TODAY YOU LOVE SCHOOL!!!

Nooit meer gehoopt eigenlijk, kleine meid, dat jij nog graag naar school zou gaan.

De tweede kleuterklas werd een ware hel voor jou met een juf, die het blijkbaar niet nodig vond om wat in te spelen op jouw behoeftes, een klasgroep die jou niet lag en taakjes die telkens weer een nachtmerrie waren.

Wat was je dapper en sterk, meisje van me: je toonde je angsten en je weerzin voor school niet in de klas. Dat wij het dubbel moesten ontgelden toen jij thuiskwam, was voor ons niet altijd even makkelijk.

We zagen je afglijden naar een depressie, maar kregen op je school geen gehoor: de schuld lag aan ons: wij moesten maar niet zoveel van je verwachten (terwijl jij van ons veel meer verwachtte dan we altijd konden geven), wij moesten maar eens stoppen met al die 'onzin' (dat jij uit jezelf geïnteresseerd was in klassieke muziek, archeologie, mummificatie en ruimte kon eenvoudigweg niet!), we moesten ook maar eens ophouden met leesboekjes aan te slepen en andere talen!!!( wisten wij veel dat jij, door zo vaak naar je lievelingsliedje Die Sonne van Rammstein te luisteren, jezelf in het duits tot tien had leren tellen!! wisten wij veel dat de M van MacDonald's in jou een leeshonger wakkermaakte, waardoor je al snel alle letters apart kon herkennen!!). We moesten ook maar eens inzien, als slechte ouders, dat spelen zéér belangrijk is voor een kind (duh!!!! alleen zag jij musea bezoeken en putten graven in de tuin op zoek naar skeletten van dino's als een leuk spel), dat Oogje (je dierbare, onzichtbare vriendje dat deel uitmaakt van ons intieme gezinnetje) een indicatie was van vereenzaming (terwijl jij een bloedhekel hebt aan lawaai, speelgoed delen en kinderen die altijd stomme spelletjes willen spelen). Kortom: wij waren de meest vreselijke ouders die er maar bestonden, wij waren van die omhooggevallen ouders die een genie in hun kind zagen (wij zagen alleen maar een grappige, energieke meid die wij stilaan begonnen te verliezen) en er teveel van eisten. Het zou me niks verbaasd hebben dat we zouden worden aangeklaagd voor 'kindermishandeling'!!!

Dat de communicatie dan ook nog eens foutliep, was voor ons de grootste druppel: we werden in de kou gestaan, we werden genegeerd (of hoe moet je dan het niet melden van de enige oudercontact van dat jaar interpreteren?) en tenslotte gingen we dan maar weg.

Niemand voelde zich nog goed en met een klein hartje bezochten we andere scholen.

En op je nieuwe school? Vreemd genoeg, schaamde je je daar niet om je leescapaciteiten te tonen op de opendeurdag en je vroeg meteen om daar te mogen blijven!

Lieve meis van me, je juf is een schat, die oog heeft voor jouw bijzondere persoontje. je juf heeft je faalangst gezien en dankzij die lieve, lieve juf van je, durf je eindelijk weer te tekenen en er trots op te zijn!!! Gedaan met hysterische buien, vragen om lettertjes of huiswerk of dagjes vrij. Je knuffelt je juf (heb je vroeger nooit gedaan) en je wordt weer meer en meer jezelf.

Lieve meis, we houden van jou.

Ontzettend veel!

Glad to have you back!!!

(supplies: transparancy overlay: handmade with Oliver and Friendsstamp van Sasafrass Lass en font van CKBecky; patterned paper: daisyD's, Creative Imaginationen Basic Grey; cardstock van Bazzil Basics; stamps: 7Gypsies en heidi Swapp; rub ons: Heidi Swapp, Basic Grey en unknown; clips: DéjàViews; enveloppes: Hema documentenenveloppes; acrylic paintdabber van Adirondack; chipboard letter u: Rob and Bobstudio; label: AVA; inks: Chalkbox Fluid van Clear Snap.)