Welkom jij! Net zoals zovelen ons al hebben voorgedaan, zorgen ook wij graag voor lyrische teksten en sprekende beelden, zodat alle curieuze-neuzen en gelijkgestemde zielen op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van ons stroavontuur. EXPEDITIE STRO-FUN-ALOM, BE READY, 'CUZ HERE WE COME :D
Van een sterke basis gesproken: 't Belgische leger kan er nog wat van leren ;)
Onze funderingsplaat bestaat uit maar liefst "4 netten" die opgebouwd zijn in 6 lagen!
- laag 0: * plastiek (om te voorkomen dat de beton in contact komt met het zand, zodat: 1. de plaat niet te snel uitdroogt 2. het grondwater niet in de beton trekt en daardoor problemen veroorzaakt.) * betonnen afstandhouders - laag 1: * ijzeren netten van 2m breed 5m lang met Ø 8mm - laag 2: * ijzeren staven van 6m lang met Ø 10mm, die we om de 50 cm op de 1ste laag netten vastmaken (dwars t.o.v. de straat) * ijzeren afstandshouders die we om de meter evenwijdig met de ijzeren staven op de 1ste laag netten vastmaken - laag 3: * betonnen afstandhouders (ter hoogte van de sokkels) * per sokkel 3 ijzeren staven van 2m lang met Ø 16 mm die we op de betonnen afstandshouders plaatsen - laag 4: * per sokkel 3 ijzeren staven van 2m lang met Ø 16 mm die we dwars op de vorige staven vastmaken De staven van Ø 16 mm vormen op deze manier een mini-net onder de sokkels. - laag 5: * ijzeren staven van 6m lang met Ø 10mm, die we om de 50 cm bovenop de ijzeren afstandhouders vastmaken (evenwijdig met de straat) De staven van Ø 10 mm vormen op deze manier een mega-net over de hele plaat. - laag 6: * ijzeren netten van 2m breed 5m lang met Ø 8mm die bovenop de ijzeren afstandhouders geplaatst worden - laag 7: * ijzeren korven (netten in U-vorm geplooid) om de sokkels te wapenen
Dit klinkt als veel werk en dat is het ook. We zijn er dan ook enkele weekenden mee zoet om alles mooi op zijn plaats te krijgen.
Beelden zeggen meer dan woorden, dus volgt hier een foto-verslag voorzien van beknopte tekst en uitleg, kwestie de focus op het praktische te houden.
Dag 1 ... de ijzermarathon begint!
Om al dat ijzerwerk aan elkaar vast te maken gebruiken we een zakkentrekker en veeeeeeeeel binddraadjes: tussen de 3000 en de 4000 om precies te zijn! Dat vastbinden noemt men in het mooi Nederlands het "ijzerwerk vlechten". Na al die lagen is Katleen dan ook een volleerd en gespecialiseerd ijzervlechter, van een carrière switch gesproken!
Zoals binnenkort zal blijken, hebben we een vrij stevige
funderingsplaat waarop onze sokkels rusten i.p.v. de 16 kleine
sokkeltjes die oorspronkelijk voorzien waren. Vol goede moed
begonnen we aan een zoektocht om een kwaliteitsvol alternatief voor
beton te vinden, omdat beton nu net niet zo ecologisch is als wat wij in
gedachten hadden. Een hele hoop alternatieven zoals kalkhennepbeton en
glasschuim granulaten (een recyclageproduct uit rest glas van de merken
Technopor of Geocell) passeerden de revue. O.w.v. de slechte
kwaliteit van onze ondergrond en 't feit dat we toch graag stevige en
betrouwbare fundamenten wensen, besluiten - met veel tegenzin - dan toch
voor beton te gaan.
We bellen rond naar verschillende
betoncentrales in de buurt om de prijzen te vergelijken. Toegegeven, die
liggen heel erg dicht bij elkaar, dus maakt 't ons op 't einde nog maar
weinig uit wie de beton levert.
Dat was zo TOT VANDAAG. Ik zat
nog met een vraag over de samenstelling van de voor ons voorgeschreven
beton c25/30 - R'wk = 30N/mm². De ene betoncentrale beweert nl. dat we
dan beton met 350 kg cement moeten bestellen, de andere zegt dat 300 kg
cement dan al meer dan voldoende is. Om wat wijzer te worden contacteer
ik Geert, een goede vriend en ingenieur in spe met de vraag of hij ons
hierover wat toelichting kan geven, aangezien 't prijsverschil tussen
beton met 350 kg en met 300 kg cement toch aanzienlijk is. Zeker als we
spreken over meer dan 50 kuub!
Wel om die mail te sturen zocht ik
de naam van een specifieke firma op, maar kwam ik toevallig uit op
CASTERS BETON. En daar ben ik zeer blij om. Ze hebben een gloednieuwe
centrale die langs het kanaal in Genk gevestigd is. Natuurlijk is dat
niet hetgene wat me zo gelukkig maakt, hun visie daarentegen wel. Voor
zover ik weet zijn zij de enige betoncentrale in de buurt met een groene
kijk om ecologisch verantwoord en op een duurzame manier beton te
produceren. Hun medewerker en betonleverancier Ben Voortmans wist me te
vertellen dat ze hun eigen groene stroom opwekken door middel van
zonnepanelen, dat ze binnenkort zullen investeren in hun eigen
windmolens, dat ze AL het regenwater dat op hun site valt opvangen om te
hergebruiken zodat ze hun leidingwaterafname zoveel mogelijk beperken
en dat ze nu al oude beton recycleren voor bepaalde wettelijk
goedgekeurde toepassingen. En dit allemaal om hun ecologische voetafdruk
tot een minimum te herleiden! Whoehoe! Petje af! Bovendien doen ze
hun best om op de hoogte te blijven van de laatste vernieuwingen op dit
gebied en sprak het hen enorm aan dat we een strobalen thuis gaan
bouwen. Tja, als we dan toch genoodzaakt zijn om ergens beton te
bestellen, dan het liefst bij een firma die dezelfde ideeën in het hart
draagt als wij: in dit geval is dat dus Casters Beton.
Om die
reden nemen we bijvoorbeeld ook al jaren groene stroom af bij Ecopower:
in Vlaanderen de enige producent die 100% groene en duurzame energie
levert.
Als je je nu afvraagt of er 300 kg of 350 kg cement in
c25/30 beton moet zitten, dan heb ik geen pasklaar antwoord op die
vraag. Volgens Belgische en Europese richtlijnen moet er minstens 300 kg
cement in c25/30 beton zitten en 320 kg in c30/35 beton. De
betonkwaliteit is echter niet afhankelijk van het aantal kg cement erin
zit, vermits er verschillende cementtypes bestaan (portlandcement,
portlandcomposietcement, hoogovencement ...) met elk hun eigen
karakteristieken en daarbinnen ook nog eens hun eigen klassen. De
veiligste keuze is te vragen naar beton met een BENOR-keurmerk. Dan
staat die c25/30 beton garant om te weerstaan aan een welbepaalde druk,
nl. 30N per mm²
Klein detail: De meeste beton voor een
vloerplaat wordt geleverd met een granulaat (grind en/of kiezel) met
een grootte van 32mm. Op de zijkant kan dat granulaat zelfs 40mm zijn. Waarom is dat voor ons belangrijk om te weten? We
hebben veel ijzer in onze plaat zitten en 't zou fijn zijn dat die
granulaten er natuurlijk nog wel vlot door kunnen lopen, om een stevige
basis te vormen. Net daarom opteren we best voor beton met fijnere
korrels: nl. die van 4 à 16 mm. Deze beton is natuurlijk iets prijziger,
toch blijft het een noodzakelijk kwaad. We kunnen onze fundering niet
zomaar eventjes opnieuw leggen na x aantal jaar.
Nog twee weetjes: 1.
Zorg ervoor dat het wapeningsijzer zowel aan de onder-, boven- en
zijkant bedekt is door een betonlaag van minstens 3 cm dik. Op
die manier voorkom je dat het ijzer in de beton roest. Roestend ijzer
trekt immers water aan en werkt betonrot in de hand.
2. Laat het beton aanlengen met een superplastificeerder (sterk waterreducerdend vloeimiddel) i.p.v. met water.
Water werd vroeger vaak op werven gebruikt om het beton beter
verwerkbaar te maken, maar blijkt niet zo 'n geschikt middel te zijn. Het verlaagt zowel de
sterkte als de duurzaamheid, omdat het beton dan meer en grotere
poriën bevat.
Ook dit WE geraken we nog niet aan het ijzerwerk voor de funderingen.
De roofing van de chalet heeft Vake Jos prachtig verder afgewerkt.
Daarna kroop er veel tijd in het uitmeten van de afstand van onze sokkels: ons funderingsplan, komt nl. niet helemaal overeen met het montageplan van ons skelet. Wat betekent dat we wat extra moeten doordenken, rekenen, meten, herberekenen ...
Allemaal noodzakelijk kwaad voordat we ook maar kunnen beginnen met het ingraven van de wachtbuizen voor onze nutsvoorzieningen.
Wachtbuizen dus: na een vergelijkende studie tussen Gamma, Brico, Vaes, Hulsmans trekken we toch maar weer naar Peer om deze dingen bij Paesen aan te kopen.Voordeel: we krijgen meteen een hele hoop info mee. Nadeel: er is opeens weer een groot stuk van onze beperkte tijd opgeslorpt.
Ook bij het ingraven van deze schatjes blijft de boodschap het hoofd erbij houden.
Water moet immers op minstens 80 cm diepte liggen (vorstvrije grond). Wij moeten dus net iets dieper graven, anders ligt die buis recht in onze betonplaat. Niet bepaald de bedoeling.
Regenwater dat we wensen te hergebruiken voor onze toiletten enzo, moet ook binnengebracht worden, volgens ons op dezelfde diepte. Goed dat we daar nog ineens opkomen.
Als we ooit leidingwater in ons tuinhuis wensen, kunnen we ook die wachtbuis best al voorzien. Eenvoudig is het om dan om in dezelfde greppel ook de wachtbuis voor elektriciteit te leggen.
Gas: mag max. 3 meter ver in 't huis liggen en de wachtleiding ligt op een diepte van 60 cm. Die greppel, die ik al overenthousiast gegraven had, mag dus terug dichtgegooid worden, Infrax gaat immers niet dieper, ook al ligt er een wachtbuis. Dan boren ze nog liever door onze muur uit op onze kosten. Iets om aan te denken wanneer we onze kruipkelder aan 't opmetsen zijn.
Doordat het gas maar 3 meter ver in 't huis mag liggen, mogen we het niet samen met de andere nutsvoorzieningen binnen brengen. Dat komt omdat al onze andere meters 8 meter diep in ons huis boven komen. Om die reden besluiten we dan ook geen dure energiebocht, maar caboflex wachtbuizen te kopen. Deze zijn voorzien van trekdraad. We zorgen voor 3 versies: - ø 110 mm voor water en aardgas - ø 90 mm voor elektriciteit - ø 63 mm voor telenet en telefoon enzo... Dan is 't aan ons om ervoor te zorgen dat ze een bocht met een straal van 1 meter maken als we ze in onze plaat laten boven komen. Knutselwerk dus: simpel op te lossen met wat hout, schroeven en gezond verstand.
Weer een goed gevuld WE. Hopelijk kunnen we dan in onze volgende vrije momenten eindelijk beginnen met de wapening voor onze betonplaat.
Dit weekend staat het afwerken van de roofing op 't programma en dan het uitzetten van de sokkels, zodat we kunnen beginnen met de betonnetten.
Maaahaaaarrrrrr, 't universum had iets anders voor ons in petto. Gewapend met een scheef bakkes (dankzij een bezoekje aan de tandarts) haal ik Vake Jos uit om op deze stralende namiddag de roofing af te werken. Eenmaal aangekomen op de grond, ziet de lucht echter ZWART! Vake Jos helemaal ambetant (de weergoden waren ons tijdens 't branden van de roofing ook al niet goed gezind: we kregen de ene windvlaag na de andere, met zandstormen tot gevolg ... de Sahara is er niets tegen - remember?)
Enkele luttele seconden later vielen de eerste druppels al uit de lucht. Ik vond 't allemaal nog grappig. Vake Jos had zich vorig WE nl. afgevraagd of de roofing eigenlijk wel waterdicht was ... dus dit was de ideale gelegenheid om dat uit te testen. Althans, dat vond ik toch. Dus druppeltjes werden regen, het zonlicht werd verjaagd door donder en gebliksem, het waaide en het stormde EN 't heeft zelfs gehageld! Als dat niet testen is, weet ik 't ook niet meer. De chalet is alvast tegen alles bestand!
Hoe guurder het regen werd, hoe guurder ook 't humeur van Vake Jos. Rustig stilzitten staat niet in zijn woordenboek, dus liep hij ongeduldig te ijsberen. Ik vroeg me af wat hier allemaal de bedoeling van was ... ik geloof nl. niet zo erg in noodlot enz. Het antwoord volgde kort daarna.
Door dat ge-ijsbeer kreeg Vake Jos ons schuifraam in de mot. Dat stond precies toch wel erg scheef. Waterpas erbij gehaald en jammer maar helaas: zijn oog had gelijk. En nog niet zo'n beetje! Onze hele chalet was naar 1 kant aan't overhellen. Damn!
Dus: alarmbel slaan en weer creatief zijn. De rest van 't WE werd dan ook in beslag genomen door spanriemen te spannen en een katrol te maken om heel 't spel terug recht te trekken en door ons zolderplaten af te werken, zodat we de hoeken d.m.v. 't principe van driehoeksverstevigingen blijvend kunnen blokkeren. Daar hadden we vorige week nog geen tijd voor gehad. Ook de binnenmuren hebben we geplaatst en tegen de zondag was ons materiaal op. Verderwerken ging niet meer. Dan maar even langs de werf van Jean-Marie en Eefje om vervolgens te genieten van een rustgevende wandeling.
Lang leve de natuur. Daar kikkeren we zo weer van op!
