Geluwe op het programma, dus wou ik vandaag toch de beentjes eventjes testen. Op de ergometer deed ik mijn traditionele wedstrijdvoorbereiding: met de tijdritfiets begonnen aan 110 watt en elke 2 minuten stijgt het vermogen met 20 watt tot ik aan 250 watt zit. Daarna nog wat losrijden tot ik een 15 km op de teller heb.
Tijdens deze warming-up werd mijn vermoeden bevestigd: het gaat al een stuk beter, maar zeker nog geen superbenen (en dat is dan nog een understatement). Zien wat het morgen zal worden...
