EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
03-08-2013
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2013 RONCEVALLES-ZUBIRI 21.5 KM
Vanmorgen om 5.30 uur begint iedereen al te rommelen. Nochtans heeft Therese haar GSM om 6.30 uur gezet maar dit is overbodig. Bij velen roept de plicht; Compostela is toch nog ver hoor.
Oei, waar steekt de fleece en de regenvest? Ja, ja heel veel mist en regen.
We vertrekken om 7.15 uur. Gelukkig is de Alimentation miet ver en kopen we een vers brood en een JUSTIN BRIDOU (SOORT SALAMI). Het is er druk want iedereen die we gisteren ontmoet hebben slaat daar zijn voorraad op. Fleece en regenjas al terug weg en de zonnecreme uithalen, zo vlug gaat het hier.
En route: Dit is een slagzin van ons geworden en die houden we ook in Spanje. We lijken door de tijd al flink ingelopen want we passeren veel mensen die nog maar 2 dagen hebben gestapt. Gisteren was het parcours niveau 3, vandaag 2 maar waar ligt het verschil?
Onderweg lijkt de poster die bij Tom indertijd op zijn kamer hing van Espagna Verde te leven. Prachtig Tom.
Na een stevige afdaling komen we rond 14.30 uur toe in Zubiri.
We logeren in Albergue Zaldiko, kamers met 8 personen. Therese vindt dit wel altijd een heel gedoe, douches delen, WC delen .....
Gelukkig hebben we nog de gadgetlamp dat in de dag oplaadt met de zon. Dank U Wendy.
Morgen logeren we in een hotel. Therese is blij maar zal de kamer wel proper zijn?
Sylvain heeft gisteren nog een gesprek gehad met een Spanjaard uit Tenerife. Hij was pas afgestudeerd als architekt en wou eens per fiets van Madrid naar Compostela alvorens werk gaan te zoeken.
Gisterenavond met een 30-tal mensen aan tafel in de refuge. Iedereen diende zich voor te stellen en we eten dus samen met Ieren, Nederlanders, Fransen, Spanjaarden, Polen, Roemenen, Amerikanen, Brazilianen en Japanners. Toen Thérèse ons voorstelde en vertelde dat we vanuit België aan de deur waren vertrokken kregen we een "wauw" applaus. Er was een leuke sfeer tijdens het eten. Daarna hebben we nog een gesprek met een mevrouw uit Geminnich. (Drielandenpunt Duitsland, Nederland, België) Zij was hostess in "Parc des Trois Frontières" toen wij daar meer dan 30 jaar geleden met de kinderen op vakantie waren.
Vanmorgen rond 7.15 uur vertrekken we bijna allemaal samen aan de refuge, iedereen op zijn tempo. Thérèse heeft niet zo goed geslapen op de stapelbedden, wegens haar rug. Stappen met de rugzak goed aangesnoerd lukt beter.
Het blijft verder klimmen na gisteren, nog dik 500 meter tot 1430 meter. Zwaar maar wel de mooiste stapdag van onze hele voettocht. Buiten het klimmen staat er ook een hele harde wind pal op de kop.
Om exact 10.10 uur stappen we Spanje binnen. Heel Frankrijk is doorkruist, een fijn gevoel.
We bereiken de historische pqs van Cisa en even later de pas van Ibaneta, waar de legende van Roeland (Roelandlied) zich afspeelt.
Na nog een 5-tal km dalen, komen we om 13.00 uur in Roncesvalles aan. We dienen nog een uurtje te wachten voor de refuge opent.
Zij is gevestigd in het oude klooster van Roncevalles en wordt beheerd door Nederlanders.
DONDERDAG 1 AUGUSTUS SAINT JEAN PIED DE PORT - ORISSON
Deze morgen heel blij dat we terug kunnen vertrekken. Thérèse heeft heel goed geslapen, kreeg van de dokter paardenmiddel. De eerste dagen zal een dopingsonderzoek fataal worden. Sommige mensen hebben blijkbaar meer pech. Een Fransman heeft na 1 dag stappen blaren tussen zijn tenen en van de muggensteken een dikke hand en een ontstoken oog. Tot opgave gedwongen.
Vertrekken om 8.30 uur. We splitsen de klimtocht van 26 km van St. Jean Pied de Port tot Roncevalles in 2 kortere tochten om de rug van Thérèse nog wat te sparen. Op een afstand van 10 km stijgen we van 180 meter naar ongeveer 1000 meter. We volgen de route Napoleon die 200 jaar oud is. Ze werd speciaal door Napoleon aangelegd om snel naar Spanje te kunnen oprukken.
Het is heel warm maar we krijgen ook veel meer wind. De uitzichten zijn prachtig.
Het pelgrimsgevoel is wel groter nu, maar er is ook veel dagtoerisme.
We slapen in Refuge d' Orisson met 3 x 6 slaapplaatsen.
WOENSDAG 31 JULI 2013 RUSTDAG SAINT JEAN PIED DE PORT
Thérèse heeft een slechte nacht gehad. We hebben dan ook besloten om eerst naar de dokter te gaan alvorens onze laatste grote etappe aan te vangen. Diagnose: Geen letsel wel spit. Mits rustig aan te doen en medicatie mag er verder gestapt worden. Dit willen we natuurlijk heel graag doen. Hebben vandaag wat rondgekuierd in de stad en gaan straks nog onze inkopen doen voor onze knapzak van morgen. LET'S GO
DINSDAG 30 JULI 2013 OSTABAT-ST JEAN PIED DE PORT 21 KM
Deze morgen reeds vroeg uit de veren. Bij het ontbijt maakt de gastheer er ons attent op om naar de zonsopgang te gaan kijken. Na het ontbijt hebben we nog toffe gesprekken met een aantal Fransen die de route gedeeltelijk doen. Daarna neemt iedereen van elkaar afscheid. Ultreia. Zijn dan ook vroeg vertrokken zodat we reeds rond 13 uur toekomen in Saint Jean Pied de Port. Verblijven er in Hotel des Remparts juist binnen de stadsmuren. Aangezien Thérèse rugpijn heeft en op aanraden van een andere pèlerin bezoeken wij een osteopate. Zij raadt aan om het wat kalmer aan te doen, rug zit wat geblokkeerd. De voorziene dag rust is dus welgekomen. We zien wel ...... geen paniek. Morgen uitslapen en rustig stadsbezoek.
Weeral een lange tocht voor de boeg. Via Osserain bereiken we Saint Palais. Het uitzicht van de dorpen verandert weer volledig. Allemaal witte huizen met groene of rode luiken, typisch "Pays Bask". Ook de wegwijzers zijn tweetalig. Door het onweer van gisteren is het iets minder warm.
Rond 15 uur bereiken we Ostabat. We logeren in een boerderij waar 33 mensen kunnen slapen genaamd "Gaineko Etxea" wat betekend "Huis boven op de berg" en inderdaad het uitzicht is prachtig.
Morgen richting Saint Jean Pied de Port waar we een dag rust inlassen.
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille
